ad Cōmunionẽ, Cōfessionẽ, Missam, &c. quo æta-
tis anno Ecclesia obliget. 359. e. & seq. 360. d. e
Communionis & Confessionis pręceptum qui nō
impleuit in Paschare, tenetur postea ad primam
opportunitatem. 333. e
Cōmunitas perfecta quomodò cōstituatur. 114. e
Communitas indiget gubernatore. 108. e
Communitas quælibet hominum non impedita
potest superiorem eligere, & ei concedere po-
testatem leges ferendi in se. 167. b
Communitates particulares possunt sibi & suis
successoribus leges condere. 115. c
Communitas ipsa dat vim suis legibus, non Pon-
tifex. 181. c
Cōmunitati quomodo concedantur priuilegia, &
quæ sint. 444. a
Communitates non locales quomodo possint<-P>
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
<-P>leges condere. 115. e
Communitas id tota facere moraliter censetur,
quod facit maior pars. 293. a
Communitas & collegium habent se instar vnius
personæ respectu Reip. 441. b
Communitas rerum non est prohibita iure gen-
tium. 40. b
Communitatum statuta de faciendo, vel non fa-
ciendo non ligant sub culpa. 368. a
Communitates quomodo se possint gerere ad
seruandas suas leges. 181. e
Communitas legem accipiens quænam intelli-
genda est. 293. b
Communitas quas leges facere possit, & quibus
de rebus. 181. a
Communitas quomodo possit legibus homines
ligare 117. b, c
Communitatum minorum leges quomodo ap.
probet Pontifex. 181. b, c
Communitas semper aliquo iure sociatur. 17. c
Communitas & vnitas non potest intelligi sine
gubernatione. 114. d
Communitatis censetur in moralibus consensus
maioris partis. 293. e
Communitas consuetudine potest abrogare le-
gem consuetudine. 289. a
Comparatio non debet in omnibus procedere.
111. c
Compilatio Codicis prima quādo facta, & à quo.
47. a
Compilatio noua Codicis quando & à quo facta.
47. b
Complacentia quædam necessaria est in Deo erga
creaturas. 90. c
Concessa creduntur, quæ non sunt prohibita. 560.
a, b
Concessio Principis latè interpretanda est. 194. a
in Concessione generali non veniunt intelligen-
da, quæ in specie verisimiliter quis non esset
concessurus. 453. b
Concedo verbum aliquando permittere, igno-
scere, seu non punire significat. 46. a
Conciliorum potestas vnde emanat. 172. e. 174. a
Concilij iurisdictio omnis à Papa est. 176. e
Concilium generale, seu œcumenicum congrega-
tur auctoritate Papæ, alioqui non Concilium,
sed conciliabulum erit. 176. e
Concilia non habent immediatè potestatem legi-
timam, & ideò Papa est suprà ipsa. 153. e
Concilium generale cum summo Pontifice potest
leges condere. 172. c
Conciliorum decreta à summo Pontifice non ap-
probata vim legis vniuersalis nō habent. 172. b
Concilium generale poterit eligere Papam mor-
tuis omnibus Cardinalibus. 164. a
Concilium esse supra Papam quidam tenẽt. 172. e
Conciliorum prælati quomodo obligent totam
Ecclesiam. 154. e
Conciliorum leges pendent à Romano Pontifice.
152. e
Concilia habent auctoritatem, & confirmantur à
Papa. 565. b
Concilia semper petierunt confirmationẽ à Pon-
tifice, nec antea obligarunt. 173. d
Concilium generale non potest condere leges si-
ne auctoritate Pontificis. 291. c
Concilium nullam legem ferre potest, quę Ponti-
ficem obliget. 173. b @@
Concilij leges non obligare Pontificem, sed alios
tenent quidam. 172. b
Concilium sine consensu Papæ posse leges ferre,
quæ cæteros à Papa obligent, probabile. 173. c
Concilium nihil potest præcipere indubitato Pō-
tifici. 176. a
Conciliũ generale non potest ferre leges, quæ to-
tā Ecclesiā obligẽt, nisi in eo præsit Papa. 154. b
Concilium quale possit leges condere. 172. c, d, e,
& seq.
Concilij leges qua ratione obligẽt Ecclesiā. 154. b
Concilium potest Papam eligere deficiente col-
legione Cardinalium. 176. a
Concilium totum obligat singulos prælatos. 173. a
Concilium generale nō potest tributa imponere,
nisi Papa permittente. 412. b
Conciliorum generalium decreta, si in aliqua pro-
uincia non recipiantur per decennium, amittũt
vim suam. 295. d
Concilium congregatum sine auctoritate Papæ
non legitimum. 173. b
Concilia non frustra conuocantur, & cur. 176. c
Concilium non potest interpretari maior pars
Episcoporum, qui in eo fuerunt, interpretatio-
ne auctoritatiua. 565
Concilium solus Papa potest auctoritatiuè inter-
pretati. 565. e
Concilio vniuersali potest Pontifex præcipere.
176. d
Concilio assistente Pontifice Episcopi non habẽt
suffragium decisiuum, secus quando mittit le-
gatos. 520. e
à Concilio in quo assistit Papa, appellare nō licet.
176. d. sed licet ab eo, in quo tantùm est per Le-
gatos. ibid.
Concilium Acephalum quale sit, & quam vim
habeat. 174. e
Conciliũ Tridẽtinũ cōfirmatũ est à Pio IV. 173. e
Concilij Tridentini promulgatio quomodo sit fa-
cta Romæ. 275. e. 276. a
Concilij Tridentini constitutione non ligant eos
per quos non sunt receptæ, dum Pontifex aliud
non declarat. 296. b
Concilium Tridentinum non obligauit Romæ,
nisi post duos menses à publicatione. 278. b
Concilij Tridentini leges à quo tempore obliga-
re incœperint. 275. d
Concilij Tridentini leges cur non obligẽt in mul-
tis locis. 274. b
Concilij Tridentini declarationes Cardinalium
super Tridentino quantā vim habeant. 566. a, b,
obligant etiam quoad præterita. ibid. a. nec ha-
bent necesse obligari. ibid. c. vt astringant in iu-
dicio quid requiratur. ibid. e
Concilium Tridentinum à cōgregatione Cardi-
nalium auctoritatiuè interpretari potest, exce.
ptis dubiis fidei. 565. d
pro Concilij Tridentini declaratione factæ deci-
sione Cardinalium quomodo obligent. 550. c
Concilium Tridẽtinum interpretari prohibitum.
562. c
Cōcilium Tridẽtinum licet interpretari, sed quo-
modo, & à quibus. 563. 564. per totum.
Concilium Tridentinum quanta diligentia serue-
tur à Rege Hispanorum. 564. b
Concilium Constātiense quomodo approbatum,
& coactum. 175. c
Concilium Constantiense alios Electores præter<-P>
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
<-P>Cardinales adiunxit ad Pontificem creandum,
& cur. 174. d
Concilij Lateranensis decretum de primatu Ro-
mani Pontificis. 175. b
Concilium Gangrense prouinciale fuit. 611. b
Concilium Toletanum quo anno habitum sit.
351. c
Concilium Basiliẽse num quam fuit confirmatum,
& fuit schismaticum aliquando. 170. d
Concilium Basiliense schismaticum in quodam
casu. 206. c
Concilium prouinciale, vel nationale, quæ sint.
176. e
Concilia prouincialia, & nationalia non habent
infallibilem auctoritatem. 178. b
Concilia prouincialia, & nationalia ad tria sunt
vtilia. 187. c
Concilium prouinciale, nationale, &c. possunt le-
ges ferre, quales, & quomodo. 177. a, b. & seq.
Conciliorum prouincialium leges quomodo fiant
vniuersales. 178. b
Conciliorum prouincialis, nationalis, &c. potestas
à quo sit. 177. a
Concilia prouincialia quolibet triennio fieri de-
bent. 377. b. eorumque leges qualem vim ha-
beant. ibid.
Concilia prouincialia diuersa festa possunt indi-
cere. 296. a
Concilium prouinciale non potest generale inter-
pretari. 562. d
Concilium synodale quod, & quomodo celebre-
tur. 177. a
Concilij synodalis potestas à quo sit. 177. e
Concilia Episcoporum ad quid conferant. 177. e
Conclusiones aliquæ deductæ ex principiis mora-
libus. 76. d
Conclusiones agunt de rebus secundùm se. 77. b
Conclusiones omnes obligantes ad aliquid perti-
nent ad legem naturæ. 77. a
Concupiscentia seu fomes vocatur lex. 52. e
Concupiscentia cùm dicatur fomes peccati. 52. d
Concupiscentia in brutis est lex & bona. 53. b
Concupiscentia subiiciebatur rationi dono iusti-
tiæ originalis. 53. a
Concupiscentia cur peccatum vocetur. 109. e
Condemnatus innocens ex falsa præsumptione
quomodo teneatur se defendere. 399. d, e
Condemnatus iniustè ad restituendum aliquid,
quod non abstulit, non tenetur in conscientia
soluere. 2
Condemnari non debet absens, nec ille qui se non
defendit. 377. & seqq.
Condere leges spectat ad iustitiam distributiuam.
29. d
Conditores legum ciuilium non sunt rerum spiri-
tualium iudices. 461. d
Conditio importat formam. 26. d
Conditio triplex, casualis, potestiua, & mixta.
384. e
Conditiones legis humanæ quæ ab Isidoro. 103. b
Conditionalis nihil ponit in esse. 127. c
Confessio sacramentalis à Christo est instituta.
215. a
Confessionis præceptum est diuini iuris, sed limi-
tati perhumanum. 311. d
Confessio posset præcipi ab Ecclesia. 212. e
Confessionis præceptum non est merè Ecclesia-
sticum. 311. c @@
Confessio quid sub se contineat, & requirat, vt sit
valida. 207. c
Confessio publica nulla lege humana præcipi po-
test. 215. c
ad Confessionem publicam non potest obligare
Papa, nec Concilium. 215. a
Confessio publica peccatorum quænam fiebat
olim. 215. b, c
circa Confessionem duo sunt præcepta. 207. c
Confessionis pręcepto obligantur pueri statim, ac
sunt doli capaces. 360. a
in Confessione contritio, confitentis, & intentio,
& suscipientis sunt necessariæ. 208. c
Confessio facta coram sacerdote quem quis ele-
git ex priuilegio sibi concesso, est valida, licet
priuilegium anteà sit reuocatum, sed ipsi reuo-
catio non denunciata sit. 283. e
Confessionis obseruantia difficilis. 594. e
Confessio comprehendit etiam peccata interna.
207. a
Confessio facta non coram suo iudice non valet.
50. b
Confessio facta coram sacerdote non approbato,
non valet à tempore Concilij Tridentini. 283. e
Confessio menstrua si sit alicui iniuncta, satis est
si confireatur vltima die vnius mensis, & prima
mensis sequentis. 539. e
Confessio externa siue interna fieri potest. 199. c
Confessiones audiendi absolutè concessa facul-
tas non expirat morte concedentis. 548. c
in Confessionis sigillo non potest Pontifex dispẽ-
sare. 628. b
Confessionis animæ, & Paschalis communionis
leges Ecclesiasticæ obligant, cùm ad annos dis-
cretionis peruenerint. 360. b
ad Confessionem, Communionem, Missam, &c.
quo ætatis anno Ecclesia obliget. 359. & seq.
360. d, e
Confessarium eligit Papa qui ipsum absoluat.
541. c
Confessariis conceditur facultas in bulla Crucia-
tæ ad vota commutanda. 442. a
Confessarium eligendi facultas quomodo intelli-
genda. 453. a, b
Confessarium eligendi data facultas ab Episcopo
debet esse perpetua. 445. c
Confessarium eligendi priuilegium habens potest
illum vbique eligere. 456. d, e
confessarium eligendi data facultas non extingui-
tur morte dantis. 548. e
confessarium eligendi priuilegium habens, quan-
diu possit illo vti. 282. e
confessarium eligendi priuilegio si quis elegerit,
à quo absolutus est antequam sciret priuile-
gium esse reuocatum non tenetur iterum pec-
cata confiteri. 464. c. 465. a
confirmati in gratia non possunt moraliter pec-
care. 302. b
confirmationis sacramentum institutum à Christo
624 a
confirmationis sacramentum Deus solùm sub ve-
niali præcipit. 276. c
Confirmatio generalis non trahitur ad speciali-
liter reprobata. 171. a
confiscatio omnium bonorum quænam bona
contineat. 384. d
per confiscationem priuatur quis dominij bono-
rum, non possessione. 388. a
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
ante confiscationem quæ bona, & quanta possit
reus alienare. 391. b
Confiscatione quæ bona acquirantur vel non ac-
quirantur per cofinscationem. 384. c. &c. vsque
386.
Confiscatio quænam bona auferat filio, item patri
ac fidei commissario. 385. c. d
Confiscatio bonorum vxoris quænam bona con-
tineat. 385. b, c
Confiscatorum fructus quando cedent fisco. 391. a
Confiscatio retrotrahitur ad diem commissi cri-
minis. 380. b. & ad quid. ibid. c, d
confiscationis pœna est instituta contra hæreti-
cos, contra reos criminis læsæ maiestatis, & in
Hispania contra sodomitas. 384. c
per confiscationem reus non amittit iustitiam,
possessionem & dominum bonorum ante sen-
tentiam. 388. e. 389. a, b
confiscationis bonorum pœna obligat in cons-
cientia ante sententiam. 388. a, b
confiscantur bona præsentia, non futura. 385. b
congregatio fidelium legis veteris dicitur. Syna-
goga, non verò nouæ. 632 a
congregationis Cardinalium declarationes in
Tridentinum non habent vim legis. 51. 52. 53
congregationis Cardinalium institutio ad decla-
randum concilium Tridentinum qua de causa
instituta. 51. c
coniectare leges dicuntur, & quare. 18. a
Coniectura vnde ducta. 18. a
conimbricæ parochia S. Crucis est exempla à iu-
risdictione ordinarij, & reseruata Priori illius
conuentus. 340. a
coniungi fornicanti potest negari debitum. 376. a
connubia cum alienigenis non contrahere est de
iure diuino. 42. d. & canonico. ibid.
connubia cum alienigenis quare prohibita. 42. d.
& cum quibus. ibid. e
connubia ne cum alienigenis fiant, est de iure gen-
tium. 38. b
conscientia quænam sit lex. 73. b
conscientia nostra est lex mentis nostrę. 8. d
consilium boni operis interdum dicitur lex. 6. e
conscientia non est lex naturæ. 73. e
conscientia dictat in particulari. 73. e
consensus ex natura rei producit obligationem.
437. d, e
consensus ex quo naturalis obligatio oritur, est
res facti. 437. e
consensus populi non est expectandus ad vim le-
gis. 288. c
consensus maioris partis in mortalibus, censetur
communitatis. 293. e
consensus principis contra legem vnde præsuma-
tur. 492. d
consensus principis præsumitur, si se non apponat
consuetudini. 477. d
ad consequentiam non sunt trahenda quæ à com-
muni iure exorbitant. 442. b
consilium non est lex, licet sit ordinatio rationis.
29. a
consilium vbi datur offerentis arbitrium est, vbi
præceptum necessitas est seruientis. 6. b
consilium qui iubetur petere non tenetur consi-
lium sequi. 436. c
consilium vbi à iure requiritur, nisi adhibeatur,
actus est nullus. 434. e. &
consilium legis ad permissionem reuocatur. 59. e
@@
consilium non est actus legis, & cur. 62. c
consilium dare non esse effectum legis, quomodo
intelligendum. 59. d
consilium aliud simplex, & aliud reuerentiæ.
232. c
consilium Euangelicum de castitate in religione
seruanda, lex priuata dicitur. 57. b
consilia Euangelica per verbum imperatiui modi
ponuntur. 245. a
consilia perfectionis sunt propria legis Euangeli-
cæ. 587. b
consilium continet indulgentiam faciendi con-
trarium. 57. b
conspirationis in Principem pœna. 137. c
Constantini Imperatoris modestia de iudicandis
Episcopis. 189. a. & 192. a, b. 354. c
constantinus Eusebium Episcopum Nicomedien-
sem ob Arianam hæresim ab Episcopatu depo-
situm, exilio mulctauit. 352. e
constantinus donauit prouincias & ciuitates Syl-
uestro Papæ. 126. c
constantinus & constans concesserunt clericis, &
& religiosis perpetuam securitatem ab oneri-
bus personalibus. 356. a
constitutio omnis non est propriè lex. 6. c
constitutiones non restringunt ordinariam pote-
statem Prouincialium, & Visitatorum. 435. c
constitutio nullos astringit, nisi postquam ad no-
titiam peruenerit eorundem aut detur tempus
infra quod ignorare non debeant. 279. d
constitutiones in dubio præsumuntur receptæ.
298. e
constitutio in dubio præceptum continet. 225. a
constitutio num particularium tria genera. 551. b
ad constitutiones particulares locorum reuocan-
das quid opus sit. 467. e
constitutio personalis commune præceptum non
est. 16. e
constitutiones personales propriè leges non sunt.
17. a. imò nec constitutiones. ibid.
constitutiones personales largè dicuntur leges,
qui eandem vim obligandi habent, quam leges,
& constitutiones propriæ dictæ. 17. a
constitutio iniqua destructio est. 6. d
constitutio Papæ non ligat in diœcesibus vbi pro-
mulgata non est. 274. b
ad construendum plura requiruntur quàm ad de-
struendum. 286. b, c
consuetudo quid. 471. c, d. & b
consuetudinis vera definitio. 471. b
consuetudo triplex. 473. b
consuetudinis triplex genus. 471. d. 472. d, e
consuetudo peculiaris esse potest circa rem, vel
personam, vel vtrumque, vel circa facta homi-
num. 472. c
inter consuetudinem quæ habet vim legis, & ver-
satur circa facta hominum, & consuetudinem
circa locum, & personam aut rem, differentia.
473. c
consuetudinem potest inducere quilibet populus.
160. a
consuetudinem non faciunt qui ratione non vtũ-
tur. 488. a
consuetudinem qui possint introducere. 497. d
Dostları ilə paylaş: | 
