consuetudo contra legem à quibus possit induci.
484. c
consuetudo inducitur moribus & vsibus homi-
num. 490. a
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
consuetudo introducitur per vnum actum. 298. a
ad Consuetudinem inducendam sufficiunt duo
actus. 492. e
ad Consuetudinem introducendam non requiri-
tur scientia principis. 298. b
Consuetudinis effectus. 472. a
Consuetudo est altera natura. 104
Consuetudo vertitur in naturam. 476. c
Consuetudo est vera lex, licet non scripta. 497. a
Consuetudo est lex non scripta. 81. b
Consuetudo quare dicitur lex. 10. a
Consuetudo habet vim legis. 148. b. 545. e
Consuetudo & lex humana eandem vim habent.
81. b. 322. c
Consuetudines quænam vim legis habeant. 498. e
Consuetudo omnis vt vim legis habeat, debet
esse præscripta. 473. d
Consuetudo habet vim legis, & pro lege est ha-
benda, & abrogat priorem legem. 480. c
Consuetudo pro lege suscipitur, cùm deficit lex.
25. d
Consuetudo qua ratione, ac respectu habeat vim
legis. 473. d
Consuetudines ex sola deuotione non habẽt vim
legis, & cur. 498. d, e
Consuetudo, & lex in quo differant. 25. d
Consuetudo est optima legum interpres. 162. e
Consuetudo dupliciter potest legem interpretari,
& quanta sit vis illius interpretationis. 500. a
Consuetudo quam vim habeat ad declarandam
legis obligationem. 253. a
Consuetudo quomodo inducat obligationem.
321. b
Consuetudinis quanta vis, & obligatio. 499. b, c, d, e
Consuetudinis materia, vt obliget qualis esse de-
beat. 497. a. b
Consuetudo potest vt lex obligaret. 497. d
Consuetudini, vt obliget, quatuor requisitæ con-
ditiones. 497. a
Consuetudo vbi est rationabilis obligat princi-
pem sicut lex. 499. c
Consuetudo quæ dicatur rationabilis, antirratio-
nabilis. 484. d, e. & seq. vsque ad 485. per totum.
Consuetudinis obligantis transgressor puniri de-
bet sicut legis transgressor. 4P9. b
Consuetudo & statutum quid differant. 476. d.
477. c
Consuetudo & forus in quo differant. 472. a, b, c
Consuetudo nulla contra charitatem vim habet.
263. c.
Consuetudo præcedens generalis tollitur per le-
gem sequentem, non specialia loci. 500. b
Consuetudo posterior derogat priori. 500. b
Consuetudo vel statutum attenditur in respicien-
tibus ordinationem litis. 346. a
Consuetudo nullā vim habet, nisi voluntate prin-
cipis. 161. b
Consuetudo & præscriptio in quo differant. 472. e
& a. b. & seq.
Consuetudo est communis & generalis, præscri-
ptio particularis. 472. a, b
Consuetudo & præscriptio tantum habent de po-
tentia, quantum de vsu. & actu. 500. c
consuetudo est regula contractuum. 501. a
consuetudo quomodo probet aut reprobet con-
tractus. 501. a
consuetudo in dubio quomodo accipienda. 502. a
b. & seq. @@
Consuetudo contraria, etsi ab initio fuerit mala
& illicita, efficit vt lex humana abolescat. 289. c
consuetudo contraria quid sit, & in quo differat à
desuetudine. 291. d
consuetudo contraria, & desuetudo, siue non vsus
in quibus differant. 299. a, b, c, d
consuetudo introducta in vno loco contra legem
priuilegium locale. 330. e
consuetudo patriæ præferenda iuxta mentem B.
Augustini. 331. e
consuetudo patriæ seruanda est in loco peregrina-
tionis. 321. c
consuetudinis & legis patriæ non obligantur ex-
tra illam iuxta mentem Augustini, & Ambrosij.
312. a
consuetudo loci quando liget externos, & pere-
grinos. 501. d
consuetudo patriæ non ligat subditos extra terri-
torium. 501. e
consuetudinibus loci obligantur forenses, quando
est eadem ratio. 322. d. 323. c
consuetudo gymnasij est vbique seruanda. 327. a
consuetudines possunt recipere interpretationem
à iure communi. 501. d
consuetudo dat facultatem non habenti. 493. a
consuetudo solet dare priuilegium, & iurisdictio-
nem. 412. e
consuetudine comparatur priuilegium. 446. c
consuetudo potest iurisdictionem aliquandodare.
446. d
consuetudo immemorialis habet vim priuilegij.
446. e
consuetudo potest introducere impedimenta di-
rimentia matrimonium. 495. d. 496. b
consuetudini non potest quis renunciare, sicut nec
legibus. 499. d
consuetudo aliquando facit mortale quod non
esset. 253. d
consuetudo non facit peccatum mortale propter
numerum. 238. c
consuetudo confert aliquando ad materiæ graui-
tatem. 253. d
consuetudo secundùm diuinam legem quæ. 474. c
consuetudo præter ius naturale quæ. 474. b, c
consuetudo secundùm legem naturalem quæ.
473. c. & quæ contra eam. ibid.
consuetudo contra ius diuinum quæ. 474. b
consuetudo contra ius naturæ inducta corruptela
489. e
consuetudo secundùm legem humanam quæ. 474.
c. & vocatur optima legum interpres. ibid. d
consuetudo qualis contemptus. 253. e
consuetudo non est verè contemptus. 237. e
consuetudo vsualis seu practica. 253. c
consuetudines clericorum cur contra canones va-
leant, & non statuta. 476. &. seq.
consuetudo laicorum quomodo, & quando liget
clericos. 501. a. b
consuetudo Ecclesiastica vniuersalis, vnde proue-
nire possit. 474. d. & seq.
consuetudo de re Ecclesiastica quæ sit præter le-
gem canonicam, vim obligandi habet post de-
cem annos. 477. a, b
consuetudo mixta etiam in Ecclesiasticis vim ha-
bet. 357. d
consuetudo quando tollatur per actus contrarios.
500. d, e
consuetudo reprobata tamquam irrationabilis,<-P>
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
<-P>numquam conualescit. 491. c. nisi mutatis cir-
cumstantiis. ibid. & d, e
Consuetudo, vel lex vbi non distinguit, nec nos
distinguere debemus. 253. c
Consuetudine potest lex humana abrogari. 475. d,
e, & cur. ibid. a
Consuetudine potest abrogari lex absque scien-
tia, & consensu principis. 481. b. 482. a
Consuetudo potest duobus modis legem abroga-
re. 475. e
Consuetudo vt legem tollat, sufficit, si passim aga-
tur contra legem sciente, & se non opponente
principe. 477. c
Consuetudo non requirit certum tempus, vt præ-
scribat contra legem. 477. b
Consuetudo vt vim habeat abroganda legem, nul-
lum tempus potest à iure assignari. 478. a
Consuetudinis tempus determinans, quo legem
vincat: nulla est lex in vtroque iure. 478. d, e
ad Consuetudinem inducendam ius ciuile requi-
rit longum tempus, quod est decem annorum.
477. a
Consuetudo, vt præscribat contra legem, debet
esse decem annorum in iure ciuili, & quadra-
ginta in canonico. 477. d
Consuetudo decennalis introduxit legem. 483. c
Consuetudo vt tollat legem, an requirat decenna-
le tempus, an verò nullam debeat illi assignari,
quomodo intelligendum. 479. a, b, c. & seqq.
Consuetudo quando indigeat consensu principis
ad tollendam legem. 481. per totum.
ad Consuetudinem contra legem vel canonem
non requiritur scientia principis. 486. c. nisi in
habentibus clausulam derogatoriam. ibid. d
Consuetudo contra leges, & canones non valet in
quatuor casibus, nisi nota sit principi. 486. b
examinatur. an verum sit. in seqq.
Consuetudo non potest habere vim ad ius abro-
gandum, nisi ex consensu principis, qui solus
potest legitimam consuetudinem inducere.
494. a
Consuetudo rationabilis, & legitimè præscripta
sufficit ad abrogandam legem, etiamsi princeps
illam ignoret. 475. e
Consuetudini si se non opponat princeps præsu-
mitur inde consensus. 477. d
Consuetudo legem tollit, quæ, erat vsu recepta.
299. d
Consuetudo nō potest pręualere iuri diuino. 291. d
Consuetudo non potest præualere contra legem
naturalem. 235. e
Consuetudo non potest præualere contra ius gen-
tium. 489: b, c
Consuetudine non potest præscribi contra legem
diuinam, naturalem, vel positiuam. 489. d, e
Consuetudo introduci potest contra ius positiuũ.
43. b
Consuetudo silere facit principum rescripta. 500. c
Consuetudo potest legem contra legem inducere.
498. e
Consuetudo non reprobata à lege potest legem
vincere, licet lex præcipiat, consuetudinem non
introduci. 491. b
Consuetudo duplici modo legem extinguit. 490. e
Consuetudo vt legem vincat, quotnam actus re-
quirat. 492. c, d, e
Consuetudo potest abrogare legem quoad solam
pœnam, etiam ipso facto incurrendam. 493. a, b @@
consuetudo nō potest abrogare irritationem ma-
nente prohibitione. 494. c
Consuetu do non potest abolere legem in qua est
clausula derogatiua. 490. b
Consuetudo vt legem vincat, debet obseruari ab
illis qui legem condere possunt, & ideo mulie-
res non possunt eam inducere, nec pueri. 487.
c, d, e, & obseruari à duabus partibus commu-
nitatis. 488. a, b. ac induci ex certa scientia, & nō
per errorem. ibid. c. & induci sciente eo qui po-
test legem condere. ibid. a, & lex non debet ha-
bere clausulam derogatoriam. 489. a. nec con-
tinere ius in præscriptibile ibid. ac debet esse
obtinenda in contradictorio iudicio. ibid. e
Consuetudo vt legem abrogaret, ius Hispaniæ de-
finiuit sufficere decem, aut viginti annos. 479. c
Consuetudo non potest derogare iuri naturali.
82. c
Consuetudo legi contraria vim non obtinet, nisi
per præscriptionem, quæ interrepta non potest
amplius continuari, sed erit alia de nouo. 299. c
Consuetudinem qui inducunt primi contra legem
peccant. 229. a. non autem successores. ibid. b
Consuetudo contraria aufert legem canonicam
quadraginta annis, ciuilem verò decem. 295. c
consuetudo vt præiudices Ecclesiæ Romanæ, aut
coronæ regni debet esse centum annorum, vel
immemorialis. 483. a
consuetudo non potest præualere contra immu-
nitatem, & libertatem Ecclesiæ. 357. c
consuetudo ex consensu Papæ potest præualere
contra Prælatos inferiores. 291. e
consuetudo decem annorum sufficit ad tollendam
legum Ecclesiasticarum. 478 a, b, c
consuetudo potest abrogare legem constituẽtem
impedimenta dirimentia matrimonium. 494. e
195. a, b, & seqq.
ad consuetudines particulares locorum reuocan-
das quid opus sit. 467. e
consuetudo vnius loci non potest iuri alterius de-
rogare. 500. e
consuetudo quæ inducitur præter, legem, debet
esse præscripta. 499. d
consuetudo quaudo incipiat esse rationabilis, &
currere contra legem. 486. d
consuetudo non habet vim legis, nec abrogat via
præscriptionis legem, nisi saltem decem annis
contra eam fuit. 492. c
consuetudinis præscriptio quando, & à quibus in-
cipiat. 503. b
consuetudo vim præscribendi non habet, nisi ex
voluntate præterita principis. 476. a, b
consuetudo etsi expressè sit reprobata à lege, vt ir-
rationabilis, potest vincere legem auctoritate
sequenti principis. 491. a
consuetudo abrogans legem potest constare acti-
bus malis. 487. d e, & seq.
consuetudo non valet contra legem consuetudini
derogantem. 298. d
consuetudo per errore, aut ignorantiam introdu-
cta, vim præscriptionis in legem nō habet. 299. c
consuetudo eriamsi cœperit, seu cōstet malis acti-
bus legem abrogat. 485. e
consuetudo & lex quando sunt de re eadem, abro-
gat à lege, abrogatur & consuetudo. 500. a
consuetudo quomodo operetur contra legem, ac
in quibus differat à desuetudine,, & non vsu.
502. e. 503. a, b, & seq.
@@0@
@@1@Index rerum & materiarum.
consuetum dicitur quod bis factum est. 492. a
contemptus quid. 239. a
contemptus est æstimatio minus iusta. 239. b
contemptus dupliciter sumitur. 241. d
contemptus partim esse potest in intellectu, par-
tim in affectu. 239. a
contemptus est filia superbiæ. 239. d
ex contemptu peccare quid sit. 238. c, d, e, & seq.
ex contemptu peccare quid sit propriè, & verè.
241. b, 242. a
contemptus cur semper sit peccatum mortale.
242 b
Contemptus rei duplici ex capite potest esse mor-
tale peccatum. 240. c
Contemptus potest aliquando esse veniale. 240. a
ex Contemptu legislatoris legem transgredi sem-
per est mottale peccatum. 240. d, e
Contemptus temerarius circa diuinam personam
hæreticus. 239. b
Contemptus Dei includitur in omni peccato
mortali. 239. c
Contemptus rerum in proportionatus vitiosus.
239. d
Contemptus præsumitur ex consuetudine. 238. d
Contemptus in omni genere mandatorum pari
pondere grauis, communiter damnabilis est.
237. e
Contemptus nimius rerum necessariarum quibus
virtutibus aduersetur. 239. d
Contemptus affectiuus quis. 239. c
Contemptus intellectualis quis. 239. b, & quando
vitiosus. ibid. c
Contemptus potest esse operis, vel legislatoris.
240. b
Contemptus Dei virtualis non formalis est in
eo, qui legem Dei violat. 13. e
Contemptus Prælati quando sit mortale, vel ve-
niale. 240. e, & seq.
Contemptus proximi est peccatum veniale. 241. e
Contemptus peccatum in quo consistat. 241. c
in Contemptu agitur contra ius alterius. 239. b
Contemptus peccatum quid. 241. d
Contemptibiles in Ecclesia sunt laici, & cur. 109. c
Continentia Euangelica præscribi nulla humana
lege potest. 214. b
Continentia coniugalis potest seruari per gratiam
Dei. 214. d
Contractus dicitur lex. 6. a
Contractus, bella, dominia, &c. de iure gentium.
39. a
Contractuum regula est consuetudo. 501. a, b
Contractus quomodo probet aut reprobet con-
suetudo. 501. a
in Contractibus forenses & peregrini tenentur
seruare formam, & solemnitatem legibus vel
consuetudinibus requisitas. 328. b
in Contractus loco quilibet forum sortitur. 328.
b, nisi in contractu dotis. ibid. e
Contractus intelligitur factus in loco solutioni
destinato. 326. c, d
Contractus non potest ex vna parte claudicare.
316. a, 318. c
in Contractibus seruanda est forma loci in quo fit.
329. c
ad Contractus solemnitatem inspiciendæ sunt le-
ges illius loci in quo celebratus est. 130. e, 131. a
Contractus alicuius verba non semper habẽt ean-
dem intentionem, quam in cortice sonāt. 27. c, d @@
Contractus dolo factus quomodo sustineatur, vel
rescindatur. 217. c, e, & a
Contractus in quo deest solemnitas requisita per
legem, si nihil contineat contra naturalem æ-
quitatem, validus est, donec rescindatur. 433. a
Contractus cui lex humana neque resistit, neque
assistit, validus est, secus in illo cui resistit. 421. a
Contractui in quo læsio fuit citra medietatem iu-
sti pretij lex nec resistit nec assistit. 416. c
Contractus nullus rei læsæ majestatis valet.
388. c
Contractus ex bonis confiscatis nullus est validus.
392. b, imò est aliquando. ibid. d, e
Contractus in quo fuit deceptio vltra medieta-
tem iusti pretij irritandus est. 416. b
Contractus post duos menses publicationis legis
irritatoriæ facti sunt irriti, licet ignorentur à
contrahentibus leges irritantes. 281. d
Contractus & vota vi, metu, vel dolo facta sunt
nulla iure naturæ. 418. b
Contractus iure naturæ nullos vnquam potest
ius gentium reddere validos. 45. d
ex Contractu lege humana irrito, naturalis obli-
gati oritur. 438. b
Contractus nullus valet contra leges factus.
421. c
Contractus hæreticorum cur validi. 392. a, b
Contractus Hæreticorum quando sint nulli.
393. a, b
Contractus vsurarius quantum ad auctorium est
nullus iure naturæ. 418. b
ex Contractu vsurario non tenetur quis ad vsuras.
438. d
Contractus minorum irritantur. 416. b
Contractus minoris habentis curatorem sunt ir-
riti, si sint facti sine consensu curatoris. 420. b
in Contractibus debemus sequi quod minimum
est. 552. e
Contrahens cum illo cuius bona postea cōfiscan-
tur, quando sit ei pretium reddendum fisco eius
bona vendicante. 393. c, d. & seq.
Contrahentes legibus prouinciæ in qua contra-
hunt, tenentur. 130. d
ad Contradictoria nemo potest obligari. 91. d
Copulatiua aliquando sumitur pro disiunctiua, &
contra. 553. d, e
Cordis humani cogitationes, & affectus, solus
Deus cognoscere potest. 195. e
Cornelius primus à Petro baptizatus salutem gen-
tium dedicauit. 607. c
Cornelium non ausus est Petrus baptizare, nisi di-
uina reuelatione admonitus. 605. e
Cornelius debuit baptizari, quamuis esset iustus.
598. e
Corpus & anima diuersa sunt. 123. d
ad Corporis conseruationem quid requiratur.
108. a
Corpus Christi fuit significatum vmbris veteris
legis. 592. c, d
Corpus politicum quomodo constituatur. 114. c, d
Correctio iuris est exorbitans. 469. b, & quando
non. ibid. c, d
Correctio iuris odiosa est. 568. a
Correctio iurium vitanda est. 451. c, 470. a
Correctio legum vitanda est, vbi commodè ea-
rum fieri potest concordia. 440. b
Correctio & limitatio legis in quo differant, &
quid sint. 470. c
@@0@
@@1@Index rerum, & materiarum.
creata omnia regulantur lege æterna. 64. c
creaturarum essentiæ an subijciantur legi æternæ.
66. d
credentes contra fidem Catholicam sunt duplicis
generis. 205. b
Dostları ilə paylaş: |
