¡Lea esto primero! Cómo usar el Diccionario Hebreo y Arameo


zemán; de 2163; ocasión designada:—ocasión, tiempo. 2166. זְמָן zemán



Yüklə 9,23 Mb.
səhifə17/64
tarix03.11.2017
ölçüsü9,23 Mb.
#29691
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   64
zemán; de 2163; ocasión designada:—ocasión, tiempo.

2166. זְמָן zemán (cald.); de 2165; lo mismo que 2165:—edad, tiempo, vez.

2167. זָמַר zamár; raíz prim. [tal vez ident. con 2168 mediante la idea de rasgar; prop. tocar las cuerdas o partes de un instrumento musical, i.e. tocarlo; hacer música, acompañado por la voz; de aquí, celebrar en canto y música:—alabanza, alabar, cantar, entonar alabanzas, salmos.

2168. זָמַר zamár; raíz prim. [comp. 2167, 5568, 6785]; podar (una vid):—podar.

2169. זֶמֶר zémer; apar. de 2167 o 2168; gacela (porque apenas toca el suelo):—carnero montés.

2170. זְמָר zemár (cald.); de una raíz corresp. a 2167; música instrumental:—música.

זָמִר zamir. Véase 2158.

זְמֹר zemór. Véase 2156.

2171. זַמָּר zammár (cald.); de lo mismo que 2170; músico que toca instrumentos:—cantor.

2172. זִמְרָה zimrá; de 2167; pieza musical o canto para ser acompañado por un instrumento:—canción, cántico, salmodia.

2173. זִמְרָה zimrá; de 2168; fruto podado (i.e. selecto):—el mejor fruto.



זְמִרָה zemirá. Véase 2158.

זְמֹרָה zemorá. Véase 2156.

2174. זִמְרִי Zimrí; de 2167; musical; Zimri, nombre de cinco isr., y de una tribu árabe:—Zimri.

2175. זִמְרָן Zimrán; de 2167; musical; Zimran, un hijo de Abraham y Cetura:—Zimram.

2176. זִמְרָת zimrát; de 2167; música instrumental; por impl. alabanza:—canción, cántico.

2177. זַן zan; de 2109; prop. nutrido (o desarrollado por completo), i.e. forma o suerte:—diversas, toda suerte de grano.

2178. זַן zan (cald.); corresp. a 2177; suerte, clase:—todo instrumento.

2179. זָנַב zanáb; raíz prim. sign. agitar; usado solo como denom. de 2180; estorbar, i.e. cortar la parte posterior:—desbaratar la retaguardia, herir la retaguardia.

2180. זָנָב zanáb; de 2179 (en sentido orig. de menear o agitar); cola (lit. o fig.):—cola, rabo.

2181. זָנָה zaná; raíz prim. [muy bien alimentado y por lo tanto desenfrenado]; cometer adulterio (por lo general de la mujer, y menos a menudo de simple fornicación, rara vez de embeleso involuntario); fig. cometer idolatría (siendo que al pueblo judío se le consideraba esposa de Jehová):—adulterar, apartar, cesar, cometer fornicación, dejar, fornicación, fornicar, fornicario, infiel, ir, prostituir, ramera.

2182. זָנוֹחַ Zanóakj; de 2186; rechazado; Zanoaj, nombre de dos lugares en Pal.:—Zanoa.

2183. זָנוּן zanún; de 2181; adulterio; fig. idolatría:—fornicación, fornicario, prostitución.

2184. זְנוּת zenút; de 2181; adulterio, i.e. (fig.) infidelidad, idolatría:—rebeldía, fornicación, fornicar.

2185. זֹנוֹת zonót; considerado por algunos como si fuera de 2109 o una raíz que no se usa, y aplicado a equipos militares; pero evidentemente part. act. fem. plur. de 2181; prostitutas:—rameras.

2186. זָנַח zanákj; raíz prim. sign. empujar a un lado, i.e. rechazar, olvidar, fallar:—alejar, desechar, excluir, menospreciar.

2187. זָנַק zanác; raíz prim.; prop. juntar los pies (como un animal a punto de saltar sobre su presa), i.e. saltar hacia adelante:—saltar.

2188. זֵעָה zeá; de 2111 (en sentido de 3154); sudor:—sudor.

2189. זַעֲוָה zaavá; por transp. por 2113; agitación, maltrato:—afrenta, escarnio, vejar.

2190. זַעֲוָן Zaaván; de 2111; inquieto; Zaván, un idumeo:—Zaaván.

2191. זְעֵיר zeeír; de una raíz que no se usa [afín (por perm.) a 6819], sign. reducirse; pequeño:—poquito.

2192. זְעֵיר zeeír (cald.); corresp. a 2191:—pequeño.

2193. זָעַךְ zaák; raíz prim.; extinguir:—acortarse.

2194. זָעַם zaám; raíz prim.; prop. echar espuma por la boca, i.e. estar encolerizado:—airar, detestable, detestar, enojar, -se, execrar, indignar, -se.

2195. זַעַם záam; de 2194; estrictamente espuma en la boca, i.e. (fig.) furia (espec. del desagrado de Dios hacia el pecado):—ardor, enojo, furor, indignación, ira, soberbia.

2196. זָעַף zaáf; raíz prim.; prop. hervir, i.e. (fig.) ser quisquilloso o estar furioso:—irritar, llenarse de ira, más pálidos, triste.

2197. זַעַף záaf; de 2196; ira, cólera:—encolerizar, furor, ira.

2198. זָעֵף zaéf; de 2196; colérico:—enojado.

2199. זָעַק zaác; raíz prim.; lanzar alaridos (de angustia o peligro); por anal. (como heraldo) anunciar o convocar públicamente:—bramar, clamar, clamor, convocar, dar voces, gemir, gritar, grito, juntar, lamentar, llamar, llorar, proclamar, reunir, voz.

2200. זְעִק zeíc (cald.); corresp. a 2199; hacer alboroto:—llamar.

2201. זַעַק záac; y (fem.)

זְעָקָה zeacá; de 2199; alarido o grito desaforado:—clamar, -or, grito, llanto, voz.

2202. זִפְרֹן Zifrón; de una raíz que no se usa (sign. ser fragrante); Zifrón, un lugar en Pal.:—Zifrón.

2203. זֶפֶת zéfet; de una raíz que no se usa (sign. licuar); asfalto (por su tendencia de ablandarse por el sol):—brea.

זִק zic; o

זֵק zec. Véase 2131.

2204. זָקֵן zaquén; raíz prim.; ser viejo:—anciano, envejecer, viejo.

2205. זָקֵן zaquén; de 2204; viejo:—anciano, ayo, edad avanzada, vejez, viejo.

2206. זָקָן zacán; de 2204; barbado (como indicando edad):—barba, quijada.

2207. זֹקֶן zóquen; de 2204; edad vieja:—vejez.

2208. זָקֻן zacún; prop. part. pas. de 2204 (usado solo en plur. como sustantivo); edad vieja:—vejez.

2209. זִקְנָה zicná; fem. de 2205; edad vieja:—viejo.

2210. זָקַף zacáf; raíz prim.; elevar, i.e. (fig.) confort:—levantar.

2211. זְקַף zecáf (cald.); corresp. a 2210; colgar, i.e. empalar:—alzar.

2212. זָקַק zacác; raíz prim.; colar, (fig.) extraer, aclarar:—afinar, purificar, puro, refinada, -o, -ar.

2213. זֵר zer; de 2237 (en sentido de esparcir); capitel (como esparcido alrededor del tope), i.e. (espec.) moldura al borde:—cornisa.

2214. זָרָא zará; de 2114 (en sentido de extrañamiento) [comp. 2219]; disgusto:—aborrecible.

2215. זָרַב zaráb; raíz prim.; fluir alejándose:—calentarse.

2216. זְרֻבָּבֶל Zerubbabél; de 2215 y 894; descendido de Babilonia, i.e. nacido allí; Zerubabel, un isr.:—Zorobabel.

2217. זְרֻבָּבֶל Zerubbabél (cald.); corresp. a 2216:—Zorobabel.

2218. זֶרֶד Zéred; de una raíz que no se usa sign. ser exuberante en crecimiento; bordeado con matorrales; Zered, un arroyo al E. del Mar Muerto:—Zered.

2219. זָרָה zará; raíz prim. [comp. 2114]; lanzar de aquí para allá; por impl. dispersar, aventar:—apartar, aventador, aventar, derramar, disipar, dispersar, echar, escudriñar, esparcir, tender.

2220. זְרוֹעַ zeróa; o (abrev.)



זְרֹעַ zeróa; y (fem.)

זְרוֹעָה zeroá; o

זְרֹעָה zeroá; de 2232; brazo (como estirado hacia afuera), o (de animales) patas delanteras; fig. fuerza:—espalda, -illa, mano, brazo.

2221. זֵרוּעַ zerúa; de 2232; algo sembrado, i.e. planta:—siembra, lo que se siembra.

2222. זַרְזִיף zarzíf; por redupl. de una raíz que no se usa sign. fluir; lluvia a torrentes:—destilar sobre.

זְרוֹעָה zeroá. Véase 2220.

2223. זַרְזִיר zarzír; por redupl. de 2115; prop. fajado apretadamente, i.e. prob. corredor, o algún animal veloz (como siendo delgado en la cintura):—ceñido de lomos.

2224. זָרַח zarákj; raíz prim.; prop. irradiar (o brotar vainas de grano), i.e. levantarse (como el sol); espec. aparece (como síntoma de lepra):—amanecer, brillar, brotar, día, esclarecer, levantar, nacer, resplandecer, salir.

2225. זֶרַח zérakj; de 2224; levantarse la luz:—nacimiento, salir (el sol).

2226. זֶרַח Zérakj; lo mismo que 2225; Zeraj, nombre de tres isr., también de un idumeo y de un príncipe etíope:—Zara, Zera.

2227. זַרְחִי zarkjí; patron. de 2226; zarjita o desc. de Zeraj:—zeraita.

2228. זְרַחְיָה Zerakjiá; de 2225 y 3050; Jah ha levantado; Zerajía, nombre de dos isr.:—Zeraías.

2229. זָרַם zarám; raíz prim.; borbotar (como agua):—arrebatar como con torrentes de aguas, echar inundaciones.

2230. זֶרֶם zérem; de 2229; borbotón de agua:—ímpetu, inundación, lluvia, tempestad, turbión.

2231. זִרְמָה zirmá; fem. de 2230; borbotón de fluido (semen):—flujo.

2232. זָרַע zará; raíz prim.; sembrar; fig. diseminar, plantar, fructificar:—dar fruto, concebir, esparcir, plantar, sembrar, (que no ) quede ni memoria, que se haya de sembrar, el que siembra, ser fecunda.

2233. זֶרַע zéra; de 2232; semilla; fig. fruto, planta, tiempo de siembra, posteridad:—bueno, carnal, descendencia, descendiente, especie, estirpe, ser fecunda, genealogía, generación, grano, hijo, linaje, poner, posteridad, postrero, prole, sembrar, semen, sementera, semilla, siembra, simiente.

2234. זְרַע zerá (cald.); corresp. a 2233; posteridad:—simiente.

זְרֹעַ zeroá. Véase 2220.

2235. זֵרֹעַ zeróa; o



זֵעָֹן zeraón; de 2232; algo sembrado (solo en plur.), i.e. legumbre, hortaliza (como alimento):—legumbre, hortaliza.

זְרֹעָה zeroá. Véase 2220.

2236. זָרַק zarác; raíz prim.; salpicar (fluido o partículas sólidas):—esparcir, cubrir, rociar, sembrar.

2237. זָרַר zarár; raíz prim. [comp. 2114]; tal vez dispesar, i.e. (espec.) estornudar:—estornudar.

2238. זֶרֶשׁ Zéresh; de or. persa; Zeresh, esposa de Amán:—Zeres.

2239. זֶרֶת zéret; de 2219; amplitud de los dedos, i.e. palmo:—palmo, dedo.

2240. זַתּוּא Zattú; de der. inc.; Zattu, un isr.:—Zatu.

2241. זֵתָם Zetám; apar. var. de 2133; Zetam, un isr.:—Zetam.

2242. זֵתַר Zetár; de or. persa; Zetar, eunuco de Jerjes:—Zetar

ח

2243. חֹב kjob; por contr. de 2245; prop. animador, i.e. pecho:—seno.



2244. חָבָא kjabá; raíz prim. [comp. 2245]; esconder en secreto:—apagar, cubrir, encubrir, endurecer, esconder, ocultar, reservar, secreto.

2245. חָבַב kjabáb; raíz prim. [comp. 2244, 2247]; prop. esconder (como en el pecho), i.e. alegrar (con afecto):—amar.

2246. חֹבָב Kjobáb; de 2245; alegrado; Jobab, suegro de Moisés:—Hobab.

2247. חָבָה kjabá; raíz prim. [comp. 2245]; guardar en secreto:—esconder, -se, ir, -se.

2248. חֲבוּלָה kjabulá (cald.); de 2255; prop. derrocado, i.e. (moralmente) crimen:—malo.

2249. חָבוֹר Kjabór; de 2266; unido; Jabor, río de Asiria:—Habor.

2250. חַבּוּרָה kjabburá; o

חַבֻּרָה kjabburá; o

חֲבֻרָה kjaburá; de 2266; prop. atado (con tiras), i.e. verdugón (o la marca amoratada en sí misma):—golpe, herida, hinchazón, llaga.

2251. חָבַט kjabát; raíz prim.; derribar o sacar a golpes:—desgranar, sacudir, trillar.

2252. חֲבַיָּה Kjabaiyá; o

חֲבָיָה Kjabaiá; de 2247 y 3050; Jah ha escondido; Jabaía, un isr.:—Habaía.

2253. חֶבְיוֹן kjebión; de 2247; escondrijo:—esconder.

2254. חָבַל kjabál; raíz prim.; anudar apretadamente (como cuerda), i.e. atar; espec. mediante voto; fig. pervertir, destruir; también retorcerse de dolor (espec. de parto):—agotar, -se, atadura, corromper, -se en extremo, destruir, echar a perder, empeñar, enredar, perecer, prenda, preñarse, quitar, retener, tener dolor, tomar, tomar en prenda.

2255. חֲבַל kjabál (cald.); corresp. a 2254; arruinar:—daño, destruir, malo.

2256. חֶבֶל kjébel; o

חֵבֶל kjébel; de 2254; cuerda (como torcida), espec. línea para medir; por impl. distrito o heredad (como medida); o lazo (como de cuerdas); fig. compañía (como si estuvieran atados juntos); también dolor (espec. de parto); también ruina:—cadena, compañía, cordel, cordón, costa, cuerda, dolor, ligadura, lugar, parte, porción, provincia, soga, suerte, territorio, tierra.

2257. חֲבַל kjabál (cald.); de 2255; daño (personal o pecuniario):—daño, lesión.

2258. חֲבֹל kjaból; o (fem.)

חֲבֹלָה kjabolá; de 2254; prenda empeñada (como garantía por deuda):—prenda.

2259. חֹבֵל kjobél; part. act. de 2254 (en sentido de manejar cuerdas); marinero:—marinero, patrón de la nave, piloto.

2260. חִבֵּל kjibbél; de 2254 (en sentido de aparejado con cuerdas); mástil:—mastelero.

2261. חֲבַצֶּלֶת kjabatstsélet; de der. inc.; prob. azafrán silvestre:—rosa.

2262. חֲבַצַּנְיָה Kjabatstsaniá; de der. inc.; Jabatstsanía, un recabita:—Habasinías.

2263. חָבַק kjabác; raíz prim.; estrechar (las manos o en abrazo):—abrazar, abrigo, apresurar, cruzar.

2264. חִבֻּק kjibbúc; de 2263; doblar las manos (por ocio):—cruzar (los brazos).

2265. חֲבַקּוּק Kjabaccúc; por redupl. de 2263; abrazo; Jabaccuc, el profeta:—Habacuc.

2266. חָבַר kjabár; raíz prim.; unir (lit. o fig.); espec. (mediante conjuros) fascinar:—encantar, -dor, enlazar, juntar, mago, hacer alianza, compañía, pacto, trabar, unión, unir.

2267. חֶבֶר kjéber; de 2266; sociedad; también conjuro:—compañía, encantador, encantamiento, espacioso, mago.

2268. חֶבֶר Kjéber; lo mismo que 2267; comunidad; Jeber, nombre de un quenita y de tres isr.:—Heber.

2269. חֲבַר kjabár (cald.); de una raíz corresp. a 2266; asociado, socio:—compañero.

2270. חָבֵר kjabér; de 2266; asociado:—compañero, ligar, -se, los suyos.

2271. חַבָּר kjabbár; de 2266; socio, compañero:—compañero.

2272. חֲבַרְבֻּרָה kjabarburá; por redupl. de 2266; franja, listón (como si fuera raya), como en el tigre:—mancha.

2273. בַרָה kjabrá (cald.); fem. de 2269; asociada, socia:—compañero.

2274. חֶבְרָה kjebrá; fem. de 2267; asociación:—compañia.

2275. חֶבְרוֹן Kjebrón; de 2267; sede de asociación; Jebrón, un lugar en Pal., también nombre de dos isr.:—Hebrón.

2276. חֶבְרוֹנִי kjebroní; o

חֶבְרֹנִי kjebroní; patron. de 2275; jebronita (colect.), hab. de Jebrón:—hebronitas.

2277. חֶבְרִי kjebrí; patron. de 2268; kebrita (colect.) o desc. de Jeber:—heberita.

2278. חֲבֶרֶת kjabéret; fem. de 2270; consorte:—compañera.

2279. חֹבֶרֶת kjobéret; part. act. fem. de 2266; junta, unión:—que une, unión.

2280. חָבַשׁ kjabásh; raíz prim.; envolver firmemente (espec. turbante, compresa, o silla de montar); fig. parar, gobernar:—ajustar, atar, causar, ceñir, cuidado, detener, enalbardar, encerrar, enlazar, enredar, ensillar, envolver, gobernar, ligar, vendar.

2281. חָבֵת kjabét; de una raíz que no se usa prob. sign. cocinar [comp. 4227]; algo frito, prob. torta a la parrilla:—sartén.

2282. חַג kjag; o

חָג kjag; de 2287; festival, o la víctima para ello:—animales sacrificados, día, fiesta, fiesta solemne, pascua, sacrificio, solemnidades, víctimas.

2283. חָגָא kjagá; de una raíz que no se usa sign. revolver [comp. 2287]; prop. vértigo, i.e. (fig.) temor:—espanto.

2284. חָגָב kjagáb; de der. inc.; langosta (insecto):—langosta.

2285. חָגָב Kjagáb; lo mismo que 2284; langosta; Jagab, uno de los sirvientes del templo:—Hagab.

2286. חֲגָבָא Kjagabá; o

חֲגָבָה Kjagabá; fem. de 2285; langosta; Jagabá o Jagaba, uno de los sirvientes del templo:—Hagaba.

2287. חָגַג kjagág; raíz prim. [comp. 2283, 2328]; prop. moverse en círculo, i.e. (espec.) marchar en procesión sagrada, observar un festival; por impl. estar alegre:—celebrar, celebrar fiesta, hacer fiesta solemne, temblar y titubear.

2288. חֲגָו kjagáv; de una raíz que no se usa sign. refugiarse; grieta en rocas:—agujero, caverna, hendidura, lado.

2289. חָגוֹר kjagór; de 2296; fajado:—ceñir, cintas, cinto, talabarte.

2290. חֲגוֹר kjagór; o

חֲגֹר kjagór; y (fem.)

חֲגוֹרָה kjagorá; o

חֲגֹרָה kjagorá; de 2296; cinto, cinturón (para la cintura):—armadura, ceñir, cinto, cinturón, delantal, talabarte.

2291. חַגִּי Kjagguí; de 2287; festivo, Jagui, un isr.; también (patron.) jaguita, o desc. del mismo:—Hagui, haguita.

2292. חַגַּי Kjaggái; de 2282; festivo; Jagái, profeta heb.:—Hageo.

2293. חַגִּיָּה Kjagguiyá; de 2282 y 3050; festival de Jah; Jaguiía, un isr.:—Haguía.

2294. חַגִּית Kjagguít; fem. de 2291; festiva; Jaguit, esposa de David:—Haguit.

2295. חָגְלָה Kjoglá; de der. inc.; prob. perdiz; Jogla, una isr.:—Hogla. Véase también 1031.

2296. חָגַר kjagár; raíz prim.; fajarse, ceñirse (como cinto, armadura, etc.):—armar con, ceñir, -se, reprimir, resto, temblar, vestir.

2297. חַד kjad; abrev. de 259; uno:—uno.

2298. חַד kjad (cald.); corresp. a 2297; como card. uno; como art. uno solo; com ord. primero; adv. enseguida:—a una, primero, uno.

2299. חַד kjad; de 2300; aguzado, afilado:—afilado, agudo.

2300. חָדַד kjadád; raíz prim.; ser (caus. hacer) afilado o (fig.) severo:—afilar, aguzar, feroz.

2301. חֲדַד Kjadád; de 2300; feroz; Jadad, un ismaelita:—Hadad.

2302. חָדָה kjadá; raíz prim.; regocijarse:—llenar de alegría, alegrar, -se.

2303. חַדּוּד kjaddúd; de 2300; punto, punta:—punta, puntiagudo.

2304. חֶדְוָה kjedvá; de 2302; regocijarse:—alegría, gozo.

2305. חֶדְוָה kjedvá (cald.); corresp. a 2304:—gozo.

2306. חֲדִי kjadí (cald.); corresp. a 2373; pecho:—pecho.

2307. חָדִיד Kjadíd; de 2300; pico; Jadid, un lugar en Pal.:—Hadid.

2308. חָדַל kjadál; raíz prim.; prop. ser flojo, i.e. (por impl.) desistir; (fig.) estar falto u ocioso:—abandonar, abstenerse, cesar, comparación, dejar, dejar de, desistir, estarse quieto, faltar, hablar, hasta no tener número, lograr, no decir más, no escuchar, no oír, pagar, quedar, quedar abandonado, quedarse quieto, terminar.

2309. חֶדֶל


Yüklə 9,23 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   13   14   15   16   17   18   19   20   ...   64




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin