30
Nassların kendisinden kaynaklanmayan kimi görüş ayrılıkları da zaman
zaman yine nasslardan delil getirilerek doğrulanmaya çalışılmıştır. Zira
Kur’an ve Sünnet İslâm dininin en temel iki kaynağıdır. Bir yaklaşım tarzının
doğru olup olmadığının en temel göstergesi, bu yaklaşımın bu iki kaynakta
herhangi bir dayanağının bulunup bulunmadığıdır. Bu yüzden Müslümanlar,
hem bireysel hem de toplumsal düzeyde sahip oldukları bakış açılarının
doğruluğunu Kuran veya hadislerden buldukları delillerle desteklemeye ve
meşru göstermeye çalışmışlardır.
Bunun en tipik yansımalarını Haricîlik’te ve Şiîlik’te görebilmek müm-
kündür. Hariciler Hz. Ali’yi kötülemek için ayetlerden deliller getirmeye
çalışırken, Şiiler de yine onu ve diğer imamların üstünlüğünü ortaya koymak
için Kur’an ayetlerine müracaat etmişlerdir. Klasik İslâm mezheplerinin yanı
sıra son dönemde ortaya çıkan, Ahmedîlik, Bâbîlik, Bahâilik gibi yeni
mezhep ve dinlerin bile yaklaşımlarını Kur’an’a atıfta bulunarak doğrula-
maya çalışmaları, nassların mezheplerin ortaya çıkışındaki rolünü ortaya
koyması bakımından önemlidir.
Dostları ilə paylaş: