Müəllif: Qalunun qiraətini nəql edən ravilər digər ravilər kimi
naməlum qalmışlar.
2. Vərəş: Osman ibni Səid.
İbni Cəzri onun barəsində deyir: «Vərəş Misirdə olduğu illər
ərzində qiraət tədrisi ona həvalə olunmuşdu. Onun özünəməxsus
qiraət üsulu var idi. Qiraətdə Nafe ilə müxalif olmasına
baxmayaraq, zəmanəsinin ən mötəbər şəxsiyyətlərindən biri hesab
olunurdu.»
Vərəş Hicrətin 110-cu ilində Misirdə doğulmuş, 197-ci ildə elə
oradaca vəfat etmişdir.
(Təbəqatul-qurra, 1-ci cild, səh-502.)
KƏSAİ KUFİ Əsli iranlı olmuş Əli ibni Həmzət ibni Abdullah ibni Bəhmən ibni
Firuz, Kəsai ləqəbi ilə məşhur olmuşdur. Bəni-əsəd qəbiləsi
tərəfindən köləlikdən azad olunmuşdur.
İbni Cəzri onun barəsində deyir: «Həmzə Zəyyatdan sonra qiraət
elminin tədris olunması Kəsaiyə həvalə edildi. O, qiraəti Həmzədən
öyrənmiş və dörd dəfə onun qarşısında tilavət etmişdir.»
Əbu Ubeyd isə özünün «Əl-qiraət» adlı kitabında yazır:
«Kəsainin özünəməxsus qiraət üsulu var idi. Bəzən o, Həmzənin
qiraətindən də istifadə edərdi. Vəfat tarixi haqqında müxtəlif
məlumatlar söylənmişdir, lakin daha dəqiq nəzərə çarpan tarix
Hicrətin 189-cu ilidir.»
(Təbəqatul-qurra, 1-ci cild, səh. 535.)
Kəsai qiraəti Həmzə Zəyyatdan, Məhəmməd ibni Əbdürrəhman
ibni Əbi Leyladan və İsa ibni Əmr Əməşdən müzakirə yolu ilə və
şifahi olaraq öyrənmişdir. Onun qiraətini Süleyman ibni Ərqəm,
imam Sadiq (ə), Əzrəmi və İbni Ueynə də dinləmişdir. Sonralar o,
qiraəti Rəşidə və oğlu Əminə də tədris etmişdir. (
Təhzibut-təhzib, 8-ci
cild, səh. 313.)
139
Mərzbani İbni Ərabidən nəql edərək deyir: «Kəsai şərab içərək
bilərəkdən bəzi günahlara mürtəkib olsa da, Quran elmlərinə
mükəmməl yiyələnmiş və güclü hafizəyə malik olmuşdur.»
(Möcəmül-üdəba, 5-ci cild, səh. 185.)