Peygamberlere iman 3 Peygamberlerin Görevleri 6

Peygamberlerin Görevleri

1- Adaleti Sağlamak:
"Andolsun biz peygamberlerimizi açık delillerle gönderdik ve insanların adaleyi yerine getirmeleri için beraberlerinde kitabı ve mizanı indirdik..." ⁵²
2- Allah'a çağırmak:
"De ki: İşte bu benim yolumdur. Ben Allah'a çağırıyorum, ben ve bana uyan­lar aydınlık bir yol üzerindeyiz..."⁵³

"(Ey Muhammed!) Sen, Rabbinin yoluna hikmet ve güzel öğütle çağır..."⁵⁴
3- Hikmeti ve kitabı öğretmek:
Nefisleri temizlemek, ihtiyaç duydukları şeylerden, bilmediklerini yalnızca vahiy vasıtasıyla insanlara öğretmek:

"Ey Rabbimiz! Onlara kendi içlerinden senin ayetlerini kendilerine okuya­cak, onlara kitap ve hikmeti öğretecek, onları temizleyecek bir elçi gönder..."⁵⁵

"Nitekim kendi içinizden, size ayetlerimizi okuyan, sizi temizleyen, size kitabı ve hikmeti getirip size bilmediklerinizi öğreten bir Resul gönderdik..." ⁵⁶
4- Kitabı insanlara açıklamak:
"İnsanlara, kendilerine indirileni açıklaman için sana da bu Kur'an'ı indir­dik." ⁵⁷
5- Müjdelemek ve uyarmak:
"(Yerine göre) müjdeleyici ve sakındırıcı olarak peygamberler gönderdik ki, insanların, peygamberlerden sonra Allah'a karşı bir bahaneleri olmasın!" ⁵⁸

Resullerin ve nebilerin, Allah katında birbirlerine üstünlükleri vardır. Allah Teala şöyle buyurmuştur:

"O peygamberler ki, biz onlardan bir kısmını diğerlerinden ü⁵⁹stün kıldık."⁶⁰

"Gerçekten biz nebilerden bazısını, bazısına üstün kıldık..."

Aynı şekilde, peygamberlerin ümmetlerinin de birbirlerine üstünlükleri var­dır. Allah, İsrailoğullarını kendi zamanlarındaki diğer milletlere üstün kılmış­tır:

"Andolsun biz, İsrailoğullarına, bilerek alemlerin üstünde bir imtiyaz ver­dik."⁶¹

Allah Azze ve Celle, Muhammed ümmetini, ümmetlerin hayırlısı kılmıştır:

"Siz, insanlar için ortaya çıkarılan, doğruluğu emreden, fenalıktan alıkoyan, Allah'a inanan hayırlı bir ümmetsiniz..."⁶²

Peygamberlerin gönderilişi mükelleflere karşı getirilen bir hüccettir. Böyle­ce mükellefler usûl ve füru'u, öğrenirler. Bilerek karşı çıktıkları vakit dünya ve ahirette azabı haketmiş olurlar.

"(Yerine göre) müjdeleyici ve sakındırın olarak peygamberler gönderdik ki, insanların, peygamberlerden sonra Allah'a karşı bir bahaneleri olmasın..."⁶³

"Biz peygamber göndermedikçe kimseye azab etmeyiz."⁶⁴

"Eğer onları Muhammed'den önce bir azaba uğratarak yok etseydik: "Rabbimizl Bize bir peygamber gönderseydin de, alçak ve rezil olmazdan önce ayet­lerine uysaydık olmaz mıydı?" diyeceklerdi."⁶⁵

Şu ayeti kerimeye de kulak verelim:

"Ey Muhammed! Senden önce de, kendilerine vahyettiğimiz adamlar gön­derdik. Bilmiyorsanız kitab ehline sorun. Biz onları yemek yemez birer cesed kılmadık ve onlar ölümsüz de değillerdir." ⁶⁶

Ulema, bunların benzerlerini, peygamberlere caiz olan beşeri davranışların konusu olarak araştırmıştır:

"Ey Muhammed! Senden önce gönderdiğimiz bütün peygamberler de, şüphe­siz yemek yerler, sokaklarda gezerlerdi..."⁶⁷

"Andolsun ki, senden önce nice peygamberler gönderdik; onlara eşler ve ço­cukları da verdik..."⁶⁸

Peygamberlerin daveti tektir: Bu davet; tevhide, ibadete, ubudiyete ve Al­lah'ın nebilerine vahyettiği konularda O'na itaat ve teslim olmaya davettir.

"Allah, Nuh'a buyurduğu şeyleri size de din olarak buyurmuştur. Ey Muhammed! Sana vahyettik; İbrahim'e, Musa'ya ve İsa'ya da buyurduk ki: "Dine bağlı kalın, onda ayrılığa düşmeyin." ⁶⁹

"Oysa onlar, doğruya yönelerek, dini yalnız Allah'a has kılarak O'na kulluk etmek, namazı kılmak ve zakatı vermekle emrolunmuşlardı. Dosdoğru olan din de budur."⁷⁰

"Senden önce hiçbir resul göndermedik ki, ona: "Benden başka ilah yoktur; şu halde bana kulluk edin," diye vahyetmiş olmayalım." ⁷¹

"Atalarım İbrahim, İshak ve Yakub'un dinine uydum. Allah'a herhangi bir şeyi ortak koşmamız bize yaraşmaz..."⁷²

"Hüküm Allah'tan başkasının değildir. O da kendisinden başkasına ibadet etmememizi emretmiştir. İşte dosdoğru din budur. Fakat insanların çoğu bil­mezler."⁷³

Fakat Allah'a kulluğun ayrıntısı, şeriattan şeriata değişmiştir. Sonuncu ve kendisine aykırı olan şeyleri neshedici (yürürlükten kaldıran) şeriat, Hz. Muhammed (a.s)'in şeriatıdır:

"Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak üzere kitab'ı (Kur'an'ı) gönderdik. Artık aralarında Allah'ın indirdiği ile hükmet; sana gelen gerçeği bırakıp da onların arzularına uyma..."⁷⁴

İlahi rahmet görüntülerinin en büyüğü, peygamberleri göndermektir. Bu rah­metin verdiği örneklerin en büyüğü de Hz. Muhammed (a.s)'in peygamber ola­rak gönderilişidir:

"(Resulüm!) Biz seni, ancak alemlere rahmet olarak gönderdik."⁷⁵

İnsanı, Allah'tan başkasına kulluktan kurtarmak bu rahmetin görüntülerindendir. Allah'ın, insanlara birbirlerine nasıl davranacaklarını, onlara hakkı, ada­leti ve güzel ahlakı, kendilerinin kar ve zararlarına olan şeyleri tanıtması; insana bulunduğu yeri, varlığın zahirini ve batınını, kendisine görünmeyeni bildirmesi, insanı cennete layık kılacak ve onu cehennem azabından koruyacak şeyleri öğretmesi, insan için en güzel örneğin Hz. Muhammed (a.s)'de bulunduğunu bildirmesi, ilahi rahmetin göstergesidir.

Nebiler ve resullerden bahseden kitap ve sünnet metinleri çoktur. Onlar çeşitli nedenlerle zikrediliyor. Biz, bu konu ile ilgili ayetlerin temel nitelikte olanlarını zikrettik. Şimdi de peygamberler hakkında varit olan sünnet metinle­rinden bazılarını sunuyoruz. Diğer metinler de vardır ki, onlar da yeri geldikçe bu kitapta ele alınacaktır.