Peygamberlere iman 3 Peygamberlerin Görevleri 6

Peygamberlere İman

Peygamber kelimesi, Farsça bir kelime olup, sözlükte, haber getiren kimse demektir. Rasûl ve nebî kelimesinin karşılığıdır. Peygamberler: Allah’ın kullarına dinini bildirmek için görevlendirdiği seçkin kimselerdir. Kur’ân-ı Kerim ve hadis-i şeriflerde peygamber kavramı olarak “Nebî” ve “Rasûl” kavramları geçer. ¹⁸¹ Dinî terim olarak, Allah’ın kulları arasından seçtiği, vahiyle şereflendirerek emir ve yasaklarını insanlara bildirmek üzere görevlendirdiği elçiye peygamber denir. Peygamberlik, insanlar arasında bir elçilik görevidir.

Allah’ın varlığını, birliğini, O’na nasıl kulluk edileceğini, insan olarak nasıl iyi bir yaşayışa ulaşılabileceğini, cemiyet hayatının nizamını, âhiret hallerini; yani dünya ve âhiret saâdeti için iman, ibâdet ve ahlâk esaslarını bildirmek üzere Allah Teâlâ insanlar arasından en iyi kullarını peygamber olarak seçmiş ve görevlendirmiştir. Peygamberler en iyi ve doğru bir şekilde insanlara Allah’ı tanıtmışlar, inanç esaslarını, ibâdet şekillerinin nasıl yapılacağını öğretmişlerdir. Dinî hükümleri ve güzel ahlâk ilkelerini insanlara açıklamışlardır. Peygamberler söylediklerini uygulayarak insanlara örnek olmuşlardır.

Peygamberler Allah’ın emirlerini yapanları Cennetle müjdelemişlerdir, yapmayanları, Allah’a kulluğu terk edenlerin ise Cehennem azâbı ile cezalandırılacaklarını haber vermişlerdir.

“Biz, peygamberleri ancak müjdeleyiciler ve uyarıp korkutucular olmaktan başka (bir nedenle) göndermiyoruz. Şu halde kim iman ederse ve davranışlarını düzeltirse, artık onlar için korku yoktur, onlar mahzun da olacak değillerdir.” ¹⁸²

“Her ümmetin bir peygamberi vardır.” ¹⁸³

Peygamberlerin Sıfatları

1) Sıdk: Doğruluk demektir. Peygamberler son derece doğru insanlardır. Asla yalan söylemezler. Onların yaptıkları işler de doğrudur. “Allah ve Rasûlü doğru söylemişlerdir.” ¹⁸⁴

2) Emanet: Güvenilir olmak demektir. Peygamberler her hususta güvenilir kişilerdir.

“Bir peygamber için emanete hıyanet etmek olur şey değildir.” ¹⁸⁵

3) Fetanet: Akıllı ve uyanık olmak demektir. Peygamberler insanların en zekileri ve en akıllılarıdır.¹⁸⁶

4) İsmet: Günah işlememek demektir. Peygamberler gizli ve açık günah işlemezler. Ancak, insan olduklarından dolayı ‘zelle’ denilen çok küçük hatalar yaparlar. Bu küçük hatalar derhal Allah tarafından düzeltilir.¹⁸⁷

5) Tebliğ: Bildirmek demektir. Peygamberler Allah’tan aldıkları dinî hükümleri hiçbir değişiklik yapmadan insanlara bildirmişlerdir. “Ey Peygamber, Rabbinden sana indirileni tebliğ et.”¹⁸⁸ Peygamberler apaçık bir şekilde gerçekleri bildirmişlerdir. İlk peygamber Hz. Adem, son peygamber Hz. Muhammed (s.a.s.)’dir. Bu ikisinin arasında birçok peygamber gelmiştir. Sayılarını ancak Allah bilir.

Kur’ân-ı Kerim’de yirmi beş tanesinin ismi geçmektedir. Sayılarını ancak Allah’ın bildiği bütün peygamberlere, ayırım yapmadan inanırız. Kur’ân-ı Kerim’de ismi geçen peygamberler şunlardır:

1. Adem, 2. İdris, 3. Nuh, 4. Hûd, 5. Sâlih, 6. İbrahim, 7. Lût, 8. İsmail, 9. İshak, 10. Yakup, 11. Yusuf, 12. Eyyub, 13. Şuayb, 14. Musa, 15. Hârun, 16. Dâvut, 17. Süleyman, 18. İlyas, 19. Elyesa, 20. Yunus, 21. Zülkifl, 22. Zekeriyya, 23. Yahya, 24. İsa, 25. Hz. Muhammed (s.a.s.)’dır. ¹⁸⁹

Bunlardan başka Kur’ân-ı Kerimde üç isim daha geçer: Üzeyr, Lokman, Zülkarneyn. Bunların bir peygamber mi, yoksa birer velî mi olduğunda ihtilaf vardır. Bunların da pek büyük zatlar olduğuna şüphe yoktur. ¹⁹⁰

Mucize

Mucize, peygamberlik dâvâsıyla ilgili olup hayra ve mutluluğa çağıran hârikulâde (olağanüstü) bir olaydır ki, onunla kendisinin Allah tarafından bir peygamber olduğunu iddia eden kimsenin doğruluğunu göstermek kastedilir.¹⁹¹

Peygamberlerin mucizeleri ve sâlih kişilerin kerametleri haktır.¹⁹²

“Hiçbir peygamber Allah’ın izni olmadan mucize getiremez (gösteremez).” ¹⁹³

Peygamberlere İman

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat yüce Allah'ın kullarına müjdeleyici ve uyarıcı olarak, insanları hidayete sevketmek ve onları ka­ranlıklardan aydınlığa çıkarmak için hak dine davet eden pey­gamberler gönderdiğine kesin olarak inanırlar.

Onların daveti, toplumları şirk ve putperestlikten kurtar­mak, çözülüp ve bozuluştan arındırmak içindi. Onlar mesajları­nı ulaştırdılar ve emaneti yerine getirdiler, ümmetlerine öğüt ver­diler ve Allah yolunda hakkıyla cihat ettiler. Doğruluklarına delil teşkil eden göz kamaştırıcı mucizeler gösterdiler. Onlardan birini inkar eden, Allah'ı ve bütün peygamberleri inkar etmiş olur. Allah Teala şöyle buyurmaktadır:

"Şüphesiz Allah'ı ve Peygamberini inkar edenler, Al­lah'la peygamberlerinin arasını ayırmak isteyenler ve: Kimine inanırız, kimine inanmayız diyenler, böy­lece iman ile küfür arasında bir yol tutmak isteyen­ler yok mu; işte gerçek kafirler bunlardır. Ve biz, ka­firlere alçaltıcı bir azap hazırlamışızdır. Allah'a ve peygamberlerine iman eden ve onlardan hiçbirini diğerinden ayırmayanlara gelince işte Allah onlara mükafatlarını verecektir. Allah çok bağışlayıcı ve çok merhametlidir."¹⁹⁴

Allah Teala, o değerli peygamberleri göndermedeki hik­meti de şöyle açıklamaktadır:

"Müjdeleyici ve uyarıcı olarak peygamberler gönder­dik ki insanların peygamberlerden sonra Allah'a kar­şı bir bahaneleri olmasın. Allah izzet ve hikmet sahi­bidir." ¹⁹⁵

Allah Teala pekçok nebi ve Rasûl göndermiştir. Bunlardan bazılarını kitabında veya Peygamberi sallallahu aleyhi ve sellem va­sıtasıyla bize bildirmiş, bazılarını da bildirmemiştir. Allah Teala şöyle buyurmaktadır:

"Andolsun, senden önce de peygamberler gönder­dik. Onlardan sana kıssalarını anlattığımız kimseler de var, durumlarını sana bildirmediğimiz kimseler de var."¹⁹⁶

"Andolsun ki biz her ümmet arasında, Allah'a ibadet edin, tağuttan sakının, diye bir peygamber göndermışızdir."¹⁹⁷

Kur'an-ı Kerim'de isimleri zikredilen peygamberler yirmibeş tanedir. Bunların isimleri şöyledir: İnsanlığın atası Adem, İdris, Nuh, Hûd, Salih, İbrahim, Lût, İsmail, İshak, Yâkub, Yusuf, Şuayb, Eyyub, Zülkifl, Musa, Harun, Davut, Süleyman, İlyas, Elyesea, Yunus, Zekeriya, Yahya, İsa ve peygamberlerin sonuncu­su Muhammed. Allah'ın salât ve selâmı hepsinin üzerine olsun.

Yüce Allah kimi peygamberleri diğerlerinden üstün kılmış­tır. Ümmet, rasûllerin nebilerden üstün olduğunu, bundan sonra da rasûllerin kendi aralarında fazilet farkının bulunduğunu, rasûl ve nebilerin en faziletlilerinin ulu'l-azm diye bilinen beş peygamber olduğunu bunların da Muhammed, Nuh, İbrahim, Mu­sa ve İsa olduğunu icma ile kabul eder.

Ulu'l-azm peygamberlerin en faziletlisi ise İslam peygam­beri, peygamlerin sonuncusu ve alemlerin Rabbinin peygamberi Abdullah oğlu Muhammed'dir sallallahu aleyhi ve sellem. Allah Te­ala onun hakkında şöyle buyurmaktadır:

"Fakat O, Allah'ın Rasûlü ve nebilerin sonuncusu­dur." ¹⁹⁸

Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat, Allah'ın isimlerini zikrettiği pey­gamberlere de, isimlerini zikretmediklerini de, ilk peygamber Adem'den sonuncu ve en faziletlisi olan bizim peygamberimiz ve önderimiz Muhammed'e kadar bütün peygamberlere inanırlar.

Peygamberlere iman, icmali bir imandır. Bizim peygam­berimiz Muhammed'e iman ise tafsili bir imandır. Bu, müslümanların onun Rabbinden getirmiş olduğu şeylere ayrıntılı bir şekilde uymalarını da gerektirir.