****** ****** ******
Orxan bardanı bu dəfə bir ZİL maşınla apardı. Bardanı
cıxıb kuzadan yerə atanda ordan boylanıb gördü yenə hamı
gedib günorta yeməyinə, tarlada üç-dörd belə, kampaniya qalıb,
Sahibovunku da o cümlədən. Amma bu dəfə kampaniya lap
aralıda qurulubdu. ZİL-i yola salıb başı gicəllənə-gicəllənə
kampaniyaya doğru yönəldi. Yenə hər şey, hamı yerli-
yerindəydi. Nə istəsən də vardı süfrədə, o cümlədən də
şampanski. Oğlanlar ortalığa pul qoyub veriblər Sahibova, o da
çalıb çapıb nə desən tapıb hazır eləyib süfrədə. Öz zövqünə
görə o qırmızı şampan şərabı, bir də "şipuçi" alır. Lakin
dünənki kefi köklük yoxdu məclisdə. Natellanın gizlətmək
istədiyi qəmginliyi üzünün ap-ağlığından çıxıb qaraldıbdı
hamının qanını. Adil də heç özündə deyildi. Qaşları dartılıb
yuxarı çəkilmişdi nəsə, belə müdrik, ruhanı bir görkəm almışdı
Adil.
Orxan gəlib əyləşən kimi Sahibov stəkanı köpükləndirib
ona uzatdı:
-
Buyurursan, yoxsa gözləyək köpüyü yatsın, ağzınaca
qızardım dünənki kimi?
-
Yox, belə yaxşıdı.
-
Qərdəş canna içməmişik, səni gözləyirik. Maşallah, bu
günkü bardanın da yaxşıdı. Dünən hamımız qatıb bir yerə
119
çəkdik, hərəmizə 25 kq düşdü. Bu gün də düşəcək elə. Mən
ölüm, hi-hi-hi!
Zahidə nə var, nə vaxt istəsə, harda istəsə gülə bilər,
istəyir lap küll aləm yasa batıb ağlasın, ancaq Zahid güləcək
elə!
-
A Zahid, bir saxla söz demək istəyirəm. - Adil ruhanı
qaşlarını bir az da dartıb stəkanı əlinə götürərək Sahibova üz
tutdu:
-
Buyruq olmasın Sahibov, yeri o şeylərimizin yanına,
orda fartuğun içinə bir araq qoyub arxın içində gizlətmişəm,
onu tap gətir.
Sahibov araq adı eşitcək qalxıb getdi.
-
İndi də dəlilik mənim payıma düşüb uşaqlar, bir dəlilik
də mən eləmək istəyirəm. Bax, Fəridə yaxşı qulaq as, gör nə
deyirəm. Natella olduqca yaxşı qızdı, gözəl qızdı, sevməli
qızdı. Orxan dünən bir az axmaq danışdı, ancaq o əslində çox
haqlıdı, Natellanı sevməmək mümkün deyil, Orxanı qınamıram
da heç. Mən Natellanı sizə necə deyim, bir doğma bacı kimi
sevirəm. Natellanın xatirinə dəyməsin, istəmərəm mənim bacım
da onun kimi bəzən yelbeyinlik eləsin, ancaq istərəm öz bacım
da onun kimi saf, təmiz, açıq ürəkli olsun...
Hamı udquna-udquna Adilə baxırdı. Natella pörtüb
qızarmışdı, Zərifənin ağzı açıla qalmışdı, İradə diqqətlə
dinləyirdi. "Vallah, nəsə söz var Adildə" - fikirləşirdi Orxan.
-
... hiylə, məkr, paxıllıq nə şeydi, bilməz Natella. Pislik nə
şeydi, bilməz. Hamını özünə dost sayıb qardaş-bacı bilir.
Birisinə də uydu, dəli olsun, ağıllı olsun, onu tullayıb atan
deyil. Yüz dili yoxdu, bir dili var. Yüz tərəfə baxmır, bir tərəfə
baxır.
Yaman uzadır Adil, ancaq darıxdırmır adamı. Sözünün
nəsə canı var. Hamı sözünün bu canını gözləyir Adilin.
-
Əlbəttə, Natella lap birinci gündən səhv elədi. İncimə
bacım, mən ölüm incimə. Kim sevmir axı? Siz deyirsiniz elə
Adil dinməz-söyləməz, sakit, fağır adamdı, Adil sevmir? Adil
120
kişi deyil? Amma bir deyin görüm, bilirsinizmi kimi sevir
Adil? Deyə bilərsənmi sən Fəridə?
Zərifəyə nə oldu belə? Qəfil tər sıçrantıları göründü
üzündə, alnında? Bəlkə daxili həyəcandandı bu? Axı, qızara
bilmir qız, qarayanızdı, qırmızılıq qara rəngdə üzə çıxmır axı?
Dodaqları səyriyir, gözləri şölələnib, başı axıb gedir qızın.
-
Özü də beş ildi sevirəm mən. Özünə bir kəlmə
deməmişəm, amma bilir o da. Bilir ki, Adil bütün varlığıyla
sevir onu, evlənəcək axırda da. Ancaq hələ bizi üzbəüz dayanıb
ikilikdə söhbət edən, danışan görməyiblər. Qalan dostlar
inciməsin, institutda mənim ən ürək sirdaşım bu Orxan olubdu,
amma o da bilmir bu sirrimi!..
-
Bilmirdim düzdü, amma indi bilirəm.
-
Bilirsən? Bilirsən söylə!
-
Yaxşı düşməz axı...
-
Söylə, mən deyirəm söylə!
-
Zərifədi!
Zərifənin gözlərinə tor gəldi. Fəridə don qaldı yerində,
Natellanın dodaqları büzülüb gözləri bərəldi.
-
Düzdü, Zərifəai. Soruşa bilərsiniz, mən niyə açmamışam
ona qəlbimi? Küçəbəküçə gəzmirik başqaları kimi? Mən özüm
istəmirəm ona görə: bəlkə elə sabah bir qəzaya düşüb
öləcəyəm, qızın adı qalacaq onda ləkəli? Bir də axı, mən öz
gələcək həyat yoldaşıma küçələrdə gəzməkmi öyrədəcəyəm?
Biz oyun-
oyuncaq ha deyilik? İnsanıq biz. Amma, sənin kimi
də oyun oynamırıq Fəridə! Birini burda zənd altında saxlayıb,
birini də o yanda tutmuruq. Ya elə, Natella kimi ol sən də, ya
bizim kimi ol. Xalxı oyuncaq eləmə əlində. Sənə böyük qardaş
kimi öyüd verirəm, məkrli olma, hiyləgər, paxıl olma. Ən
böyük biclik, düzlükdü! Heç
bilirsən Elxanın yanınca hərlənən
o Ramizdi nədi, bir başı boşun biri, gəlib nələr danışır səndən!
Qız hesab edir quş vurur onunla dostluq eləməkdə, o da
təğəlliyə qoyub avara-avara danışır tələbələrin içində. Çəkib
daldaya ağzına bir şəpələk vurmuşam axırda, kəsib səsini,
121
başlayıb quzulanmağa, çox şeylər açıb tökməyə. Hələ dediyin-
dən belə çıxır Elxana bizim dünənki məclisimizi də çatdırıblar,
onunşün gəlibmiş Elxan, qəsdən bizi pərt eləməyə gəlibmiş!
Qan vardı onun gəlişində. Dünən iki adamı ölümdən qurtardım
mən! Yoxsa sən elə bilirsən bir heylə adamın içində Elxan
Orxanı sındırıb salamat baş aparacaqdı gora? Orxan kimi bir
cavanı? Yadından çıxıb mənim fin bıçağımı hələ də qaytarıb
qoymayıb cibimə? Təkcə elə Natellanın yanında sınmağı ömrü
uzunu sığışdıra bilməzdi Orxan. Elxana baxma, güləşçidi o,
öyrəşib yıxıb, yıxılmağa. Halbu ki, bu şəraiti özgəsinə həsəd
aparan məkrli, paxıl bir qız başı yaratmışdı!..
-
Niyə mənim üzümə baxırsan Adil, məni nə hesab
edirsən?
-
Mən nə dediyimi bilirəm Fəridə. Bütün qan işləri axmaq
bir qız fitnəsindən düşür çox vaxt. Nə Elxan Orxandan yaxşı
oğlandı, nə Ramiz Sahibovdan. Mən bunların bir dırnağını on-
ların on nəfərinə vermərəm. Sahibov da çox yaxşı oğlandı, tər-
biyəli, təsərrüfatcıl adamdı. Ondan çox yaxşı bir həyat yoldaşı
olacaq sənə!
Bu yerdə Sahibov sözləri boğazında qaynada-qaynada
gəlib çıxdı:
-
Halal olsun Adilə, sən öl lap pşeniçnidi, lap mənim
sifarişimlədi!
Sahibov stəkanları doldurub bir-bir hərəsini öz yiyəsinin
qarşısına qoydu. Qızlara pepsi-kola töküb verdi. Kim bilir
hardan alıb o pepsi-kolanı. Gələn kimi əlli dost-tanış tapıbdı
burda. Sahibov burada əyləşənlərin bir növ ərzaq üzrə baş
Nazirləridi. Pul yığmaq, kassa yaratmaq, yemək-içmək təşkil
etmək elə bil alnına yazılmış doğma işiydi Sahibovun.
Natella s
təkanı irəli uzadıb pörtmüş halda Sahibova üz
tutdu:
-
Bura bir az şampan tök ə!
Adil çəp-çəp qıza baxdı. Qız dərhal duyub bunu
gülümsündü:
122
-
Adil, anamın qıbri haqqı hələ dilimə içki dəyməyib,
amma indi sizinlə içmək istəyirəm, içəcəyəm də! Az tök
Sahibov
, lap azca. Hə, yaxşıdı. Qurban olum sizə Adil, yaxşı
insanlarsınız vallah. Bu iki-üç gündən bəriki əhvalatlar sizi
mənim gözümdə göylərə qaldırıb. Xoşbəxtəm mən, xoşbəxtəm
ki, sizin kimi dostlarım var, dərdimə qalan, qayğımı çəkən
arxam, köməyim var! Özü də mən bilirəm bax, bu kampaniya
vallah özünün bir atamanı sayır məni. Kəsdiyim başa sorğu-
sual yoxdu burda, nə eləsəm, neyləsəm, bir nöqsan tutan, bir
sözümün başını qovan yoxdu burda. Nə desəm o da olasıdı. Bir
sağlığ deyəcəyəm indi, dediyim də yenə qəbul olunacaqdı. Heç
kimin də duxu yoxdu qəbul eləməyə!
-
Kimin nə duxu var! -Zahid coşub qışqırdı.
-
İçək bu badələri... özülü bax burda, bu pambıq
tarlasındakı kampaniyamızda qoyulan iki ailənin, Adillə
Zərifənin, Sahibovla Fəridənin sağlığına!
-
Can bacım, dilinə qurban olum! -Zahid ayağa qalxıb
çığırdı -Natella deyən sağlığa!
-
Natella deyən sağlığa, ataman deyən sağlığa! -deyə Adil
stəkanını havaya qaldırdı. Sonra da arağı son damlasınadək
başına çəkdi. Natella şampanskidən bir qurtum alınca çeçədi,
boğazı tutuldu, Zərifə keçib onun kerəklərinə döyməyə başladı.
-
Ə, bu nədi ə belə içirsiniz? Vallah ağlınız yoxdu sizin.
Mən də deyirəm bir yönlü şeydi bunlar belə içməkdə! Əənə
eləyin ə bunu!..
Natella bunu deyib hirslənərək əlindəki stəkanı var gücü
ilə yerdəki daşa çırpdı.
-
Şüşə sındı, xoşbəxt olacaqlar! - Zahid çapan çaldı.
Fəridə bayaq Adilin sözlərinə bərk dəyinib ağlayırdı. İndi
işin birdən-birə belə yaxşılığa dəyişməsindən hallanıb
gülümsünməyə başladı. Çox qəribə bir mənzərə alınmışdı:
Fəridənin gözlərində alaca-alaca gilələr oynaşırdı, yanaqları
aşağı damla-damla yaşlar süzələnirdi, di gəl gülümsünürdü
Fəridə. Orxan mat-məəttəl qalmışdı bu işə. Nə gülümsünməsi
123
çəkilmirdi qızın üzündən, nə şora verib axan göz yaşları
quruyub kəsilmək bilmirdi. Həm ağlayırdı Fəridə, həm
gülümsünürdü. Ö
mründə ilk kərəydi belə bir şey görürdü
Orxan. "Gəncliyi bahar səmasına buna görə bənzədiblər - deyə
düşündü. Baxırsan həm gün çıxıb bahar səmasından, həm yağış
səpələnməkdədi".
Dostları ilə paylaş: |