Salam olsun İbrahimə

Şəhid duası 
Məhəllədə görülən ən mühüm işlərdən biri 1997-ci ildə 
Şəhid Məhəllati avtobanının körpüsünün altında İbrahimin 
təsvirinin  çəkilməsidir.  Bu  kitabın  hazırlandığı  son 
günlərdə  seyidin  yanına  gedib  dedim:  "Ağa  seyid, 
eşitmişəm  Şəhid  Hadinin  rəsmini  siz  çəkmisiniz, 
doğrudur?" 
– Bəli. 
–  Sizə  təşəkkür  etmək  istəyirəm.  Çünki  bu  rəsmə  görə 
ağa İbrahim hələ də məhəllədədir. 
–  Mən  İbrahimi  tanımırdım.  Qərara  gəlmişdik  ki, 
Şəhidlər konqresi  üçün  orada müharibə komandirlərindən 
birinin rəsmini çəkim. Dostların biri ağa İbrahimin şəklini 
gətirib  dedi  ki,  bu,  cəsədi  itkin  düşmüş  bir  şəhiddir. 
Mümkünsə, onun rəsmini çək. 
Mən  onunla  bağlı  xatirələri  eşidəndən  sonra  təklifi 
qəbul  etdim.  Çətin  iş  idi,  amma  yaxşı  şəkildə  görməyə 
çalışdım. Rəsmi dəyişdiyimə görə bizə bir şey vermədilər, 
boyanı  və  digər  xərcləri  özüm  qarşılamalı  oldum,  lakin 
bundan sonra Allah mənim həyatıma elə bərəkət verdi ki, 
hesablaya bilmərəm. Bu rəsmdən çox xeyir gördüm. 
Təəccüblə soruşdum: “Məsələn nə?” 
–  Bu  rəsmi  çəkəndən  və  Şəhidlər  cilvəsi  sərgisi 
başlayandan sonra bir cümə axşamı günü bir qadın yanıma 
gəlib  dedi:  "Ağa,  bu  şirniyyat  bu  şəhid  üçün  hazırlanıb, 
burada paylayın". 
Düşündüm  ki,  yəqin  şəhidin  qohumlarındandır.  Buna 
görə soruşdum: "Siz Şəhid Hadini tanıyırsınız?" 
 - Yox. 
Təəccübümü  görəndən sonra əlavə etdi: "Bizim evimiz 
bu  yaxınlıqdadır.  Mənim  həyatımda  problem  yaranmışdı. 

---

 
 
218 
Bir  neçə  gün  öncə  siz  rəsmi  çəkəndə  buradan  keçirdim. 
Öz-özümə  dedim  ki,  İlahi,  əgər  bu  şəhidlərin  sənin 
yanında hörməti varsa, səni bu şəhidə and verirəm, mənim 
problemimi  həll  elə.  Mən  də  söz  verirəm  ki,  namazlarımı 
ilk  vaxtda  qılacağam.  Sonra  adını  bilmədiyim  bu  şəhidə 
Fatihə  oxudum.  İnanın  ki,  problemim  çox  tez  aradan 
qalxdı. İndi ona təşəkkür etməyə gəlmişəm". 
Seyid  sözünə  davam  etdi:  "Ötən  il  mənim  işlərimdə 
yenidən  düyün  yarandı,  çoxlu  problemlər  vardı.  Ağa 
İbrahimin  rəsminin  önündən  keçəndə  şəklin  saraldığını 
gördüm.  Çərçivə  hazırlayıb  boyaları  götürdüm  və  rəsmi 
bərpa  etməyə  başladım.  İnanılmaz  idi;  rəsmin  işi  bitən 
kimi  mənə  böyük  bir  layihə  təklif  olundu  və  maddi 
sıxıntılarımın çoxu həllini tapdı". 
Seyid  bir  qədər  sonra  yenə  əlavə  etdi:  "Ağa,  bunların 
Allah  yanında  məqamları  çox  ucadır,  biz  hələ  bunları 
tanımamışıq.  Bunlar  üçün  kiçik  bir  iş  görəndə  Allah  bir 
neçə qat artıq əvəzini verir”. 
*** 
Məscidə  gəlmişdi.  Məndən  ağa  İbrahimin  dostlarını 
soruşdu. Onlarla şəhid haqda danışmaq istəyirdi. 
– Sizin işiniz nədir? Bəlkə kömək edə bilərəm? 
– Mən Şəhid  Hadinin kim  olduğunu, məzarının  harada 
yerləşdiyini bilmək istəyirəm. 
Bir  qədər  fikrə  getdim.  Nə  deyəcəyimi  bilmirdim.  Bir 
neçə saniyədən sonra dedim: "İbrahim Hadi itkin şəhiddir, 
məzarı yoxdur. Bəs nə üçün onunla maraqlanırsınız?" 
Çox narahat oldu. 
–  Bizim  evimiz  Şəhid  Hadinin  rəsminin  yaxınlığında 
yerləşir. Mənim kiçik qızım hər səhər bu rəsmin önündən 
keçib  məktəbə  gedir.  Bir  dəfə  məndən  onun  kimliyini 
soruşdu,  mən  də  dedim  ki,  bunlar  gedib  düşmənlə 

---

 
 
219 
vuruşdular, düşmənin bizə hücum etməsinə qoymadılar və 
sonda şəhid oldular. 
Qızım  bunu  eşidəndən  sonra  hər  dəfə  rəsmin  önündən 
keçəndə  Şəhid  Hadiyə  salam  verir.  O,  bir  neçə  gün  öncə 
yuxuda bu şəhidi görüb. Şəhid Hadi qızıma deyib: "Xanım 
qız,  sən  hər  dəfə  mənə  salam  verəndə,  mən  cavabını 
verirəm,  bu  az  yaşında  hicabını  belə  yaxşı  qoruduğuna 
görə sənə dua edirəm”. 
İndi  qızım  məndən  Şəhid  Hadinin  kimliyini  və 
məzarının harada olduğunu soruşur. 
Boğazımı  qəhər tutdu. Balaca xanıma  yalnız bu mesajı 
yolladım:  "Əgər ağa  İbrahimin  həmişə sənə dua etməyini 
istəyirsənsə,  namazından  və  hicabından  muğayat  ol”. 
Sonra da İbrahimlə bağlı bir neçə xatirə danışdım. 
*** 
Bir  tablonun  üzərinə  belə  yazılmışdı:  "Şəhidlərlə 
ünsiyyət və dostluq qarşılıqlıdır". 
2009-cu 
ilin 
novruzu 
idi. 
Kitabın 
mətnini 
təkmilləşdirməkdən  ötrü  Gilanqərbə  yola  düşdük.  Yolda 
Eyvan şəhərinə çatdıq. Qürub çağı idi, səhərdən avtomobil 
sürdüyümə görə çox yorulmuşdum. Lakin şəhərdə heç bir 
hotel və mehmanxana tapmadıq. 
Ürəyimdə dedim:  "Ağa  İbrahim, biz sənin  işindən ötrü 
gəlmişik, özün yoluna qoy". 
Bu  zaman  şam  azanı  verildi.  Öz-özümə  dedim:  Əgər 
İbrahim  burada  olsaydı,  mütləq  namaz  qılmaq  üçün 
məscidə  gedərdi.  Odur  ki,  biz  də  məscidə  yollandıq. 
Camaat  namazını  qılandan  sonra  təxminən  əlli  yaşlı  bir 
kişi bizə yaxınlaşıb hörmətlə salam verdi. 
– Siz Tehrandan gəlmisiniz? 
Mən təəccübləndim. 
– Bəli. 

---

 
 
220 
–  Maşınınızın  nömrəsindən  bildim.  Bizim  evimiz 
yaxındadır, hər şey də hazırdır. Buyurursunuz? 
– Çox sağ olun, biz getməliyik. 
– Bu axşam istirahət edin, sabah gedərsiniz. 
Qəbul  etmək  istəmirdim.  Məscidin  xadimi  yaxınlaşıb 
dedi:  "O,  buranın  bələdiyyəsindən  ağa  Məhəmmədidir. 
Təklifini qəbul edin". 
O qədər  yorulmuşdum ki, qəbul etdim və birlikdə  yola 
düşdük. 
Bizə  çox  geniş  şam  süfrəsi  açdı.  Gecəni  orada  yatdıq. 
Səhər  yeməyindən  sonra  sağollaşanda  dedi:  "Şəhərə 
gəlişinizin səbəbini soruşa bilərəm?" 
–  Biz  bir  şəhidlə  bağlı  xatirələri  təkmilləşdirməkdən 
ötrü Gilanqərbə gedirik. 
Təəccüblə  dedi:  "Mən  Gilanqərbdənəm.  Hansı  şəhidi 
deyirsiniz?” 
– Onu tanımazsınız, özü Tehrandan idi. 
Sonra çantamdan şəkli çıxarıb ona göstərdim. 
Təəccüblə  baxıb  dedi:  “Bu  ki  ağa  İbrahimdir!  Şəhid 
Hadi atamla mənim komandirim olub. Müharibənin birinci 
ilində əməliyyat və kəşfiyyatlarda bir yerdə olmuşuq”. 
Mat-məəttəl  ona  baxdım.  Nə  deyəcəyimi  bilmirdim. 
Boğazımı  qəhər  tutdu.  Axşamdan  bizə  ən  gözəl  şəkildə 
qulluq olundu, ev sahibi də onun dostlarından imiş. 
Ağa İbrahim, minnətdaram. 

---

 
 
221