Bu usul insonga o‘z nuqtayi nazarini saqlash, boshqa odamni
o‘zining dushmaniga aylantirmaslikka yordam beradi. "Men —
mulohaza" har qanday sharoitda foydali bo‘lishi mumkin, lekin
u odam hafa bolganda, jahli chiqqanda, biror narsadan ko‘ngli
to‘lmaganda ayniqsa, samarali bo‘ladi. Shuni darhol pisanda qilib
o‘tish kerakki, mazkur usulni qo‘llash ko‘nikma
va tajribani
talab qiladi, lekin u kelgusida o‘zini oqlaydigan boMadi. "Men —
mulohaza" shunday to‘zilganki, shaxsning vujudga kelgan vaziyat
to‘g‘risida o‘z fikrini bildirishga, o‘z istaklarini ifodalashga imkon
beradi. U odam biror narsani boshqa kishiga aytmoqchi bo‘ladi-
yu, lekin aytmaydi, chunki u kishi salbiy qabul qilib, hujumga
o‘tishi mumkin. Masalan, siz ertalab
ishga kelib, o‘z stolingizdagi
barcha narsalami kimdir joydan qo‘zg‘atganini ko‘rasiz. Siz
buning takrorlanmasligini istaysiz, lekin xodim bilan aloqani
(munosabatni) buzmaslik kerak. Siz bunday deysiz: "Stolimdagi
qog‘ozlami birov surib qo‘yganini yoqtirmayman. Kelgusida
qoldirib ketgan hamma narsam o‘z joyida turishini istar edim".
"Men" nomidan qilingan fikming tarkibi: voqea, shaxsning
javoblari, shaxs uchun afzal ko‘ringan yakundan iborat bo‘ladi.
Voqea.
Vujudga kelgan vaziyat
tatbiq etilayotgan usulni
hisobga olganda subyektiv va his-tuyg‘ular bilan sezilmagan
qisqacha obyektiv tasvirlashni talab qiladi. Iborani quyidagicha
boshlash m um kin: "M enga baqirishganda...", "M ening
stolimda narsalarim yoyilib ketganda...", "Boshliq meni
chaqirganini men-ga aytishmaganda..."
Dostları ilə paylaş: