Fuqarolarning atrof muhitga, o‘z o‘ziga nisbatan daxldorligi –
shaxsda
loqaydlik, bepisandlik kayfiyati kuchli bo‘lsa, bunday insonlar istiqomat qiluvchi
jamiyatda adolat buziladi, uning o‘rniga adolatsizlik qaror topadi. Xususan, davlat
organlari shu jumladan mas’ul hodilmlari faoliyati ustidan jamoatchilik nazoratini
o‘rnatish og‘ir kechadi. Chunki, davlat chiqargan qonunga rioya qilish faqat xalq
zimmasiga tushadi. Shu sababli, fuqarolarimizdagi loqaydlik, befarqlikni bartaraf
etib, o‘rniga daxldorlik tuyg‘usini shakllantirish masalasi bugunning eng dolzarb
masalasi hisoblanadi. Shavkat Mirziyoyev ta’biri bilan aytganda “yoshlar qalbida
amalga oshirilayotgan islohotlarga daxldorlik hissini kuchaytirish, shu yo‘nalishdagi
59
ma’naviy-ma’rifiy ishlarning ta’sirchanligini yanada oshirishimiz zarurligi davr
talabiga aylanib bormoqda” [5; 280-b.].
Daxldorlik hissini shaxs hayotining ajralmas qismiga aylantirish orqali
jamiyat qanday yutuqlarga erishadi yoki aksincha bo‘lsa qanday yo‘qotishlarni
boshdan kechiradi kabi savollarga quyidagicha javob berish o‘rinli bo‘ladi:
Birinchidan,
yurtimizda keyingi paytda ushbu yo‘nalish bo‘yicha yangi tizim
yaratilmoqda. Bu esa fuqarolarimizning ijtimoiy faolligi, Vatan va xalq taqdiriga
daxldorlik hissini kuchaytirish, ularning zamonaviy, demokratik O‘zbekiston
davlatini barpo etishda munosib ishtirokini ta’minlash omilidir.
Ikkinchidan,
bizning eng asosiy yutug‘imiz – ko‘pmillatli xalqimizning har
qanday qiyinchilik va sinovlarni yengishga qodirligi, zamonaviy dunyoqarashi,
siyosiy ongi va ijtimoiy faolligi yuksalib borayotgani, atrofimizdagi voqealarga
beparvo bo‘lmasdan, aksincha, daxldorlik tuyg‘usi bilan yashayotganidir[5; 301-
303-b.].
Uchinchidan,
fuqarolik jamiyatining shakllanishi jarayonida huquq va
erkinliklarning oshishi oqibatida insoniylik me’yorlaridan og‘ish holatlari ham
yuzaga kelishi mumkin. Masalan, jahonning ayrim rivojlangan mamlakatlarida bu
hol yaqqol namoyon bo‘lmoqda. Ularda oila institutining global inqiroz yoqasiga
kelib qolayotganligi fikrimizga misoldir. Xususan, “oilaga daxldorlik”, “oilaga
loqaydlik”, “oilaga befarqlik” kabi tushunchalarning qaror topib borayotganligi
natijasida, ularda axloqiy buzilish tendensiyasi oshib bormoqda. Ya’ni nikohsiz
turmush, oiladagi ajralishlar, ota-onalarning biridan iborat oilalar, “gey” va
“lesbiyanka”larning bir jinsli nikohini normal holat deb qabul qilayotganligi
natijasida, jamiyatda ijtimoiy tanazzul yuzaga kelmoqda[109]. Bu nimani
anglatadi?! Avvalo shaxsni o‘z o‘ziga, qolaversa kelajak avlodni saqlab qolishga
bo‘lgan xiyonatini, unda shaxsiy mas’uliyat, daxldorlik hissini yo‘qolib
borayotganligini anglatadi.
To‘rtinchidan,
daxldorlik axloq va odob, ilm-ma’rifat va ruhiy sog‘lomlik
uyg‘unligidan tashkil topadi. Daxldorlikka rioya qilishni ta’minlovchi asosiy kuch
esa bu jamoatchilik nazorati orqali amalga oshiriladi. Odamning tabiiy tuyg‘ulari va
60
tarbiya jarayonida shakllangan daxldorlik burchi amaliy xatti-harakatda namoyon
bo‘lib, daxldorlik burchi, tuyg‘usi odam ongida vijdon amri shaklida paydo bo‘ladi
va uni ezgu ishlar qilishga undaydi. Daxldorlik to‘g‘risidagi bilimlariga: “To‘hmat
qilma!”, “Yolg‘on so‘zlama!”, “O‘zgalar taqdiriga befarq bo‘lma!”, “Boshiga kulfat
tushgan odamga yordam ber!”, “Zaif, nochor odamlarni qo‘llab-quvvatla!”[26; 490-
491-r.] kabi kategoriyalarda namoyon bo‘ladi.
Dostları ilə paylaş: |