Subwencja ogólna składa się z 3 części

Obecnie Iwkowa przynależy ponownie do powiatu brzeskiego, w województwie małopolskim.

Praca przedstawia organizację, strukturę i funkcjonowanie gminy. Składa się z czterech rozdziałów.

Pierwszy rozdział wyjaśnia istotę i znaczenie jednostki samorządu terytorialnego, wspomina o podstawowych zasadach i regułach zamieszczonych w Europejskiej Karcie Samorządu Terytorialnego. Ponadto przedstawia zadania i kompetencje wynikające bezpośrednio z ustawy o samorządzie gminnym oraz ukazuje co udało się zrealizować jak również podstawowe braki i problemy na terenie gminy , którym należy w przyszłości zapobiegać i udoskonalać. Na końcu rozdziału zamieściłam mapkę z lokalizacją usytuowanej w środkowej części województwa małopolskiego - gminę Iwkowa.

W drugim rozdziale ukazałam sposób przeprowadzania wyborów organów poszczególnych szczebli samorządu terytorialnego. Zamieściłam wykaz kandydatów, którzy uzyskali mandaty na radnych oraz liczbę kandydatów i liczbę ważnych głosów wyborców w poszczególnych obwodach na ubiegających się o stanowisko wójta. Scharakteryzowałam organ stanowiący i kontrolny (radę gminy) oraz organ wykonawczy (wójta gminy).

Trzeci rozdział przedstawia strukturę organizacyjną aparatu pomocniczego gminy oraz zakresy działania komórek organizacyjnych i samodzielnych stanowisk pracy w Urzędzie Gminy w Iwkowej. Charakteryzuje również organizacje, kompetencje i zakres działania jednostki pomocniczej, nie dysponującej odrębną od gminy osobowością prawną, lecz korzystającą z określonej statutem samodzielności. Iwkowa jest gmina wiejską więc w rozdziale tym nakreśliłam nazwy sołectw i nazwiska sołtysów będących organizatorami każdej wsi.

W czwartym rozdziale wspominam o sposobie opracowywania projektu uchwały budżetowej jednostki samorządu terytorialnego a następnie omawiam dochody i wydatki gminy oraz porównuję je

w dwóch latach 2001 i 2002.

Przedstawiam także podstawowe źródło finansowania przez Unię Europejską – Program SAPARD, z którego gminie Iwkowa udało się uzyskać pomoc finansową na remont i modernizację drogi gminnej Wojakowa – Góry – Dobrociesz. Droga ta ułatwi mieszkańcom dojazd do domów i gospodarstw rolnych. Finansowanie inwestycji ze środków własnych jest możliwe w ograniczonym zakresie a więc głównego wsparcia należy poszukiwać w różnych funduszach.

Dobra organizacja, struktura i funkcjonowanie gminy jest problemem bardzo istotnym, gdyż od tego zależą pewne sprawy, które udało się zrobić i zakończyć. Wiele ich jeszcze pozostało, które trzeba realizować przez kilka najbliższych lat, a efektem osiągnięć jest między innymi współpraca. Dzięki porozumieniu wielu ludzi można zrobić coś, co będzie służyło społeczeństwu.

ROZDZIAŁ I. USTRÓJ SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO

1.1. ISTOTA I ZNACZENIE SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO .

Samorząd terytorialny jest jedną z najstarszych form samorządu. Jest to wyodrębniony, powstały  

z mocy prawa związek lokalnego społeczeństwa, powoływany do samodzielnego wykonywania administracji państwowej, wyposażony w materialne środki umożliwiające realizację nałożonych zadań. Istota samorządu polega na wykonywaniu praw zwierzchnich odstąpionych przez państwo korporacjom samorządowym jako ich własne prawo. Korporacjom tym przysługuje prawo ustanawiania w drodze wyboru własnych organów, prawo stanowienia prawa lokalnego. Samorząd wykonując zadania uprawniony jest ponadto do stosowania środków władczych, a w ramach wykonywania tych zadań podlega nadzorowi ze strony państwa[1].

Wprowadzony ustawą z 08 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym samorząd gminny do

01 stycznia 1999 r. był jedyną formą samorządu terytorialnego. Sejmik samorządowy na szczeblu wojewódzkim, w świetle tej ustawy, nie posiadał takiego charakteru, gdyż nie wykonywał zadań typowych dla samorządu i posiadał okrojone kompetencje. Nie był też reprezentacją społeczeństwa, lecz gmin .

Problem braku samorządu na wyższych szczeblach budził ożywione dyskusje. Podnoszono

w nich wprawdzie potrzebę powołania samorządu terytorialnego na szczeblu powiatu i województwa. Podnoszono, że na najniższych szczeblach samorządu chodzi zazwyczaj o sprawy bliższe obywatelowi, ogólność problemów występujących na wyższych szczeblach prowadzi do mniejszego nim zainteresowania ze strony społeczeństwa. Niektórzy optowali za wprowadzeniem go na szczeblu wojewódzkim z pominięciem powiatu, aby nie osłabiać pozycji samorządowej gminy. Stworzenie jednak w 1990 r. dwustopniowej administracji rządowej (województwo i rejon) osłabiało mocno pozycję samorządu terytorialnego[2].

Zwyciężyła jednak koncepcja tworzenia samorządu terytorialnego na trzech szczeblach zasadniczego podziału terytorialnego, którą zrealizowały ustawy z 05 czerwca 1998r. o samorządzie powiatowymi

o samorządzie województwa. Ustanowienie samorządów powiatowego i wojewódzkiego zostało poprzedzone przywróceniem powiatu (jednostkę tę zniesiono w 1975r.) i nowym podziałem na województwa.

Ustawą z 24 lipca 1998 r. o wprowadzeniu zasadniczego trójstopniowego podziału terytorialnego państwa (Dz. U. z 1998, nr 96, poz. 603), po długoletnich dyskusjach i sporach politycznych i naukowych, z dniem 01 stycznia 1999r. wprowadzony został zasadniczy trójstopniowy podział terytorialny państwa. Jednostkami tego podziału są: gminy, powiaty i województwa. W miejsce dotychczasowych 49 województw utworzonych zostało 16: dolnośląskie , kujawsko – pomorskie , lubelskie , lubuskie, łódzkie, małopolskie, mazowieckie, opolskie, podkarpackie, podlaskie, pomorskie, śląskie, świętokrzyskie, warmińsko-mazurskie, wielkopolskie i zachodniopomorskie )[3].

Z art. 16 ust.1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 02.04.1997r. (Dz. 1997, nr 78 poz. 483) wynika, że „ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału terytorialnego stanowi z mocy prawa wspólnotę samorządową”. Zamieszkanie na danym terenie powoduje z mocy prawa przynależność samorządową. Członkostwo w tym związku jest zatem niezależne od aktywności czy też bierności w jego działalności. Przynależność do związku, nosząca pozornie cechy przynależności przymusowej (powstaje

z mocy prawa, niezależnie od woli osoby). Mieszkańcy gminy, powiatu czy województwa podejmują rozstrzygnięcia bezpośrednio lub przez wyłonione przez siebie organy . Konstytucja jak i ustawy samorządowe wskazują, iż samorząd wykonuje „zadania publiczne”, a zatem należące do administracji publicznej. Konsekwencją tego jest posiadanie tzw. władztwa gminnego, powiatowego i wojewódzkiego, w istocie władztwa publicznego. Akcentuje się tu samodzielny charakter gminy, powiatu i samorządowego województwa, który zgodnie z art.165 ust.2 cytowanej wyżej Konstytucji RP stanowi, że „samodzielność jednostek samorządu terytorialnego podlega ochronie sądowej”. Jednocześnie Konstytucja RP i ustawy samorządowe stoją na stanowisku, że samorząd terytorialny wykonuje zadania publiczne w „imieniu własnym”, a nie państwa, chociaż dopuszcza się możliwość zlecenia gminie, powiatowi czy samorządowi wojewódzkiemu zadań administracji rządowej. Odrębność gminy, powiatu i województwa od państwa wskazuje się, że posiadają one osobowość prawną. W ślad za tym idzie wyodrębnienie osobnej kategorii praw majątkowych - mienia samorządowego.

Problematyka samorządu terytorialnego posiada także aspekt polityczny, który może być traktowany jako element walki politycznej o władzę lokalną. Ma to miejsce wówczas, gdy wybory do samorządu są oparte na zasadach demokratycznych. Właśnie brak tej cechy powodował, że zbudowany u nas na wzorach radzieckich system rad narodowych - mimo pozorów demokracji - zapewnił faktyczny wpływ tylko jednej partii politycznej. W przypadku rywalizacji różnych sił politycznych w trakcie wyborów są też reprezentowane różne programy polityczne[4].

Samorząd terytorialny jest podstawową formą decentralizacji władzy publicznej(ściślej mówiąc decentralizacji administracji)[5]. Do zalet techniki tej należy wyzwalanie lokalnych inicjatyw i zainteresowanie lokalnych społeczności zadaniami administracji publicznej, ustalanie hierarchii potrzeb lokalnych. Zwiększa się też rola czynnika społecznego i zapewnia przewagę tego czynnika nad czynnikiem zawodowym w aparacie samorządu. Technika decentralizacji poprzez samorząd terytorialny ma też swoje wady. Prowadzi ona do preferowania interesów lokalnych ponad interesy ogólne państwa, występuje tu brak spójności aparatu terenowego, występuje niekiedy nieopłacalność wprowadzania na niższych szczeblach pewnych rozwiązań technicznych.

1.2. EUROPEJSKA KARTA SAMORZĄDU TERYTORIALNEGO
Europejska Karta Samorządu Terytorialnego została uchwalona w 1985r. przez Stałą Konferencję Władz Lokalnych i Regionalnych Rady Europy w Strasburgu. . Rzeczypospolita Polska ratyfikowała ją

w kwietniu 1993r. Karta ta ma charakter konwencji międzynarodowej, a przez jej ratyfikacje państwo, które ją uznało, przyjęło na siebie określone zobowiązania. Jest więc specyficznym źródłem prawa, w tym także prawa finansowego samorządów terytorialnych[6].

Składa się z preambuły i 18 artykułów podzielonych na trzy części.

Zaleca włączać gminy i regiony w realizację integracji europejskiej, rozwijać współpracę między gminami i regionami, aktywizować obywateli na rzecz rozwijania demokracji na szczeblu lokalnym. Zawiera także podstawowe zasady i postanowienia do przyjęcia których zobowiązane są państwa członkowskie Rady Europy.

Są to między innymi następujące zasady i reguły:

a)problematyka samorządu terytorialnego powinna być regulowana ustawowo, również w Konstytucji,

b)gwarantuje się prawo wyłaniania organów przedstawicielskich w wolnych, tajnych, równych, bezpośrednich i powszechnych wyborach,

c)wszystkie sprawy lokalne z wyłączeniem tych spraw, które ustawy przekazują innym organom należą do samorządu,

d)wprowadza się ochronę granic terytorialnych korporacji samorządowych, pozwalając na ich zmianę przez wysłuchanie podmiotów należących do korporacji,

e)zapewnia samorządowi swobodę w kształtowaniu swych organów,

f)ustala się granice nadzoru administracyjnego,

g)porusza sprawy związane z finansami społeczności lokalnych.

Samorząd terytorialny pozostawał przez wiele lat poza zainteresowaniem Wspólnot Europejskich oraz innych organów międzynarodowych. W związku z tym zarówno jego ustrój, zadania, finansowanie, nadzór nad jego działalnością, jak również jego wszelkie inne aspekty jego funkcjonowania podlegały wyłącznie regulacjom krajowym. Został on pominięty zarówno w traktacie paryskim z 1951r., jak i w traktacie rzymskim z 1957r. Spowodowało to w konsekwencji brak na gruncie prawa europejskiego regulacji prawnych wspólnych dla wszystkich państw Europy, które określałyby stosunek jednostek samorządu terytorialnego do państwa[7].

1.3. GMINA JAKO JEDNOSTKA PODZIAŁU TERYTORIALNEGO–ZADANIA

I KOMPETENCJE.

Gmina jako jednostka podziału terytorialnego państwa realizuje zadania publiczne na określonym obszarze jak również stanowi związek osób zamieszkujących dany teren. Z art. 1 ust. 2 ustawy

o samorządzie gminnym z dnia 08 .03.1990r. (Dz. U. Nr 142, poz.1591) wynika, że „ilekroć w ustawie jest mowa o gminie, należy przez to rozumieć wspólnotę samorządową oraz odpowiednie terytorium”. Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Posiada osobowość prawną, której samodzielność podlega ochronie sądowej celem zaspokojenia potrzeb mieszkańców. Państwo poza przypadkami określonymi w przepisach ustawowych nie może wkroczyć w sferę jej działań z czego wynika, iż o swoich sprawach decyduje sama wspólnota. O samodzielności gminy decyduje również brak hierarchicznego podporządkowania jednostek samorządu i ich organów podmiotom wyższego szczebla (ustrój samorządu jest jednopoziomowy), wybieralność organów samorządowych w wolnych wyborach, własne źródła finansowe, prawo własności i inne prawa majątkowe, możliwość zakładania, w celu wspólnego wykonywania zadań publicznych, tzw. związków międzygminnych (komunalnych)[8]. Zgodnie z art. 6 cytowanej wyżej ustawy „do zakresu działania gminy należą sprawy publiczne

o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów ”.

Zadania nałożone na gminę noszą nazwę zadań własnych, które dzielą się na zadania o charakterze obowiązkowym i pozostałe. Obowiązkowe zadania własne to takie, które gmina musi wykonać

i w pewnym tylko zakresie ma swobodę co do formy załatwienia natomiast co do pozostałych zadań gmina sama decyduje, czy je wykona .

Obejmują one w szczególności następujące sprawy :

1)ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej .

Gmina Iwkowa wydaje decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu na podstawie Miejscowego Planu Ogólnego Zagospodarowania Przestrzennego Gminy Iwkowa zatwierdzonego uchwałą GRN w Iwkowej Nr X/20/83 z dnia 20 grudnia 1983r., uchwałą Nr X/45/90 z dnia 27 kwietnia 1990 r. GRN w Iwkowej w sprawie zmiany planu oraz uchwałą Nr XVIII/17/92 z dnia 08 października 1992r. Rady Gminy w Iwkowej w sprawie zmiany planu (Dz. U. WOJ. TARNOWSKIEGO z 1992r., nr 8 poz. 109) . Iwkowa wraz z gminami otaczającymi jej obszar położona jest w strefie rolniczo rekreacyjnej woj. małopolskiego posiadającą dobre warunki dla rozwoju rekreacji z uwagi na walory krajobrazowe, duże kompleksy zdrowych lasów, stosunkowo czyste powietrze i niewielka odległość od ośrodków miejskich: Brzeska, Bochni, Krakowa, Tarnowa, Nowego Sącza, Limanowej stwarza dogodne warunki korzystania

z infrastruktury społecznej, zwłaszcza w zakresie szkolnictwa średniego i wyższego, specjalistycznych placówek służby zdrowia. Część terenów ma korzystne położenie dla rozwijania rolnictwa i hodowli oraz charakteryzuje się szczególnie dużym udziałem działek rolnych.

Zanieczyszczenie powietrza gminy występuje przede wszystkim z palenisk domowych i szklarni oraz kotłowni obsługujących obiekty usługowe i produkcyjne jak również ze ścieków odprowadzanych do rowów, potoków i rzek. Na obszarze gminy brak jest większych źródeł zanieczyszczeń od dużych źródeł emisji (zakłady Krakowa, Bochni, Tarnowa), gdyż Iwkowa oddzielona jest barierą górską, porośniętą lasem. Na terenie gminy brak jest zbiorników wód stojących w postaci stawów, jezior, istnieją jedynie potoki: Bela, Białka, Dobrocieszka, Żebraczka i Granicznik. Zagrożenie wylewami tych potoków jest duże, którego niewielka nasiąkliwość terenów powoduje spływy wód deszczowych z wyższych partii ku dolinom.
2) gminnych dróg , ulic , mostów , placów oraz organizacji ruchu drogowego .

Stan techniczny dróg w gminie Iwkowa jest średni, zwłaszcza w obrębie połączeń wewnątrz poszczególnych wsi, gdzie są drogi o nawierzchni nieutwardzonej, drogi gruntowe. Problemy komunikacyjne gminy dotyczą braku odpowiednich parametrów technicznych dróg (łuki, szerokość korony jezdni), właściwych przepraw mostowych na ciekach i potokach oraz ze względu na duże spadki

i zjawiska osuwiskowe odpowiedniego utrzymania dróg w okresie zimowym.

Poza siecią dróg gminnych przez jej teren przebiegają drogi powiatowe, z których najważniejszą rolę odgrywają DP 43111 oraz DP 43112.

Droga powiatowa DP 43111 łączy gminę poprzez Tymową z Brzeskiem na północy oraz Łososinę Dolną z Nowym Sączem na południu.

Droga powiatowa DP 43112 stanowi powiązanie gminy Iwkowa z Rajbrotem w gminie Lipnica Murowana – poprzez wieś Wojakową oraz gminą Żegocina.

3)wodociągów i zaopatrzenia w wodę kanalizacji , usuwania i oczyszczania ścieków komunalnych ,

utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów

komunalnych, zaopatrzenia w energie elektryczną i cieplną oraz gaz.

W gminie Iwkowa funkcjonują cztery wodociągi :

a)Iwkowa – Urban o długości 13,5 km. - objete 300 gospodarstw,

b)Iwkowa – Nagorze o długości 2 km. - objęte 30 gospodarstw,

c)Iwkowa – Szpilówka o długości 2 km - objete 38 gospodarstw,

d)Porąbka Iwkowska o długości 5,5 km - objęte 45 gospodarstw.

Pozostałe nie ewidencjonowane wodociągi to ok. 300 zagrodowych i 200 studni ogrodowych.

Jednym z podstawowym problemów na terenie gminy jest brak kanalizacji jak również oczyszczalni ścieków . Odprowadzanie ścieków komunalnych, produkcyjnych a także ośrodki produkcji rolniczej zwłaszcza fermy chowu zwierząt jest głównym zagrożeniem dla stanu czystości wód. Zagrody wyposażone są tylko w zbiorniki i szamba. Zakłady przemysłowe i usługowe posiadają szamba komorowe. Ścieki z szamb i zbiorników wywożone są beczkowozami na grunty własne i do zbiorczej oczyszczalni

w Brzesku. W wielu wypadkach ścieki odprowadzane są również na dziko kanałami – bezpośrednio do cieków i rowów. W 1995r. opracowana została „Koncepcja sieci kanalizacyjnej” w myśl której ujęta została cała gmina. W roku bieżącym poczyniono pierwsze kroki rozwiązania tego problemu, podjęto decyzję o wykonaniu projektu budowlanego oczyszczalni ścieków.

Kolejnym problemem na obszarze gminy Iwkowa jest brak zbiorczego wysypiska odpadów komunalnych, natomiast działalność ustawiania kontenerów i wywóz śmieci prowadzi prywatna firma. Przedsiębiorca wywozi śmieci do Rzeszowa.

Aktualnie układ sieci rozdzielczej średniego napięcia w gminie Iwkowa pracuje w oparciu o podstawowe źródła zasilania leżące poza obszarem gminy (GPZ- Olszyny oraz GPZ-Czchów) , a sam układ zasilania jest wynikiem potrzeb eksploatacyjno - ruchowych Zakładu Energetycznego w Tarnowie .

Na obszarze gminy budynki mieszkalne, usługowe i przemysłowe ogrzewane są tylko lokalnymi źródłami ciepła o różnym paliwie energetycznym (węgiel, elektryka, drewno i gaz). Brak zbiorczych systemów ogrzewania.

Gazociągi w gminie wchodzą w układ zasilania z gazociągami z sąsiednich gmin :

a)Tymowa , gm. Czchów (od strony wsi Iwkowa – Bukowiec) o 80 mm,

b)Tymowa , gm. Czchów (od strony wsi Połom Mały – Wytrzyszczka) o 150 mm,

c)Rajbrot , gm. Lipnica Murowana ( od strony wsi Wojakowa) o 100 mm.

4)lokalnego transportu zbiorowego.

Na obszarze gminy nie ma żadnej linii kolejowej – najbliższa stacja Brzesko – Okocim znajduje się w odległości 20 km, mieszkańcy poruszają się komunikacją PKS oraz prywatnymi BUS-ami.

5)ochrony zdrowia.

Gminę Iwkowa obsługują dwie placówki publicznej służby zdrowia:

a)Gminny Ośrodek Zdrowia w Iwkowej,

b)Punkt Lekarski w Wojakowej.

W placówkach tych pracuje: 2 lekarzy, 2 stomatologów, 9 pielęgniarek,1 położna. Są także lekarze , którzy prowadzą prywatną praktykę .

Gminę obsługuje jedna apteka znajdująca się w Iwkowej.

6)pomocy społecznej, w tym ośrodków i zakładów opiekuńczych.

Na terenie gminy brak zakładów opiekuńczych.

Od lipca 1990r. funkcjonuje jedynie Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Iwkowej, którego celem jest rozpoznanie środowisk i niesienie pomocy osobom znajdującym się w szczególnie trudnej sytuacji materialnej. Ośrodek działa w oparciu o środki własne oraz środki uzyskane na realizację zadań zleconych.
7)gminnego budownictwa mieszkaniowego.

Zasoby mieszkaniowe gminy Iwkowa na koniec 2002 roku stanowiły 1274 zamieszkałych mieszkań, które posiadały 4574 izb o 91194m2 powierzchni użytkowej.

Tabela 1 Stan zasobów na przestrzeni lat 1999-2002.

1999

2000

2001

2002

- mieszkania

1 215

1 259

1 264

1 274

- izby

4 223

4 459

4 487

4 547

- powierzchnia

użytk. w m2

84 300

89 381

89 922

91 194

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych z Urzędu Gminy.

Mieszkania oddane do użytku wyłącznie w budownictwie jednorodzinnym na koniec 2002 roku stanowiły 11 mieszkań , które posiadały 62 izb o 118 m2 przeciętnej powierzchni użytkowej.
Tabela 2 Mieszkania oddane do użytku w latach 1999-2002.

1999

2000

2001

2002

- mieszkania

9

7

5

11

- izby

44

38

28

62

- przeciętna

powierzchnia

użytk. w m2

110

116

108

118

Źródło: opracowanie własne na podstawie danych z Urzędu Gminy.

8)edukacji publicznej.

Na obszarze gminy Iwkowa funkcjonują trzy przedszkola oraz pięć oddziałów przedszkolnych przy szkołach podstawowych. Dwie placówki przedszkolne w Iwkowej i Porąbce Iwkowskiej prowadzone są przez gminę i uczęszcza do nich 64 dzieci , natomiast przedszkole w Kątach prowadzone jest przez siostry zakonne i uczęszcza tu 25 dzieci. Do oddziałów przedszkolnych przy szkołach uczęszcza średnio rocznie 89 dzieci. Pobyt dzieci w przedszkolu wpływa znacząco na możliwość wyrównania szans rozwojowych

w pokonaniu progów edukacyjnych przez dzieci wiejskie.

Funkcjonuje również pięć szkół podstawowych zlokalizowanych w: Iwkowej, Iwkowej – Nagórzu, Kątach, Wojakowej, Dobrocieszu jak również gimnazjum w Iwkowej z oddziałem w Wojakowej.

Niekorzystnym akcentem jest funkcjonowanie gimnazjum nie w jednym obiekcie, lecz w zamiejscowym oddziale także co wpływa niekorzystnie na jakość nauczania i brak wyposażenia w pełnowymiarową salę gimnastyczną.

9)kultury , w tym bibliotek gminnych i innych placówek upowszechnianie kultury.

W gminie Iwkowa placówki kulturalne są bardzo słabo rozwinięte. Funkcjonuje jedynie Gminna Biblioteka Publiczna w Iwkowej oraz Gminny Ośrodek Kultury w Iwkowej . Prowadzi on działalność kulturalną wydając gazetę lokalną „Echo z nad Bel”, organizując kursy, realizując imprezy, animując działanie zespołu ludowego. Kapela Ludowa „Iwkowianie” powstała w styczniu 1992r. Muzycy grają na tradycyjnych instrumentach ludowych, ubrani w piękne stroje należące do tego regionu, a skład i ilość członków zmienia się w zależności od potrzeb. Średnio Kapela wraz z Zespołem Śpiewaczy liczy 16 członków, a jej obecnym kierownikiem jest Pan Stanisław Repetowski.

Poza Iwkową brak jest miejsc , gdzie mieszkańcy mogli by spędzać wolny czas, co jest szczególnie niekorzystnie odczuwalne przez młodzież.
10)kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

W gminie Iwkowa w roku bieżącym oddano do użytku salę gimnastyczną przy Szkole Podstawowej w Iwkowej o wymiarach 12 x 24m, zaplecze socjalne, widownię, magazyny na sprzęt sportowy, salę do ćwiczeń korekcyjnych oraz łącznik łączący istniejący budynek szkoły z dobudowywanym segmentem sportowym. Przedmiotowa inwestycja posiada pełną dokumentację formalnoprawną tj. dokumentację techniczną, uzgodnienia oraz pozwolenie na budowę. Wybudowanie sali gimnastycznej w znaczący sposób wpłynie na poprawę stanu zdrowia uczniów w/w szkół oraz pozostałych uczniów z terenu całej gminy Iwkowa jak również jej mieszkańców. W nowo wybudowanym obiekcie możliwe będzie prowadzenie zajęć gimnastycznych w ramach prowadzonych zajęć szkolnych, ćwiczeń korekcyjnych, prowadzenie różnego rodzaju sekcji sportowych oraz umożliwiony zostanie dostęp do prowadzenia ćwiczeń dla pozostałych mieszkańców w godzinach pozalekcyjnych. Problem dostępu wszystkich ludzi a zwłaszcza młodzieży do uprawiania sportów i różnego rodzaju ćwiczeń gimnastycznych staje się bardzo naglący , gdyż 43% uczniów ma wady postawy a sytuacja z roku na rok ulega pogorszeniu.

W Iwkowej funkcjonuje również jedno w miarę urządzone boisko sportowe posiadające zaplecze, gdzie działa Ludowy Klub Sportowy. Organizuje imprezy sportowe, ponadto skupia zawodników piłki nożnej i tenisa stołowego.

Bogata jest również baza noclegowa turystyki, którą stanowią: Bacówka „Biały Jeleń”, posiadająca 30 miejsc, wyposażona w basen, boisko sportowe, a w okresie zimowym funkcjonuje wyciąg narciarski,

I Motel „ZYGA”, w którym znajdują się pokoje gościnne, posiadający 40 miejsc.

W 2002 roku skorzystało z noclegów 666 osób, a udzielono 3448 noclegów.

Na terenie gminy 20 pokojami gościnnymi dysponują również gospodarstwa agroturystyczne:

a)Pod Lasem”K.E. Gryzowie w Iwkowej,

b)„Dom na Górze” U.B. Kamińscy w Połomiu Małym,