BöLÜm I hakem heyeti, temyiz kurulu ve DİĞer görevliler kisim I giRİŞ Madde 1 amaç

3. Kapalı Manej Yarışmaları

3.1. Sahaların düzenlenmesi ve planı.

Kapalı manejlerde Organizasyon Komitesinin başlıca endişesi, tüm Yarışma boyunca iyi durumda kalması için müsabaka ve ısınma sahalarındaki zeminin düzenlenmesinin, düzeltilmesinin ve bakımının sağlanması olmalıdır.

Organizasyon Komiteleri ideal şartlara en uygun bir zeminin oluşturulmasının, Sporculara ve atlara sahada iken veya ısınırken kazalara karşı her türlü korumayı sağlamak suretiyle, üstlendikleri girişimin başarısındaki temel öğelerden biri olduğu gerçeğini unutmamalıdırlar. Tüm kapalı manej yarışmalarında deneyimli bir zemin uzmanına danışılmalıdır. Bu CSI-W, CSI4* ve CSI5* yarışmalarında zorunludur. FEI tanınan zemin uzmanlarının bir listesini tutmaktadır.

3.2. Sütunlar.

Eğer kapalı manejdeki müsabaka sahası veya ısınma sahasında destekleyici sütunlar bulunuyorsa (ki müsabaka sahasında bundan gerçekten kaçınılması gereklidir), örneğin şekillerinin açıkça görünür hale getirilmesi ve atların dikkatinin çekilmesinin sağlanması için bu sütunları çalılarla kaplamak gibi her türlü koruma önleminin alınması önerilmektedir.

Madde 3 – ÇEŞİTLİ MÜSABAKA TİPLERİ

1. Genel

İlgili müsabakalarda her atın kendi özel kabiliyetlerinden (güç, beceri, itaatkarlık, sürat) yararlanabilmesi sağlamak ve bu kabiliyetlerden birinin yarışmanın her müsabakasında belirleyici olmamasını sağlamak amacıyla her tipte müsabakanın kendine has özelliklerinin muhafaza edilmesi sağlanmalıdır.

Parkur atların nitelikleri ve yeteneklerinin yanı sıra Sporcuların kabiliyetleri, zekaları ve reflekslerinin kullanılması için de fırsatlar sunmalıdır.

2. 
   Uluslar Kupası (UK) ve Grand Prix (GP)
   

21. Uluslar Kupası müsabakalarında parkur yeterince akıcı olmalıdır. Engeller standart tipte ve atların kendilerini kanıtlamalarına yetecek kadar zorlayıcı olmalıdır. Görünüşleri ve yapıları, sınıflandırmanın sadece yarışan atların gücüne değil aynı zamanda becerilerine ve ayrıca, çok etkileyici olmasalar bile, engellere karşı gösterdikleri saygıya dayanılarak belirlenmesinin sağlanması amacıyla, mümkün olduğu kadar birbirinden farklı olmalıdır.

2.2. Grand Prix genellikle yarışmanın en yüksek para ödülüne sahip müsabakasıdır. Bu yüzden, engellerin genişliğinin ve yüksekliğinin bu müsabakanın önemine uygun olması büyük önem taşıdığından, parkur özenle hazırlanmalıdır. Grand Prix parkuru Uluslar Kupası müsabakasının parkurundan daha zor olmalıdır. Uluslar Kupası parkuru katılan takımların standardına göre ayarlanmalı ve tüm takımlara parkuru tamamlama fırsatı tanıyacak şekilde inşa edilmelidir. GP ve UK müsabakalarının aralarında en azından bir günlük bir süre olacak şekilde programlanması önerilmektedir.

2. 
   Av veya Sürat ve Çeviklik Müsabakaları
   

Bu müsabakaların parkurlarında yumuşak ve itaatkar bir atın zaman kazanmasına imkan tanıyan yön değişiklikleri bulunmalıdır. Bu koşullar altında itaatkar ve iyi eğitilmiş bir ata binen bir Sporcu bir hata için almış olduğu ceza puanlarına karşılık gelen saniyeleri kazanabilmelidir. Atın atlamaya hazır olup olmadığını test etmek için bazı olağandışı ama “atlanabilir” engeller parkura dahil edilebilir. Alternatif engeller bulunabilir.

2. 
   Kudret
   

Kudret müsabakalarında dönüşlerle ilgili problemler asgariye indirilir. Engellerin altı dolu ve sağlam olmalı ve aralarında (minimum 30 m’lik) makul bir mesafe bulunmalıdır. Barajlarda kullanılan engellere (normalde bir sandık ve geniş bir engel) en büyük özenin gösterilmesi gereklidir. Bu engeller seyirciler tarafından açıkça görülebilmelidir.

Son sıralama için belirleyici hale gelebilmeleri için hem dik engelin ve hem de geniş engelin her barajda yükseltilmesi ve genişletilmesi zorunludur. Belirli zaman ve en fazla zaman yoktur.

2. 
   Düşür ve Çık Müsabakaları
   

Düşür ve Çık müsabakalarında zor bölümler dördüncü veya beşinci engelden önce başlamamalıdır ve hatta, eğer müsabakaya çok sayıda Sporcu katılmıyorsa, parkurun en sonlarına bırakılabilirler.

2. 
   İki Barajlı A Baremi Müsabakası
   

1. barajın son baraj olması halinde bile, 1. Barajda belirli zamanın aşılması için her 4 saniye veya başlayan her 4. Saniye için 1 ceza puanı verilir.

Madde 4 – ENGELLER, KEPÇELER VE KOMBİNE ENGELLER

1. Engeller

1.1. Organizasyon Komitesi sadece malzemelerin bakımı ve hazırlanmasından değil, aynı zamanda (boyanmaları da dahil olmak üzere) gereken şekilde muhafaza edilmelerinden sorumludur. Engeller gereken şekilde onarılmalı ve yeni engeller yaptırılmalıdır.

1.2. Ayrıca ellerinde engelin kırılma durumunda kullanılacak yeterli malzeme bulunmalı ve kırılan parçaların hızla değiştirilmesi ve tamir edilmek üzere sahadan çıkartılmaları da sağlanmalıdır. Sahada kırılmış engelleri tamir eden bir marangoz seyirciler için sıkıcı bir görüntüdür ve değerli zamanın kaybedilmesinin yanı sıra bir parkurun sürekliliği açısından aşırı uzun bir ara manasına da gelebilir.

1.3. Atın farklı şekillerde zorlanması ve böylece itaatinin, kabiliyetinin ve gücünün test edilebilmesi için engeller birbirinden farklı olmalıdır. Şehir dışında doğal bir ortamdan çok bir sirki anımsatan engellerden kaçınılmalıdır.

1.4. Engeller ayrıca koşulan müsabaka tipi ile de uyumlu olmalıdır.

1.5. Engeller ayaklar ile iyi bir şekilde çerçevelenmeli ve bu ayaklar (çiçek saksıları veya sütunlar) sırıklardan daha yüksek olmalıdır. Eğer Pist Şefi, TD ve Hakem Heyeti Başkanı bu konuda anlaşırsa istisnalar yapılabilir.

1.6. Engeller asla hatalı bir atlama çizgisi oluşturmamalıdır. Bu her zaman kesinlikle masif ve etkileyici olmaları gerektiği manasına gelmez.

1.7 Engellerin cephe boyutları bir dereceye kadar sahanın boyutuna ve şekline bağlıdır. Çok geniş bir sahada cephe kısmı 5 m veya daha geniş olan engeller kullanılabilir. Orta boyutlu bir sahada engellerin büyük kısmının cepheleri için 4 m aşılmamalıdır. Sırıkların çok ağır olmaması önemlidir.

1.8. A Baremi müsabakalarında bir veya iki engelin ve C Baremi müsabakalarında daha fazla sayıda engelin cephesi 4 m’den küçük olabilir.

1.9. Sahanın daha küçük olduğu kapalı manej Yarışmalarında, küçük ayakları olan orta büyüklükte cepheli (2.5 m’den dar olmayan) engeller kullanılabilir.

1.10. Engellerin genel şekli ve görünüşü davet edici, çeşitli ve çevreleri ile uyumlu olmalıdır. Hem engellerin kendileri ve hem de engelleri oluşturan parçalar devrilebilecek şekilde yapılmış olsa da en küçük bir dokunuşta hemen düşecek kadar hafif veya atların düşmesine neden olacak kadar ağır olmamalıdırlar.

1.11. Bazı engeller en küçük dokunuşta hemen düşerken bazılarının sağlam bir vuruştan sonra bile yerlerinde kalmasından kaçınılması esastır.

1.12. Burada dikkat edilmesi gereken iki nokta bir sandığın üst kısmındaki parçaların çok hafif olmaması ve tüm sırıklar, tüm tahta perdeler ve çitler vs. için aynı tipte bağlantı parçalarının kullanılmasıdır.

1.14. Engeller üç sınıfa ayrılır:

- dik engeller: sandıklar, tahta perdeler, çitler, kapılar vs.

- geniş engeller: kare veya arkası yüksek olan ve altı yer seviyesine kadar dolu olabilen veya olmayabilen okserler, havuz engeller, üzerinde sırık olan hendekler.

- kademeli engeller: banketler, bardispalar vs.

Her türde geniş engelde, engelin arkadaki üst sırığında onaylı tipte güvenli kepçeler kullanılmalıdır. Isınma sahasında da yine güvenli kepçeler kullanılmalıdır.

1.15. Parkur, eğer mümkünse, geniş veya kademeli bir engelden sonra dik bir engel gelecek ve bunun tersi de uygulanacak şekilde tasarlanmalıdır.

1.16. Dik engeller kesinlikle dik olmalıdır. Dik engellerin ön kısımlarının eğimli olmasından kaçınılmalıdır.

1.17 Geniş bir engelin arka ayağı olarak asla tahta perde kullanılmamalıdır.

1.18. X okserlerde engelin yüksekliği öndeki sırıkların üçte birinden hesaplanmalıdır.

2. 
   Kepçeler
   

Kepçelerin çapı destekledikleri sırıktan biraz daha büyük olmalıdır. Bunların üzerinde destekledikleri parçanın minimum darbe ile düşmesine izin veren bir açıklık olmalıdır. Sırığın kendisi kepçe üzerinde yuvarlanabilmesine imkan sağlayan bir boyutta olmalıdır. Sırıklardan daha ağır olan briyerler, tahta perdeler, çitler vs. için desteklerin çapı daha açık ve hatta kaygan bir yüzeyle birlikte düz olmalıdır.

(Kepçe örnekleri bu bölümün III no.lu Ekinde verilmiştir. Onaylı güvenli kepçelerin listesi FEI web sitesinde düzenli olarak yayınlanmaktadır: http://www.fei.org/Disciplines/Jumping/Organisers/Pages/Technical_Info.aspx)

2. 
   Kombine Engeller
   

3.1. “İkili engeller ve Üçlü engeller” müsabakaları ve C Baremi müsabakaları haricinde, A Baremi uyarınca koşulan tüm müsabakalarda maksimum kombine engel sayısının ya bir adet üçlü engel ile bir adet ikili engel veya üç adet ikili engel olması tercih edilir.

3.2. “İkili engeller ve Üçlü engeller” müsabakaları ve C Baremi müsabakaları haricinde, A Baremi uyarınca koşulan müsabakalarda iki çift kombine engelin arka arkaya konulmaması tercih edilir.

3.3. Barajda bir kombine engelin birinci ve/veya sonuncu ayağı çıkartılabilse de bir üçlü veya dörtlü engelin orta ayağı asla yerinden kaldırılamaz.

3.4. İlgili engelin zorluğu dolayısıyla, bir retten sonra atın kombine engelin içerisindeki herhangi bir noktadan tekrar atlamaya başlaması pratik veya sportmence değilse, bir seri atlayıştan oluşan bir kombine engel kapalı bir engel olarak değerlendirilemez. Bu durumda Sporcu kombine engelden çıkmalı ve tüm kombineyi tekrar baştan atlamalıdır. Hakem Heyeti Başkanı Pist Şefine danışarak bu tür engellerin kapalı mı yoksa açık mı olarak değerlendirileceğine karar verir.

Madde 5 – HAVUZ ENGEL VE HAVUZ ÜSTÜ ENGELLER (LIVERPOOL) (Madde 211)

1. 
   İniş tarafındaki eğim atın suya inmesi halinde sakatlanmaması / yaralanmaması için çok dik olmamalıdır.
   
2. 
   Havuz engelin inişe yakın bölümlerindeki (ve mümkünse tüm havuz engeldeki) çimento (veya galvanize) zeminin üzeri atın kaymasının önlenmesi için lastik veya hasır ile kaplanmış olmalıdır.
   
3. 
   Kaplama malzemesi havuz engelin her iki yanında zemine sağlam bir şekilde sabitlenmiş olmalıdır. Bunlar herhangi bir anda dışarıya doğru çıkıntı yapıp ciddi yaralanmalara neden olabileceklerinden, orta kısım demir çiviler ile sabitlenemez.
   
4. 
   Eğer varsa, iniş tarafında zemine serilmiş olan kum havuz engelin sonunu belirleyen çıtadan ileriye doğru uzanmalıdır. Daha sonra suyun dışındaki kaplama malzemesinin kenarını örtebilir.
   
5. 
   Havuz engelin cephesinin genişliği 5 m ila 6 m arasında olmalıdır. Havuz engele gelişi çevreleyen zeminin düzensizliğine bağlı olarak, kalkış tarafındaki engelin yüksekliğini belirlemek Teknik Delege ve/veya Pist Şefinin sorumluluğudur. Kalkış tarafındaki engelin yüksekliği 50 cm’yi aşmamalıdır.
   
6. 
   (Çalı, sırık veya küçük bir sandık olan) kalkış tarafındaki engelden iniş çıtasına kadar (çıta dahil) olarak ölçülen genişlik doğal olarak koşulan müsabakaya göre değişir. Küçük müsabakalar için 3.50-400m civarında olmalıdır. Büyük müsabakalar için genişlik 4 m olurken maksimum genişlik (kalkış tarafındaki engel dahil) 4.50 metre olmalıdır.
   

Sadece Olimpiyat Oyunlarındaki Engel Atlama Müsabakalarında genişlik (kalkış tarafındaki engel dahil) 4.75 m’ye çıkartılabilir.

1. 
   Derinlik 35 cm’yi aşmamalıdır.
   
2. 
   Atlar dibi görememelidir.
   

7. 
   Suyun rengi oldukça koyu, mavimsi-yeşil olmalıdır. Su havuz engelin tümünü kalkıştan iniş çıtasına kadar kaplamalıdır.
   

1. 
   İniş çıtası suyun dışına ancak kenarına yerleştirilmelidir. Lastik veya ahşap olmalı, yaklaşık 5 cm genişliğe sahip olmalı ve, yarışmanın tipine bağlı olarak, üstü yaklaşık 1 cm kalınlığında kontrast renkli mumlu kil ile kaplı olmalıdır (yani çim zeminde beyaz mumlu kil, kum zeminde renkli mumlu kil kullanılmalıdır).
   

11. 
    Müsabaka boyunca aynı konumda kalması için, çıta her iki ucundan yere veya kaplamaya sabitlenmelidir. Doğru konumu havuz engelin her iki yanından tam olarak işaretlenmelidir.
    
12. 
    Deneyimler havuz engellerin açık manejlerde bulunmasının kapalı manejlere göre daha iyi olduğunu göstermektedir. Kapalı manejlerde gündüz yapılan müsabakalar esnasında çatıdan süzülen ışığın yarattığı aydınlık ve gölgeli alanlara dikkat edilmelidir. Açık manej müsabakalarında da müsabaka esnasında değişen güneş ışığının etkileri göz önünde bulundurulmalıdır.
    

11. 
    Tamamen lastik veya plastik malzemelen yapılmış havuz engeller kullanılabilir. Bu engeller yere yerleştirilecek, yerlerinden kaldırılacak ve sahanın farklı bölümlerine yerleştirilecek şekilde imal edilirler.
    

11. 
    Kudret müsabakaları ile bazı özel müsabakalar haricinde, tüm diğer müsabakalarda parkurda bir havuz engel bulunabilir.
    
12. 
    Havuz engelin ikinci bir barajda veya iki manşlı bir müsabakadan sonra koşulan barajda kullanılmaması önerilir.
    

11. 
    Olimpiyat Oyunlarında, Şampiyonalarda, Grand Prix müsabakalarında, Uluslar Kupası müsabakalarında ve Dünya Kupası Finallerinde havuz engel asla parkurun son engeli olmamalıdır.
    

11. 
    Havuzun üzerine maksimum yüksekliği 150 cm olan dik bir engel yerleştirilebilir. Bu durumda atın çıtaya veya havuza basması ceza puanını gerektirmez.
    

Havuz üstü engel (Liverpool)

Eğer bir havuz engelin üzerinde bir engel kullanılıyorsa bu engel havuz üstü engel (Liverpool) olarak kabul edilir (Madde 211.6) ve Hakem Heyeti Sporcunun kalkışta hata yapıp yapamayacağına Pist Şefine danışarak karar verme sorumluluğuna sahiptir.

Havuz engelin maksimum genişliği 4.00 m’yi aşmamalıdır. Bu engelin son parçası suyun ön kısmından 2.00 m’den daha uzağa yerleştirilmemelidir.

Madde 6 – PARKURUN ÖN PLANI

1. 
   Belirleyici olan tüm faktörleri göz önüne aldıktan sonra, Pist Şefi Sporcuların belirli bir müsabakada takip etmesini arzu ettiği izin bir planını çizer. Bunu yapmanın en iyi yolu öncelikle genellikle bir ikili engel veya üçlü engel olan bir “orta eleman”ı belirlemek ve daha sonra parkurun kalan bölümünü her gün monotonluktan kaçınmak için değiştirilecek olan bu “orta eleman”ın etrafında kurmaktır. “Orta eleman”ı belirlerken A Baremi müsabakalarının baraj parkurunun göz önünde bulundurulması önemlidir.
   
2. 
   Planlanan mesafelerin ve ayrıca (ayaklar dahil) engellerin kesin genişliğinin tam olarak gösterilebilmesi eğer mümkünse kareli kağıt kullanın. Aksi taktirde kağıt üzerinde mümkün gibi gözüken bir parkurun sahada kurulması imkansız olabilir.
   

Madde 7 – KUDRET SANDIĞI (Bakınız Ek VIII)

KISIM 4 – PARKURLAR VE ENGELLER İÇİN KILAVUZ PRENSİPLER

Madde 1 - AMAÇLAR

1. 
   Müsabakanın tipine ve şartlarına bağlı olarak, at/Sporcu kombinasyonlarının kalitesi göz önünde bulundurulmalıdır.
   
2. 
   Her Sporcuya başarılı olması için adil bir şans verilmesi esastır.
   
3. 
   Müsabaka Sporcu için ilgi çekici olmalı ve aynı zamanda Sporcunun kabiliyetini ve atın atlama yeteneğini, deneyimini ve güvenini test etmelidir.
   
4. 
   Müsabaka seyirciler için eğlendirici ve heyecan verici ve estetik açıdan çekici olmalıdır.
   
5. 
   Müsabakanın kurallarına kesinlikle uyulmalıdır.
   

Madde 2 - UYGULAMA

1. 
   Müsabakanın tipine göre uygun ve iyi düşünülmüş bir parkur kurulmalıdır.
   
2. 
   Engellerin tipleri ve kullanımlarındaki farklılıklar dengeli olmalıdır. Bunlar dik engelleri, okserleri, sabit engelleri, havuz engelini, kuru hendekleri ve banketleri içerebilir. (Ayaklar, destekler ve yapı elemanları dahil olmak üzere) doğal görünüşlü engeller tercih edilmelidir. Yapay veya aldatıcı tipte engellerden kaçının.
   

1. 
   Dekorasyonlar: engeller hoş bir şekilde süslenmelidir.
   

Madde 3 – PARKURUN TASARIMI

Aşağıdaki noktalar göz önünde bulundurulmalıdır:

1. 
   Müsabakanın koşulları.
   
2. 
   Sahanın boyutu, şekli ve diğer özellikleri.
   
3. 
   Müsabaka esnasında güneşin konumu.
   
4. 
   Gece ışıklar ve gölgeler.
   
5. 
   Planlanmış halde engellerin arka planlarının değerlendirilmesi.
   
6. 
   Giriş ve çıkışın konumu.
   
7. 
   Seviyeler, tepeler ve vadiler (engebeler).
   

Madde 4 – ENGELLERİN YERLEŞTİRİLMESİ

1. 
   Düz hatlarda.
   
2. 
   Kavisli hatlarda.
   
3. 
   Köşelere girerken veya köşelerden çıkarken.
   
4. 
   Engellerin giriş ve çıkış kapısına göre konumları.
   

İz üzerinde farklı tipte engellerin dağılımı, kolay engellerden sonra zor engellerin yerleştirilmesi.

5. 
   Ana tribün ve Hakem Kulesi.
   
6. 
   Havuz engel.
   
7. 
   Engellerin arka planı.
   

Madde 5 – FARKLI TİPTE ENGELLER

1. 
   Dik engeller: - çok sırıklı – az sırıklı – tahta perdeler - kapılar – üst kısımları farklı sandıklar – değişik kesimli çalı çitler.
   
2. 
   Geniş engeller: - arkası yüksek okser – kare okser – az sırıklı okser – X okser – sandıklı-sırıklı okser – çalı çitli-sırıklı okser.
   
3. 
   Bardispalar:
   

- alçak-orta-yüksek – az sırıklı veya altı dolu

4. 
   Havuz üstü engel kombinasyonları:
   

- önünde, arkasında veya altında havuz bulunan dik engel

- havuz üstü okser

- havuz üstü bardispa

5. 
   Havuz engel: - alçak çit - sandık - sırık - çiçekler
   
6. 
   Kuru hendekler:
   

- önde, arkada veya ortada dik engel gibi çeşitlemeler

- üzerinde okser veya bardispa

7 Banketler: - tüm çeşitlemeler.

Madde 6 – ZEMİNİN ÖZELLİKLERİ

1. 
   Atlama yüzeyi: sert veya yumuşak.
   
2. 
   Malzeme: toprak, kil, çim, kum veya turba yosunu.
   
3. 
   Ağır veya kaygan.
   
4. 
   Düz veya aşağı yukarı eğimli.
   

Madde 7 - MALZEME

1. Sırıklar: Çap yaklaşık 10cm

Uzunluk: 3.50m - 400m (açık manej) 3.00m - 3.50m (kapalı manej)

Tahta perde: 3.50-4.00m x 20 cm x 4 cm (açık manej)

3.00-3.50m x 20cm x 4 cm (kapalı manej)

Sırıklerin şekli: yuvarlak veya düz kenarlı

Ağırlık: yuvarlak sırıklar: yaklaşık 10-15 kilo

Tahta perdeler: yaklaşık 10-12 kilo.

2. Sandıklar: çeşitli tepeliklerle inşa edilmelidirler.

3. Çalı çitler: yeşil çerçeve, farklı kesimler.

4. Kapılar: metal uçlu.

5. Dik engeller: bunların hayal gücüne dayanılarak, gerçek kapılar, duvarlar ve bahçeler, sokaklar, özel mülkler ve çiftlikler gibi çevre özellikleri gözde canlandırılarak çizilmesi gereklidir.

6. Kepçeler: pek çok farklı tipte.

7. Kapılar ve tahta perdeler için kepçeler.

Madde 8 – MALZEMENİN KONSTRÜKSİYONU

1. Temel prensip atın veya Sporcunun bir hatası yüzünden yaralanmasının engellenmesidir.

2. Uzunluklar genel olarak standartlaştırılmıştır.

3. 
   Uzun veya ağır parçalardan kaçının. Tüm öğeleri sandıklar, kapılar, dik engeller vs. gibi bölümlere ayırın.
   
4. 
   Hiçbir parça çok masif olmamalıdır. Bölümler yaralanmaya / sakatlanmaya neden olmayacak şekilde dönebilmeli veya devrilebilmeli ve tüm engel kaldırılmaksızın kolayca değiştirilebilmelidir. Dekorasyonlar, özellikle arka ayaklarda, asla üstteki sırıkların veya kapıların üstünü örtmemelidir.
   
5. 
   Destekleyici öğelerin (ayaklar, kuleler, sütunlar) tabanı at sırıklara veya tahta perdeye vurduğunda veya rüzgar estiğinde kolayca devrilmemelerini sağlayacak kadar ağır olmalıdır. Hafif ayaklar, çiçek saksıları vs. zemine sabitlenmelidir.
   
6. 
   Tahta perdelerin ve kapıların özel tasarımlı (düz) kepçeleri olmalıdır.
   

7 Engellerin tüm üst elemanları aynı miktarda kuvvet ile devrilebilmelidir. Bu prensip aynı zamanda sandıkların üst kısımları için de geçerlidir.

8. Ayaklar sırıkların, tahta perdelerin veya kapıların uçlarını sıkıştırmamalıdır. Arada en azından 2-3 cm’lik bir boşluk bırakılmalıdır.

9. Engellerin yükseklikleri 5 cm aşağı-yukarı oynayabilmelidir.

Madde 9 - RENKLER

1. 
   Doğal renkler, açık veya koyu ahşap renkleri. Beyaz ve kırmızı, yeşil, mavi, sarı, siyah veya kahverengi gibi diğer temel renkler.
   
2. 
   Renklerin kombinasyonları ve renk karışımları. Ana renk açık olmalıdır.
   
3. 
   Sandıkların ve kapıların renkleri asla yapay olmamalıdır. Sandıklar genellikle açık veya koyu kiremit kırmızısı, gri ve kahverengi taş veya pembe, ten rengi veya koyu sarı olur. Tüm kapı renkleri beyaz, farklı ahşap renkleri, kahverengi veya siyah olmalıdır. Kırmızı, yeşil veya mavi gibi parlak renkler ihtiyatla kullanılmalıdır.
   
4. 
   Renklerin dağılımı ve karışımı tüm sahada dengeli olmalı ve engellerin arka planları göz önünde bulundurulmalıdır.
   

Madde 10 – PARKUR TASARIMI PRENSİPLERİ

1. 
   Öncelikle en büyük müsabaka, Grand Prix veya Uluslar Kupası parkuru tasarlayın
   
2. 
   Bu müsabakaların en dikkat çekici noktası kombine engeller ve bunların mesafeleri olmalıdır. Konumları da aynı derecede önemlidir (ana tribünün önünde ve her yönden kolayca görülebilecek bir noktada).
   
3. 
   Daha önce koşulan müsabakaların parkur tasarımı Sporcu/at kombinasyonlarını yavaşça en büyük müsabakaya hazırlamalıdır.
   
4. 
   Tüm engeller farklı noktalarda atlanmalı ve ana kombine engele olan mesafe daha önce sahada bulunan farklı konumlardaki farklı engellere göre belirlenmelidir.
   
5. 
   Değişiklikler yapılırken zamandan tasarruf etmeye özen gösterilerek, başlangıç ve bitiş fanyonlarından her zaman değişiklik yapılmalıdır.
   

1. 
   Son engeli çıkışa yakın bir noktaya yerleştirmekten kaçının.
   

7 Sporcuların ilk engele uygun bir şekilde yaklaşabilmeleri için yeterince yerleri olmalıdır.

8. 
   Engellerin konumları sahada eşit bir şekilde dengelenmelidir. Her taraftaki seyirciler atı ve Sporcuyu yakından görebilmelidirler.
   
9. 
   Dekorasyonlar, ağaçlar ve çiçek aranjmanları engellerin üstünü örtmemelidir. Engeller de bunların önünü kapatmamalıdır. Seyirciler parkuru açıkça görebilmelidir.
   

Madde 11 – HAVUZ ENGEL

1. Engelin konumunun, sahanın uzun kenarında veya diyagonal üzerinde, özenle planlanması gereklidir.

2. Güneşe karşı atlanmamalıdır.

3. 
   Eğimli bir sahada yaklaşımın yönü tercihen yokuş aşağı olmalıdır.
   
4. 
   Suyun yüzeyi zemin seviyesinden düşük olmalıdır.
   
5. 
   Suyun rengi oldukça koyu, mavimsi-yeşil olmalıdır. Atlar dibi görememelidir.
   

Madde 12 – İKİLİ ENGEL VE TRİPLELERİN AYAKLARI ARASINDAKİ MESAFELER

İşbu 11. Bölümde Kısım 5, Madde 2, Parkurun İnşasına bakın.

KISIM 5 – PARKURUN İNŞASI

Madde I - HAZIRLIKLAR

1. 
   Pist Şefi yarışmanın başlamasından bir veya belki iki gün önce yarışma yerine geldiğinde, işe planlarında daha önce kesin karar vermemiş olduğu bazı ayrıntılar konusunda karar almakla başlar. Zemin koşulları ve Sporcuların performansına bağlı olarak ve her zaman kolaydan başlayarak sonlara zorlaştırmanın daha kolay olduğunu unutmaksızın, yarışma boyunca değişiklikler yapmaya hazır olmalıdır.
   
2. 
   Elinde giriş sırası bulunacak ve sahayı ve sabit engelleri (banketler, büyüyen çalılar, havuz, hendekler vs.) incelemiş olacaktır. Şimdi artık engellerin aralarındaki mesafeler ve inşa edilecek engel tipleri konusunda parkurunda karşılaşacağı problemler konusunda karar verebilir.
   
3. 
   Engellerin tam yüksekliğine müsabakalar başlayana kadar karar verilemez ve bu yükseklikler ekseriya daha önceki müsabakalarda alınan neticelerden etkilenir. Zeminin durumu da genellikle sadece gün boyu değil tek bir müsabaka koşulurken bile değişir.
   
4. 
   Pist Şefi şimdi artık planlamış olduğu mesafeleri aklından çıkarmadan ancak bunları zemin koşullarına uyacak şekilde değiştirmeye hazır olarak, farklı müsabakalar için kullanacağı tüm engellere tek tek karar verebilir.
   
5. 
   Kağıt üzerindeki teorik çalışmalarını pratiğe dökmek için, Pist Şefi doğru bir hat elde etmek amacıyla gerekli ayarlamaları yapmak için parkuru inşa etmeden önce sahada her engelin koyulacağı noktaya sırıklar yerleştirir.
   
6. 
   Ekseriya engebeli zemin veya zeminde ıslak ya da sert bir bölüm dolayısıyla bir engelin konumunu veya bir diyagonalin yönünü değiştirmek veya hatta bir ikili engeli başta planlanmış olandan farklı bir yere koymak gerekli olabilir.
   
7. 
   Hazırlık aşamasındaki bu ayrıntılara gösterilen özen iyi bir Pist Şefinin belirleyici özelliğidir.
   
8. 
   Eğer herhangi bir müsabakadaki engellerin değiştirilmesini gerekli görürse, Pist Şefi ayrıca bunun aynı gün yapılacak başka müsabakalardaki engellerin sırası üzerindeki etkisini de dikkatle göz önünde bulundurmalıdır.
   

Aksi taktirde müsabakalar arasındaki boşluklarda gerekli değişiklikleri yapmaya yeterli zamanı kalmayabilir.

9. 
   Pist Şefi sahayı ve engelleri süslemek için yeterli miktarda çiçek ve her türden yeşillik kullanmalıdır.
   

9. 
   Sırıklar hangi tarafın yukarı ve hangisinin aşağı olduğunu gösterecek şekilde işaretlenmelidir.
   

9. 
   Pist Şefi sahadaki kronometre tesisatının iyi korunduğundan, atlar tarafından kırılması veya zarar görmesi ihtimalinin olmadığından veya Sporcuların ve atların kendilerine zarar vermesine sebep olmayacağından emin olmalıdır.