Uşaqlar, ailə, müəllim və kollektivlər üçün xüsusi hazırlığın faydası AzyaĢlı uĢaqlar üçün xüsusi hazırlıq proqramları qüsurlu uĢaqlara
normal Ģəkildə inkiĢaf edən uĢaqları müĢahidə etmək, onları təqlid
etmək və ünsiyyətdə olmaq imkanlarını verir. BaĢqa sözlə desək,
qüsurlu uĢaqlar sosial münasibətləri bir çox uĢaqların etdiyi Ģəkildə,
yəni təcrübədən keçirmə yolu ilə inkiĢaf etdirə bilərlər. Xüsusi hazırlığın
faydası, o cümlədən tipik Ģəkildə inkiĢaf edən uĢaqlara, onların
ailələrinə və kollektivlərə Ģamil edilir.
Uşaqlar üçün fayda Həm qüsurlu uĢaqlar, həm də tipik Ģəkildə inkiĢaf edən uĢaqlar
xüsusi hazırlıq təcrübəsindən eyni zamanda faydalanırlar. Qüsurlu
uĢağın tipik Ģəkildə inkiĢaf edən yaĢdı ilə bir sinfin nümayəndəsi olması
ünsiyyətin inkiĢafı və yaĢa müvafiq sosial vərdiĢlərin möhkəmlənməsi
baxımından müəyyən model rolunu oynayır.
ĠntensivləĢdirilmiĢ sosial əlaqələr uĢaqlara dostluğu və müsbət
sosial münasibətləri inkiĢaf etdirməkdə kömək edir və stimulverici
sosial Ģəbəkəni formalaĢdırır (Snel və Voktl, 1996). Ġdrakı faydalar
sayıqlıqdan tutmuĢ təkmilləĢdirilmiĢ oxu bacarıqlarına qədər olan bir
Ģəbəkəni əhatə edir.
AzyaĢlı yaĢlarda uğurlu hazırlıq və nominal səviyyədə olan
təcrübə qüsurlu uĢaqlar üçün davamedici hazırlıq təcrübəsinin əsasının
qoyulmasına Ģərait yaradır. Kollektivə əsaslanan proqramın iĢtirakçısı
130
olmaqla uĢaq müvəffəqiyyətlə fəaliyyət göstərmək və yaĢlı bir Ģəxs kimi
cəmiyyətin iĢində iĢtirak etmək üçün lazım olan vərdiĢləri qazanmaq
imkanı əldə edir.
Qüsurlu uĢaqlar da hazırlıq proqramından faydalanırlar. Onlarda
əmək qabiliyyəti olmayan uĢaqların üzləĢdiyi çətin problemləri baĢa
düĢmək səviyyəsi inkiĢaf edir. onlar digər Ģəxslərin ehtiyaclarına qarĢı
həssas yanaĢır və mövcud fərqləri daha yaxĢı qəbul etməyə qadir
olurlar. Onlar öyrənirlər ki, bütün fərdlər kifayət qədər çətin
problemlərin öhdəsindən gələ bilər və uğur qazana bilərlər.
Tədqiqatlar göstərir ki, hazırlıq məktəblərində oxuyan tələbələr
onların özlərinə oxĢamayan tələbələrə münasibətdə təmkin və
dözümlülük nümayiĢ etdirirlər. Onlar getdikcə daha artıq ictimai
məsuliyyət daĢıyır və daha artıq dərəcədə özünəinam nümayiĢ etdirirlər
(Staub və Rek. 1995).
