GöNÜlden esiNTİler: Bİr hiKÂye biR Çok yorum: (3) (bakara “İnek” HİKÂyesi) necdet ardiç

Lâ uksimu bi yevmil kıyâmeh(kıyâmeti). Ve lâ uksimu bin nefsil levvâmeh (levvâmeti). Kıyâmet Sûresi 75/1-2
Hayır, kıyâmet gününe yemin ederim. Ve hayır, levvâme (kınayan) nefse yemin ederim.

 

         Kıyamet günü imanın temsilidir aslında. Kişi iman ediyorsa, kıyamet gününe inanıyordur ve ona hazırlanıyordur. Kıyamet gününe hazırlanıyordur. Niye? çünkü  iman ediyordur. İmanının gereği kıyamet gününe hazırlanıyordur. Burada batını anlamda kıyametten anladığımız kişinin kıyametini koparması, “ölmeden evvel ölmesidir. Yani kişi ölmeden evvel ölmesi gerektiğine iman ediyordur ve buna hazırlanıyordur.

        Resûlüllah’ın (s.a.v) “ölmeden evvel ölünüz” sözünün imânıyla. “insânlar uykudadır, ölünce uyanırlar” sözünün rahatsızlığını duyar ve bu uykudan beşeriyetiyle ölmeden evvel uyanmanın gayreti, hazırlığı içine girer. Nasıl hazırlanıyordur? Aminü ve amilüs salihati. salih amellerle hazır-lanıyordur. İşte kıyâmet gününe yemin edilmekle bu imâna ve imânının getirdiği Sâlih amele yemin ediliyor. Senin imân’ın öyle büyük ki, o kadar değerli ki indimizde diyerek edilen bir yemindir kıyâmet gününe edilen yemin.

Levvâme nefs, kıyâmet günü için, yani ölmeden evvel ölmek hâli için yapılan hazırlığın geçilmesi gereken ilk adımıdır.

 

        Kişinin içinde bulunduğu iki ana hâl vardır. Ya ilâhlığını iddia eder nefsi emmârededir, ya da bu ilâhlığından rahatsız olup kurtulmaya çalışır nefsi levvâmededir. şirk koşmaktan rahatsız olmaya başladı mı ve bundan kurtulmak istediği zaman nefsi levvâmeye adım atmıştır. bu ilâhlığından kurtulma rahatsızlığının derecelerini yaşar sonraki hallerinde de. Levvâme’de ilâhlığından rahatsız olur, yani vehmin zûlmetinden rahatsız olur. Var olmaktan kendine varlık vermekten rahatsız olur. Daha sonraki aşamalarında ise var gibi görünen olmaktan rahatsız olur. Vehimden rahatsız olur. Bu kurtulma çalışmaları içinde geçirdiği idrak pozisyonları da nefs mertebeleri olarak ifade edilir. Yani levvâme’den sonraki nefis mertebeleri içinde de levvâme çalışmasını daima yaşar , tabiî ki nefsi levvâmeye göre sonraki mertebelerin  çalışmaları daha farklı olacaktır. Öncesinde rahatsızlık duyduğu adı GÜNAH olarak konulmuş olandır. yani VAR GÖRÜNENDEN ve onun fiilerinden rahatsızdır. Tanrının davranışlarından, güç bende demesinden, bunu ilân etmesinden rahatsızdır. Bunların hepsine genel olarak GÜNAH deriz. Daha sonraki hallerinde ise  yani nefsi Mutmainne dediğimiz halde ise VAR GÖRÜNEN OLMAKTAN rahatsızdır. günah kalkmıştır ancak HELÂL den bile rahatsızdır.

        Bakarayı ilk emirle kesememeleri, Kavmin îlâh-î emri yerine getirmeyip bahaneler yaratıp işi uzatmaları, duyduğu emrin kaynağına tam güvenmediğinin göstergesidir,  tam bağlanmadığının, kendini teslim etmediğinin. Oysa gelen îlâh-î emirdir. İlâh-î ilimdir. İlmi getiren Rasûl bilir ve yaşar ki tek gerçektir bu ilim, amaç bilgiyi ulaştırmak ve yaşatmaktır sadece. Varlığın tek sebebidir bu. Bilgiyi yüklenen bilgili olur yaşayan ise bilgedir. Bunun sorumluluğu içindedir sadece, vermektir hep derdine düştüğü, sunmaktır güzellikleri, paylaşmaktır ilmi. Paylaştırırken bütünleştirmektir hedefi. Bunun bilinciyle – yaşantısıyla “Cahillerden olmaktan Allaha sığınırım “ der.

 

        “o ne yaşlı ne körpe ikisi arasında bir inek” “sarı renkli parlak tüylüdür bakanların içini açar” “henüz boyunduruk altına alınmamış renginde hiç alacası bulunmayan bir inektir”

        Kesilmesi emredilen bakara ne yaşlıdır ne de körpe. Kayıtlanmalarından kurtulamayacak bir yaşantıya sahip değildir. Kendisinden istenecek çalışmaları yerine getiremeyecek kadar da eksik değildir. Kuvvelerine bağlı olmayıp güç yetirecek kapasitededir. Bakaradır . her şeyiyle faydalıdır vericidir. Kendinden önce başkaları için vardır. Hakikat nurunun yansıması vardır üzerinde, çalışmaya kabiliyeti istidadı olduğunu gösterir bu  ve  bu nurunun parıldayışıyla bakanların içini açar. Bakışı nûrâni olanların, hakikatiyle bakanların  ve baktığında hakikat nurunu görenlerin içini açar. Boyunduruk altına alınmamıştır. Kurallar gelenekler âdetler ile idare edilmemektedir. Şeriatin emirlerini yaşarken de körü körüne değil, gönül süzgecinden geçirerek yaşar. Renginde hiç alacası yoktur. Herhangi bir inanç onda kökleşmemiştir. Saplanıp kalmaz tek bir düşünceye, bakış açışı geniştir, bakış açışını kısıtlamaz geniş tutar, idrakinin sadece o andaki idraki olması dolayısıyla yetersizliğinin farkında olarak yeni idraklere açıktır hep. Kısıtlamaz kayıtlamaz kendini hiçbir şeyle.  Bütünden bakmaya istekli ve meyillidir. Değerlendirmelerini yaparken sadece zahiri kurallara göre hareket etmek hoşuna gitmez daima gönlüne de bakar.

      

“Biz inşeallah emredileni yapma yolunu buluruz”

Mûsâ (a.s.) kavmi , inşeallah demeleri ile her şeyin ALLAH ın dilemesine bağlı olduğunu ve O nun dilemesi ile yapılan herşeyin kolaylaştığını ifade etmişlerdir ve bu sözü söylemeleri neticesinde bakarayı kesebilmişlerdir.

 

       Levvâme nefsi yaşayan kişi de insân Sûresi 29. Âyetin gereğini insân Sûresi 30. Âyetin imânıyla yerine getirir.

 

İnne hâzihî tezkireh (tezkiretun), fe men şâettehaze ilâ rabbihî sebîlâ(sebîlen).insân Sûresi 76/29

Muhakkak ki bu bir öğüttür. Artık kim dilerse Rabbine bir yol ittihaz eder (edinir).

 

Ve mâ teşâûne illâ en yeşâallâh (yeşâallâhu), innallâhe kâne alîmen hakîmâ(hakîmen). İnsan suresi 76/30

Ve Allah dilemedikçe siz dileyemezsiniz. Muhakkak ki Allah; Alîm'dir, Hakîm'dir (hüküm ve hikmet sahibidir).

 

Levvame nefsi yaşayan kişi ilahlığından duyduğu pişmanlıkla Rabbine yönelir, Rabbine bir yol tutar. müzemmil ve müddesir suresindeki ayetlerin hitabını duyarak yönelir Rabbine .

 

Yâ eyyuhel muzzemmil(muzzemmilu). Muzemmil 73/1

Ey örtünüp gizlenen!

 

Yâ eyyuhel muddessir(muddessiru). Muddessir 74/1

Ey (esvabına) bürünmüş olan! 

 

Ve hatırlar Tîn Sûresindeki Âyeti;

 

Lekad halaknel insâne fî ahseni takvîm (takvîmin). TİN 95/4

Andolsun ki Biz, insanı (nefsini), ahseni takvim içinde (nefs tezkiyesi ve tasfiyesi yaparak en güzele ulaşabilecek özellikte) yarattık.

 

       Ahseni takvim halini Esfeli safilinin bürünmüşlüğünden temizlemek için rabbine yönelir. Şirk kirini giyinmiş olan nefsini temizlemek için Rabbine yönelir. Elbisesini her türlü şirk kirinden arındırmak için bürünmüş olduğu ile kalkar,  temizlenmek için Rabbine yönelir. Rabbinin yüce azametini fark ederek sabreder. Ve bilir ki ALLAH dilemedikce dileyemez. Alim, Hakim, Hüküm ve hikmet sahibi  O dur. Ve daha ileri bir idrakte kişi bilir ki, ayrıca bir dileyen yoktur. Dileyen yok sadece ALLAH. Der.

 

Hani siz bir adam öldürmüştünüz de onun hakkında birbirinizle atışmıştınız. Halbuki Allah gizlemekte olduğunuzu ortaya çıkaracaktır.

Haydi, şimdi öldürülen adama, kesilen ineğin bir parçasıyla vurun, dedik. Böylece Allah ölüleri diriltir ve düşünesiniz diye size Âyetlerini gösterir

 

Bakara kesilmesi emri, İsrâîl oğullarında işlenen bir cinayetin fâilinin açığa çıkarılması için gelmişti zâhiren. Ve ineğin kesilmesindeki amaç onun bir uzvu ile ölen kişiye vurularak dirilmesi içindi. Allah sonsuz güç ve kudret sahibi olarak bu şekilde Âyetlerini gösterir.

Kâinat insanın gözüne hitap eden her yana serpiştirilmiş Allahın sonsuz mucize Âyetleriyle doludur.  Allah insâna, düşünsün diye, kâinattaki şaşmaz dengeyi uyumu güzelliği görsün var olanın hakikatinin farkına varabilsin ve kalbi mutmain olsun diye  bu Âyetlerini gösterir. Var olan her şey insan içindir ve  Var olan her şeyin tek gayesi vardır. hakikatini açığa çıkarmak, insân’a göstermek. Hakkı görebilmemiz için birer vasıtadır birer araçtır bizim için halk edilen. Ve ister suflî ister ulvî olsun âlemde olan şeylerin hepsi hakikatinde ne varsa onu ortaya koyar. ALLAH ın hikmetidir bu. Kâinatta hikmetsiz hiçbir şey yoktur.
       "ALLAHIM BANA EŞYANIN HAKİKATİNİ GÖSTER" diyerek  her şeyde bu hikmeti görebilmenin duasını yapmıştır peygamberimiz. Ve bizlerde talip olmalıyız bu duaya.
       Râsûlüllah’ın" RABBİM BENİM SANA OLAN HAYRETİMİ ARTTIR " halini "ALLAHIM BANA EŞYANIN HAKİKATİNİ GÖSTER" duasının tecellisi sonucu yaşayanlardan olalım inşeallah.

 

Halbuki Allah gizlemekte olduğunuzu ortaya çıkaracaktır.

 

       Allahtan bir şey gizlemek mümkün mü dür? Her şeyin hakikati olan âlemi varlığı ile dolduran, her zerreyi kuşatan , her halde  bulunan dan  ne gizlenebilir. Olan her şey Ulûhiyyetinden açığa çıkmaktadır. Olan her şey onun varlığı ile vardır. Onda vardır. Terzi babamın dediği gibi “Biz Allah da yaşıyoruz.” Açığa çıkardığımız her şey onun varlığıyladır. Onun isim ve sıfatlarıyla açığa çıkar her şey.  O bizimle paylaştığı için açığa çıkar. Hem olan her şeydir hem değildir. Açığa çıkanlar farklı mertebelerden Hakkın zuhurlarıdır. Ne aynıdır diyebiliriz, ne de gayrıdır. O ALLAH tır. Yalnızca olmaktır.

 

Haydi, şimdi öldürülen adama, kesilen ineğin bir parçasıyla vurun, dedik. Böylece Allah ölüleri diriltir ve düşünesiniz diye size ayetlerini gösterir

 

       Bakaranın kesilmesindeki amaç fâili meçhul cinayetin fâilini  dile getirmesi için maktulun yeniden diriltilmesidir. Kesilen bakaranın bir uzvuyla maktule vurularak maktul dirilmekte  ve kendisini öldüren kâtili açıkla-maktadır.

 

       Bâtın-î olarak bakaranın kesilmesini ve kesilen bakara ile maktûlün dirilmesini şöyle de düşünebiliriz. kişinin  nefsinin, vehminden kaynaklanan benliğinin kesilmesidir. Nefsi kül den gelen bilgilerde hayal ve vehim söz konusudur. Bunun kesilmesi öldürülmesi ile nefsâni yönlendirmeler ortadan kalkacak aklı külden gelen  vahiy ve sünnete dayalı bilgiler artarak yerini bulacak ve bununla birlikte yeni bir diriliş, hakiki bir hayat oluşumu gerçekleşecektir. Nefsi kül aklı külden gelen bu bilgilerle üretime geçecektir. Ve bu yeni dirilişle kişi artık nefsinden konuşmayacaktır. Çünkü konuşan artık nefsâni benliği  değildir. O yüzden de söylenen her şey vahiy ve sünnete dayanan gerçekler olacaktır.  öldürülen nefsâni tarafı  aklı külden beslenerek yeniden güzellik ve hayat bulacaktır.

 

       İsrâîloğulları inşeallah diyerek bakarayı kesebilmişlerdir ancak nefsi küllerini aklı küllerine bağlayamamışlardır. Nefsi külden gelen vehmi nefsâni şeytâni bilgilere tâbi olduklarından eski hallerine geri dönmüşlerdir ve kalpleri yine kaskatı kesilmiş, taşlaşmıştır.

 

Bunlardan sonra yine kalpleriniz katılaştı. Artık kalpleriniz taş gibi yahut daha da katıdır. Çünkü taşlardan öylesi vardır ki, içinden ırmaklar kaynar. Öylesi de var ki, çatlar da ondan su fışkırır. Taşlardan bir kısmı da Allah korkusuyla yukardan aşağı yuvarlanır. Allah yapmakta olduklarınızdan gafil değildir.

 

       Burada kâfirin kalbi ile taşların mukayesesi yapılmakta ve kâfirin kâlbinin taşlardan da daha katı olduğunu söylemektedir yüce Rabbimiz.

Öyle taşlar vardır ki Allahın Âyetlerinin etkisiyle içinden ırmaklar kaynar. Bu âlemde görünen oluşan her şey Allahın âyetidir. Açığa çıkmak isteyen suyun etkisiyle taşlar etkilenir ve pınarların ırmakların kaynamasına izin verir, üzerlerinden suyun akıp gitmesi için yumuşarlar. Öylesi de vardır ki havanın güneşin etkisiyle çatlayıp içinden su fışkırır. Bazısı rüzgarın etkisiyle Allah korkusuyla yuvarlanır. Yani kaskatı, sert olan taşlar bile Allahın su, rüzgar güneş hava gibi Âyetlerinden etkilenir yumuşar da kafirler bu taşlardan bile kaskatı kesilmektedirler. Taşın bile kalbine Allahın Âyetleri nüfuz eder, yumuşatır da onları, kâfirlere ne Kûr’ân Âyetleri ne de gözlerine sunulan Âyetler tesir etmez.

      

       Ancak ALLAH kâfirlerin yapmakta olduklarından gâfil değildir. Her şey Allahın kontrolünde Allahın takdiriyle gerçekleşmektedir ve  sonunda yine dönüş Ona olacaktır. Ve onun huzuruna gelinecektir. Tüm yaptıklarınız için hesaba çekileceksiniz denilmektedir kâfirlere.

 

ALLAHım bizleri Rasûlüllah’ın (s.a.v.) “ALLAHIN ahlâkıyla ahlâklanın” sözünü giydirdik lerinden eyle.

 

       Sevgili Terzi Babacığım, sizin ve tüm sevdiklerinizin gelecek Kûrb’ân bayramını kutlar, sevgiyle saygıyla  ellerinizden öperim. SE….. İY……. MER…….

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

From: [e-mail]
To: ni…..ma……@hotmail.com
Subject: RE:
Date: Mon, 15 Nov 2010 09:57:40 +0200

Hayırlı günler Nû…. kızım mailini daha evvel gördüm ama vakit bulupta cevaplayamadım cevaplamaya ancak elim değdi, yazın güzel olmuş eline diline gönlüne sağlık, yazılar gelmeye devam ediyor, hepsini dosyasına ilâve ediyo-rum yazıların gelmesi bitince dosya tamamlanacak bende yeniden düzenledik-ten sonra yazı yazanlara göndereceğim herkes bir birinin fikirlerinden istifade etmiş olacaklar. Ab……. beye selâmlar ayrıca herkese selâmlar. Nüket annenin de selâmları vardır. Hoşça kal hakikatli kızım. Ayrıca ailece kûrb'an bayramınız mübarek olsun İnşeallah. Hayyat Baban.

Şimdi zuhuratına gelelim. Güzel bir zuhurat olmuş, görüldüğü gibi rezzak isminin tezahürü olmuş her halde siteye yazıp gönderdiğin yazıların mânevi rızka dönüşünün böyle gösterilmesidir diyebiliriz Ab……., bir bakıma eşin olan Ab……. bir bakıma içinde nefsinde olan gerçek Allah'ın kulu olan Abd…… her iki yönüylede güzel sana yardımcı oluyorlar, "biz hayır dağıtıyoruz, bize de hayır geliyor " (ihsan'ın karşılığ ihsan değilmidir?) Âyet-i kerîmesinin tezahürüdür diyeiliriz. Cenâb-ı Hakk daha nicelerini ikram eder İnşeallah. Yeni evinize geçinceye kadar bu güzel telâş yorgunluk devam eder, yeni evinize yerleştikten sonra geçer, ancak daha başka işler çıkar hayat böylece devam eder gider yeter ki sağlığın yerinde olsun. Hayırlı günler, ailece hayırlı bayram-larınız olsun Nû….. kızım İnşeallah. Nüket annenin de selâmları vardır. Bizden de herkese selâmlar hoşça kal. Hayyat Baban.  

From: ni…..ma……@hotmail.com
To: [e-mail]
Subject:
Date: Fri, 12 Nov 2010 22:11:44 +0000

Hayırlı Cumalar, Terzi babacığım ve anneciğim,

Sizden "atanur" mailini aldığımda, her mertebeden eğitim yaptırdığınızı gördüm. Hiç düşünmediğim bir konudaki yorumunuz benim için çok değerli. Allah razı olsun, öğrendiklerim şu dünyada en fazla sevindiğimdir. Her öğren-diğim, hiç bilmediğimi ortaya koyuyor elhamdülillah. Bakara dosyasını yeni bitirebildim. Gönlüme tam sinmedi. Eksiğiyle, kusuruyla kabul buyurun babacığım.
  

Bir de babacığım, C.Hakk'a evvelki gün "ey güzel Allahım, rüya görmü-yorum. Ne olur ben ne haldeyim bana göster." şeklinde istirham ettim.

Gördüğüm zuhurat şu oldu:
"Bir parkın ortasında kafeterya gibi bir yer var. Pencereleri ve kapı yerleri açıktı. Biz Ab……la gelenlere çay vs. veriyoruz.Ben bir yandan yemek pişiriyo-rum. Bu sırada Ab…….ha "hayır yapalım" diyorum. O da 3 koli ayran ve 3 torba yufka getiriyor. Dağıtmak için kafeteryanın dışına çıkıyor ve açık havada dağıtıyor. Ab……. hayrı dağıtmak için dışarı çıktığında kocaman sini büyüklü-ğünde tabaklar içinde kızarmış börekler ve üstü döner altı pilâv hayırları geldi. Ben "biz hayır dağıtıyoruz, bize de hayır geliyor "dememe kalmadan aynısın-dan yine börekler, pilâvlar geldi. Nereye koyacağımı şaşırdım. Bir yandan Ab……..ha nasıl gidiyor diye bağırdım. O da "yufkaları 1 kiloluk paketler zanne-diyordum. Her paket 2 şer kilolukmuş, ayıracağım" diyor ama paketleri 2 şer kiloluk vermeye devam etti. 

Babacığım her gün bir iş yapıyorum evin toplanmasıyla ilgili. Fakat dün gece hiç kıpırdayamadım. İnşallah daha az yapmaya çalışacağım. Allah selâ-met verir de ilim yapabilirim. Sâkinliği özlüyorum. Kendime, kitaplarıma vakit ayıramadım diye de hayıflanıyorum. Anacığım bana iyi bir teselli oluyor. anladım ki dünyada işim biterse olmazmış.

Sizin ve annemin hürmetle ellerinizden öperim. Nû….. kızın.

        Meâli Şerifi:

        (2/67) Bir vakit de Mûsâ kavmine demişti: Allah size bir bakare boğazlamanızı emrediyor, ay dediler: Bizi eğlence yerine mi koyuyor-sun? Dedi: öyle câhillerden olmamdan Allaha sığınırım.

Âyet: Mûsâ (a.s.) ın ağzından naklediliyor. Bu yüzden ef’âli bir Âyettir. Görünüşte Mûsâ (a.s.) kavmine sesleniyor. Bâtın-î yönden bizdeki Mûsâ (a.s.) mertebesinden, esmâ –tarikat- anlayışında olduğumuz zaman “bir bakara boğazlamamız” gerektiği söylenecektir. “Bakara” nefs-i levvâmeyi temsil eder. 2.derste kesilmesi gerekir.

Kavmi ilk önce itiraz ediyor. Emmâre nefis kesildiğinden levvâme nefis mertebesinden itiraz gelemez. Yaşanan yer ancak bir üst mertebeden daha iyi anlaşılır. Bu yüzden mülhime nefsin “evham” kısmı itiraz ediyor.

Eğer nefsi levvâme hayvanı kesilmezse “ilâh” hükmüne geçer. Mısırda iken tapınılan bir hayvandır. Kavmin şaşırması da biraz bu yöndendir.

Bizlerde de daha önce ilâh hükmünde olan sevgilerin, duyguların, benliğin kesilmesidir. 

Batın-î yönü: C.Hakk bizi bizden daha iyi bilir. İmtihanlarımız önem verdiğimiz yerlerden çıkar. Önemli dediğimiz men’iyyet’ten ve şey’iyyet’ten ne varsa dünyaya aittir. Zâhirimiz’de hâl ettiğimiz ehil hayvan, dünyalık yönü-müzün inad ettiğimiz kısmıdır.

        (2/68) Dediler; bizim için rabbine dua et nedir o? Bize beyan etsin, dedi: Rabbim şöyle buyuruyor: Bir bakare ki ne yaşlı ne genç, ikisi ortası bir dinç, haydi emrolunduğunuz işi yapın.

Kavim bakara’yı kesmeye razı oluyor. Bakaranın özelliklerini öğreniyorlar. ef’âli Âyettir.

Bakara, levvâme nefsi taşıyan seyr-i sülûk yolcusudur. Henüz işin başında olan bir sâlik’in ne yaşlı ne de genç olmayıp “dinç” olması gerekir. Yaşlılık irfani bilgileri algılamada sorun çıkarır. Çok genç olmak ise henüz yaşanmayan duyguların önünün kesilmesi demektir. Bu da tıkanıklığa yol açar. Aslında kesilecek olan “biz” dervişlerin nefsâni yönüdür.  

        (2/69) Bizim için dediler: Rabbine dua et, rengi ne imiş bize beyan etsin, Rabbim, dedi, Şöyle buyuruyor: Bir bakare ki sapsarı, rengi bakanlara sürur verir.

Sarı renk muhabbeti, solgunluğun içindeki parlaklığı gösterir. Bakanlara o derviş sürûr vermelidir. Aldığımız renk içimize geçmelidir. Kazıyınca çıkan bir renk olmamalıdır. İçe nüfûz etmelidir. İçin aynası yüzdür. Güleryüzlü, samimi olmalıdır.

Dervişin sarı renkli olması, muhabbetli olması kesilmemesi için çâre değildir. Nefs-î muhabbetin, güzelliğin gidip, İlâh-î aşkın yerleşmesi gerekir.

        (2/70) Dediler: Bizim için rabbine dua et nedir o bize beyan etsin, çünkü o bakare bize karışık geldi/hangi sığır olduğunu kestiremedik. Bununla birlikte biz-Allah dilerse onu elbette buluruz.

  Levvâme nefis pişman olacağını bile bile “itiraz etmiyor” görünümünde itiraz eder. Çünkü geri dönebileceği bir saha bırakmalıdır. İşi yokuşa sürmesi bir yüzünün hâlâ emmareye baktığının göstergesidir.

Burada güzel bir söz İNŞAALLAH geçer. Bu da levvâmenin bir yüzü olan mülhime nefsin İLHAM kısmını kapsar.

Levvâme nefs’in kolay olmasa da yola geldiğinin işaretleridir.

        (2/71) Rabbim, dedi: Şöyle buyuruyor: Bir bakare ki ne koşulur arazi sürer, ne de ekin sular, salma, hiç alacası yok, işte dediler, şimdi hak ile geldin, bunun üzerine o bakareyı boğazladılar, ki az kaldı yapmıyacaklardı.

Dervişin özellikleridir.

Bakaranın koşulmaması: hür olmasıdır.

Arazi sürmemesi:arazi, bedenidir. Bedeninin sürülmesi demek ise tohum atmaya hazırlıktır. Beden mülkümüzün içine İlâhî bilgilerin tohumu atılmalıdır.

Ekin sulamaması:tohumun yeşerip güçlenmesi için suya ihtiyacı vardır. Dervişin hayat suyu zikir ve fikirleridir. Seyr-i sülûk’ta dimağ tertemiz olma-lıdır. Ne verilirse ayrık otları sarmaksızın neşvü nema bulmalıdır. Önceden getirdiği alışkanlıkları, zikirleri bırakmalıdır.

Alacasının olmaması: Tereddüde kapılmayacak şekilde mutmainlik olmalıdır. İçinde şüphesi olmamalıdır.  

        BAKARE, «bakar» ın müennesi veya müfredidir. «Bakar» mandaya dahi şamil olmak üzere sığır cinsinin ismidir. Binaenaleyh bakare erkek veya dişi sığır, yani bir inek veya bir öküz, bir düve veya bir tosun veya bir manda olabilir, erkeğine bâkır, bakîr, beykur, bâkur dahi denilir, «bakr» yarmak demek olduğundan bu hayvan dahi toprağı sürüp yarmak için kullanılması itibarile bu isim verilmiştir.

        Hikâye olunuyor ki salihlerden ihtiyar bir zâtın bu evsafı hâiz bir buzağısı ve bir de çocuğu varmış, ihtiyar bu buzağıyı bir ormana götürmüş ve Allaha emânet ederek bırakmış, «Yarab, bunu çocuğum büyüyünceye kadar sana emanet ediyorum» demiş, sonra ihtiyar vefat etmiş, işte o buzağı da böylece himayei ilâhiyede büyümüş, bu sırada çocuk da yetişmiş ve bu hâdise vakı olmuş idi, araya, araya bunu buldular ve derisi dolu altın ile satın aldılar.  Yukarıda’ki   beyan üzerine kestiler. Ve halbuki kesmiye yanaş-mıyorlardı.

        Bu işi gözlerinde o kadar büyütmüşlerdi. Ve bunun için Hazreti Mûsâ’yı mütemadiyen sual ile taciz ediyorlardı, hattâ bazıları bu işi kırk sene sürükle-diklerini rivayet etmişlerdir. Nihayet ilâhî zorlama ile emri yerine getirdiler, başlangıcında sıradan bir bakareyi kesip işin içinden çıkabilecek idiler, fakat pek ziyade uzak ve büyük bir iş zan ettiklerinden dolayı bu hadise kendilerine pek pahalıya mal oldu ki etraflıca düşünebilenler için işbu Bakare kıssasının incelikleri ve hassas ifadeleri pek çok ibretlerle dop doludur.

Sh:»385

        Bunun için umumi sûrette ıhtar edildikten sonra yine Beni İsrâîl’e hıtaben bu emrin aciz bırakan bir neticesi şu yönüyle zikir buyuruluyor:

Meali Şerifi:

        (2/72) Ve o vakit bir kimse katletmiştiniz de hakkında biribiri-nizle atışmış, üstünüzden atmıştınız, halbuki Allah sakladığınızı çıkaracaktı

İnsân-ı nâkıs öldürmek, x. dersin gereğidir. Burada ise emmâre ve levvâme nefsin işine gelmeyen insânın öldürülmesi vardır. Hükümsüz bırakılan nefsin tekrar “hay” nefesini alabilmesi için levvâme’nin kaynağının kesilmesi gerekir.  

        (2/73) Onun için dedik ki(zât-î Âyettir.) o bakaranın bir parçası ile o maktule vurun, işte böyle Allah ölüleri diriltir ve size Âyetlerini gösterir gerek ki akıllanasınız

Levvâme nefsin beslendiği bakaranın kesilmesi başka bir nefse hayat verir. Nefis mertebelerinde kesme-öldürme ilk 3 mertebededir. Çünkü fiilleri-mizin kökleri olan duygularımızın dipten kesilmesi gerekir. Bedenin hayat kay-nağı kan’dır. Kanın akıtılması o mertebenin bittiğini gösterir.

Eğer C.Hakk kün derse feyekün olur. Ölülerin diriltilmesi kevni anlamda böyle gösterilmiştir. Bâtın-î olarak diriltilmek ise ancak “hay” nefesinin veril-mesiyle olur. Bu kevni diriltmeden daha üstündür.  

        (2/74) Sonra bunun arkasından kalbleriniz katılaştı, şimdi onlar taşlar gibi hattâ daha duygusuz, çünkü taşların öylesi var ki içinden nehirler kaynıyor,

Sh:»386

        öylesi var ki çatlıyor da bağrından sular fışkırıyor ve öylesi var ki Allahın haşyetinden yerlerde yuvarlanıyor, sizler ise neler yapıyorsunuz Allah gafil değil

Seyr-i sülûk da levvâmeyi aşan dervişin kalbinin katılıştığı devrelerinin olabileceğini gösterir. Çünkü “erdim” sanmak kalbi katılaştırır. Bu noktada benzetme yapılan taşa da haksızlık yapılmamalıdır. Taşların içinde nehirler kaynayanı, haşyetinden yuvarlananı vardır. En tehlikelisi ise bu kavmin ve bu kavme benzeyenlerin başına gelenlerdir.

        (2/72)  Ve hani siz bir nefis yani bir insan katletmiştiniz ve bundan dolayı aranızda büyük bir fitne çıkmış idi    de katl olunan bu nefis hususunda suçu biribirinizin üstüne atarak başınızdan defetmek istiyordunuz. Ve bu su-retle kavga ve çekişmeniz çoğalıyordu. Rivayet olunuyor ki içlerinde ıhtiyar ve gayet zengin bir adam varmış, bunun bir oğlu ve bir çok da yeğenleri, yani biraderzadeleri bulunuyormuş, yeğenleri bu zengin amıcalarının mirasına konmak için onun bir tek oğlunu gizlice öldürmüşler, ondan sonra da cena-zesini kapıya koyarak bağırıp çağırmağa ve katlini aramağa, cinayeti şunun bunun üzerine atmağa kalkışmışlar, katilin bulunamaması hasebile netice olarak büyük bir fitne çıkmış idi. İşte ey Beni İsrâîl siz Hazreti Mûsâ gibi bir Peygamberi âlişanın hayatında böyle bir cinayet yapmış, biribirinizle muha-sameye kalkışmış idiniz   Allah tealâ ise sizin böyle gizleye geldiğiniz cina-yetleri meydana çıkaracaktı. -bunun için siz muhaseme ederken biz azîmüşşan dedik ki    zebh edilmiş olan bakarenin bir parçasile o maktul nefse vurun işte Allah böyle akl-ü hayale gelmez bir sebeple ölüleri diriltir. Bundan anlaşılıyor ki bakarenin bir parçasını maktule vurdukları zaman maktul bir hayat eseri göstererek canileri haber vermiş ve bu sûretle o gizli cinayet meydana çıkarak niza ve

Sh:»387 

fitne de bastırılmıştır. Demek ki bakare nin kesilmesi emrinin neticesinde ölülerin dirilmesine misâl ve şâhit verecek büyük bir mucize zuhur etmiştir.  

        Artık ölüler dirilir mi imiş diyerek ba's ba'delmevti “öldükten sonra dirilme” inkâr etmemelidir. Allah tealâ böyle akılların ihata edemiyeceği her hangi bir suretle ölüleri diriltir.  ve aklınız kemale ersin, hatırlayasınız ve tedbirli olasınız diye size âyetlerini, delillerini de gösterir. -Siz ölenlerin diril-mesini akla muhalif gibi zannedersiniz, halbuki bu zan, akıldan değil, aklın noksanından gelir. Zira ilk hayatı benzersiz kuran, başlatan  İlâh-î kudretin, ikinci hayatı inşa edememesi için hiç bir sebep yoktur. Akıl bunu öncelikle kabul etmek lâzım gelir, akıl, gerçi kıyas için daima bir misal arar, lâkin ilk hayat da misal olmak üzere kâfidir. Maamafih bunu idrak edemiyenler için de Peygamberlere böyle bakare kıssası gibi i'cazkâr misaller gösterilmiştir. Yukarıda “saika-yıldırım” kıssası da diğer bir misal idi ki biri genel'î diğeri ferdîdir. Binaenaleyh bakare kıssasını Beni İsrâîle gösterilen bir ba's ba'delmevt “öldükten sonra dirilme” misali olarak tasavvur etmek lâzımgelir.

        Yukarı da belirtilen Âyet-i Kerîme’lerin hangi makamları ifade ettiklerini, ve taliplilerine seyr-ü sülûk yolunda neler ifade edebileceklerini, ve nasıl kı-yaslar yapılabileceğini, şu an Hakk yolcuları için nasıl anlaşılması ve hayatı-mızda nasıl tahahakkuk ettirebiliriz, düşünceleri ile, ister Âyet, Âyet ister bir bütün metin halinde düşüncelerinizi yazıp gönderebilirsiniz.  

        Cenâb-I Hakk, yorumlarınız da ve hayatınızın her safhasında kolaylıklar versin. Herkese selâmlar. Hoşça kalın. Necdet Ardıç, Terzi Baba.