İnsan gerçEĞİ ve islami hayat

Kötü Ahlâk Örneklerinden Bazıları Büyük Günahlar

Günah: Aslı Farsça olan günah kelimesiyle kast edilen mânâ, Allah ve Rasûlü’nün yasakladığı, yani haram kıldığı ve insanın fıtratına aykırı, şahsiyetine yakışmayan bütün hâl ve hareketlerdir.

Âyet-i kerimelerde kullanılan “Cunah” kelimesi: Darlık, sıkıntı, sakınca, engel, be’s, mahzur ve günah mânâsında kullanılmıştır. ¹⁶²⁶

Kur’an-ı Kerim’de ve hadis-i şeriflerde “günah” kelimesinin yerine şu kelimeler kullanılmıştır:

Kebîre, seyyie, zenb, ism, fahşâ, rics, vizr, curum, hatîe, şikak, habis, fısk, isyan, fücûr, şekavet, münker, ¹⁶²⁷ vb. kelimelerin türevleri. ¹⁶²⁸

Büyük günahlar: Kebâir:

Azâbı büyük olan günahlar anlamına gelir. Bu kelime, ‘kebir’ (büyük, büyüklük taslama) kelimesinden türemiştir. Allah’ın emirlerine karşı gelme, aykırı davranma, büyük suç anlamlarına gelen günah kavramı, iki kısma ayrılarak değerlendirilmiştir. Bu kötü, yanlış fiillerin bir kısmına ‘büyük günah -kebâir’, bir kısmına da ‘küçük günah -sağâir’ denmiştir.

Günahlar, büyük, küçük günahlar diye ikiye ayrrmak Kur’an’ın tasnifidir.

“Eğer size yasaklanan büyük günahlardan kaçınırsanız, sizin küçük günahlarınızı örteriz ve sizi güzel bir yere koyarız.” ¹⁶²⁹

“Küçük kusurları (lemem) dışında, büyük günahlardan (kebâira’l-ism) ve edebsizlikten kaçınanlara gelince, bil ki Rabbin affı bol olandır.” ¹⁶³⁰ Âyetlerde geçen kebâir, kebâira’l-ism, zünûb kelimeleri büyük günahları gösterirken; seyyie (çoğulu seyyiât) ve lemem kelimeleri de küçük günahları gösterir. ¹⁶³¹

Günah demek, Cenab-ı Hakk’ın râzı olmadığı şeyler demektir ki, ister küçük günahlar olsun, ister büyük günah olsun, muhakkak bunlardan kaçınmadıkça ve korunmadıkça insanın olgunlaşması mümkün olmaz. ¹⁶³²

Dolayısıyla gücümüzün yettiği oranda günahlardan sakınmaya gayret etmeliyiz. İbn Ömer (r.a.)’dan Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmaktadır: “Her kimi yaptığı iyiliği sevindirir ve günahı üzerse (rahatsız ederse), o kimse mü’mindir.” ¹⁶³³ Nevvas b. Sem’an el-Ensarî (r.a.) anlatıyor:

Rasûlullah (s.a.s.)’e iyilik ve günahı sordum da şöyle buyurdu:

“İyilik, ahlâk güzelliğidir. Günah ise, kalbinde gıcık yapan (rahatsız eden) ve başkalarının haberi olmasından hoşlanmadığın şeydir.” ¹⁶³⁴ Yine Rasûlullah (s.a.s.) şöyle buyurmaktadır:

“Mahveden yedi (büyük) günahtan sakınınız. Onlar: Allah’a şirk koşmak, sihir yapmak, haksız yere adam öldürmek, yetim malı yemek, riba (faiz), savaştan kaçmak, iffetli ve iman sahibi bir kadına zinâ isnâdında bulunmaktır.”¹⁶³⁵ diyerek büyük günahların yedi tanesini belirtmiştir. Büyük günahların neler olduğu hususunda kesin bir liste mevcut değildir. İbn Ömer’in, büyük günahlar “yedi tanedir” sözü İbn Abbâs’a ulaştığında, İbn Abbâs. “yedi taneden daha çok, yetmiş tane olmaya daha yakındır”¹⁶³⁶ dedi. ¹⁶³⁷

Büyük günah konusunda, ¹⁶³⁸ sahâbeden bazıları şu tanımı yapmıştır: “Büyük günahlar:

Kur’ân ve sünnette günah olduğu açıklanan ve azap ile tehdit edilen günahlardır.”¹⁶³⁹

Büyük günah işlemenin neticesi olarak, ehl-i sünnetin görüşü şu şekildedir:

“Müslüman olan bir kimse; yasak olan bütün haramları (büyük günahları) işlese, emredilen amellerin hiç birini yapmasa bu günahları; helâl ve doğru saymadıkça, onların farz veya haram olduklarını inkâr etmedikçe dinden çıkmış olmaz.” ¹⁶⁴⁰

Şirk hâriç¹⁶⁴¹ büyük günahlardan birisini işleyen kimse, ölürse üç ihtimal söz konusudur:

Ya Allah rahmetiyle bağışlar, ya Hz. Peygamber (s.a.s.) ona şefaatçi olur ¹⁶⁴² ya da günahı kadar yanar, iman sahibi olduğu için ebediyyen cehennemde kalmayıp, cezası kadar yandıktan sonra Allah’ın rahmeti vesilesiyle sonra cennete girer (eş-Şehristânî, el-Milel, 1, 101). ¹⁶⁴³

Büyük günahlardan bazılarını belirtelim. Daha önce de belirtildiği gibi, en büyük günah şirktir. “Şüphesiz ki Allah kendisine ortak koşmayı (şirki) asla bağışlamaz; bundan başkasını da dilediği kimseler için bağışlar.” ¹⁶⁴⁴ Âyet hakkında Merhum Elmalılı, Tefsirinde şu açıklamayı yapar:

“Allah kendisine ortak koşulmasını (şirki) bağışlamaz” âyeti gereğince şirkin bağışlanmaması, tevbe edilmediği takdirdedir. ¹⁶⁴⁵

“De ki: ‘Ey Kendi nefislerine karşı ölçüyü aşan kullarım, Allah’ın rahmetinden ümidinizi kesmeyin. Muhakkak ki Allah bütün günahları bağışlar, çünkü O, Ğafurdur, Rahimdir.” ¹⁶⁴⁶

İbn Kesir:

“Bu âyet-i kerime, kâfir olsun veya olmasın bütün âsileri (günahkârları) tevbeye ve Allah’a dönmeye bir çağrıdır. Tevbe eden, günahtan dönen herkesin günahları ne olursa olsun, ne kadar çok ve hatta denizin köpükleri kadar bile olsa Allah bağışlayacağını haber veriyor. (Şirkten tevbe edenin de tevbesi kabul edilir.) Fakat tevbe etmeyenin şirki bağışlanmaz” der. ¹⁶⁴⁷

“Ancak tevbe edip iman ederek sâlih amel işleyenler müstesnâdır. Onlar, hiçbir haksızlığa uğratılmadan cennete girerler.” ¹⁶⁴⁸

“Lokman, oğluna öğüt vererek : Ey oğulcuğum, Allah’a eş koşma, doğrusu O’na eş koşmak büyük hastalıktır, zulümdür.” demiştir. ¹⁶⁴⁹ Şirk en büyük günahtır, dolayısıyla bunu iyi bilmeli ve şirke düşmemeye gayret edilmelidir. ¹⁶⁵⁰

Zinâ ve Fuhuş

Zinâ; Erkek veya kadının evlilik dışı cinsel ilişkisidir. İslâm dini, emirler ve yasaklar koyarak emredilenin yapılmasını, yasak olandan kaçınılmasını istemiştir.

İslâm’ın yasak ettiği haramlardan olan zinâ, en büyük günahlardan biridir. Rabbimiz Allah zinâya yaklaşılmamasını emrediyor:

“Zinâya yaklaşmayın, çünkü o bir hayasızlıktır ve çok kötü bir yoldur.” ¹⁶⁵¹

“Ve onlar (mü’minler) Allah ile beraber başka ilâha yalvarmazlar, Allah’ın haram ettiği canı haksız yere öldürmezler ve zinâ etmezler. Kim bunları yaparsa cezasını bulur ” ¹⁶⁵² buyrulmuştur.

Fert ve toplum hayatında insan mutluluğunu esas alan İslâm, cinsellik konusunda da fertlerin mutlu yaşamasını sağlamıştır. Gayr-i ahlâkî ilişkilerin ortaya koyacağı zararları bildirmiş ve bunlardan sakınılmasını istemiştir.

Zinânın fert, aile ve toplum için zararları çoktur. Zinâdan dolayı yıkılan yuvalar, zinâ yaptığı ailesi tarafından anlaşılan kızın intihar etmesi veya evden kaçması ve kötü yola düşmesi söz konusu olmaktadır. Bundan dolayı kavgalar, cinâyetler ve huzursuzluklar olmaktadır. Ayrıca zinânın âhiretteki cezası da büyüktür. Ve cezası kat kat olacaktır. ¹⁶⁵³ Günümüzde bir meslek gibi görülen genel evler (zinâ evleri) insanları zinâya teşvik etmekte ve zinânın artmasına sebep olmaktadır. Rabbimiz “Zinâya yaklaşmayın” diyerek zinâya götüren sebep olan her şey dinimizce yasaklanmıştır.

Şehvetleri tahrik eden müstehcen yayınlar, filimler, her türlü cinsel tahriki arttıracak hususlar, kadınların dışarıda açık, dar elbiseler giymeleri ve süslenmeleri câiz değildir. Allahu Teâlâ zinâ edenler hakkında şöyle buyuruyor:

“Zinâ eden kadın ve zinâ eden erkekten her birine yüz sopa vurun; Allah’a ve âhiret gününe inanıyorsanız, Allah’ın dininde (hükümlerini uygularken) onlara acıyacağınız tutmasın. Mü’minlerden bir grup da onlara uygulanan cezaya şahit olsun.” ¹⁶⁵⁴

Ebû Umâme (r.a.) anlatıyor:

Kureyş’ten bir delikanlı dedi ki:

“Ya Rasûlullah,bana zinâ yapmam için izin verir misin?” Cemaat hemen onun başına üşüşüp azarladı. Rasûlullah (s.a.s.), bunun üzerine şöyle buyurdu:

“Onu bana yaklaştırın.” Hemen yaklaştırdılar. Şöyle buyurdular:

“Sen bunu annen için ister misin?” Delikanlı: “Hayır! Vallahi, Allah beni sana feda eylesin! (istemem)” dedi. Rasûlullah (s.a.s:) “İşte senin gibi, diğer insanlar da bunu, anneleri için istemezler” buyurdu.

Sonra kızı, kız kardeşi, halası ve teyzesi hakkında da aynısını söyledi. Her seferinde:

“Sen onlar için bunu ister misin?” diye sordu. O da, her seferinde:

“Hayır vallahi, Allah, beni sana feda eylesin! (istemem)” diye cevap verdi. Rasûlullah (s.a.s.), her defasında: “İşte insanlar da bunu istemez” buyurdu. Sonra mübârek elini, onun üstüne koyup şöyle duâ etti:

“Allah’ım onun günahını bağışla, kalbini temizle, fercini koru.” Ondan sonra o genç, bir daha böyle (çirkin) şeylere iltifat etmedi. ¹⁶⁵⁵

Demek ki zinâ çok kötü, çirkin bir şeydir. Zinânın âhiretteki cezası da büyüktür. Dolayısıyla Rabbimiz “zinâya yaklaşmayın” derken dünya ve âhirette perişan olunmasına sebep olan zinânın yapılmaması, bu büyük hataya düşülmemesi içindir.

Aynı şekilde haram olan erkek veya kadının kendi cinsinden birisi ile ilişi kurması (homoseksüellik, lezbiyenlik vb.) bir sapıklıktır. Yaratılış gayesine, fıtrî ve tabii temayüllere aykırıdır. Ahlâkî çöküntünün ve çürümüşlüğün bir tezahürü olan bu çirkin fiilin çok eskilere dayandığını bazı peygamberlerin bunlarla mücadele ettiklerini bazı kavimlerin, Lût kavminin bu kötü fiillerden (homoseksüellik) yüzünden mahv (perişan ve helâk) olduğunu Kur’ân-ı Kerim’den öğreniyoruz. ¹⁶⁵⁶

Bu homoseksüellik, lezbiyenlik de büyük günahlardandır. Aynı şekilde, hanımının arkasından yanaşmak da büyük günahlardandır. ¹⁶⁵⁷ Peygamberimiz (s.a.s.):

“Bir erkeğe veya arkasından kadına yaklaşan kişiye Allah (rahmet nazarı ile) bakmaz!” ¹⁶⁵⁸ buyurur.

“(Rasûlüm) Sana kadınların âdet halinden sorarlar. De ki: O bir rahatsızlıktır. Bu yüzden aybaşı halinde kadınlardan çekilin, temizleninceye kadar onlara yaklaşmayın (cinsel ilişkide bulunmayın). Temizlendikleri zaman (âdet hali bittikten sonra) Allah’ın size emrettiği yerden onlara varın (birleşin). Şüphesiz Allah çokça tevbe edenleri de sever, çok temizlenenleri de sever.” Kadınlarınız (ın ön uzvu vajina) sizin için (döl) ekme yeridir. O halde (ilişkilerinizde) o yerinize (hayız dışında) nasıl isterseniz (ön organı olmak şartıyla ister kadının yüzü size dönük olsun, isterse arkası fark etmez ne şekilde olursa olsun) öyle varın; birbiriniz için ön hazırlıklar yapın. Allah’ın emirlerine aykırı davranmaktan sakının (da meşrûluk içinde temasta bulunun) ve mutlaka O’na kavuşacağınızı da bilin. (Ya Muhammed bunu) iman edenlere müjdele.” ¹⁶⁵⁹

Âyetlerden görüldüğü gibi hayız halindeki hanımıyla temizleninceye kadar cinsel ilişki yasaktır.

İmam Muhammed’e göre ise; hayızlı iken yasaklanan sadece kadının cima organını kullanarak yapılacak cinsel ilişkidir. Çünkü Kur’ân-ı Kerim’de bu yasağı gösteren illet “eziyet”tir. Bu ise ancak cima organını kullanmakta bulunur. Dolayısıyla koca, karısının cima organı dışında her yerinden örtü olmaksızın da yararlanabilir. ¹⁶⁶⁰ Tabiî ki, kadın hayızlı iken, dikkat etmeli, cinsel ilişkiye götürecek halden sakınmalıdır. Evli kişinin âyette, kadının ön tarafı, organı olmak şartıyla istenildiği şekilde (kadının âdet hali dışında) cinsel ilişki yapılabileceğini belirtiyor. Yasak olan kadının arka organı (anal) ilişkiye girilmesidir. Mü’min kişi bu hususlara çok dikkat etmeli ve haram olan şeylerden sakınmalıdır. ¹⁶⁶¹