Qədim Yunanıstanda iqtisadi fikirlərin təşəkkülü
İlk əvvəl qədim yunan miflərində iqtisadi həyat, əmək, məişət, maddi və mənəvi sərvətlər
haqqında fikirlərə rast gəlmək olur. Ozaman pul və var- dövlətin insan həyatnda mənfi rol
oynaması, maddiyata həddindən artıq meyl edilməsi, insanların mənəviyyatının dağılması
haqqında fikirlər mövcud idi.
İqtisadiyyat haqqında söhbət edərkən, bir qayda olaraq, bu sözün ilkin şərhini vermiş qədim
yunanlar haqqında düşünməli oluruq. Lakin cəmiyyətin davranış qaydaları, faydalı fəaliyyətləri
haqqında bəhs edən iqtisadiyyat lap qədim dövrlərdən bəri mövcud olsa da ancaq bir elmi təfəkkür
tərzi kimi, uzun müddət elmin müxtəlif sahələri ilə bağlı öyrənilmişdir. Özü də bu proses Qədim
Yunanıstanda özünə xüsusi məkan qazanmışdır. Heç də, təsadüfi deyildir ki, biz iqtisadiyyat haq-
qında danışarkən, bu məfhumun mənşəyini yunan sözü olan "təsərrüfat" və "qanun" olduğunu
qeyd etməli oluruq.
"İliada" və "Odisey" əsərlərində sərvətin mənbəyi, natural təsərrüfat, xüsusən, taxılın,
heyvanların yığımı hər cür məhsulların ehtiyatı sayılırdı. Kənd təsərrüfatı işləri ilə məşğul olmaq
azad adamların ləyaqətli işi hesab olunurdu.
Yunanıstanda e.ə. VIII-VII əsrlərdə sənətkarlığın əkinçilikdən ayrılması, ticarətin
genişlənməsi, eləcə də sələmçiliyin güclənməsi, bir tərəfdən adamların torpaqdan məhrum olun-
masına gətirib çıxarırdı, digər tərəfdən cəmiyyətin Polisey (şəhər-dövlət) deyilən, xüsusi qrupu
meydana gəldi ki, onlar da kollektiv şəkildə qullara, digər asılı adamlara və yadelli adamlara qarşı
dururdular. Poliseyaya daxil olan vətəndaşlar, torpaq və qullar üzərində hakim mövqedə dayanmaq
hüququnu daşıyırdılar.
Antik dövrün iqtisadi fikri haqqında bəhs edərkən Qədim Yunanıstanda e.ə. V-VI əsrlərdə
həyata keçirilən Solonanı və Periklin islahatlarından irəli gələn iqtisadi görüşləri xüsusi qeyd
etmək lazımdır. Bu dövrlərdə azad əhali kütləsi ilə kübarlar arasında gedən mübarizə sənətkarlığın
əkinçilikdən ayrılması nəticəsində yeni şəhərlərin əmələ gəlməsi, qul borcunun birmənalı qəbul
olunması, quldarlıq quruluşunun sosial bazasının möhkəmləndirilməsi, siyasi sistemin
demokratikləşməsi və s. ilə bağlı iqtisadi görüşlər üstünlük təşkil edirdi.
Solon borc hüququ ilə bağlı irəli sürdüyü fikir bütün borcları və onunla bağlı faizləri, qul
borc verməsini ləğv etdi. Borc yerinə verilmiş afinalılar dövlət hesabına alınıb geri qaytarılırdı.
Qədim Yunanıstanda iqisadi fikir, ilkin olaraq, bədii ədəbiyyatda, iqtisadi siyasətdə,
qanunçuluqda öz əksini tapsa da, lakin daha sonralar o öz əksini məşhur filosofların görüşlərində
tapırdı. Məsələn, Demokrit (e.ə. 470) hesab edirdi ki, əgər hər hansı kəs "öz payından razıdırsa,
onu yoxsul adlandırmaq olmaz". Yaxud "malik olduğundan razı olmayanı da dövlətli adlandırmaq
olmaz".
Bundan əlavə Demokrit iri torpaq sahibkarlığını, həddindən artıq pul yığımını qəbul etmirdi.
Göstərirdi ki, həddindən artıq pula pərəstişlik və onun ödənilməsinin sonu yoxdur. Görünməmiş
mənfəət "vicdanın itirilməsinə" gətirib çıxarır. Yoxsulluğu ləyaqətlə keçirməyi, sağlam düşüncəni
əks etdirən cəhət kimi qəbul edirdi.
Qədim Yunanıstanın "Özün-özünü dərk et" tezisinin müəllifi məşhur Sokratın (469-399)
iqtisadi görüşlərində əsas yeri "mənəvi xeyirxahlıq" tuturdu. O qeyd edirdi ki, sərvət əldə etmək
üçün qətiyyətlilik, enerji və xeyirxahlıq lazımdır. Sərvətin saxlanılması üçün isə, adamlarda onsuz
keçinmək xüsusiyyəti olmalıdır. Bununla əlaqədar olaraq o, geniş əhali kütləsini aza qane olmağa,
əldə olunan sərvəti mənəvi xeyirxahlıqla bağlı olaraq qorumağa çağırırdı.
Sokrat insanların iqtisadi və qeyri-iqtisadi fəaliyyətləri haqqında deyirdi: insanlar hər hansı
bir işin “yaxşı iş” olduğunu bildikdə onu həyata keçirirlər. Aristotel sonralar Sokratın bu görüşünə
etiraz edir. O deyir: Bir çox hallarda insanlar müəyyən bir işin yaxşı və ya pis olduğunu bilsə və
tam dərk etsə də onu yerinə yetirmir. Amma tədqiqatçılar qeyd edir ki, Sokratın sözünün mənası
budur ki, əgər hər bir insan müəyyən bir işin yaxşı və ona faydalı olduğuna tam “inanarsa” onu
mütləq həyata keçirəcək.
Qədim Yunanıstanın iqtisadi fikir tarixinin, bəlkə də bəşəriyyətin antik dövrlə bağlı ən parlaq
tərəqqi dövrü e.ə. IV əsridir. Bu dövrdə quldarlıq quruluşu inkişafının yüksək mərhələsinə
çatmaqla, onun daxili ziddiyyətləri kəskinləşmiş, Polisey (şəhər-dövlət) sistemi böhrana uğramış,
demokratik proseslər isə özünü doğrultmuşdur. Belə bir şəraitdə Ksenofontun (e.ə. 430-354),
Platonun (e.ə. 427-347), Aristotelin (e.ə. 384-322) fikirləri üçün münbit bir şərait yaranmağa
başladı.
Afina Poliseyinin kübar ailəsində dünyaya gəlmiş Ksenofont göstərirdi ki, iqtisadi inkişafın
yolu natural təsərrüfatdır. Əmək bölgüsünə xüsusi diqqət yetirən Ksenofont qeyd edirdi ki, eyni
bir ustanın müxtəlif əşyalar hazırlamaq qabiliyyətinə baxmayaraq o, heç də onları eyni qaydada
yaxşı hazırlaya bilməz. Ona görə də hərə öz məşğul olduğu peşəyə uyğun məhsul hazırlasa və
məhdud bir işlə məşğul olsa daha çox fayda gətirə bilər və daha yaxşı hazırlaşa bilər.
Azad vətəndaşlar, əkinçilər, sənətkarlar, tacirlər və aristokratiya arasında ciddi ziddiyyətlər
meydana gəlmişdi. Məhz belə şəraitdə görkəmli filosof Platonun iqtisadi və sosial proseslərə olan
münasibəti, iqtisadi fikirdə olduqca dəyərli görüşlərin əmələ gəlməsinə səbəb oldu. Onun əsas
iqtisadi fikirləri "Dövlət" və "Qanunlar" əsərində şərh olunmuşdu.
Platon hesab edirdi ki, ümumiyyətlə qeyri-bərabərlik insanların təbiətindən irəli gəlir və onu
aradan qaldırmaq mümkün deyil. Ona görə də hər adam təbii qabiliyyətinə uyğun gələn payı
almalıdır.
Xüsusən əmlakın çoxalmasına dövlət nəzarətinin gücləndirilməsi qeyd olunurdu. Əgər
əmlak mövcud payın dəyərindən 4 dəfə çox olarsa, onda əlavə əmlak dövlətə və ya allah hesab
olunan hökmdara verilməlidir. Belə şəraitdə varlı nə kasıb olacaq, nə də deməli, vətəndaşlar
arasında ciddi narazılıqlar baş verməyəcək.
Platon öz dövlət layihəsində faizlə borcun verilməsini, kreditlə mal alınmasını qadağan
edirdi. Platon hesab edirdi ki, yaşadığımız dünya həqiqi dünya deyil, çünki burada hər şey
müvəqqəti və dəyişkəndir. Dünyada hər bir şeyin əsl mahiyyətini isə, “eydos” (ideyalar və ya
növlər) adlanan, onların səbəbləri və yaxud formaları təşkil edir. Onlar duyğular vasitəsi ilə hiss
edilmir. Deməli, bu dünyada hər bir şeyin ideyası vardır. Onlar hər şeyin səbəbidir. İdeyalar bir
növ qəliblərə bənzəyir, çünki hər şey onların formasında mövcuddur. Hətta müasir dövrdə də
platonik sözü "realda var olmayan, xəyallarda qalan, ən ideal sayılan” anlayışlar üçün istifadə
edilir, məsələn, platonik eşq, platonik dövlət və s.
Platonun dövlət nəzəriyyəsi də onun insan və ruh haqqında təlimi ilə sıx əlaqəlidir. O,
mükəmməl insan cəmiyyəti yaratmağı qarşısına məqsəd qoymuşdu. Platonun utopik dövlət
nəzəriyyəsi onun insan ruhu haqqında olan nəzəriyyəsinin davamıdır. Platon insanları üç təbəqəyə
bölmüşdür. Birinci təbəqəni ağıllı insanlar təşkil edir. Onların yüksək əqli keyfiyyətləri vardır.
Məhz bu adamlar ideyaların ahəngini, gözəlliyini dərk edib, “xeyrə” tərəf yönəlirlər. Onlar ədalət
tərəfdarları olub, dünya malına bağlı deyillər. Bu insanlar sözün əsl mənasında müdriklərdir
(filosoflardır) və onlar dövləti idarə etməlidir. İkinci təbəqəni emosional insanlar təşkil edir.
Onlarda emosiyalar (affektlər) və ehtiraslar, başqa hissləri üstələyir və onların mühitindən
qəhramanlar və igidlər çıxır. Bu adamlar dövlətin keşiyində durub əsgərlik xidmətlərini
çəkməlidirlər. Üçüncü təbəqəni isə, dünyaya bağlı olan, ruhları şəhvətə meyl edən adamlar təşkil
edir. Onlar fiziki əməklə məşğul olmalı və dövlətin rifahını təmin etməlidirlər.
Antik dövrün iqtisadi problemlərinə dair ən mütərəqqi fikirlər irəli sürən Aristotel, dünya
elminin korifeylərindən hesab olunur. Aristoteldir. Məntiqi elmi yaradıcılığa əsaslanan, cə-
miyyətdə baş verən sosial-siyasi, mədəni-iqtisadi dəyişikliklərin əsasında duran əsas prinsipləri
Aristotel açıb göstərmişdir. Elm aləmində dahi Platonun şagirdi, qədim dünyanın bənzərsiz
sərkərdəsi Makedoniyalı İsgəndərin müəllimi kimi tanınan Aristotel, quldarlıq quruluşunun
iqtisadi sistemini şərh edən ilk iqtisadçı hesab olunur. Аристотел гядим дцнйанын игтисади
биликляринин ян йцксяк нцмунялярини вермишдир. О, биринжи дяфя олараг игтисади
щадися вя просеслярин нязяри жящятдян дярк едилмясиня вя о заманкы cəмиййятин
игтисади ганунларыны тящлил етмяйя жящд етмяйя чалышмышдыр. Буна эюря дя о,
Dostları ilə paylaş: |