16) (70) İnversiya (latıncadan tərcümədə inversio – yer dəyişdirmə deməkdir) sintaksis strukturun nizamını xüsusi olaraq nəzərə çarpdıran əvvəlki fiqurlardan fərqli olaraq bütün diqqəti “nizamlığa” cəlb edir.
İnversiya cümlənin tərkibindəki elə dəyişiklikdir ki, bu zaman konstruksiya bütövlükdə danışana lazım olan tərəfə «əyilmiş”» olur. Bu əyrilik cümlənin tərkibində onu təşkil edən hissələri, bir-bir onlar üçün “təbii” olan yerdən“ qeyri-təbii” olan yerə atılması yolu ilə təzahür edir.
Aydın məsələdir ki, nəyin isə təbii və ya qeyri-təbii olması nisbi xarakter daşıyır, daha doğrusu, paraloqik, məntiqi baxımdan biz bunu qiymətləndirə bilərik. Həm də aydındır ki, inversiyalı struktur tamamilə başqa təsir bağışlayır və bununla adi strukturdan fərqlənir. Onların məna imkanları sanki yenidən təzahür edir. Bu isə təəccüblü deyil: istənilən qeyri-adi struktur diqqəti nəyə isə cəlb edir.
Amma unutmaq lazım deyil ki, inversiya üçün (əslində istənilən destruktiv fiqur üçün) hər hansı sistemli sintaksis fon lazımdır: inversiya fonunda inversiya çətin ki, diqqəti cəlb etsin və lazımi qədər qiymətləndirilsin.
Model: Ağıllı fikir mən sizdən gözləyirdim, başa düşürsünüzmü?
Nümunə: Xalqa imkan verin ki, sizi yaxından görsünlər, ey cənab xalq deputatları!
Bu nümunədə müəllif xüsusi olaraq diqqəti “xalq” sözünə yönəltmək istəyir və yeri gəlmişkən, bu məqsədlə “xalq deputatları” söz birləşməsindən də istifadə edir: xalq tərəfindən onun maraqlarını qorumaq üçün seçilmiş deputatlar xalqdan uzaqlaşmamalıdırlar. Fikir o qədər də orijinal deyil, amma danışığı düşüncələr sahəsindən duyğular sahəsinə köçürən inversiya “ümidsiz vəziyyəti” yaxşı ifadə edir.
Sıra: Qələbəni o zaman Ağ evdə heç kim gözləmirdi; Axı, sürətlə bizim gözlərimizin qarşısında dəyişir həyat!
17) (71) Anastrofa (yunancadan tərcümədə anastrophe – çevriliş deməkdir) çox zaman inversiyanın bir növü kimi nəzərdən keçirilir. Bu o qədər də dərin olmayan inversiya, qonşu sözlərin yer dəyişikliyini nəzərdə tutur. Bu fiqurun semantik cəhətdən o qədər də zəngin olmamasına baxmayaraq, bəzi hallarda onun həyata keçməsi prinsipial xarakter daşıyır. Məsələn, bu zaman sabit söz birləşməsi həddindən artıq konkret (situativ) məna kəsb edə bilər (məsələn, aşağıdakı iki mülahizənin mənasını müqayisə edək: «Sizdən xahiş edirlər ki, qabağa gedəsiniz!» (Əgər geriyə getsəniz, bu qəribə təsir bağışlayacaq) və «Qabağa getməniz xahiş olunur»” (nə vaxtkı ki, siz geriyə gedirsiniz)).
Beləliklə, normativ sintaksis qaydalarını “bir qədər pozan” anastrofa söz birləşməsinin və ya bütövlükdə cümlənin mənasını ciddi şəkildə dəyişdirə bilər. Buna görə də anastrofanı inversiyanın bir növü kimi deyil, ayrıca fiqur kimi bəhs etmək lazımdır.
Model: Nə olub, qız kimisən lap!
Nümunə: Konsern başçısı sevir çox, onu tənqid edəndə.
Anastrofanı (sevir çox) normativ söz birləşməsi ilə («sevir çox»”) müqayisə edərkən firmanın başçısının əslində tənqidə necə münasibət bəslədiyi aydın olur. Adi struktur ilə bu söz birləşməsi az da olsa, firmanın başçısının tənqidə pozitiv yanaşması ehtimalını yarada bilər. Anastrofa isə bu ehtimalı tamamilə yox edir və mülahizənin ironik məqsədini dərhal nəzərə çarpdırır.
Sıra: Yeni onun filmi – adicə çəynənən saqqızdır; podiumda geyinən paltar hamam xalatını xatırladır – yaxasında unudulub paltar sancağı.
18) (72) Ellipsis (yunancadan tərcümədə elleipsis – çatmama, əskik gəlmə və ya buraxılmış yer deməkdir) daha bir destruktiv fiqurdur. Bu fiqur mülahizənin bir sıra fraqmentlərinin “yox olmasını” nəzərdə tutur. Amma fraqmentlər asanlıqla bərpa oluna bilərlər. Adətən bir-iki söz buraxılır, amma prinsipcə daha iri sintaksis bloklar cümlənin sərhədlərindən kənarda qala bilər: bu halda minimum cümlə üzvləri əsasında çoxlu sayda mənanı bir yerə yığmaq üçün bir “çərçivə” kifayət edir.
Təbii ki, ellipsin ritorik funksiyası məhz bu mənaların sayı ilə müəyyən edilir. Məsələ belədir ki, sintaksis ellipsisin bir neçə növünü nəzərdən keçirir.
Həm də nəzərə almaq lazımdır ki, ellipsisin konstruksiyası bəzən kontekstin köməyini də tələb edir.
Dostları ilə paylaş: |