|
|
səhifə | 57/100 | tarix | 14.08.2018 | ölçüsü | 5,7 Mb. | | #70988 |
| QVoniam In pleris ꝑtibus in fra ean
dem ciuitatem at diocesim
permixti sunt populi diuersarum linguarum/
habentes sub vna fide varios ritus & mores,
districte precipimus / vt pontifices huiusmodi
ciuitatũ siue diocesum prouideāt viros idoneos/ꝗ secũdũ diuer
sitates rituũ & linguarũ diuina illis officia celebrent/ecclesiasti
ca sacr̃a ministrent / instruendo eos verbo pariter & exemplo.
Prohibemus aũt omnino, ne vna eadem ciuitas siue diocesis
diuersos pontifices habeat / tanꝗ̈ vnum corpus diuersa capita/
quasi monstrũ. Sed si ꝑꝑ predictas cās vrgens necessitas postu=
lauerit, pōtifex loci catholicũ presulẽ nationibus illis cōformem
prouida deliberatione cōstituat sibi vicariũ in p̃dictis/ qui ei per
omnia sit obediens & subiectus. Vnde siquis aliter se ingesserit,
excōis mucrone se nouerit percussum, & si nec sic resipuerit/
ab omni ministerio ecclesiastico deponendũ. adhibito si necesse
fuerit brachio seculari ad tantam insolentiam repellendā. Extra
de offi. ordi. ca. quoniam in pleris.
Canonis Istius materia est vsurpatio p̃sulatus. Et quo
ad ꝑsonas est vłis. Quo ad actiones vero pu
nit vnā. s. aliter se ingerere ꝗ̈ ex ordinatione ep̃i. Vbi aduerte/
ꝙ canon iste directe excōicat illos ꝗ vbi sunt verbi gr̃a latini &
greci & ep̃s est latinus, vsurpāt sibi p̃sulatũ super grecos. &
sic de similibus. Horret. n. canon iste duo capita in eadẽ ciuitate
seu diocesi: & ꝑꝑea vult si necessitas vrgens postulauerit/ꝙ ep̃s
substituat sibi ep̃m super illos alterius ritus vt suum vicarium.
Hodie tamen canon iste parum aut nihil videtur seruari: qm̃
apostolica sedes prouidet qñ in eadem etiam ciuitate habente
latinos & grecos/de duobus ep̃is seu archiep̃is. Et est ep̃alis.
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 107
¶ In eos qui propter legitimum impedimentum/ a senten
tia canonis vel hominis ab eo qui regulariter absoluere nō
poterat absoluti / contemnũt ꝗ̈primum commode possunt
ei a quo regulariter erant absoluendi se pñtare etc. Ca. lxix.
EOs qui a sentẽtia canonis vel hoĩs quum
ad illum a quo alias de iure fuerāt ab/
soluẽdi/nequeunt propter imminentem mortis
articulum aut aliud impedimẽtum legitimum
pro absolutionis beneficio habere recursum/ab
alio absoluuntur: si cessante postea periculo vel impedimento
huiusmodi/se illi a quo his cessantibus absolui debebant/ ꝗ̈ cito
commode poterũt contempserint presentare, mandatum ipsius
super illis pro quibus excōmunicati erant humiliter recepturi/
prout iustitia suadebit, decernimus in eandem sententiam reci
dere ipso iure. Idem statuimus de his quibus quũ a sede apo
stolica vel legatis ipsius / absolutionis beneficium a quibusuis
sententijs consequuntur / iniungitur vt ordinariorum suorum
vel aliorum quorũlibet suscepturi penitẽtiam ab eisdem/ se con
spectibus representent, et passis iniuriam seu his quibus propter
hoc ligati existunt/satis factionem exhibeant competẽtem: si hec
quumprimum poterunt / non curauerint adimplere. De sen.
exco. ca. eos. li. vi.
Canonis istius materia est impenitentia absolutorum
a censuris in certis casibus. Et quo ad perso=
nas licet sit absolute vniuersalis, restringitur tamen ad eas que
in talibus casibus tenen{t$} se presentare p̃latis seu ordinarijs etc.
Quo ad actiones vero/duas punit. prima est contemnere se pre
sentare ꝗ̈ primum cōmode quis poterit/ illi a quo cessante peri=
culo vel impedimento absolui debebat. seđa est non curare ad
implere iniunctionem de presentando et satis faciendo quum
primum commode potest.
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
¶ Vbi nota tres casus. Primus est eorum qui absoluti ex pericu
lo mortis vel legitimo impedimento ab excōicatione lata a iure
vel ab homine/ab eo qui non potest regulariter absoluere, si post
hec non se pñtant illi a quo regulariter fuerant absoluendi &c.
Secundus est eorũ qui absoluti a papa vel ipsius legato/si missi
ad ordinarios vel aliquẽ alium pro penitentia, non implent ius=
sionem. Tertius est si istismet iniunctum fuerit vt satisfaciant
iniuriam passis seu illis quibus propter hoc ligati existunt, & si
militer non curauerint adimplere. Et pro secundo quidem &
tertio casu stabis cũ verbis canonis: vt scilicet locum habeat dũ
taxat qñ absolutio & iniunctio sunt ab apostolica sede seu lega
to ipsius. ita ꝙ si sunt a iudice delegato aut ab ep̃o/non ligat iste
canon. Pro omni aũt casu aduertendum est/ꝙ tp̃s quampri=
mum cōmode poterunt/in foro iudiciali arbitrio iudicis decer=
nitur: in foro aũt conscientie/absolutus ipse testis est sue consciẽ
tie fi fuerit negligens aut contemptor. Et quia lex ista non arctat
ad presentandũ se personaliter, idcirco siquis per procuratorẽ ad
hoc institutum cum veritate satisfactionis compareret corā istis
ꝗ̈primum posset/satisfacere videtur canoni: quum nihil horum
que agenda sunt exigat presentiam personalẽ: vt patet discurren
do per singula. Et ista excōicatio est ep̃alis / si illa a qua fuerat
absolutus erat episcopalis. & similiter est papalis/si prima erat
papalis: reincidit enim in eandemsententiā qua prius ligabatur.
¶ In eos qui in locis christiano℟ corpora defunctorum
ad alia loca transferenda/exenterare/ in frusta incidere/
elixare/excutere carnes ab ossibus &c. p̃sumunt. Cap. lxx.
Dostları ilə paylaş: |
|
|