Tez özetleri Astronomi ve Uzay Bilimleri Anabilim Dalı 2

The Role of Tempol ın the Lıver of Rats Treated wıth Lıpopolysaccharıde
Endotoxemia has been described as causing severe damage of a widespread bacterial infection derived from blood by spreading from a tissue to other tissue. Endotoxemia has changed to the sepsis causing multiple organ deficiency, systemic inflammation and hypotension despite fluid resuscitation and drugtreatment. Sepsis has been also characterized by hypotension, vascular hyporeactivity to vasoconstrictor agents, myocardial dysfunction, and distribution of organ blood flow.
Lipopolysaccharide (LPS) using to create experimental sepsis models is an endotoxin found in the cellular wall structure of Gram (-) bacteria. The increased level of LPS in the vascular system has a key role in releasing of cytokines and occurrence of systemic inflammatory response. The formation of free radicals can also trigger in the case of the inflammatory response resulting fromthe endotoxins such as LPS. Additionally, they have been formed in various cellular events occurring under certain physiological conditions. They have different chemical structures such as hydroxyl, superoxide, NO and lipid peroxide.

These free radicalsare eliminated by a complex antioxidant systemin normal physiological conditions. The balance of oxidant/antioxidant system is broken down, depending on the increasing of free radical formation rate or the decreasing of antioxidant defense system activity. This causes oxidative stress. Natural and cellular antioxidants consist of enzymes and some molecules in the organisms. For instance, the enzymes such as SOD, catalase, glutathione peroxidase, hydroperoxidase, cytochrome C oxidase playing role in various reactions bear an antioxidant feature. Superoxide dismutase is an antioxidant enzyme which catalysis changing from the superoxide free radical to H2O and molecular oxygen (O2). TEMPOL is a scavenger eliminating the formations and the effects of many free radicals such as superoxide anions, hydroxyl radicals and peroxynitrite. Moreover, tempol has been widely studied to investigate effects of increased ROT level with hypertension and endothelial dysfunction in the experimental animal models. In our study, tempol was chosen because of its SOD mimetic, its low molecular weight, its stabile piperidine nitroxide group and easy passing through biological membranes.

In this study, it is composed of four groups to investigate effects of tempol on liver damage induced by the injection of LPS intraperitoneally (ip) (male Wistar albino rats weighed 200-300 gr). Group I was the animals FTS-injected, group II; LPS-injected (E.coli, 15 mg/kg, ip, Serotype 026:B6), group III; tempol-injected (100 mg/kg, ip) after 3 hours of LPS injection, group IV; tempol-injected after 3 hours of FTS injection. Blood samples were collected from the heart for biochemical analysis and liver tissue samples were taken for immunohistochemical and biochemical analysis after finalization of the experiments.
Light microscopic observations showed that the administration of LPS caused some pathological changes in the liver tissue. The cell borders of hepatocytes were not evident and there was notradial structure around the central veins. Kupffer cells were evident and large. The leukocytes were observed in the enlarged and irregular sinusoids. Many leucocytes were detected in lumen of central veins and endothelial line of the veinlost its continuity. In the same time, the levelsof aspartate aminotransferase (AST) and alanine aminotransferase (ALT) increased in the plasma and liver tissue in LPS group. The tissue level of C-reactive protein (CRP) also increased butthe levels of SOD decreased in the same group. It was detected strong immunoreactivity of inducible nitric oxide synthase (iNOS) while immunoreactivity of the endothelial nitric oxide synthase (eNOS) was weak in the liver tissue sections of LPS injected animals. Additionally, myeloperoxidase (MPO)-stained leukocytes accumulated in sinusoidal lumen and attached to endothelial layer of the vessels and they widely spread out to portal areas in the liver tissue. In tempol administrated group after LPS injection, the liver morphology exhibited the similar morphology both in partly LPS group and partly control group. It was detected to decrease plasma and tissue levels of AST and ALT. However, plasma levels of AST and ALT were lower than those of tissue levels in this group. The decreased SOD levels weredetected to increase when tempol was injectedtothe endotoxemic animals. In addition to this, the tissue levels of SOD were high when compared to theircontrol levels. Tempol administration did not prevent the increase of CRP levels in the liver tissue of LPS group. Immunoreactivitiy of eNOSin tempol injected group after 3 hours of LPS injection were stronger and the iNOS immunoreactivity were weaker than those of LPS injected animals. The distribution and the location of MPO-stained leukocytes were similar with LPS group. However, tempol administration did not change the distributions of MPO-stained leukocytes in liver tissues of LPS injected animals. The histology of liver tissue was similar to control groupin tempol given control animals. Moreover, eNOS immunoreactions, plasma levels of AST and SOD, plasma levels of CRP were similar to control groups. However, iNOS immunoreactions, plasma and tissue levels of ALT and tissue levels of SOD were higher than control groupin tempol given animals.

In conclusion, no changes in the tissue level of increased CRP and the similarity with LPS group in the distribution of MPO-stained leukocytes after tempol injection in the animals given LPS revealed that tempol did not show any kind of regulatory effect on sepsis pathogenesis in the time and dose applied. Besides, decreased levels of AST and ALT, which are markers for liver damage, and especially their decreased plasma levels, and no changings in the liver morphology of the animals given tempol made us think that when application time and dose of tempol were adjusted, itcan be a good antioxidant for treatment of oxidative stress.

  

ADA İpek

Danışman : Doç. Dr. Ayten ERDEM

Anabilim Dalı : Biyoloji

Programı : Temel ve Endüstriyel Mikrobiyoloji

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Doç Dr. Ayten ERDEM

Prof. Dr. Ayşın ÇOTUK

Doç. Dr. Esra İLHAN SUNGUR

Doç. Dr. İrfan TÜRETGEN

Doç. Dr. Ümran SOYOĞUL GÜRER

Farklı Çevresel Koşullara Maruz Bırakılan Legionella pneumophila Bakterilerinin Tespitinde Uygun Yöntemlerin Belirlenmesi
Legionella cinsi bakteriler 59 tür ve 70 farklı serotipi ile doğal su kaynakları ve insan yapımı su sistemlerinde yaygın olarak bulunan, insanda Lejyoner hastalığı ve Pontiak ateşine neden olan patojen bir bakteridir. Legionella cinsi bakteriler soğutma kulesi, duş başlığı, klimalar, spa ve havuzlar gibi insan yapımı su sistemlerine geçtiklerinde uygun koşullar nedeniyle çoğalırlar. Besin yetersizliği, sıcaklık, pH, dezenfektan gibi çevresel şartlar ve ortamdaki diğer mikroorganizmalar, Legionella bakterilerini strese sokarak VBNC (viable but non-culturable) fazına girmesine neden olabilmektedir. Çevresel faktörlere maruz bırakılmış Legionella cinsi bakterileri içeren su örnekleri laboratuar ortamında incelendiğinde, bakterilerin Legionella bakterilerine özgü besiyerlerinde koloni oluşturamadığı bilindiğinden besiyerinde üreme olmaması bakterinin o ortamda var olmadığı anlamına gelmemektedir.
Çalışmamızın ilk aşamasında, farklı konsantrasyonlarda (10²-10¹⁰ h/L) standart L. pneumophila ATCC 33152 bakterisi ve çevresel L. pneumophila izolatı ile kontamine su örneklerinden L. pneumophila bakterilerinin geri kazanımı için kullanılan kültür, FISH ve semi-nested PZR yöntemlerindeki en düşük tespit etme değerleri belirlenmiştir. Çalışmamızın ikinci aşamasında da farklı sıcaklık (5 °C, 50 °C, 55 °C ve 60 °C), pH (2.2, 5.8, 7.0, 8.2) ve Huwa-San TR⁵⁰ biyositin farklı dozlarına (100 ppm ve 200 ppm) farklı sürelerde maruz bırakılan 10⁸ h/L konsantrasyonda L. pneumophila bakterileri ile kontamine edilen içme suyu örneklerinde geleneksel kültür, floresan in situ hibridizasyon (FISH) ve semi-nested PZR yöntemleri kullanılarak L. pneumophila bakterilerinin geri kazanımının saptanmasında en uygun yöntemin belirlenmesi amaçlanmıştır.
L. pneumophila bakterilerinin geri kazanım sonuçları konsantrasyona bağlı olarak değerlendirildiğinde, düşük konsantrasyonda L. pneumophila bakterilerini içeren örnekler için geri kazanımda en iyi yöntemin kültür yöntemi (10³ h/L) olduğu tespit edilmiştir. Uygulanan yöntemlerle konsantrasyona bağlı olarak geri kazanımın olabilmesi için su örneğinde, kültür yöntemi için en az 10³ h/L, FISH yönteminde 10⁵ h/L, semi-nested PZR yönteminde 10⁶ h/L L. pneumophila bakterisinin olması gerektiği saptanmıştır.
Farklı çevresel koşullara maruz bırakılan L. pneumophila bakterilerini içeren su örneklerinden L. pneumophila’nın geri kazanımı incelendiğinde, en yüksek geri kazanım oranının 5 °C’de 24 saat (%94), pH 2.2’de 0. dakika (%97) ve 200 ppm (0. saat) konsantrasyondaki biyosit uygulamasında (%95.75) FISH yöntemi ile sağlandığı tespit edilmiştir. Farklı çevresel koşullara (sıcaklık, pH, biyosit) maruz bırakılan L. pneumophila bakterilerini içeren örneklerin tümünden semi-nested PZR yöntemi ile geri kazanımın yapıldığı belirlenmiştir.
FISH ve semi-nested PZR yönteminin, farklı çevresel koşullara maruz bırakılan L. pneumophila bakterilerini içeren su örneklerinden geri kazanımında uygun yöntemler olduğu tespit edilmiştir.
Bu çalışma, ülkemizde farklı çevresel koşullara maruz bırakılan L. pneumophila bakterilerini içeren su örneklerinden kültür, FISH ve semi-nested PZR yöntemler kullanılarak geri kazanım oranlarının incelendiği ilk çalışma olması açısından önem göstermektedir.

Identification of Proper Methods to Determine Legionella pneumophila Bacteria Exposed to Different Environmental Conditions
Legionella species bacteria are pathogenic bacteria that are present commonly in natural water and human-made water systems with 59 species and 70 different serotypes and that causes Legionnaries’ disease and Pontiac fever. Legionella species bacteria reproduce due to suitable conditions as they pass through the human-made water systems such as cooling tower, shower head, air conditioners, spa and pools. Legionella bacteria pass to the VBNC (viable but non-culturable) phase due to the presence of other microorganisms in the environment and the environmental conditions such as starvation, temperature, pH and disinfectants.
At the first stage of our study, it was determined lowest detection limit of L. pneumophila by using traditional culture, fluorescent in situ hybridization (FISH) and semi-nested polymerase chain reaction (PCR) methods in L. pneumophila ATCC 33152 bacteria and environmental L. pneumophila isolate at different concentrations (10²-10¹⁰ cell per liter). At the second stage of our study, it was aimed to determined the most suitable method for determination of recovery usage water samples that are contaminated by L. pneumophila bacteria at 10⁸ cell per liter concentration at different times at different temperatures (5 °C, 50 °C, 55 °C and 60 °C), pH (2.2, 5.8, 7.0, 8.2) and Huwa-san TR⁵⁰ biocide dosage (100 ppm and 200 ppm).
When the recovery results of L. pneumophila bacteria are evaluated depending on the concentration; the most suitable method for the recovery of the samples including L. pneumophila bacteria at lower concentrations were determined as the culture method (10³ cell per liter). In order to have recovery depending on concentration via the methods applied; it was found that at least 10³ cell per liter for the culture method, 10⁵ cell per liter for the FISH method and 10⁶ cell per liter L. pneumophila bacteria for the semi-nested PCR method should be present in the water sample.
When the recovery of L. pneumophila bacteria were assessed among the water samples including L. pneumophila bacteria that were exposed to different environmental conditions; it was found that the maximum recovery ratio was provided via the FISH method in biocide application at 24 hours at 5 °C (% 94), 0^th minute at pH 2.2 (%97) and 200 ppm (0^th hour) concentration. It was specified that recovery from all the samples including L. pneumophila bacteria that were exposed to different environmental conditions (temperature, pH and biocide) were examined by the semi-nested PCR.
Among the water samples including L. pneumophila bacteria were exposed to different temperature applications (24 hours at 5 °C, 30 minutes at 50 °C, 15 minutes at 55 °C and 3 minutes at 60 °C); it was determined that recovery ratio was the lowest in the FISH method at 3 minutes at 60 ^°C and the highest was 24 hours at 5 °C.
It was determined that FISH and semi-nested PCR methods are suitable methods for the recovery of L. pneumophila bacteria that are subject to different environmental conditions from the water samples.
This study places importance to be the first study that examines the recovery ratios of water samples including L. pneumophila bacteria that are exposed to different environmental conditions in our country via culture, FISH and semi-nested PCR methods.
  

FERAK Neslihan

Danışman : Prof. Dr. Kadriye AKGÜN DAR

Anabilim Dalı : Biyoloji

Programı : Zooloji

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Kadriye AKGÜN DAR

Prof. Dr. Cihan DEMİRCİ TANSEL

Prof. Dr. Gülay ÜZÜM

Doç. Dr. Berrin TELATAR

Doç. Dr. Engin KAPTAN

Stz İle Uyarilmiş Diyabetik Siçanlardaki Nöropatolojik Değişiklikler Üzerine Atorvastatinin Etkileri
Diyabet, mikrovasküler, makrovasküler komplikasyonlar, hiperglisemiyle karakterize edilir. Oksidatif stres, glikoz, kolesterol metabolizması, merkezi sinir sisteminde insülin sinyalizasyonunun bozulması, tau proteinlerinin hiperfosforilasyonuyla β-amiloid plak oluşumu, Alzheimer ve diyabette ortaya çıkan patolojik durumlardır. Genellikle, diyabette kronik inflamasyon, metabolik bozukluklar ve serbest radikallerin rol oynadığı bilinirken öğrenme ve hafızayla ilgili bozukluklar tam olarak aydınlatılamamıştır.

Statinlerin nörodejeneratif hastalıklarda nöroprotektif etkisi vardır. Atorvastatinin kan beyin bariyerinde koruyucu rolü bilinmektedir ancak, Alzheimer ve diyabetik bireylerdeki etkilerine yönelik bir çalışmaya rastlanmamıştır. Çalışmamızda STZ ile oluşturulan diyabetik hayvanlardaki nöropatolojik değişikliklere atorvastatinin etkilerini araştırmayı amaçladık.

Çalışmada ergin erkek sıçanlardan 4 deney grubu oluşturuldu; deneyin ilk günü tek doz STZ uygulamasıyla (65 mg/kg) diyabet oluşturulan ve deneyin 25. gününde kesilen sıçanlar (I) ve kontrolleri (II) ile diyabet oluşturulduktan sonra deneyin son 10 günü atorvastatin enjeksiyonu (20 mg/kg) yapılıp deneyin 25. günü kesilen sıçanlar (III) ve kontrolleri (IV). Kanda, serebral korteks ve hipokampüs homojenatında nitrit-nitrat, interlökin-6, β-amiloid, glutatyon peroksidaz, nöron spesifik enolaz ve S100B protein düzeylerine bakıldı. Ayrıca hipokampüste histolojik tekniklerle β-amiloid plak oluşumu, eNOS, nNOS ve iNOS immunohistokimyasal olarak incelendi. Ayrıca tüm gruplarda uzun süreli hafızayı değerlendirmek için pasif kaçınma testi yapıldı.

Diyabetik sıçanların hipokampüslerinde oluşan β-amiloid plaklar atorvastatin tedavisiyle anlamlı olarak azaldı. Diyabetten sonra atorvastatin uygulanmasıyla β-amiloid plak oluşumunun ve S100B düzeyinin azaldığını, eNOS ekspresyonunu artırırken iNOS ekspresyonunu azalttığını saptadık. Ayrıca pasif sakınma testinde diyabetik sıçanlarda retansiyon latans sürelerinin azaldığını ve atorvastatin uygulanmasıyla bu sürenin uzadığını saptadık.

Çalışmamızın sonuçları atorvastatinin uzun süreli hafızada olumlu etkileri olduğunu ve diyabetin yol açtığı nörodejeneratif hastalıkların tedavisinde faydalı bir ajan olarak kullanılabileceğini gösterdi.
 

The Effects of Atorvastatin on Neuropathologic Changes ın Diabetic Rats Induced by Stz
Diabetes is characterized by micro-vascular, macro-vascular complications, hyperglycemia. Oxidative stress, glucose, cholesterol metabolism and disorder of insulin signalization in central nervous system, formation of beta-amyloid plaques by hyperphosphorylation of tau proteins are the pathological conditions that occur in Alzheimer and diabetes. Although it is known that chronic inflammation, metabolically disorders and free radicals have role in diabetes their roles in learning and memory have not been elucidated.

Statins have neuroprotective effects in neurodegenerative diseases. The protective effect of atorvastatin in blood-brain barrier has been known. However, there is no study regarding its effects on Alzheimer and diabetic individuals. Our aim is to study the effects of atorvastatin on the neuropathological changes in STZ-induced diabetic rats.

In this study, experimental groups were organized in to 4 adult male rats: the diabetes induced rats with a single dose STZ administration (65 mg/kg) in the first day of the experiment and decapitated on the 25th day (I) and their controls (II); the diabetic rats that injected with atorvastatin (20mg/kg) on the last 10 days of the experiment and decapitated on the 25th day, (III) and their controls (IV). Nitrite-nitrate, interleukin-6, β-amyloid, glutathione peroxidase, neuron specific enolase and S100B protein levels were studied in blood, cerebral cortex and hippocampus homogenate. Additionally, beta-amyloid were examined histochemically and eNOS, iNOS, nNOS were examined immunohistochemically in hippocampus. In addition, the passive avoidance test to assess long term memory was performed in all groups.

Increased beta-amyloid formation in hippocampus of the diabetic rats decreased significantly with the atorvastatin treatment. S100B levels decreased after treatment with atorvastatin compared to diabetic group. We determined reduction in β-amyloid plaque formation and S100B levels, increasing in the expression of eNOS expression while decreasing iNOS after atorvastatin administered. Also we found that retention latency time in passive avoidance test decreased in diabetic rats and this period extended to by application of atorvastatin.

The results of our study showed us that atorvastatin had positive effects on long term memory and it could be an useful agent to treatment neurodegenerative disease which induced diabetes.

  

GERÇEK Yusuf Can

Danışman : Prof. Dr. Gül CEVAHİR ÖZ

Anabilim Dalı : Biyoloji

Programı : Botanik

Mezuniyet Yılı : 2014

Tez Savunma Jürisi : Prof. Dr. Gül CEVAHİR ÖZ

Prof. Dr. Orhan KÜÇÜKER

Prof. Dr. Mahmut ÇALIŞKAN

Doç. Dr. Tamer ÖZCAN

Doç. Dr. İbrahim BARIŞ


Mercimek (Lens Culınarıs Medik.) Bitkisinde Nişasta Sentaz Enziminin Farklı Fotoperiyotlardaki Ekspresyon Analizi
Mercimek, baklagiller (Fabaceae) familyasına ait bir uzun gün bitkisi olup önemli oranlarda nişasta ve protein ihtiva etmektedir. Bu özelliklerinden dolayı özellikle gelişmekte olan ülkelerde önemli bir besin kaynağıdır.Son yıllarda yapılan çalışmalarda nişasta enzimlerinin manipülasyonu ile bitkilerdeki verimin arttırılabileceğine dair sonuçlar elde edilmiştir ve nişasta biyosentez mekanizmasının aydınlatılması önemlidir. Nişasta bitki içerisinde üç ana enzim tarafından üretilmektedir. Bunlar ADP-glikoz pirofosforilaz(AGPase; EC 2.7.7.23), nişasta sentaz (SSS; EC 2.4.1.21) ve dallandırma enzimleri (SBE; EC 2.4.1.28)’dir. Mercimek bitkisinin nişasta biyosentezinin aydınlatılması amacıyla grubumuz tarafından yapılan çalışmalar sonucunda AGPaseL1-L2, AGPaseS1-2, SBEI-II ve SSSI-III genleri klonlanmış ve ADP-glukoz pirofosforilazın dokuya ve zamana bağlı anlatım profilleri oluşturulmuştur. Ancak nişasta sentaz enziminin anlatım profili mercimek bitkisinde henüz çalışılmamıştır.
Bu tez çalışmasında çözünür nişasta sentaz enzimi I ve III (SSSI ve SSSIII) kodlayan genlerin ifadesi farklı doku ve fotoperiyotlarda incelenmiştir. Uzun gün (16 saat gündüz, 8 saat gece) ve kısa gün (8 saat gündüz, 16 saat gece) fotoperiyotlarında yetiştirilen mercimek bitkisinden ikişer saat aralıklarla alınan dokulardan elde edilen RNA örnekleri ile yapılan gerçek zamanlı PCR analizleri sonucunda şu bulgular elde edilmiştir; (1) Her iki fotoperiyot büyüme koşulunda SSSI ve SSSIII genleri ağırlıklı olarak yaprak dokusunda ifade edilmektedir. (2) SSSI gen ifadesinin SSSIII gen ifadesine oranla daha baskın olduğu görülmüştür. (3) Farklı fotoperiyot koşulları karşılaştırıldığında ise kısa gün fotoperiyot koşullarında büyütülen bitkilerde SSSI gen ifadesi yaprak ve gövde dokusunda yaklaşık % 50 artış göstermektedir. SSSIII gen ifadesi ise yaprak ve gövde dokusunda yaklaşık % 50 azalmaktadır. (4) SSSI ve SSSIII gen ifadeleri gün içerisinde her iki dokuda da 4-6 saatlik aralıklarla ritmik dalgalanma göstermektedir. (5) Grubumuz tarafından SBEI ve SBEII genlerinin ifadelerini inceleyen çalışmanın sonuçları incelendiğinde SBEII ve SSSI genlerinin anlatım profillerinde benzerlik görülmüş olup tüm genler ritmik dalgalanma görülmektedir. Benzer gen ifadesi profilinin görülmesi ve SSSI geninin daha fazla ifade edilmesi SBEII ve SSSI enzimlerinin hücre içerisinde trimerik olarak beraber çalıştığını ifade eden çalışmalarla uyumludur..
Yapılan bu tez çalışması sonucunda farklı fotoperiyot büyüme koşullarının SSSI ve SSSIII genlerinin ifadesine etkileri belirlenmiştir. Bu tez çalışması grubumuz tarafından nişasta biyosentezinde görev alan genlerin karakterizasyon çalışmalarının bir parçasını oluşturmaktadır ve mevcut çalışma ile birlikte AGPaseL1-2, AGPaseS1-2, SBEI-II, SSSI-III genlerinin farklı fotoperiyot büyüme koşullarındaki gen ifadeleri tanımlanmıştır. Elde edilen gen ifadesi sonuçlarının kinetik analizler ile desteklenmesi ile mercimeğin nişasta biyosentez mekanizmasının aydınlatılmasına olanak verecektir. Baklagiller familyasının önemli bir üyesi olan Mercimek bitkisinden elde edilecek bu bilgi baklagillerdeki mekanizmanın anlaşılmasına ve bitki verimini arttırmaya yönelik çalışmalara katkı sağlayacağı düşünülmektedir.

  

Expressıon Analysıs of Starch Synthase Enzyme ın Lentıl (Lens Culınarıs Medık.) under Dıfferent Photoperıods

Lentil, a long day plant belonging to Legume (Leguminosae) family, contains a considerable amount of starch and proteins. Due to this characteristic, it’s an important food source especially in developing countries. In recent studies, results that suggest the productivity in plants could be increased by manipulating starch enzymes have been obtained and illumination of starch biosynthesis mechanism is important. Starch is produced by three main enzymes within the plant. These are ADP-glucose pyrophosphorylase (AGPase; EC 2.7.7.23), starch synthase (SSS; EC 2.4.1.21), and branching enzymes (SBE; EC 2.4.1.28). As a result of the studies carried out by our group for the purpose of illuminating the starch biosynthesis of lentil plant, AGPaseL1-L2, AGPaseS1-S2, SBEI-II and SSSI-III genes were cloned and expression profiles of ADP-glucose pyrophosphorylase based on tissue and time were created. However, the expression profile of starch synthase enzyme in lentil has not been studied yet.
In this thesis study, expression of genes coding soluble starch synthase enzyme I and III (SSSI and SSSIII) has been investigated in different tissues and photoperiods. As a result of real-time PCR analyses carried out with RNA samples obtained from the tissues taken at intervals of 2 hours from lentil plant grown in long-day (16 hours day, 8 hours night) and short-day (8 hours day, 16 hours night) photoperiods, these findings have been obtained; (1) In both photoperiod growing conditions, SSSI and SSSIII genes are mainly expressed in leaf tissue. (2) SSSI gene expression was observed to be more dominant than SSSIII gene expression. (3) When different photoperiod conditions are compared, SSSI gene expression increases in leaf and stem tissue by %50 in plants grown in short day photoperiod conditions. SSSIII gene expression decreases in leaf and stem tissue by approximately %50. (4) During the day, SSSI and SSSIII gene expressions show rhythmic fluctuation at intervals of 4-6 hours in both tissues. (5) When the results of the study carried out by our group examining the expressions of SBEI and SBEII genes are analyzed, similarity in expression profiles of SBE and SSS genes is observed and rhythmic fluctuation in all genes is seen. Observation of similar gene expression tallies with the studies suggesting SBE and SSS enzymes work together trimerically within the cell.
As a result of this thesis study, the effect of different photoperiod growing conditions on the expression of SSSI and SSSIII genes has been determined. This thesis study constitutes a part of characterization studies of genes functioning in starch biosynthesis carried out by our group and with the current study, gene expressions of AGPaseL1-2, AGPaseS1-2, SBEI-II, SSSI-III genes in different photoperiod growing conditions have been defined. Supporting of obtained gene expression results with kinetic analyses will allow the illumination of starch biosynthesis mechanism of lentil. This information to be obtained from Lentil plant, an important member of Leguminosae family, is thought to contribute to understanding the mechanism in Legumes and to the studies oriented to increase plant productivity.