TüRKİYE’de interneti İncelemek konulu

Uluslararası Örgütler ve İçerik Düzenlemesi Çabaları

İnterneti düzenlemek için devletlerin bireysel çabalarının çok da etkili olmadığının görülmesiyle birlikte bu konunun uluslararası örgütlerin gündemlerinde yer alması ve çözüme kavuşturulması yönünde talepler arttı. Bir çok uluslararası örgüt konuya ilgi gösterdi ve fakat kısa sürede bu yöndeki faaliyetlerine son verdiler. Avrupa Konseyi ve Avrupa Birliği bu alanda en faal iki örgüt olarak karşımıza çıkmaktadır. İlk olarak diğer örgütlerin çabalarına değindikten sonra esas konumuz olan Avrupa Konseyi ve Avrupa Birliğinin düzenlemelerine göz atacağız.

1996 yılında Belçikanın baskılarıyla OECD İnternet üzerindeki içeriğin düzenlenmesine ilişkin çalışmalara başlamıştır. Bu eylem Fransa tarafından da yoğun olarak desteklenmiştir. Fakat bu ülkeler ile ABD’nin görüşleri arasında büyük bir farklılık vardı. OECD bu sorunu daha fazla konu üzerinde çalışmayarak çözmüştür.

Sonraları UNESCO, Küresel İş Çevreleri Diyoloğu, İnternet İçeriği hakkında Uluslararası Uzmanlar Ağı gibi uluslararası örgütlerin de düzenlemeye ilişkin çabaları olmuştur. Bu örgütler daha çok öz denetim konusu ile ilgilenmişlerdir.^xviii

Avrupa Konseyi

İçerik düzenlemesi konusunda ilk uluslararası sözleşmeyi Avrupa Konseyi gerçekleştirmiştir. Sibersuç sözleşmesi^xix; aralarında Konsey üyesi olmayan ABD, Kanada, Japonya ve Güney Afrika’nın da katılımı ile imzalanmıştır. ABD’nin bu sözleşmeye taraf olması sözleşmenin uygulanabilirliği açısından çok önemlidir. İnternet üzerindeki içeriğin %60’a yakın bir kısmı ABD’deki sunucularda host edilmektedir. Yine dünyadaki İnternet kullanıcılarının dörtte birinden fazlasını ABD vatandaşları oluşturmaktadır.^xx

Sibersuç sözleşmesinin üçüncü başlığı altında içerikle ilişkili suçlar düzenlenmektedir. Burada dikkati çeken husus, içerikle ilgili suçlar başlığı altında sadece çocuk pornografisine yer verilmesidir. Bu durum bir mecburiyetten doğmuştur. Yukarıda değindiğimiz gibi ABD anayasası çocuk pornografisini koruma kapsamındaki ifade özgürlüğü olarak görmemektedir ancak başta ırkçılık, yabancı düşmanlığı gibi nefret uyandıran ifadeler ABD anayasası tarafından korunan ifade özgürlüğünün kapsamına girmektedir. Bu alanı düzenleyen bir uluslararası sözleşmeye ABD taraf olamayacaktır. Çünkü ABD’nin de dahil olduğu Anglo-amerikan hukuk sistemine göre bir uluslararası andlaşmanın iç hukukta yürürlüğe girmesi için yasama organınca o konuda bir yasama faaliyetine gereksinim vardır. Kongrenin ABD anayasasına aykırı bir yasa kabul edemeyeceği düşünülecek olursa İnternet trafiğinin büyük bir kısmına sahip olan bir ülkenin kapsam dışı kalması pratikte sözleşmenin işlememesi sonucunu doğuracağından içerikle ilişkili suçlar sadece çocuk pornografisi ile sınırlı tutulmuştur.

ABD’nin sözleşmeye katılımını sağladıktan sonra Konsey üyesi devletler ‘Bilgisayar sistemleri aracılığı ile işlenen ırkçı ve yabancı düşmanlığı karakterindeki eylemlerin suç sayılmasına ilişkin Sibersuç sözleşmesine Ek Protokol’ü kabul etmişlerdir. Bu protokole katılım sözleşmeden daha alt düzeyde kalmıştır.^xxi

Sibersuç sözleşmesi İnternet içerik düzenlemesi konusunda atılmış en somut adımlardan biridir. Sözleşme usul hukuku ile ilgili pek çok düzenleme de getirmektedir. Yargı yetkisinin belirlenmesi ile ilgili hükümler içermektedir. Uluslararası işbirliği gerçekleştirilmeye çalışılmıştır. Adli yardımlaşma, soruşturma esnasında delillerin toplanmasında yardımlaşma, iade gibi önemli konular sözleşmede yer almıştır. Bu sözleşmenin yürürlüğe girmesi ile birlikte içerik düzenlemeleri açısından bakarsak çocuk pornografisi alanında çok ciddi takip ve işbirliği imkanlarının doğduğu söylenebilir.

Avrupa Birliği

Avrupa Birliğinin içerik düzenlemesine ilişkin çabaları 1996 yılında başlamıştır. AB Telekomünikasyon Bakanları Konseyi çalışma grubunu erişim ve servis sağlayıcıları ile içerik endüstrisine genişleterek gruptan yasadışı ve zararlı içerik ile mücadele için alınması gereken tedbirlerle ilgili önerileri sunmasını istemiştir. Ekim 1996’da AB Komisyonu yasadışı ve zararlı içerikle ilgili tebliğini kabul etmiştir. Bu tebliğ yasadışı ve zararlı içerikle mücadele etmek için öneriler içermekteydi.

Aynı tarihte Görsel-işitsel ve Enformasyon hizmetlerinde Küçüklerin ve İnsan Onurunun Korunması hakkındaki Yeşil Kitap yayınlanmıştır. Yeşil Kitap yeni enformasyon hizmetleri tarafından sorun olarak ortaya atılan ana problemlerin belirlenmesi ve gereken önlemlerin tespiti hakkında kamusal bir tartışma açmayı hedefliyordu.

Şubat 1997’de AB Telekomünikasyon Bakanları Konseyi tarafından ilke kararı alınmıştır.

AB Komisyonunun yasadışı ve zararlı içerik hakkındaki tebliğinde yasadışı içerik ile zararlı içeriğin birbirinden ayırt edilmesi gereğinin önemi vurgulanmıştır. Yasadışı içeriğin kaynağı ile güvenlik güçleri tarafından mücadele edilmeli ve iç hukuk kuralları ile adli işbirliği anlaşmaları çerçevesinde müdahale edilmelidir. Çocuk pornografisi ve ırkçılık yasadışı içerik kategorileridir. Zararlı içerikte ise kullanıcıları ön plana çıkararak rating sistemleri, sınıflandırmalar ve filtreler yoluyla kontrolü kullanıcılara bırakmak ve bilinçlenmeyi geliştirecek önlemler için çağrıda bulunulmalıdır.^xxii

Yine 1997’de Komisyon İnternetin güvenli kullanımını desteklemek için Eylem Planı hazırladı. Bu plan yukarıda bahsedilen Komisyon tebliği, Konsey ilke kararı ve Yeşil kitaba doğrudan atıfta bulunmaktadır. Eylem planının ana prensipleri şöyle sıralanabilir:^xxiii

- Yüksek seviyede koruma sağlamak için (özellikle çocuk pornografisi ve ırkçılık konularında) Avrupa çapında şikayet hatları (hot-lines) kurma da dahil olmak üzere özdenetimin ve içerik izleme planlarının desteklenmesi;

- Etkin filtre sistemlerinin ve uygun rating sistemlerinin kültürel ve dil farklılıklarını da dikkate alarak uygulanması;

- Endüstri tarafından sağlanan İnternet kaynaklarının güvenli bir şekilde kullanılmasını sağlayacak kullanıcılara yönelik bilinçlendirme eylemlerinin desteklenmesi.

AB Konseyi daha sonra 1998 yılında kabul ettiği tavsiye kararının ekinde küçükleri ve insanlık onurunu korumak için ulusal düzeyde öz denetim faaliyetleri için rehber ilkeler belirlemiştir.^xxiv Bu ekte Konsey Üye Devletlerden ilgili tüm tarafların katılacağı öz denetim tanımının yapılması, uygulanması ve değerlendirilmesini istemektedir.

Öz denetim doğası gereği gönüllü yapılacak bir denetim faaliyetidir. Başarıya ulaşabilmesi için ilgili tarafların tanımlama, uygulama ve değerlendirme aşamalarına tam olarak katılmaları gerekmektedir. İlgili taraflardan ortak araçlar ve kavramlar geliştirmeleri (içerik etiketleme gibi) istenmiştir. Ayrıca çocuklara zararlı olabilecek içerik içinde uyarı sayfası, sesli uyarı, kullanıcıların yaşını kontrol eden sistemler gibi tedbirlerin alınması da istenmiştir.

İlke kararında ele alınan bir diğer husus da ebeveyn kontrol araçlarının geliştirilmesidir. Çocuklardan öncelikli olarak anne ve babaları sorumludur ve onların kullanabileceği etkin kontrol araçlarının geliştirilmesi küçüklerin kendi gelişimleri için zararlı olabilecek içerikten korunmalarını sağlar.

1999 yılında AB Parlamentosu ve Konseyi küresel ağlar üzerindeki yasadışı ve zararlı içerikle mücadele etmek suretiyle İnternetin güvenli kullanımını sağlamaya yönelik dört yıllık Topluluk Eylem Planı kabul etti. 1999-2003 yılları arasında uygulanan planın bütçesi 25 milyon euroydu. Eylem Planının ekinde destek sağlanacak eylem hatları belirtilmişti; Avrupa şikayet hatları ağı kurmak, öz denetimi cesaretlendirmek, filtre ve rating sistemlerini geliştirmek, rating sistemleri hakkında uluslararası anlaşma hazırlamak, bilinçlendirme eylemlerinin desteklenmesi. Bu alanlardaki projelere AB eylem planı kapsamında destek verecekti.^xxv

2001 tarihli değerlendirme raporunda İlke kararı ve ekindeki rehber ilkeler başarılı olarak uygulandığı tespit edilmiştir. Pek çok Üye Devlet İnternetin güvenli kullanılması için kampanyalar yaptı, çocuk pornografisi ile mücadele için polise şikayet hatları oluşturmak gibi destekleyici önlemler ile yasal düzenlemeler yaptı. Tüm Üye Devletlerde şikayet hatları kuruldu. AB Eylem Planı tarafından desteklenen projelerle filtreleme sistemleri geliştirildi ve bunlar uygulamaya kondu. Komisyon Güvenli İnternet Eylem Planı kapsamında projelerin fonlanmasına verdiği mali desteği iki eylemde kullanmıştır. Bunlardan ilki şikayet hatları Avrupa ağını oluşturmak olmuştur. Avrupa çapında bir ağ oluşturup üçüncü ülkelerdeki benzer hatlarla bağlantısı sağlanmıştır. Diğer önemli eylem ise Avrupa filtreleme ve rating sistemleri geliştirilmesini sağlamaktır.^xxvi

Eylem Planının süresi 2002 yılının sonunda sona ermiştir. Ancak planın elde ettiği başarı neticesinde 16 Haziran 2003 tarihli AB Parlamentosu ve Konseyi Kararı ile süresi 2004 yılının sonuna kadar uzatılmıştır. Uzatılan süre ikinci safha olarak adlandırılmış ve bu kararla Aday Ülkelerin de eylem planına katılımı sağlanmıştır.^xxvii