Reduplikatif Paramnezi, İntermetamorfoz ve Capgras Sendromu Birlikteliği: Bir Olgu Sunumu Rabia Bilici, Ali Evren Tufan, Görkem Karakaş Uğurlu, Sadullah Sağlam, Mustafa Namlı Elazığ Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesi
Giriş:
Bu yazıda sanrısal yanlış tanıma sendromlarından Capgras Sendromu, inter-metamorfoz ve Reduplikatif Paramnezinin birlikte görüldüğü bir olgu sunulmuştur.
Olgu: Kırk üç yaşındaki, evli, beş çocuklu hasta, hastanemiz polikliniğine “son bir aydır belirginleşen, mantıksız konuşmalar, yeni kelimeler türetme, aile bireylerine öfkelenme” yakınmalarıyla getirildi. Öyküden, hastanın beş yıldır şizofreni tanısıyla izlendiği, yakınmaların son bir aydır arttığı öğrenildi.
Ruhsal durum muayenesinde şüpheci bir tutum sergilediği ve iletişime isteksiz olduğu saptandı. Duygu durum ve duygulanım irritabl olarak değerlendirildi. Çağrışımlarının düzgün olduğu ancak içeriğin bizar olduğu görüldü. Hasta, beş kere, üçüz doğum yaparak 15 çocuk dünyaya getirdiğini (“reduplikatif paramnezi”), ancak her doğumdan sonra sadece bir bebeğin kendisine gösterildiğini, öteki bebeklerin ise yengesi tarafından kaçırıldığını bu çocukların yerlerine bazen yabancıların geçtiğini (“Capgras sendromu”), bazen de birbirleriyle yer değiştirdiklerini (“inter-metamorfoz”), bu nedenle evde sadece beş çocuğunun bulunduğunu, kocasının da dördüz olduğunu (“reduplikatif paramnezi”), kocasının benzerlerinin de bazen kocasının yerine geçerek kendisiyle cinsel ilişkiye girdiklerini (“inter-metamorfoz”), böylece “lekert” yaptıklarını (“neolojizm”; “lekert”: “Bir kadınla isteği dışında cinsel ilişkiye girerek onu kullanmak”) söylüyordu. Hastalıkla ilgili içgörü yoktu. Fiziksel ve nörolojik muayenede özellik saptanmadı. Biyokimyasal ve toksikolojik incelemeler normaldi.
Tartışma:
Sanrısal yanlış tanıma sendromlarının çoğunlukla sağ hemisfer lezyonlarıyla birlikte görüldüğü, Capgras sendromlu olguların ise % 25-50’sinde organik etiyoloji saptanabileceği bildirilmiştir (1,2,3). Olgumuzda ise fiziksel ve nörolojik muayene ve görüntüleme yöntemleri ile altta yatan organik patoloji saptanamamıştır. Sağ hemisfer işlevindeki bozukluklar ve sanrısal yanlış tanıma sendromları arasındaki ilişkinin aydınlatılabilmesi için daha geniş ve ayrıntılı olarak değerlendirilmiş olgu serilerine ihtiyaç duyulduğu söylenebilir.
Kaynaklar:
Bez Y, Nurmedov S. Reduplicative paramnesia in a case with corpus callosum lesion. Yeni Sempozyum Dergisi 2007; 45 (4): 174-176.
Özten E, Tufan AE, Yaluğ İ, Cerit C, Işık S. Sanrısal Yanlış Tanıma: Capgras sendromlu bir olgu sunumu. Klinik Psikiyatri 2006; 9: 45-48.
Spier SA. Capgras’ syndrome and the delusions of misidentification. Pychiatr Annals 1992; 22: 279-285.
P-22
Klozapin ve Olanzapinle Tetiklenen Atrial Fibrilasyon:
Olgu Sunumu Birmay Çam, Leyla Gülseren, Levent Mete İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi
GİRİŞ: Antipsikotik ilaçlar postural hipotansiyon, aritmi, ileti bozuklukları, miyokardit, kardiyomiyopati gibi kardiyak yan etkilere neden olabilmektedir. Klozapin (1), olanzapin (2) ve paliperidon (3) ile tetiklenen atriyal fibrilasyon (AF) olguları bildirilmiştir.
OLGU: On yıldır şizofreni tanısıyla izlenen, 49 yaşında kadın hasta. Ek hastalık öyküsü yok. Rutin tetkikleri, TFT olağan, EKG normal sinus ritminde, inkomplet sağ dal bloğu mevcut. Dirençli şizofreni tanısıyla yatırılan hastaya klozapin 12,5 mg/gün başlanarak doz kademeli yükseltildi. Tedavinin 6.gününde göğüs ağrısı nedeniyle yapılan EKO normal sınırlardaydı. Klozapin 100 mg/gün alırken AF gelişince bir hafta süreyle ilaçsız, günlük EKG kontrolüyle izlendi. Bir haftanın sonunda tekrar klozapin 12,5 mg/gün başlanarak daha yavaş doz artışıyla günlük doz 100 mg’a yükseltildi. Bu süreçte kardiyak açıdan herhangi bir sorunu olmayan hastaya ajite olması nedeniyle 10 mg olanzapin velotab verilmesinin ardından tekrar AF gelişti. Holter EKG normal sınırlardaydı. Günlük EKG takipleri olağan seyreden hastada klozapin 250 mg/gün alırken yeniden AF gelişmesi üzerine klozapin tedavisi sonlandırıldı. Bir haftalık ilaçsız dönemin ardından sırasıyla haloperidol, risperidon ve risperidon ketiyapin kombinasyon tedavileri aldığı sırada AF gelişmedi. Psikotik bulguları kısmen gerileyince taburcu edildi.
TARTIŞMA: Hastamızda başlangıçta EKG ve EKO’nun normal sınırlarda olması, nabız takiplerinin olağan seyretmesi, tiroid işlev bozukluğu olmaması nedeniyle AF’ye neden olabilecek tıbbi hastalıklar dışlanmıştır. AF’nin klozapin aldığı sırada ortaya çıkması, kardiyak açıdan durumu stabil olduktan sonra tek doz olanzapinle yeniden AF gelişmesi, ilaçların kesilmesinin ardından düzelmesi; amisülpirid, haloperidol, risperidon ve ketiyapin kullanırken olmaması AF’nin kimyasal yapıları benzeyen klozapin ve olanzapine bağlı olabileceğini desteklemektedir.
Kaynaklar:
Low RA Jr, Fuller MA, Popli A. Clozapine induced atrial fibrillation. J Clin Psychopharmacol. 1998; 18 (2):170.
Waters BM, Joshi KG, Flynn J. Olanzapine-associated new onset atrial fibrillation. J Clin Psychopharmacol. 2008;28 (3):354-5.
Schneider RA, Lizer MH. Apperent seizure and atrial fibrillation association with paliperidone.Am J Health Syst Pharm. 2008; 65 (22): 2122-5.
P-23
Bir Olgu Sunumu: Capgras Yücel Yılmaz, Ertan Tezcan, İshak Sayğılı, Ömer Yanartaş, Hamdi Öztürk, Hayrettin Kara Erenkoy Ruh ve Sinir Hast. Eğ. Araş. Hast.
Giriş, Amaç: Capgras sendromu, hastanın genellikle kendisine yakın olan diğer kişilerin ya da nesnelerin, bazen kendisinin onlara tıpatıp benzeyen ikizleri ile değiştirildikleri biçiminde sanrıları olması ile belirli bir sendromdur (1,3). İlk olarak 1923 yılında Capgras ve Reboul-Lachaux tarafından tanımlanmıştır (2). Bu Capgras sendromu olgusu kişinin kendisinin değiştirildiği yönünde bir inanış geliştirmiş olması ve EKT tadavisine çok hızlın yanıt vermesi nedeniyle dikkat çekicidir.
Vaka: Ardahan doğumlu, 31 yaşında, erkek, üniversite mezunu, bekar, inşaat mühendisiliği mezunu. K.N. 23.10.2009 tarihinde kendisinin olduğu kişi olmadığını iddia etmek, K.N. denen kişinin hafızasının beynine üst düzey bir teknoloji ile yüklendiğine inanmak, ailesinin kendi ailesi olmadığını iddia etmek, Rus ajanı olduğunu söylemek, beynine yerleştirilen mikroçip ile düşüncelerinin ve davranışlarının kontrol edildiğine inanmak gibi yakınmalar ve bulgularla ailesi tarafından getirilerek hastanemize yatırıldı. Özgeçmişinden ve aile öyküsünden 4 yıllık hastalık öyküsü olduğu, çeşitli psikiyatristler tarafından antipsikotik tedaviler verildiği fakat sürekli bir tedavinin uygulanmadığı öğrenildi. İnşaat mühendisi olarak bazı özel şirketlerde çalıştığı, işlevselliğin yerinde olduğu bir dönemin olduğu, bu arada yurt dışında yakaladığı bir iş fırsatını değerlendirmek için inşaat mühendisi olarak Suudi Arabistan’a gittiği ve burada kullandığı antipsikotiği bırakmasıyla başlayan psikotik bulgularının giderek arttığı bir döneminin baş gösterdiği öğrenildi.
Sonuç; 4 mg/g risperidon başlanan hastanın klinik seyri sırasında düşünce içeriğindeki sanrıların hiç hafiflememesi, medikal tedaviye direnç göstermesi üzerine tedavinin 14. gününde EKT uygulanmasına karar verildi. İlk seanstan itibaren psikotik semtomlarında azalma olan hastanın 3. seanstan sonra şizofrenik bulgular ve Capgras sanrısı tamamen düzelme gösterdi. İlginç olan daha ilk EKT' den sonra dramatik bir düzelmenin ortaya çıkması idi.
1. Edelstyn NM, Oyebode F. A review of the phenomenology and cognitive neuropsychological origins of the Capgras syndrome. Int J Geriatr Psychiatry. 1999 Jan;14(1):48-59.
2. Berson RJ. Capgras' syndrome. Am J Psychiatry. 1983 Aug;140(8):969-78.
3. Hirstein W. The misidentification syndromes as mindreading disorders. Cogn Neuropsychiatry. 2009 Dec 15:1-28
P-24
Dostları ilə paylaş: |
