Bible Query from Matthew


Soru: Matta 26:74 ve Markos 14:71'de Petrus neden lanet okumuştu?



Yüklə 0,93 Mb.
səhifə15/17
tarix03.08.2018
ölçüsü0,93 Mb.
#66807
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   17

Soru: Matta 26:74 ve Markos 14:71'de Petrus neden lanet okumuştu?


YANIT: Kutsal Kitap bunun nedenini söylemediği halde bunun iki nedeni olabilir:

Korku: Petrus korktuğu için böyle davranmış olabilirdi.

Etki için: Yahudiler'e, İsa'nın bir öğrencisi olmadığını "kanıtlamaya" çalışmak için böyle yapmış olabilir.

Petrus bunu hangi nedenden yapmış olursa olsun, tıpkı İsa'yı inkâr edişi gibi, bu bizim günümüzde izlememiz gereken bir örnek değildir.

Efesliler 5:4'e göre küfürlü konuşmamamız lazımdır ve Matta 12:36 da, söylediğimiz her boş söz için yargı günü hesap vereceğimizi bildirir.
Soru: Yahuda, Matta 27:5'in söylediği gibi kendini asmış mıydı, yoksa Elçilerin İşleri 1:18-19'un söylediği gibi bedeni yarılıp bütün bağırsakları dışarı mı dökülmüştü?

YANIT: Elçilerin İşleri 1:18-19, Yahuda'nın baş aşağı düştüğünü söyler. Bu da onun en azından biraz yüksekten düştüğü anlamına gelir. Bu ayetleri bir araya koymak bize iki olasılık sağlar. Her iki senaryoda da, İsa kendini asmıştı. Yahuda kendisini büyük bir olasılıkla bir uçurumun kenarında olan bir ağaca asmıştı.



Kendini asma girişimi işe yaramamıştı: Yahuda daha ölmeden ip kopmuş ve Yahuda tarlaya baş aşağı düşmüş ve bedeni yarılmıştı.

Kendini asma girişimi başarılı olmuştu ve Yahuda kendini astığı için ölmüştü. Ancak eğer kimse onu oradan indirmek için gitmemişse, bedeni er geç oradan düşmüştü.

Her iki durumda da, bir kendini asma girişimi, kopmuş bir ip ve yarılmış bir beden vardır.
Soru: Matta 27:7 ve Elçilerin İşleri 1:18'de tarlayı kâhinler mi, yoksa Yahuda İskariyot mu satın almıştı?

YANIT: Yahuda zaten ölmüştü, bu yüzden bu işlemi Yahuda'nın temsilcileri olarak kâhinler "onun" 30 gümüşüyle yapmıştı. Yahuda böylelikle ölümünden sonra tarlanın sahibi olmuştu. Matta 27:6'da kâhinler, kan bedeli olan bu otuz gümüşün tapınağın hazinesine koymayı istemediler.


Soru: Matta 27:9-10'un sadece bir kısmını Yeremya söylediği ve diğer kısmını da Zekeriya söylediğinden, bu olay nasıl Yeremya peygamber aracılığıyla bildirilen sözün yerine gelişi olabilir?

YANIT: Hristiyanlar'ın bunu beş yanıtı vardır.



Kopyalama hatası, kesinlikle bildirilen bir peygamber yoktur. – Hippolu Augustin,

Birçok elyazmasında bir peygamberin isminin yer almadığını söylemiştir. Ancak, en iyi el yazmalarında "Zekeriya" isminin geçtiğini düşünmektedir (Augustin'in Müjdeler'in Uyumu anlamına gelen Augustine’s Harmony of the Gospels, kitap 3, bölüm 7.30-31, sayfa 191-192.



Zekeriya konusunda kopyalama hatası – Birkaç Grekçe elyazması, Yeremya yerine Zekeriya der.

Çeviri hatası: Elçi Yuhanna'nın öğrencisi Papyas, Matta'nın Müjdesi'ni özgün olarak İbranice yazdığını kaydeder. Eğer bu doğruysa ve Matta'nın Müjdesi Grekçe'ye tercüme edilmişse, bu ayrıntı o zaman değişmiş olabilir.

Yeremya'nın kaydedilmemiş bir peygamberliği. Zekeriya 1:4, Yeremya 18:11'i aktarır. Zekeriya 7:7 eski peygamberlerin sözlerini söylediğini bildirir. Kutsal Kitap'taki Zorluklar anlamına gelen

Difficulties in the Bible, sayfa 139 bundan söz eder.

Bir tanıklık zinciri: Bir Midraş uygulaması, değişik peygamberlikleri aktarıp onları adına "bir tanıklık zinciri" dediğimiz şekilde birlikte yorumlamaktı. Markos 1:1 de büyük bir olasılıkla, bir tanıklık zinciridir. Bir örnek olarak şunu gösterebiliriz: eğer bir eserin iki yazarı varsa ve ikinci yazardan sadece kısaca söz ediliyorsa, sadece birinci yazarı bildirmek yaygın görülen bir davranıştır. Ayrıca zincirleme seri adı da verilen tanıklık zincirleri, sadece Kutsal Kitap'ta değil, ilk Hristiyanlar'ın yazılarında da yaygındı. Sadece daha ünlü olan yazarın ismini söylemek de yaygın bir uygulamaydı ve bizler de antik edebiyata kendi uygulamalarımıza göre değil, onların uygulamalarına göre bakmalıyız.
Soru: İsa, Matta 27:11 ve Markos 15:2'de, “Söylediğin gibidir" dediğinde Yahudiler'in Kralı olduğunu onaylıyor muydu?

YANIT: Evet. Bu sözler sadece, "Söylediğin şey doğrudur" olarak tercüme edilebilir.


SORU: Matta 27:15 ve Markos 15:6'da, Pilatus bayramda neden bir tutukluyu salıveriyordu?

YANIT: Belli ki, bu onun kişisel geleneğiydi. Büyük bir olasılıkla, böyle yaparsa Yahudiler'in kendisini daha adil ve insancıl sayacaklarını düşünüyordu. Belli ki, adalet ve merhamet düşünceleri bizim günümüzde bu konulardaki düşüncelerimizden farklıydı ve Kutsal Kitap onun düşüncelerini onaylamaz.


Soru: Matta 27:19'da, Pontiyus Pilatus'un karısı hakkında başka ne biliyoruz?

YANIT: Kutsal Kitap onun hakkında başka bir şey söylemez. Kilise gelenekleri, adının

Claudia Procula olduğunu, daha sonra gizli bir Hristiyan olduğunu ve Rum Ortodoks Kilisesi'nin onu bir aziz saydığını bildirir.
Soru: Matta 27:22; Markos 15:14; Luka 23:23; ve Yuhanna 19:147de İsa'nın çarmıhta yavaş yavaş acı veren bir ölümle ölmesi mi gerekiyordu yoksa kılıçla ya da hastalıkla daha az acı veren bir şekilde ölebilir miydi? (Bu soruyu eşim merak ediyordu.)

YANIT: Kutsal Yazılar, neler olabileceği konusunda bir sürü olasılığı değil, sadece olup bitenleri bildirir. İblis, insanları İsa'yı öldürmeleri üzere yönettiğinde, belli ki İsa'ya o sırada insanların bildiği en acı verici ölümü vermeyi seçmişti. İsa bize en iyi armağanı vermek için en kötü cezaya katlanmıştı.


SORU: Matta 27:25'de, halk neden, O`nun kanının sorumluluğunun kendilerinin ve çocuklarının üzerinde olmasını istiyordu? ”

YANIT: Bu sorunun yanıtında göz önünde bulundurulması gereken dört nokta vardır.



1. Pilatus en azından İsa'nın ölümünden ötürü sorumluluğu üzerine almak için çok isteksiz görünüyordu ve halk sorumluluğu kendi üzerlerine almaya razı olmazlarsa Pilatus'un İsa'yı ölüm cezasına çarptırmayacağını düşünmüş olabilir.

2. Ayrıca, Pilatus'un karısı onu bu adamın ölümüyle hiçbir alakası olmaması konusunda uyardığı halde, Pilatus'un Kutsal Kitap dışında başka durumlarda kan dökmeye hevesli biri olduğunu göstermişti. Yine de, Pilatus kalabalığın sorumluluğu kendi üzerlerine alacaklarını söylemesini, böylece İsa'yı öldürme konusunda tek sorumlu olmaktan kurtulmayı isterdi. Pilatus kendini korumak için kalabalığı bu şekilde davranmaya yönlendiriyor olabilirdi. Böylece daha sonra eğer Yahudiler ya da Romalılar bu kararı sorgularsa kalabalığın sözleri onun bu kararını haklı çıkartmış olurdu.

3. Anne babalar kendi kişisel suçlarını çocuklarının ya da soylarından gelecek olanların üzerine koyup koymama kararını veremezler. Ne yazık ki, Hitler ve diğer Naziler, kendi zamanlarında yaşayan Yahudiler'e "Mesih katilleri" adını verdiler ve korkunç suçlarını haklı göstermeye çalışmak için bu sözü kullanmışlardı. Hitler kendisi, birçok Katolik rahibin ve başka Hristiyan'ın yok edilmesini emretmişti. Tabii ki, Romalılar İtalyan'dı ve Hitler, İtalya'yla müttefik olmuştu. Evet, Romalılar ve Yahudiler'in günahları İsa'yı çarmıha gerdirtmiştir ama aslında İsa'yı çarmıha gerdiren hepimizin günahlarıdır.

4. Nihai olarak, İsa'nın kanıyla örtülenlerin günahları yıkanmıştır ama tabii ki, kalabalığın burada söylemek istediği şey bu değildi.
Soru: İsa'nın kaftanı, Matta 27:28-29'da bildirildiği üzere kırmızı mıydı, yoksa Yuhanna 19:2-3'ün bildirdiği gibi mor muydu?

YANIT: Bu konuda iki değişik yanıt vardır ve ikisi de doğru olabilir.



Kırmızımsı-mor: Kırmızımsı mor, bir tür mor ya da kırmızı sayılabilir. Antik Grekçe'de, her rengin ışık tayfının tam olarak ne olduğu şimdiki kadar belirgin değildi. Papyas, Matta'nın Müjdesi'nin İbranice/Aramice'den, Grekçe'ye çevrildiğini söylediğinden bu işlemle söz konusu belirsizlik daha da vurgulanmıştı.

Çok-renkli: Pahalı bir kral giysisinin sadece bir tek renk taşıması gerçekten de garip olurdu. Mısır'daki insanların antik renkli resimleri çok renklilik gösterir. Birçok değişik renkten oluşan kaftanlar bildiğimiz kadarıyla İsa'dan 1900 yıl önce yaşayan Yusuf'un zamanında bile çok görülüyordu.

İşe esprili olarak bakarsak, bu yanıt tam siyah beyaz olmadıysa da, iki olasılığın da mantıklı olduğunu görmek için pembe gözlük takmak geremez.


Soru: Matta 27:32 ve Markos 15:21'de neden Kirineli Simun'un İsa'nın çarmıhını taşıması gerekmişti?

YANIT: İsa Kendi çarmıhını taşıyamayacak kadar zayıf düşmüştü ve Romalılar da onu kendileri taşımak istememişti. Romalılar burada adil görünme derdinde değildi.


Soru: Matta 27:32, çarmıhı taşıyan Kirineli Simun, Matta 26:6'daki cüzamlı Simun muydu?

YANIT: Bu mümkündür ama pek olası değildir. Simun çok görülen bir isimdi.


Soru: Matta 27:34,48 ve Markos 15:36, neden bir süngeri sirkeye batırıp İsa'ya verdiler?

YANIT: İsa susadığını söylemişti. Bir hadis, Yeruşalimli kadınların sirkenin içine acıyı kesen bir narkotik olan öd koyduklarını bildirir.


Soru: Matta 27:46-47 ve Markos 15:36, neden birisi İsa'nın İlyas'ı çağırdığını söylemişti?

YANIT: Kalabalık içindeki halk, Latince, Grekçe, Aramice/İbranice ve büyük bir olasılıkla birkaç başka dil daha konuşuyordu. İsa, "Eli, Eli" dediğinde, bazıları O'nun "İlyas" dediğini düşünmüştü. Hem İbranice ve hem de Romalılar'ın kullandığı Latince'de "y" sesi yoktu.


Soru: İsa, Matta 27:46 ve Markos 15:34'de, "Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin?" dediğinde ne demek istemişti?

YANIT: Bu sakin bir tanrıbilimsel soru değil, acı içinde bir bağırıştır. İsa burada sadece fiziksel acıyla değil, duygusal acıyla bağırıyordu. Bizim belki de tamamen anlayamayacağımız bir şekilde Baba, bizim bütün günahlarımızın ağırlığını omuzlarında taşıyan İsa'ya sırt çevirmişti.


Soru: Matta 27:46 ve Markos 15:34, sahte din önderi Rev. Moon'un öğrettiği gibi, İsa'nın Tanrı olmadığını mı gösteriyor?

YANIT: Hayır. İlk olarak, sahte Mesih Rev. Moon'un söylediklerini ondan sonra da bunların tekzibini vereceğiz.

İlahi İlk anlamına gelen Divine Principle (beşinci baskı 1977) 210-212 sayfalar. “… Yaratılış amacını yerine getirmiş bir adam olarak İsa, Tanrı ile tek bir bedendir... Yine de, hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz... Tanrı'yla tek bir beden olan İsa'ya ikinci bir Tanrı (Tanrı'nın benzerliği) denilebilir ama o hiçbir şekilde Tanrı'nın Kendisi olamaz... İsa, yaratılışın amacını kusursuzluğa eriştirmiş olan bir adamdı ama bu onun Yaratıcı'nın Kendisi olduğu anlamına gelmez... Ayrıca, İsa'nın çarmıhta, "Tanrım, Tanrım, beni neden terk ettin?" dediğini öğrendiğimizde, İsa'nın Tanrı'nın Kendisi olmadığı açıklığa kavuşur."

Ancak, İbraniler 1:8,10 ve Titus 2:13'e göre İsa Tanrı'dır ve Koloseliler 1:19 da Tanrı'nın bütün doluluğunun O`nda bulunduğunu bildirir. İsa'nın Tanrı olduğunu gösteren diğer ayetler şunlardır:

Romalılar 9:5, Yuhanna 5:23 ve 1 Yuhanna 5:20. Yuhanna 20:28'de, İsa'nın öğrencisi Tomas O'na "Tanrım" diye hitap etmişti. Yuhanna 1:3,10,11,14 ve Koloseliler 2:16, gökte ve yeryüzündeki her şeyin İsa tarafından ve İsa için olduğunu göstererek İsa'nın sadece mükemmelleşmiş bir insan olmadığını gösterir.

Kutsal Kitap'ta, Tanrı sözcüğünün birden fazla anlamda kullanılması da karışıklık yaratabilir. Hiç olmazsa yeryüzünde, İsa itaati öğrenirken (İbraniler 5:8) Baba'nın İsa'nın Tanrısı rolünü yerine getirdiği kesindir.
Soru: Matta 27:51 ve Markos 15:38, Tapınak'ın perdesinin ikiye ayrılması ne anlama geliyordu?

YANIT: Perde Tanrı'nın en kutsal yerini Tapınak'ın geri kalan kısmından ayırıyordu. Perdenin yırtılması, Tapınak törenlerinin ve onları yöneten yasanın yok edildiği anlamına geliyordu. Perdenin yırtılması, İsa'nın kefaret eden kurbanından ötürü, engelin kalktığını ve Tanrı'yla yakın bir ilişkiye sahip olabileceğimizi gösteriyordu.


Soru: Matta 27:51'de, Tapınak perdesinin yırtıldığı konusunda Kutsal Kitap dışında bir kanıt var mıdır?

YANIT: b Yoma 39b. (sayfa 580)'da buna benzer bir şey vardır. Tapınak kapılarının kendi kendilerine açıldığını söyler.


Soru: Matta 27:51'de, Matta dışında bu deprem hakkında bir kanıt olmadığı doğru mudur?

YANIT: Hayır, bu doğru değildir. Ya Hristiyanlık'tan şüphesi olan kimseler haklıdır ve Matta esinlendirici bir noktası olan bir hikâye uydurmuştur ve ilk kilise de bunun doğru olduğuna inandırılarak kandırılmıştır ya da gerçekten bir deprem olmuştur, mezarlar açılmıştır, bazı ölüler dirilmiştir ve İsa'nın dirilişinden sonra cennete gitmiştir.

Matta'nın dışında kimsenin bundan söz etmediği doğru değildir. Bu olaylardan söz eden iki Kutsal Kitap dışı, Hristiyan olmayan kaynak ve dört Kutsal Kitap dışı Hristiyan kaynak vardır.

Phlegon, M.S. 137'den hemen sonra yazan (Anadolu'da olan) Karyalı bir Grek yazardı. Kendisi şöyle yazmıştır: "202'ci Olimpiyat'ın (M.S. 33) dördüncü yılında, 'büyük bir güneş tutulması' oldu ve 'günün altınca saatinde [yani öğlen saat 12'de]' gökte bir tek yıldızın bile görülmediği derecede karanlık gece oldu. Bitinya'da büyük bir deprem oldu ve İznik'te birçok şey devrildi" (Mesih için Savunu anlamına gelen The Case for Christ, sayfa 111'den aktarılmıştır ). Orijen Celsus'a Karşı anlamına gelen Origen Against Celsus, kitap 2, bölüm 14, sayfa 437; kitap 2, bölüm 33, sayfa 445; kitap 2, bölüm 59, sayfa 455.

Thales (ya da Thallus), (M.S. 232-245'de yazan) Julius Africanus'un sözünü ettiği Filistinli bir tarihçiydi. Julius, “Thallus, Tarih'inin üçüncü kitabında, 'Bana hiç nedensiz görünen bir güneş tutulması oldu' der" diye bildirmektedir (İznik Öncesi Atalar anlamına gelen The Ante-Nicene Fathers, cilt 6 sayfa136'dan aktarılmıştır). Metin çerçevesi, Ahaşveroş'un buyruğundan Mesih'in çarmıha gerilişine kadar olan zamanın Daniel 9'u yerine getirdiğini anlatmaktadır. (Ancak Thales'in bir depremden söz ettiği konusunda bir kanıta sahip değiliz.)

İreneyus (M.S. 182-188), Kayıp Yazılardan Parçalar anlamına gelen "Fragments from the Lost Writings,” bölüm 28, sayfa 573 (İznik Öncesi Atalar anlamına gelen Ante-Nicene Fathers'da), “İsa gömüldüğünde, birçok can dirildi ve bedenlerinde görüldüler" der. Ayrıca, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresie, kitap 4, bölüm 34, sayfa 512'de de şöyle der: “Ve Rab'bin çektiği acılarla bağlantılı ve daha önceden bildirilmiş olan olaylar başka hiçbir durumda gerçekleşmemiştir. Antik zamanlarda yaşayan hiç kimsenin ölümünde, güneş gün ortasında batmamış, Tapınak'ın perdesi yırtılmamış, deprem olmamış, kayalar kopmamış, ölüler dirilmemiş ve eskiden ölmüş olan bu kişiler üçüncü günde cennete kabul edilmemiştir... Bu yüzden, peygamberler sıradan birisinden değil, Kendisi için bütün bu olayların gerçekleştiği Rab'den söz etmiştir.”

Elçi Yuhanna'nın bir öğrencisi olan, İgnatyus (M.S. 116'dan önce), Magnezyalılar'a Mektup anlamına gelen Letter to the Magnesians, 9'cu bölümde İsa'nın dirilttiği kişilerden söz eder.



İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S. 193-202) kitap 6, bölüm 6, sayfa 491'de, “Ama uyumuş olanlar, ölü olarak indiler, diri olarak çıktılar. Müjde, 'ölmüş olan birçok kutsal kişinin cesetleri dirildi' der. Bu kişilerin daha iyi bir duruma geçirildikleri açıktır. O zaman Kurtarıcı'nın yaptıkları sayesinde evrensel bir hareket ve değişim gerçekleşmiştir" der.

Hristiyanlık'tan şüphe duyan kişilerin düşüncelerine göre, ilk zamanlarda yazan bu yazarlar, "kandırılmış ve aldatılmıştı." Aynı şekilde, diriliş dahil diğer mucizelerle ilgili olarak da, ilk Hristiyanlar da olmamış olan bazı olayların olduğuna inandırılarak kandırılmış ve aldatılmıştı. Daha fazla görgü tanığı olmadığından, ya Müjde yazarlarının söylediklerine inanırız, ya da inanmayız. Aynı şey, 1 Korintliler. 15:13-19'de, eğer diriliş gerçekleşmediyse kendi bildirisinin yararsız, kendisinin yalancı bir şahit olduğunu, imanımızın boş ve Hristiyanlar'ın bütün insanlar içinde en acınacak kişiler olduğunu söyleyen Pavlus için de geçerlidir. Elçi Pavlus gibi ben de ikisinin arasında olan başka bir şey göremiyorum.



Orijen (M.S. 225-254) Celsus'a Karşı anlamına gelen Against Celsus adlı kitabı, kitap 2, bölüm 33, sayfa 445'de, ülkenin üzerine karanlık çöktüğünden ve mezarların açıldığından söz eder. İskenderiyeli Dionisius (M.S. 246-265) da, Matta'daki depremden bahseder. Piskopos Basilides'e Mektup anlamına gelen Letter to the Bishop Basilides, kanon 1, sayfa 94.

Özetlemek gerekirse, şunlardan ötürü seçilmiş bireylerin diriltildiğine inanma nedenimiz var:

1. Müjde yazarlarına ve onların başka şeyleri bildirmelerine güvenimiz var.

2. İlk kilise yazarları bundan söz etmiştir.

3. Ölmüş kişileri tanımayanların bunu doğrulaması zaten imkânsız olurdu ve Yahudi ve Romalı yazarlar bu kişileri tanıyor olamazdı.

4. Yahudi yazarların bundan söz etmeye özendirici bir neden yoktu.

5. Diriltilmiş insanlar olayı, İsa'nın dirilişinin yanında gölgede kalmıştır.

Depremler hakkında söylediklerinizin yarısına katılıyorum. Ama Müjde yazarlarının bu dehşetli olayları, Tanrı'nın duruma el atmasının büyük önemi ve sonuçları simgelemek için kullanmış olmaları yerine, Tanrı'nın bu dehşetli olayları kullandığına inanıyorum. Müjdeler'e ek olarak, Vahiy Kitabı'ndaki depremleri ve Yeşaya 6'da Uzziya öldüğünde gerçekleşen depremi de unutmayın. Ayrıca kilise tarihinden de,

John Chrysostom, M.S. 403 tarihinde Konstantinopolis'ten sürgün edildiğinde de bir deprem olduğunu biliyorum. Eski zamanlarda yaşamış olan yazarların küçük depremleri yazmış olmaları beklenemez. Bu bölgede gerçekleşen küçük depremlerle ilgili olarak, sadece Türkiye ve Yunanistan'da gerçekleşen depremler hakkındaki ayrıntıları biliyorum. Encyclopedia Britannica Türkiye ve Yunanistan'daki depremler konusuna şunları bildirir:

1902 ile 1946 arasında 58 deprem olmuştur.

1947 ile 1966 arasında 82 deprem olmuştur.

1967 ile 1976 arasında 45 deprem olmuştur.

1977 ile1981 arasında 9 deprem olmuştur.

Bunun yanı sıra, Kümran'da yapılan arkeolojik araştırmalar, M.Ö. 31 yılında büyük hasar veren bir deprem gerçekleştiğini gösterir, ancak hiçbir antik çağ yazarı bu olayı kaydetmemiştir.



Sonuç olarak iki seçim vardır ve bunların arasında bir şey yoktur.

1. Deprem olmamıştır: Müjde yazarları, güzel ahlaksal öğretilerinde haklı olabilirler ama gerçekleşmemiş olan depremler olduğunu bildirmişlerdir. En azından gerçek dünyayla ilgili olaylarda onların söylediklerine güvenemeyiz.

2. Deprem: Müjde yazarlarının söylediklerine güvenilebilir ve onlar gerçekten gerçekleşen depremleri bildirmişlerdir.
Soru: Matta 27:52-53, ölmüş insanlar nasıl mezarlarından çıkabilirler?

YANIT: Yüce Tanrı'nın, ölüleri diriltmek dahil, istediği her şeyi yapma gücü vardır. Hristiyanlık'tan şüphe duyan bazı insanlar bunun doğa kanunlarına aykırı olduğunu söylerler ama doğa kanunlarını Tanrı yapmıştır.

Cennetteki melekler, Hristiyanlık'tan şüphe duyan kişilerin sözlerine, bizim Wright Kardeşler zamanında onların yapacaklarından kuşku duyan ve "insan hiçbir zaman uçamaz" diyen kişilere baktığımız gibi bakıyor olmalılar. Aerodinamik yükseltme yerçekimi kanununu hükümsüz kılabilirse Yaratıcı da Kendi yarattığı yasaları hükümsüz kılabilir!
Soru: Matta 27:52-53'de, İsa dirildiğinde insanlar mezarlarından çıkmaları, bir Katolik yazarın öğrettiği gibi Meryem'in bedeninin göğe alınması olasılığını gösteriyor mu?

YANIT: Hayır. Ludwig Ott, Katolik Dogmasının Temelleri anlamına gelen Fundamentals of Catholic Dogma (1960) sayfa 209'da bunu bir kanıt olarak değil, destekleyici bir savunma olarak sunmuştur. Bu, Meryem'in bedeniyle göğe alınmadığını iki nedenden ötürü desteklemez bile:

a) Mezarlarından çıkan insanların, (Lazar gibi) ölümlü bedenlerinde mi canlandırıldıkları, yoksa diriltildikleri mi açıkça anlaşılmamaktadır.

b) İsa ölüp ölümden dirildiğinde Meryem daha hâlâ yaşıyordu, bu yüzden Meryem bu gruba dahil olmuş olamaz.


Soru: Matta 27:65'de, "güvenlik altına alma" sözünün Tapınak askerleri yerine 4-16 Romalı asker anlamına geldiğini nereden biliyoruz?

YANIT: Grekçe'de ikisi de olabilir.



Bildirme kipi: Orada zaten bir nöbetçi var.

Emir kipi: Size vereceğim bu Romalı askerleri alın. Aşağıda bunun üç olası yorumunu ve her birinin lehte ve aleyhte olan tarafları yer alıyor:

Zaten kendi Tapınak muhafızlarımız var: İsa'yı tutuklayanların Tapınak muhafızları olması bu görüşü destekler. Çarmıha gerilen suçlunun bedeni artık Roma İmparatorluğu'na ait olduğundan onun yanında nöbet tutulması için Pilatus'tan izin almaları gerekiyordu. Yahudi kâhinlerin koyacağı mührün fazla bir etkisi olmazdı ancak Roma İmparatorluğu'nun ip ve balmumundan yapılan mührünü açıp katmak zor olurdu. Ayrıca onu bozan kişi ölüme mahkûm edilirdi.

Size zaten Romalı muhafızlar verildi: Belki de kâhinlere zaten Romalı muhafızlar verilmişti.

Romalı muhafızları alın: Echein sözcüğünün "almak" anlamında kullanılmasının ne klasik ne de Hellenist Grekçe'de görülüşü hakkında açık bir örnek olmaması bu düşünceye karşıdır.
Soru: Matta 28:9'da, İsa önce Mecdelli Meryem'e mi görünmüştü yoksa Pavlus'un 1 Korintliler 15:5'de ima ettiği gibi ilk önce Petrus'a (Kifas'a) mı görünmüştü?

YANIT: Mecdelli Meryem, İsa'yı gören ilk kişiydi ama Petrus, İsa'yı gören ilk elçiydi. Aslına Pavlus, Petrus'un İsa'nın göründüğü ilk kişi olduğunu söylememişti. Pavlus'un listelediği insanlar arasında, dirilmiş İsa'yı görenler listesinde ilk olarak Petrus, ondan sonra öbür elçiler ve sonra da 500'den fazla kişi yer alıyordu. Diğer yandan, Pavlus belki de kadınları kasten saymamıştı çünkü o zamanlarda mahkemede bir kadının tanıklığı sayılmazdı. Diğer yandan, belki de kadınların İsa'yı Petrus'dan önce gördüklerini sadece unutmuş da olabilirdi. Pavlus, İsa'yı Petrus'tan önce kimsenin görmediğini söylemediğinden her iki şekilde de ortada bir çelişki yoktur.


Soru: Matta 28:19'da, sadece bir tek Tanrı olduğundan İsa nasıl Tanrı olabilir ve Üçlü Birlik nasıl doğru olabilir?

YANIT: Ayrı ayrı tanrılar olmadan tek Tanrı'nın bir "çoğulluğu" mümkündür. Kur'an'da bile, Allah konuştuğu zaman, "biz" (Nahnu) ve “Ben” sözleri kullanılır. Tanrı insanların koyduğu sınırlara tabi değildir ve Tanrı Kendisini bizlere istediği şekilde vahyedebilir.



Kutsal Yazılar'da bir üçlülük vardır: Matta 28:19; 1 Petrus 1:2; Efesliler 2:18; Vahiy 4:8; 2 Korintliler 13:14; Yuhanna 15:26.

Sadece bir tek ayrılmaz Tanrı vardır: Yasa’nın Tekrarı 4:35-39; 6:4; Yeşaya 43: 10-2; 44:6,8; 45:5-6,14,21; 46:9; 1 Timoteos 1:17;6:15-16.

Üç ayrı kişi: Matta 3:16-17; Luka 3:21-22; Yuhanna 1:1;6:38;14:31;15:26; 16:28; 17:5; Elçilerin İşleri 5:31-32; Markos 10:38-40

İsa Tanrı'dır. Yuhanna 1:3; Koloseliler 1:16-17; İbraniler 1:6-9; Yuhanna 9:38; 2 Korintliler 11:3; Yuhanna 20:28-29; Vahiy 5:8-9; 22:20

Ruh Tanrı'dır: Romalılar 8:9-16; Luka 1:35; 1 Yuhanna 4:12-16; 1 Korintliler 3:16 vs. 1 Korintliler 6:19; Elçilerin İşleri 5:4;

Doğaları, yücelik ve onurları bakımından birbirlerine eşittirler: Yuhanna 5:18; 5:23; Koloseliler 2:9-10; (Yeşaya 44:6; Vahiy 1:8 vb. Vahiy 1:17-18; 22:13)

Rolleri ve rütbeleri farklıdır: 1 Korintliler 11:3; 1 Korintliler 15:25-28; Matta 12:18; Efesliler 1:3,17; Yuhanna 1:33; 14:16,26,28; Romalılar 8:26-27.

Bu arada, İsa'nın Üçlü Birlik'te olması, İsa'nın üçte bir Tanrı olduğu anlamına gelmez. Tıpkı, bir masanın yüksekliğinin masanın üçte biri olmaması gibi. Tanrı'yı matematiksel olarak açıklayamazsınız ama eğer böyle bir şey yapmaya çalışsaydınız Üçlü Birlik 1 + 1 +1 = 1 değil, 1 çarpı 1 çarpı 1 = 1 olurdu.


Soru: Matta 28:19, Matta 24:36 ve Matta 3:16-17'de modalizm nedir ve neden yanlıştır?

YANIT: Üçlü Birlik, bir tek ayrılmaz Tanrı olduğunu ve O'nun üç değişik kişide var olduğunu öğretir. Modalizm, hem ayrılmaz ve hem de tek bir kişi olan tek bir Tanrı olduğunu öğretir. Aslında iki tür modalizm vardır.

Patripassianizm, Baba'nın Ruh olan Oğul olduğunu söyler. Dinamik modalizm, Baba'nın Ruh olan Oğul olduğunu söyler. Her iki tür modalizm de aşağıdaki nedenlerden ötürü yanlıştır:

1. İsa, Yuhanna 14:28'de, "Baba benden üstündür" demiştir. İsa bunu söylediğinde, yeryüzünde yüceliğini bir kenara bırakmış olarak bıraktığı halde, eğer Baba O'ndan daha üstünse, o zaman Baba ile Oğul arasında bir fark var demektir.

2. Eğer modalizm doğru olsaydı, İsa vaftizinde karnından konuşan biri, bir sihirbaz ve nihai olarak bir yalancı olurdu (Matta 3:16-17; Markos 1:10-12; Luka 3:21-22). İsa yeryüzündeyken Baba'ya tabiydi (İbraniler 5:7-8). İsa'nın tabi olması gereken birisi olmasaydı bu anlamsız bir şey olurdu.

3. Aynı şekilde, İsa Baba'nın buyurduklarını yaptı

(Yuhanna 14:31). İbraniler 5:8'de İsa'nın Baba'ya itaati öğrendiğini okuyoruz.



4. Matta 24:36, Mesih'in ne zaman döneceğini, kimsenin, Oğul'un bile bilmediğini, ancak Baba'nın bildiğini söyler. Böylece en azından, İsa yeryüzündeyken Baba'nın bildiği şeylerle İsa'nın bildiği şeyler arasında bir fark vardı. Bazı Grekçe elyazmalarında “ne de Oğul bilir" sözü yer almadığı halde, en iyi Grekçe elyazmalarında ve Grekçe elyazmalarının çoğunda, "ne de Oğul bilir" sözü yer almaktadır.

5. Eğer Yuhanna 5:36-37;6:29,38'in herhangi bir anlamı varsa İsa başka birisi tarafından gönderilmişti. İsa geldiğinde cennet boş değildi.

6. Yuhanna 5:22,26,27'da Baba'nın Oğul'a yargılama işini ve yetkisini vermesi Baba ve Oğul'un birbirinden ayrı olduklarını gösterir.

7. Eğer İsa sadece kendi kendine konuşuyor idiyse, neden Yuhanna 17:5, Yuhanna 14:16, 26,28 ve başka yerlerde Baba'ya dua edip O'ndan bir şey istemişti? Ayrıca, İsa'nın duaları başka birisiyle konuşmak olarak sunulduğundan, eğer İsa'nın konuştuğu kimse olmasaydı Kutsal Kitap yanlış yere yönlendirici olurdu.

8. Romalılar 8:26-27'de Ruh'un bizim için duada aracılık ettiği Kişi kimdir?

9. Matta 12:18'de, eğer İsa bir kulsa, kimin kuluydu?

10. Markos 15:34 and Matta 27:46'da Golgota'da İsa'yı kim terk etmişti?

11. Arada bir fark olduğunu gösteren diğer ayetler, Yuhanna 1:33; 1 Korintliler 11:3; 15:25-28; Efesliler 1:3,17; İbraniler 1:9'dur.

Aşağıda Yerel Kilise organizasyonunu kuran Witness Lee'den bazı aktarımlar yer almaktadır. Yerel Kilisenin, "Kampüste Hristiyanlar" adında öğrenci grupları vardır. Tipik olarak, kiliseleri, "...'daki [şehir ismi] Kilise" şeklinde isimlendirilir.

“Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın yönetiminin sürecinde üç art arda adım haline gelir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi anlamına gelen The Economy of God, Living Stream 1968, sayfa 10.

"Aynı şekilde, Baba, Oğul ve Ruh üç Tanrı değil, bir Tanrı'nın sahip olup tadını çıkartacağımız üç aşamasıdır.” W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yok, sayfa 31.

“Göklerde, insanların göremeyeceği yerde, Tanrı Baba'dır. İnsanlar arasında dışa vurulduğunda Oğul'dur ve insanların içine girdiğinde Ruh'tur. Baba, insanlar arasında Oğul'da dışa vurulmuştur ve Oğul da insanların içine girmek için Ruh olmuştur. Baba Oğul'dadır ve Oğul Ruh haline gelmiştir—üçü bir tek Tanrı'dır. W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, 8-9 sayfalar.

Ölüm ve dirilişten sonra Oğul, öğrencilerin içine üflenen Ruh haline geldi. W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, sayfa 8.

“...Oğul, bizim yaşam suyu olarak içmemiz için Ruh haline geldi..." W. Lee. Birde Üç Olan Tanrı Hakkında anlamına gelen Concerning the Triune God, Living Stream, tarih yoktur, sayfa 8.

“...Rab'bin Oğul olduğunu ve O'na aynı zamanda Baba denildiğini de biliyoruz... Şimdi O'nun Ruh olduğunu okuyoruz. Bu yüzden, Rab Mesih'in Ruh da olduğunu iyice anlamalıyız." W. Lee. Mesih'in Her Şeyi İçine Dahil Eden Ruhu anlamına gelen The All-Inclusive Spirit of Christ, Living Stream 1969,4,6,8 sayfalar.

“Böylece, Üçlü Birlik'in üç Kişisi, Tanrı'nın yönetim sürecinde art arda gelen üç adım haline gelmiştir." W. Lee. Tanrı'nın Yönetimi anlamına gelen The Economy of God, Living Stream, sayfa 10.

Bütün bunların bu yanıtın başında verilen ayetler tarafından yalanlandığına dikkat edin. Ayrıca modalizmin neden yanlış olduğu hakkında, bkz. Tarikat Üyeleri Sorduğunda anlamına gelen When Cultists Ask, 130-131 sayfalar.


Soru: Matta 28:19'da, modalizm yanlış olduğundan ancak Baba ile Oğul birbirlerine çok yakın olduklarından, onların birbirlerine ne kadar yakın olduklarını söyleyebilir misiniz?

YANIT: Kutsal Yazılar birçok ayrıntı bildirmediği halde bunun hakkında söyleyebileceğimiz altı şey vardır:



1. İsa Baba'da olduğu gibi, biz de İsa'dayız ve İsa bizim içimizde.

Bu ilişkiler arasında, Baba-İsa, İsa-Biz, Biz-İsa olmak üzere bir bağlantı vardır. Yuhanna 14:20; 17:23; 6:57

Yine de, Üçlü Birlik sadece benzetmesel bir ilişkiden daha fazlasıdır. Matta 28:19; Yuhanna 1:1,18; Filipililer 2:6-7; Koloseliler 1:15

Baba, İsa ve biz, sonsuz yaşam gibi bazı şeyleri paylaşırız. Yuhanna 16:13-15

Baba ve İsa, her şeyin birlikte "sahibi"dirler. Yuhanna 16:15;17:10. Bunu bize Kutsal Ruh bildirir. Yuhanna 16:14-5

Yine de Baba, İsa'nın insan olarak doğup bu dünyaya gelmesinden sonra bizim O'nunla paylaştığımız bazı şeylere sahip değildir. İbraniler 1:6-10; 2:14; 7:3



2. Baba ve İsa Bir Olduğu gibi Bizim de Bir olmamız lazımdır.

Bizim birbirimizle İsa ve Baba'nın olduğu gibi bir olmamız gerekmektedir. Yuhanna 17:11,21-22

Yine de, onlar birbirleriyle, bizim bir olamayacağımız bazı biçimlerde Bir'dir.

Yuhanna 5:23



3. Baba, İsa'da yaşar.

İsa yeryüzündeyken Baba İsa'da yaşadı. Yuhanna 10:38;14:10-11. İsa Kutsal Ruh'la doluydu. Luka 4:1,18

Eğer İsa'yı gerçekten tanıyorsanız, o zaman Baba'yı da tanırsınız ve Baba'yı görmüşsünüzdür. Yuhanna 14:7-9

Yine de, Baba İsa olmadı, herhangi bir süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8; 1:9; Yuhanna 14:10,24,26; 15:1; 16:27-8,32; 17:5



4. İsa Baba'da yaşar.

Yeryüzünde İsa Baba'daydı. Yuhanna 10:38; 14:11

Yine de birbirlerinden farklıdırlar; İsa karnından konuşmuyordu. Matta 3:16; Yuhanna 8:18. İsa, Golgota'da terk edilmişti. Markos 15:34; Matta 27:46

İsa aracı olmadan kimse Baba'ya gelmez. Yuhanna 14:6; 6:45; Elçilerin İşleri 3:12

Yine de, onlar yeryüzünde birbirlerine çok yakın oldukları halde, İsa yine Baba'ya dönecekti. Yuhanna 14:12; Markos 16:19; Yuhanna 20:11

İsa'ya Ebedi Baba adı verilmiştir, bu da O'nun sonsuz yaşamın kaynağı olduğundan söz ediyor olabilir. Yeşaya 9:6

Yine de, İsa Baba olmadı, herhangi bir süreçle O'na dönüşmedi. İbraniler 13:8; Yuhanna 20:17; 14:10,24,26; 15:1

5. Baba/Tanrı/Mesih/Ruh Bizim içimizdedir.

İnsanlar, Tanrı'yı bizim aracılığımızla ve bizim içimizde görür.

Yine de, yıldızlar sadece teleskoplarda var olmadığı gibi Tanrı da sadece bizim içimizde yaşamaz. 1 Timoteos 6:16; Yeremya 23:24; Vahiy 19:11

Baba/İsa/Ruh her inanlının içinde yaşar.

. Yuhanna 14:17,23; 17:26; Romalılar 8:9-11; Galatyalılar 3:6; 1 Korintliler 6:19; 1 Yuhanna 4:15-16; 2 Timoteos 1:14

Yine de, Tanrı/Baba/Mesih/Ruh biz olmamışlardır ya da günahlı insanlara dönüşmemişlerdir. Yakup 1:13; İbraniler 4:15: 1 Petrus 2:22; 1 Yuhanna 3:5

Tanrı bizim içimizde ve bizim aracılığımızla etkin olur ve hareket eder. Filipililer 2:13; örnekler:1 Korintliler 15:10; Romalılar 15:18-19

Tanrı halkı, kilise, birlikte Mesih'in bedenidir. 1 Korintliler 6:15; 10:17; 12:27; Efesliler 4:12; Koloseliler 1:24.

Yine de, bizler Mesih'in fiziksel bedeni değiliz.

Koloseliler 1:22. Tanrı bizim aracılığımızla hareket etmekle sınırlı değildir. Yaratılış 1; Elçilerin İşleri 9:1-6; Vahiy

Bize Yardım Etmek/Yardım Etmemek aynı şeyleri İsa'ya yapmakla aynı şeydir. Matta 25:35-45; Yuhanna 13:20; Elçilerin İşleri 9:4-5; 22:7-8; 26:14-15

Yeni de, insanlar aynı şeyi inanlılara yapmadan Tanrı'yı övebilir ya da O'nunla alay edebilir.

Romalılar 1:18-32; Vahiy 9:20-21

6. Bizler Tanrı/Baba/Mesih/Ruh'ta yaşarız.

Bizler İsa'da ve Baba'dayız. Yuhanna 17:21; Koloseliler 2:6,12; 3:3-4; 1 Yuhanna 4:12,15-16; 5:20.

İsa Mesih ve O'nun sevgisinde kalmamız gerekmektedir. Yuhanna 15:1-9; 1 Yuhanna 2:27

Yine de, bizler şu anda tamamen Tanrı'yla beraber değiliz; daha hâlâ gidip Tanrı'yla birlikte olmamız gerekmektedir. 2 Korintliler 5:8; 1 Korintliler 13:12; Filipililer 1:23.

İsa yaşadığı için, biz de yaşayacağız. Yuhanna 14:19; Koloseliler 3:4; 1 Korintliler 15:12-22.

Yine de, biz Tanrı ya da Mesih olmayız, herhangi bir süreçle Onlara dönüşmeyiz; bunun yerine, Tanrı yolunda ve Mesih benzerliğinde oluruz. Yeşaya 42:8; 43:10; Romalılar 8:29; 1 Yuhanna 3:2; Filipililer 3:21

Bizler Mesih'te yeni yaratılışlarız. 2 Korintliler 5:17. Bizler Mesih'in düşüncesine sahibiz. 1 Korintliler 2:16.

Yine de, bizler zombiler haline gelmeyiz; hâlâ kendi (yenilenmiş) akıllarımız ve kişiliklerimiz vardır. 1 Korintliler 6:2-6; 11:13; 13:11, 14:20; Romalılar 14:5-6


Soru: Matta 28:19. Eusebius, bu ayeti İznik Konseyi'nden önce Üçlü Birlik'ten hiç söz etmeden 18 kez aktardığından ve Eusebius bu ayeti Üçlü Birlik formülüyle sadece İznik Konseyi'nden sonra aktardığından, bu ayet İznik Konseyi'nde değiştirilmiş midir? Yol anlamına gelen The Way tarikatının kurucusu, Victor Pavlus Wierwille, İsa Mesih Tanrı Değildir anlamına gelen Jesus Christ is Not God (1981) sayfa19-20 sayfalarında böyle bir iddiada bulunmuştur.

YANIT: Karşıt delil yetersizliğinden yola çıkılarak varılan bu sonuç iki nedenden ötürü sahtedir. Kayseryalı Eusebius tanrıbilimci değil, öncelikle bir tarihçi olduğu halde, Wierwille bile Eusebius'un bu ayeti İznik Konseyi'nden sonra aktardığını kabul etmektedir.

İkincisi ve en önemlisi, Eusebius'tan yüzyıllar önce birçok Hristiyan yazar, bu ayeti tamam olarak aktarmıştır.

The Didache (M.S. 125’den önce), bölüm 7, sayfa 379 onu şu şekilde aktarır: “Önce bu şeyleri söyledikten sonra, Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’un adıyla akan suda vaftiz et. Ama eğer diri su yoksa, başka suyla vaftiz et ve eğer soğuk suyla vaftiz edemiyorsan, ılık suyla vaftiz et. Ama ikisi de yoksa, vaftiz olacak kişinin başından aşağıya Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla üç kez su dök."

İreneyus (M.S.182-188) bu ayeti şu şekilde aktarmıştır: “Git ve bütün uluslara öğret, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vafiz et.” (İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 17.1, sayfa 444)

Tertulyan (M.S. 198-220) bu ayeti kendi sözleriyle aşağıda görüldüğü gibi biraz değiştirerek söylemiştir: “İsa, dünyadan ayrılıp Baba'nın yanına giderken on bir öğrenciye, 'gidip bütün uluslara öğretmelerini ve öğrettikleri kişileri Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'a vaftiz etmelerini'

Buyurmuştur."

Tertulyan, Sapkınlıklara Karşı Talimatlar anlamına gelen On Prescription Against Heretics adlı kitabının bölüm 20, sayfa 252'de Vaftiz Hakkında anlamına gelen On Baptism, bölüm 13, sayfa 676'da bunu biraz farklı bir şekilde söyler: “Tanrı, İsa şöyle diyor: 'Uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'"

Hippolitus (M.S. 222-235/6) bu ayeti şöyle aktarır: "Gidin ve bütün uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin."

Noetus Adlı Kişinin Sapkın Öğretisine Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14, sayfa 228.

Novatian'a Karşı Tez anlamına gelen A Treatise Against Novatian (M.S. 254-256) bölüm 3, sayfa 658. “Gidin ve Müjde'yi uluslara bildirin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin. Yani, Nuh'un zamanında mecazi olarak güvercin aracılığıyla etkin olan aynı Üçlü Birlik, şimdi Kilise'de ruhsal olarak öğrenciler aracılığıyla etkindir."
Yeniden Vaftiz Olma Konusunda Tez anlamına gelen Treatise on Re-Baptism (M.S. 250-258 civarı) bölüm 7, sayfa 671. “Gidin ve uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.”

Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen Seventh Council of Carthage (M.S. 258) sayfa 567. Girbalı Munnulus şöyle demiştir: “…Özellikle vaftizin Üçlü Birlik'inde olduğu şekilde, Rabbimiz'in dediği gibi, 'Gidin ve ulusları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'"

Yedinci Kartaca Konseyi anlamına gelen Seventh Council of Carthage (M.S. 258), sayfa 569'da Thibarisli Vincentius şöyle demiştir: “'Gidin ve uluslara öğretin. Onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin."

Pettaulu Victorinus (M.S. 307) bu ayeti şöyle aktarır: "İsa, öğrencileri şöyle diyerek gönderdi: 'Gidin, bütün uluslara öğretin, onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla vaftiz edin.'" Vahiy Üzerinde Yorum Kitabı anlamına gelen

Commentary on the Apocalypse, birinci bölümden, no.15, sayfa 345.

Öyleyse, Eusebius ve daha önceki yazarlar bu ayetleri çok açık bir şekilde aktardıkları halde, Wiewille neden tarihler hakkında kaçamak sözler söyleyerek konuyu bulandırıyor?

Son olarak, ilk Hristiyanlar'ın Üçlü Birlik hakkında söylediği şeyler için bir sonraki soruya bakın.
Soru: Matta 28:19. İlk kilisenin Üçlü Birlik konusundaki öğretilerinden bazıları nelerdi?

YANIT: Aşağıda bunlardan bazılarını göreceksiniz:

Diognetus'a anlamına gelen To Diognetus (M.S. 130 civarında yazılmıştır)

“Bir kralın oğlunu göndermesi gibi, bir kral olan Tanrı da O'nu göndermiştir; Tanrı olarak (1) O'nu göndermiştir; O'nu insanlara gönderir gibi göndermiştir; O'nu bir Kurtarıcı olarak göndermiştir..." Bölüm 7. Dipnot (1), buradaki "Tanrı" sözcüğünün gönderilen kişiden söz ettiğini bildirir.



Justin Martyr (M.S. 138-165)

“Çünkü bir sözcüğü söylediğimizde, o sözcüğü doğuruyoruz; ancak sözcüğü söylediğimizde içimizde duran sözcüğün önemini azaltacak şekilde keserek yapmıyoruz. Ve ateş örneğinde gördüğümüz gibi, ateş [başka bir şeyi] tutuşturduğunda azalmaz, aynı kalır. Bilgelik Sözü, her şeyde Baba'dan doğan ve Söz ve Bilgelik ve Güç'tür ve O'nun Kendisinden çıktığı Kişi'nin yüceliği söylediklerimi kanıtlamaktadır." Trifo ile Diyalog anlamına gelen Dialogue with Trypho, bölüm 61. Aslında 57-63'cü bölümlerin bütünü İsa'nın Tanrılığı'nı ele alır.



Antakyalı Teofilus (M.S. 168-181/188)

“Işık veren cisimlerden [güneş, ay ve yıldızlar] daha önce olan üç gün de, Tanrı, Tanrı'nın Sözü ve Tanrı'nın Bilgeliği olmak üzere Üçlü Birlik'in (Grekçe triad) tiplemeleridir." Otolikus'a anlamına gelen To Autolycus, kitap 2, bölüm 15, sayfa 101.



Antakya piskoposu Teofilus (M.S. 168-181/188)

“Çünkü ilahi yazının kendisi bize, Adem'in O'nun sesini duyduğunu söylediğini öğretir. Ama bu ses, aynı zamanda Tanrı'nın Oğlu olan Tanrı'nın Sözü değilse nedir?" Teofilus'tan Otolikus'a anlamına gelen Theophilus to Autolycus, kitap 2, bölüm 22, sayfa 103.



İreneyus (M.S. 182-188)

“Ama İsa'nın Kendisi, Kendi hakkıyla, yeryüzünde yaşamış olan her insanın ötesinde Tanrı ve Rab ve Sonsuz Kral'dır, Beden Almış Tanrı Sözü'dür. O, bütün peygamberler, elçiler ve Kutsal Ruh'un Kendisi tarafından bildirilmiştir ve gerçeğin küçücük bir parçasını bile alan herkes tarafından görülebilir."

(İreneyus, Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 19.2, sayfa 449).

“Şunu bil ki, her insan ya boş ya da doludur. Eğer Kutsal Ruh'a sahip değilse, Yaratıcı'yı tanımaz. Yaşam olan İsa Mesih'i almamıştır, göklerdeki Baba'yı tanımaz..." (Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies 3:16)

“Kilise de, tek bir ruhmuş gibi öğretinin bütün bu noktalarına inanır... Çünkü Almanya'da kurulan kiliseler, İspanya'dakiler, Galya'dakiler, Doğu'dakiler, Mısır'dakiler, Libya'dakiler ya da herhangi başka bir yerdekiler bundan farklı bir şeye inanmaz ve öğretmez."

İskenderiyeli Klement, The Stromata (M.S. 193-202), kitap 5, bölüm 14, sayfa 468'da "Kutsal Üçlü Birlik"ten söz etmiştir.

Tertulyan (M.S. 198-220)

“O zaman Söz, 'Ben Baba'dayım' dediği gibi, hem her zaman Baba'dadır ve 'Söz Tanrı'yla birlikteydi' diye yazılmış olduğu gibi her zaman Baba'yla birliktedir. Ve 'Ben ve Baba biriz' dediği gibi Baba'dan hiçbir zaman ayrı değildir ve ondan başka değildir." Prakseas'a Karşı anlamına gelen Against Praxeas, bölüm 8.



Hippolitus (M.S. 170-235/6), Yuhanna 1:1'in bir kısmını aktardıktan sonra şöyle der:

“O zaman eğer Söz Tanrı ile ve Tanrı idiyse, bunu ne izler? İnsan burada iki Tanrı'dan söz edildiğini mi söyler? Ben aslında iki değil, bir Tanrı'dan ancak iki Kişi'den ve üçüncü bir idareden [düzenden] yani Kutsal Ruh'un lütfundan söz edeceğim. Çünkü Baba gerçekten de Birdir ama bir de Oğul olduğundan iki Kişi vardır. Bunun yanı sıra bir de üçüncü Kişi vardır ki, bu da Kutsal Ruh'tur. Baba buyurur, Söz yerine getirir ve Oğul da Baba'ya inanan kişiye gösterilir. Uyum idaresi tek Tanrı'ya döner, çünkü Tanrı tektir. Buyuran Tanrı'dır, itaat eden Oğul'dur ve anlayış veren Kutsal Ruh'tur. Baba her şeyin üzerindedir, Oğul her şeyin arasındadır ve Kutsal Ruh da her şeyin içindedir. Ve Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un gerçeğine inanmadan tek bir Tanrı'yı düşünemeyiz." Noetus Adındaki Kişinin Öğrettiği Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus, bölüm 14.



Athanasius (M.S. 296-373)

“Kargaşa olmadan birleşmiş, ayrılmadan ayırt edilmiş. Ayrılamaz ve derecesiz." Luka 10:22 Hakkında Vaaz anlamına gelen Sermon on Luke 10:22

“Çünkü bir insan sadece çarmıhta elleri açılmış bir şekilde ölür. Rab'bin buna da katlanması uygundu. Bir eliyle eski zamanlarda yaşamış insanları, öbür eliyle Yahudi olmayan uluslardan olanları birleştirerek Kendine çekiyordu." Beden Alıp İnsan Olma anlamına gelen Incarnation 25:3

Kapadokyalı Basil (M.S. 329-379)

“Tanrısal sözler tarafından Kendilerine öğretildiği üzere, Baba'nın Tanrı, Oğul'un Tanrı ve Kutsal Ruh'un Tanrı olduğunu itiraf etmeleri lazımdır" Sezariyeliler'e Mektup 7 (sayfa 116).



Hilari (M.S. 353-368)

“Öyleyse, Tanrı'nın işleri bizim insansal doğamızın anlayışının ötesindedir ve mantıklı düşünme biçimimize uymaz. Çünkü sınırsız sonsuzluğun etkinliği, bazı şeyleri ölçmekte sonsuz bir anlayış gerektirir. Bu yüzden Tanrı'nın insan haline gelmesi, ölümsüz Olan'ın ölmesi, sonsuz Olan'ın gömülmesi mantıklı bir sonuç değil, gücünün sınırlanmasıydı. Yine, diğer yandan, O'nun bir adamdan Tanrı olarak, ölü olandan ölümsüz olarak ve gömülmüş olandan sonsuz olarak görünmesi bizim düşünce biçimimize değil, Tanrı'nın her şeye yeten gücüne bağlıdır. Böylece bizler, Mesih'in ölümü aracılığıyla Tanrı tarafından Mesih'te yeniden canlandırıldık.” Üçlü Birlik Trinity 1:14

“Aynı doğaya sahip olmayanlar hiçbir zaman eşit şekilde onurlandırılmadığından, eşit şekilde onurlandırılmak, onurlandırılanlarda bir ayrım oluşturmaz. Ama doğum gizemi, onur eşitliğini talep eder" (Yuhanna 5:23 hakkında)

Nissalı Gregori (M.S. 335-394)

“Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un Tanrılığı'nın aynı olduğunu söylediğimiz ama insanlara "üç Tanrı vardır" demelerini yasakladığımızda..." Üç Tanrı Değil anlamına gelen “Not Three Gods.”



Milanolu Ambrose (M.S. 340-397)

“O zaman bu sözler, hem Baba, hem de Oğul'un onurunun aynı olduğu Tanrı hakkında yazılmıştır” Hristiyan İnancı Üzerine anlamına gelen Of the Christian Faith 3:3:17.


Özet


Kilisede, Üçlü Birlik'e inanmayan kişiler yoktu. Gnostikler, Aryanlar ve diğer sapkın görüşlere sahip olanlar kiliseden çıkartılıyordu. Yehova Şahitleri, Mormonlar ve diğerlerinin öğretileri yeni icatlardır.
Soru: Matta 28:19'yla alakalı olarak ilk kilise Üçlü Birlik hakkında neye inanıyordu?

YANIT: İznik Konseyi öncesi ve sonrasındaki kilisenin isimleri aşağıda bildirilen önderleri Üçlü Bilik öğretilerini öğretti. Yehova Şahitleri'nin Nöbetçi Kulesi anlamına gelen Watchtower yayını Üçlü Birlik'e İnanabilir Misiniz? anlamına gelen Can You Believe the Trinity?'nin onların Üçlü Birlik'e inanmadıklarını göstermeye çalışarak bu ilk kilise yazarlarının çoğundan alıntı yapmaları ilginçtir.




Önder

Kaynaklar

Bildiriler ve İnançlar

İgnatyus: Elçi Yuhanna'nın öğrencisidir M.S. 107 ya da 116'da ölmüştür.

17 yerde: Polikarp'a Mektup anlamına gelen bölüm 3, Efesliler 7

“İsa Tanrı'dır”
“Tanrı Beden Alıp Dünyaya Gelmiştir”

İmzasız, M.S. 130 civarı

Diognetus'a anlamına gelen To Diognetus, bölüm 7.


Mesih, Kral, Tanrı, insan ve Kurtarıcı olarak gönderilmiştir.

Justin Martyr, M.S. 138-165

Dialogue with Trypho bölüm 55-56,59,61-64,66,74-78

“Tanrı ve Mesih olarak tapınmaya layıktır." Mesih'in var olmadığı bir zamanın varlığını düşünerek hataya düşmüştür.


Antakyalı Teofilus, M.S. 168-181/188

Otolikus'a anlamına gelen To Autolycus, kitap 2, bölüm 22.

Aden Bahçesi'ndeki bu ses, aynı zamanda Tanrı'nın Oğlu olan Tanrı Sözü değilse nedir? (Üçlü Birlik terimini ilk kullanan oydu.)


İreneyus: Elçi Yuhanna'nın öğrencisidir. M.S. 182-188

Sapkınlıklara Karşı anlamına gelen Against Heresies, kitap 3, bölüm 19.2, sayfa 449.

“İsa, Kendi hakkı olarak Kendisi, Tanrı ve Rab'dir...”

İskenderiyeli Klement yazmıştır M.S. 193-217/220.

Stromata kitap 5, bölüm 14,

Öğretmen anlamına gelen The Instructor



“Kutsal Üçlü Birlik”

İsa'yı öven ilahi: “Bütün zaman ve mekânın Rab'bi; insanlığın Kurtarıcısı İsa;”



Tertulyan, M.S. 198-220/240.

Prakseas'a Karşı anlamına gelen Against Praxeas adlı kitabın bütünü

Üçlü Birlik terimini kullandığı bilinen ikinci yazar.

İreneyus'un öğrencisi Hippolitus M.S. 225-235/6

Noetus Adlı Kişinin Sapkın Öğretisine Karşı anlamına gelen Against the Heresy of One Noetus

“Tanrı Oğlu, Tanrı'yken insan oldu.” Yuhanna 1:1-3'ü aktardıktan sonra şöyle der: “Biz de buna göre, beden alıp insan olan Söz'ü görüyoruz ve O'nun aracılığıyla Baba'yı tanıyoruz ve Oğul'a iman ediyoruz ve Kutsal Ruh'a tapıyoruz."


İskenderiyeli Orijen M.S. 225-254'de yazdı.

de Principis kitap 1, bölüm 3.8.

Origen kendi zamanında çok tartışılan bir yazardı ama Üçlü Birlik hakkındaki görüşleri hiçbir zaman sorgulanmadı.



“Üçlü Birlik'teki her Kişi'nin gücü aynıdır." Orijen, ruhların daha önce var olması ve sonunda insansal evrensellik konularında hataya düşmüştür.


Novatyan, M.S. 210-280

Üçlü Birlik Üzerinde Tez anlamına gelen Treatise on the Trinity

Üçlü Birlik hakkında 32 bölümlük kitap

Athanasius M.S. 296-373

Luka 10:22 Üzerinde Vaaz anlamına gelen Sermon on Luka 10:22

Karmaşa olmadan birleşmiş, ayrılma olmadan ayırt edilmiş, dereceler olmadan bölünemez.

Kapadokyalı Basil

M.S. 357-379



Sezariyeliler'e Mektup 8, Ruh Hakkında anlamına gelen Letter 8 to the Caesareans, On the Spirit

Baba Tanrı'dır, Oğul Tanrı'dır, Ruh Tanrı'dır. Aryan

tartışmasını ele alır.




Nissayı Gregori M.S. 335-394

Üç Tanrı Değil Üzerine, Eunomiyus'a Karşı anlamına gelen On Not Three Gods, Against Eunomius

Baba ve Oğul'un doğaları aynıdır

Hilari, M.S. 353-368

Üçlü Birlik hakkında The Trinity adlı bir kitap yazmıştır

Yeterince söylendi.

Milanolu Ambrose M.S. 340-397

Hristiyan İnancı Üzerine anlamına gelen On the Christian Faith

Vahiy 4:8'deki Kutsal, Kutsal, Kutsal, Üçlü Birlik'ten söz eder.


Yuhanna Chrysostom M.S. 392-407

Yuhanna 1:1 Üzerinde Vaaz anlamına gelen Homily 3 on Yuhanna 1:1

Söz'ün bir Kişi olarak sonsuzluğu; yaratılmamış oluşu

Hippolu Augustin M.S. 354-430

Kitap: Üçlü Birlik Hakkında anlamına gelen On the Trinity

Rütbe bakımından hiçbir fark kabul etmedi

Nestorius: Efes Konseyi, M.S. 431

Nasturi Hristiyanlığı'nı Başlattı


İsa'nın Tanrı olduğu hakkındaki inancı hiçbir zaman eleştirilmedi

İskenderiyeli Kiril, M.S. 431-444

Efes Konseyi'nde Nasturius'a esas karşı çıkan kişi

(Ne yazık ki) Tanrı'nın annesi Meryem şeklinde bir vurgulama başlattı.

İrlandalı Patrick, M.S. 389-461

Fazla yazmamıştır. Kortikus'a Mektup anlamına gelen Letter to Corticus'u yazmıştır.

Üçlü Birlik hakkında ünlü yonca yaprağı benzetmesi

Yüklə 0,93 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   9   10   11   12   13   14   15   16   17




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©muhaz.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin