Bismillahir Rəhmanir Rəhim

"...Rəbbinin dərgahında bir gün sizin saydıqlarınızın min ili kimidir!" ("Həcc" surəsi,2247).

"O, göydən yerə qədər olan bütün işləri idarə edir. Sonra (həmin işlər) sizin saydığınızın min ilinə bərabər olan bir gündə Ona yüksələr. "("Səcdə"surəsi,32/5).

"Mələklər və Ruh (Cəbrail) Onun dərgahına müddəti əlli min il olan bir gündə qalxarlar. "("Məaric"surəsi,70/4).

On dörd əsr əvvəl Qurani-Kərimdə zamanın və məkanın nisbiliyindən bu cur aydın şəkildə bəhs edilməsi onun həqiqətən müqəddəs ilahi bir kitab olduğunun başqa bir sübututur. Zamanın nisbiliyi mövzusu bu gün tam sübut edilmiş elmi bir həqiqətdir. Bu həqiqət XX əsrin əvvəllərində Albert Eynşteynin nisbilik nəzəriyəsi ilə ortaya çıxıb. O dövrə qədər insanlar zamanın nisbiliyinin bir nəzəriyyə olduğunu, şəraitə görə dəyişkənlik göstərə biləcəyini bilmirdilər. Ancaq Albert Eynşteyn zamanın nisbiliy nəzəriyyəsi ilə bu həqiqəti aydın şəkildə sübut etdi.

XNN-də işıq sürəti xüsusi yer tutur. XNN-in postulatlarından belə nəticə çıxır ki, işığın vakuumda sürəti əsas fiziki sabitlərdən biri olub, təbiətdə qarşılıqlı təsirləri (siqnalları) daşıyan (ötürən) maksimal mümkün olan sürətdir.

Bu postulatlar məkan və zaman haqqındaki klassik təsərvvülərə tamamılə ziddır. Bu ziddiyət nisbilik nəzəriyəsinin özünün daxilindı deyidır. Hərəkətin böyük sürətlərində artıq doğru olmayan məkan və zaman haqqındaki klassik təsəvvürlər ilə əlaqədardır.

Müəyyən bir nöqtədə baş verən hadisənin davam müddətini ölçmək üçün saatdan istifadə olunur. Bu məqsədlə hadisənin baş verdiyi və sona çatdığı anlarda saatın göstərişləri qeydə alınaraq göstərişlər fərqi - hadisənin davam müddəti müəyyənləşdirilir. Bu üsulla eyni bir nöqtədə başlayıb həmin nöqtədə də tamamlanan hadəsənin davam müddətini ölçmək olar. Bəs hadisə bir nöqtədə başlanıb digər nöqtədə tamamlandıqda onun davam müddətini necə təyin etmək olar? Bu məqsədlə müxtəlif nöqtələrdə yerləşmiş saatların göstərişlərini əlaqələndirmək - sinxronlaşdırmaq lazımdır.

Müxtəlif nöqtələrdə yerləşdirilmiş saatların sinxronlaşdırılması belə edilir: saatların əqrəblərini eyni vəziyyətə gətirməklə onlar fəzanın müxtəlif nöqtələrinə, məsələn, A, B, D, və s. nöqtələrinə yerləşdirilir. Bundan sonra hər hansı bir nöqtədə yerləşdirilmiş S işıq mənbəyindən bütün istiqamətlərə işıq siqnalı göndərilir. Hər bir saat işıq siqnalının ona çatdığı anda işə salınır. Belə olduqda, xüsusi hal olaraq bir düz xətt üzərində yerləşən A, B və D nöqtələrində yerləşdirilmiş saatların hamısı qarşılıqlı sinxronlaşdırılmış olur.

Baxdığımız halda işıq siqnalı A saatına tA anında çatarsa, B saatının göstərişi tB = tA – AB/c olur. D - saatının göstərişi isə tD= t A – AD/c = tB – BD/c. Saatlar arasındakı məsafə kiçik olduqda işığının yayılma sürəti çox böyük olduğundan, praktik olaraq, saatların əqrəbləri eyni anlarda eyni rəqəmlər üzərindən keçir. Məsələn, aralarındakı məsafə 3000 km olan iki saatın göstərişləri fərqi Δt = 3000km/300000 km/san = 0,01 san olur.

Məaric surəsinin 4-cü ayəsində bildirildiyi kimi, mələklər və Ruh (Cəbrail) Onun dərgahına müddəti əlli min il olan bir gündə qalxarlar. Bu faktiki olaraq o deməkdir ki, mələklər lazım gəldiyində işıq sürətindən da sürətlə hərəkət edə bilirlər və edirlər.

İşıq sürətini aşmaq mümkündürmü?

Yapon mənşəli amerikalı alim, nəzəri fizika sahəsində tanınmış mütəxəssislərdən biri olan Michio Kaku hələ illər öncə işığın sürətinin aşıla biləcəyinə əminliyini bildirmiş və fikrini Böyük Partlayış (Bing Bang) nəzəriyyəsi ilə əsaslandırmağa çalışaraq qeyd etmişdi ki, heç bir maddi obyekt işıq səddinə çata bilməz. Boş yer əlbəttə ki, işıqdan daha sürətli hərəkət edə bilər. Bir şey boşluqdan daha boş ola bilməz, ona görə də işıq sürətindən daha sürətli genişlənə bilər.

Alimin fikrincə, işıq sürətindən daha sürətli bir cisim deyil, bütöv bir fenomen, daha doğrusu kvant bağlantısı deyilən bir əlaqə ola bilər. Bu, iki və ya daha çox cismin kvant vəziyyətlərinin bir-birindən asılı olduğu kvant mexaniki hadisədir. Bir cüt dolaşıq foton əldə etmək üçün lazerini müəyyən bir tezlik və intensivlikdə xətti olmayan bir kristal üzərinə parlaya bilərsiniz. Lazer şüasının səpələnməsi nəticəsində fotonlar iki müxtəlif qütbləşmə konuslarında görünəcək, bunların arasındakı əlaqə kvant bağlantısı adlanacaq. Beləliklə, kvant bağlantısı subatomik hissəciklərin qarşılıqlı təsirinin bir yoludur və bu əlaqə prosesi işıqdan daha sürətli ola bilər: "İki elektron bir araya gətirilsə, kvant nəzəriyyəsinə görə bir araya gələrək titrəyəcəklər. Ancaq bu elektronları bir çox işıq ilinə bölsəniz, yenə də bir-biri ilə əlaqə quracaqlar. Bir elektronu silkələsən, digəri bu vibrasiyanı hiss edəcək və bu işığın sürətindən daha sürətli baş verəcəkdir. Albert Einstein bu fenomenin kvant nəzəriyyəsini rədd edəcəyini düşünürdü, çünki heç bir şey işıqdan daha sürətli hərəkət edə bilməz, amma əslində səhv idi ".

Fransa-İsveçrə sərhəddəki hissəciklər fizikası mərkəzinin əməkdaşı Antonio Ereditatonun sözlərinə görə, üç il davam edən ölçmələrdən sonra Cenevrədən Gran Sassonun İtaliya laboratoriyasına atılan neytrinoların bir şüası işıqdan daha sürətli 7 nanosekund 730 km məsafəni əhatə etdi.

Nisbiilik nəzəriyyəsi vakkumda işıqdan daha sürətli heç bir şeyin gedə bilməyəcəyini bildirir. Bununla belə, işıqdan daha sürətli hərəkət edən zərrəciklər elmə çoxdan məlumdur, daha doğrusu, bəzi hissəciklərin fotonlardan daha sürətli hərəkət edə biləcəyi fərqli mühitlər üzə çıxarılmışdır.

Avropa Nüvə Tədqiqatları Təşkilatının (CERN) tədqiqat mərkəzindəki fiziklər təcrübə zamanı subatom hissəciklərinin işığın sürətini aşan bir sürətlə hərəkət edə biləcəyini müəyyənləşdirdilər.

Alimlərin fikrincə, neytrinoların şüaları 60 nanosaniyəyə çatdı və bu, elementar hissəciklərin işığın sürətindən daha sürətli hərəkət edə bilmədiyi postulatına ziddir. Bununla belə, fakt faktlığında qalır.

İtalyan dilindən alınan və “neytron” ifadəsinin kiçikdici forması olan “neytrino” (neytroncuq) kəlməsi fundamental neytral zərrəciklərin ümumiləşdirilmiş adıdır. Bu zərrəciklər leptonlar sinfinə aiddir və yalnız zəif təsir qüvvəsi və cazibə qüvvəsi ilə əlaqədə iştirak edirlər.

Hal-hazırda üç növ neytrinonun - elektron, muon və tau neytrinoların, eləcə də onların uyğun antizərrəciklərinin mövcudluğu məlumdur.

Aşağı enerjili neytrinoların maddə ilə qarşılıqlı təsiri əhəmiyyətsiz dərəcədə zəif olduğundan onlar müxtəlif maddələrin içindən sərbəst şəkildə keçə bilirlər. Məsələn, enerjisi 3-10 MeV olan neytrinolar suda 1018 m (yüz işıq ili) sərbəst qaçış yoluna sahibdirlər və praktiki olaraq bütün ulduz növləri onlar üçün “şəffafdır”, yəni ulduzların içindən də sərbəst şəkildə keçib gedə bilirlər. Yer səthinin hər 1 sm² sahəsindən hər saniyə Günəşin yaydığı təxminən 6⋅1010 neytrino keçir. Bir sözlə, onlar hər yerdən keçir və onların maddə ilə qarşılıqlı təsiri faktiki olaraq hiss edilmir. Bununla belə, yüksək enerjili neytrinolar yönəldikləri hədəflərlə qarşılıqlı təsirə girdikləri üçün asanlıqla aşkarlanırlar.

Məhz bu aşkarlanmaya əsaslanan Takaaki Kajita və Artur MacDonald neytrinonun kütləsinin olduğunu müəyyən edə bilmiş və bu kəşflərinə görə 2015-ci ildə fizika üzrə Nobel mükafatına layiq görülmüşdülər.

Hər bir yüklənmiş leptona bir neytino –antineytino cütü uyğun gəlir:

-Elektron neytrinosu – elektron antineytrinosu

-Myuon neytrino-myuon antineytrino

-Tau neytrino-antitau neytrino.

Neytrinonun ayrı-ayrı növləri bir-birinə çevrilə bilirlər. Bu, onların sıfra bərabər olmayan kütləyə sahib olmasından qaynaqlanır.

Ultrarelativistik zərrəciklərin doğuluşu ilə bağlı təcrübələr nəticəsində məlum olmuşdur ki, neytrino müsbət spirallığa, antineytrino isə mənfi spirallığa sahibdir.

Dördüncü növ neytrinonun – steril neytrinoların da varlığı ehtimal edilir. Fəqət onun mövcudluğu hələlik ekdperimental təcrübələrlə təsdiqini tapmayıb.

Avropa nüvə araşdırmaları mərkəzinin alimləri həyata keçirdikləri təcrübələr zamanı işığı üstələyən sürəti kəşf ediblər. Onlar Eynşteynin işıq sürətinin sonuncu hədd olması barədə nəzəriyyəsinin əksini sübut edən elmi kəşfə nail olublar.  Alimlərin bu iddiasına səbəb isə onların İsveçrə ilə Fransa sərhədində yerləşən Böyük Adron kollayderində apardıqları təcrübələr zamanı təsadüfən müşahidə etdikləri sürətdir. Nüvə mütəxəssisləri Cenevrədəki mərkəzdən Böyük Adron kollayderi vasitəsilə İtaliyanın Qran-Sasso yeraltı laboratoriyası istiqamətində buraxdıqları neytrino adlandırılan hissəciklər işıq sürətini aşıb. Çəkisi sıfıra yaxın olan neytrino 732 kilometr məsafəni işıqdan da sürətli qət edib. O,  saniyədə təqribən 300 min kilometr təşkil edən işıq sürətini 60 nanosaniyə geridə qoyub. Bu isə nəzəri cəhətdən neytrinonun istənilən materiyanın içərisindən hiss edilmədən keçə biləcəyi mənasına gəlir. Hesablamada hər hansı bir səhvin ola biləcəyini nəzərə alan alimlər həmin təcrübəni 15 min dəfə təkrarlayıblar. Nəticə isə dəyişməyib. Bundan sonra avropalı alimlər yeni kəşflə bağlı dünya elm ictimaiyyətinə müraciət edərək nəticələrin bir daha yoxlanılması üçün onlara yardım edilməsini istəyiblər. Aparılan növbəti təcrübələr yenidən təkrarlanarsa və dünya elm ictimaiyyəti tərəfindən də təsdiqlənərsə, bu kəşf fizika elmində əsaslı dəyişiklərə səbəb olacaq.

Çəkisi sıfıra yaxın olan neytrino işıq sürətini geridə qoyduğu və bu səbəbdən istənilən materiyanın içərisindən hiss edilmədən keşdiyi kimi, işıq sürətindən daha sürətli hərəkət edə bilən mələklər üçün də heç bir maddi sədd yoxdur. Hər şeyin içindən keçib gedə bilirlər və buna görə də, Allahın izn verdiyi sərhədlər daxilində, bütün qeyb, yəni gizli olan şey və hadisələrdən xəbərdardırlar.

Madam ki, neytrinolar işıqdan daha sürətlə hərəkət edə bilirlər, deməli, zamanda geriyə hərəkət də edə bilirlər, zamanda geriyə hərəkət mövcudsa, deməli gələcəkdən keçmişə informasiya axını da mövcuddur. Bu səbəbdən də mələklər gələcəyi də bilirlər. Gələcəyin xəbərlərini də pryğəmbərlərə, əlbəttə ki, Allahın izni ilə onlar ötürmüşlər. Axırzaman və Qiyamətlə bağlı xəbərlər də bu qəbildəndir. Yəni heç bir peyğımbər, ona bildirilməsə, gələcəkdə baş verməsi gözlənilən hadisələri və təbii ki, həm də qey xəbərlərini özü bilə bilməz. Elə bu səbəbdən də onların gələcəklə bağlı dediklərinin bir qismi artıq baş verib, bir qismi isə vaxtı gələndə baş verəcək.

Bütün bu deyilənlərdən belə çıxır ki, bizim içində yaşadığımız dördölçülü dünyadan fərqli olan, bizim dünya ilə paralel olan və orada zamanın axışı tərsinə olan bir dünya da olmalıdır. Alimlər belə bir dünyanın varlığını inkar etmirlər.

Biz içində yaşadığımız dördölçülü dünyanı ifadə etmək üçün şərti olaraq, latın əlifbasının x, y, z və t hərfləri ifadə etdiyimiz, yaşadığımız məkanın genişliyini (həcmini) və irəli doğru, yəni keçmişdən gələcək istiqamətinə axan zamanımızı bildirdiyimiz koordinat oxlarından istifadə edirik. Bu oxlar sıfırdan başlayır və onların hər birinin sıfırdan əks istiqamətə uzanan və -x, -y, -z və - t kimi işarələdiyimiz davamları da var.

Burada sıfır nöqtəsini zaman və məkanın Allah tərəfində yoxdan var edildiyi an, başqa sözlə, Böyük Partlayışın (Bing Bang) baş verdiyi an kimi qəbul etsək, ümumilikdə həmin an bizim (x, y, z, t) dünyadan başqa, daha 7 parallel dünyanın, ümumilikdə 8 dünyanın yarandığını söyləyə bilərik. 7 paralel dünya aşağıdakılardır:

1. x, y, -z, t1

2. –x, y, z, t2

3. x, -y, z, t3

4. –x, -y, z, t4

5. –x, y, -z, t5

6. x, -y, -z, t6

7 –x, -y, -z, t7

Bunlardan sonuncusu (–x, -y, -z, t7) tam qarşımızda və əksimizdə olan paralel dünyadı və məhz həmin dünyada zaman tərsinə (-t) axır. Həmin dünyanın “Mələkut” (mələklər aləmi) və ya “Beytül-Məmur” adlandırılan dünya olduğunu güman edirik. Doğrusunu, əlbəttə ki, Allah bilir.

Çox güman ki, mələklər bu dünyaların hər birinə səyahət edə bilirlər. Doğrusunu yenə də Allah bilir.

Kanadanın Nəzəri Fizika İnstitutunun bir qrup aparıcı aliminin fikrincə, bizim kainat anti-maddədən yaradılan və Böyük Partlayışdan sonra zaman şkalasının əks istiqamətinədə hərəkət etməkdə və genişlənməkdə olan paralel dünyanın “güzgü əksi” ola bilər. Onların bu nəzəriyyəsi fantastik romanların süjetini xatırlatsa da, fizikanın və çağdaş elmin həll etməkdə aciz qaldığı bir çox paradoksu həll etmək iqtidarındadır.

Kanadalı alimlərin təklif etdikləri yeni modelə görə, Böyük Partlayış zamanı iki paralel kainat yaranmışdır. Bunlardan birincisi bizim yaşadığımız kainatdır və bu kainatda zaman keçmişdən gələcəyə doğru hərəkət edir. Bizim kainatın “güzgü əksi” olan o biri kainat isə eyni sürətlə zamanda geriyə doğru hərəkət edir.

İndi təsəvvür edin ki, bir mələk bizim dünyadan anti-dünyaya daxil olur. Geri dönərkən, oradakı hərəkət sürətindən asılı olaraq, bizim dünyanın keçmişinə daxil olur. Bu keçmiş 100 il də, 1000 il də, 10000 il də, 100000 il də, 1000000 il də əvvəl ola bilər. Ola bilsin ki, elə bu səbəbdən də Beytül-Məmura daxil olanlar bir də geri dönmürlər, çünki bizim dünyamıza qayıtdıqda keçmiş dövrlərdən birinə qayıtmış olurlar. Doğrusunu Allah bilir.

Bütün bu deyilənlərdən o nəticə çıxmamlıdır ki, mələklər neytrino təbiətinə sahibdirlər. Çünki neytrinolar işıq sürətini sadəcə 60 nanosaniyə geridə qoyub. Bu isə “bir gündə 50000 ilə barəbər” bir sürətlə hərəkət üçün yetərli deyil. Odur ki, mələklərin taxyonik yapıya sahib olduğunu düşünmək daha ağlabatan olar. Neytrinolarla isə sadəcə “Allah qatındakı bir gün”ün yerdəki “min il” kimi olması postulatını əsaslandırmaq mümkündür.

Taxyon (yunanca ταχύς takhús, "sürətli" mənasını verir) işıqdan daha sürətli hərəkət edən hipotetik zərrəciklərdir. Orijinal təsviri Arnold Sommerfeldə aid olsa da, əvvəlcə Corc Sudarşan və Cerald Faynberq tərəfindən yazılmışdır. Bu zərrəciklərin varlığənı laboratoriya şəraitində sübut etmək hələlik mükün olmasa da, ortaya qoyulan riyazi hesablamalar varlıqlarını təkzib etməyə də imkan vermir. Çünki onların varlığı fizika və riyaziyyatın qanunları ilə qətiyyən ziddiyyət təşkil etmirlər. Məhz bu fakt taxyonların varlığını qəbul edən alimlər tərəfindən təkzibedilməz sübut kimi önə sürülür.

Elmi ədəbiyyatda bəzən “dromotron” da adlandırılan sözügedən zərrəciklər vakkumda işıq sürətindən daha sürətlə hərəkət etməsi baxımından, işıqdan az sürətlə hərəkət edən, sükunət halında da ola bilən və ümumiləşdirilərək “tradion” adlandırılan ənənəvi zərrəciklərdən, eləcə də işıq sürəti ilə hərəkət edən lüksonlardan (məsələn fotonlardan) fərqlənirlər. Onlar da şüalana, udula və enrji yükü daşıyıcısı ola bilirlər.

Taxyonların ətrafında oluşan hipotetik sahə “taxyon sahəsi” adlandırırlır. Bu sahə qismində riyazi təsviri Kleyn-Qordon və ya Dirak, Yanq Millis düsturları ilə təsvir edilən sahələr nəzərdən keçirilir. Başqa sözlə, “taxyon” və ya “taxyon sahəsi” deyildikdə, Nisbilik nəzəriyyəsi ilə ziddiyyət təşkil etməyən lorens-invariant obyektlər başa düşülür.

Taxyonun Xüsusi Nisbilik nəzəriyyəsi çərçivəsində riyazi təsvirinin ən sadə yolu enerji və təcillə bağlı düsturlarla təsviridir.

Taxyon sahələri isə skalyar və ya vektor taxyon üçün Klein - Gordon tənliyinə bənzər tənliklərlə;

və ya da spinar üçün Dirak tənliyi ilə ifadə edilə bilir:

Bu sıraya Kleyn-Qordon-Fok və Dirak tənliklərini də əlavə etmək olar:

{\displaystyle \left(i\mu c^{2}\alpha _{0}+c\sum _{j=1}^{3}\alpha _{j}p_{j}\right)\psi =i\hbar {\frac {\partial \psi }{\partial t}}}