|
- Bu Görüşlər Haradan Qaynaqland
|
səhifə | 61/77 | tarix | 07.05.2018 | ölçüsü | 11,53 Mb. | | #50120 |
| 6- Bu Görüşlər Haradan Qaynaqlandı?
Quran, bu fikirləri Xristianlara təlqin edənin, bu inancları
onların arasında yayanın, Hz. İsa olduğunu qəti bir dillə
rədd etməkdədir. Tərsinə, bu görüşlərin, onların din mövzusunda koru
koruna öndərlərinə uyğun gəlmələri, bu mövzuda onlara tam səlahiyyət vermələri,
öndərlərinin də bu vəziyyətdən istifadə edərək köhnə dövr
bütpərəstlərinin inanclarını Xristianlıq qəlibləri içində onlara
təqdim etmələri nəticəsində ortaya çıxdığını vurğulamaqdadır. Uca Allah
belə buyurur: "Yəhudilər; "Uzeyr, Allahın oğuludur." dedilər. Xristianlar
də; "Məsih, Allahın oğuludur." dedilər. Bu, onların ağızlarıyla
söylədikləri sözləridir. Onlar, bundan əvvəlki inkar edənlərin
sözlərini təqlid edirlər. Allah onları qəhr etsin! Necə də çevrilirlər?!
Onlar, Allahı buraxıb xaxamlarını və rahiblərini Rəblər
əldə etdilər və Məryəm oğulu Məsihi də. Halbuki onlara, tək ilaha ibadət
etməkdən başqa bir şey əmr edilməmişdi. ONdan başqa ilah
yoxdur. O, bunların şirk qaçdıqları
şeylərdən ucadır." (Tövbə, 30
31)
Uca Allahın, "Onlar, bundan əvvəlki inkar edənlərin sözlərini
təqlid edirlər." sözüylə işarə etdiyi "inkar edənlər"dən məqsəd,
cahiliyə Ərəbləri və onların bütpərəstlik inancları deyil. Hərçənd
cahiliyyə Ərəbləri də; "Mələklər, Allahın qızlarıdır." deyirdilər, ancaq
Yəhudi və Xristianların Allaha oğul nisbət etdikləri tarix, onların
Ərəblərlə təmas qurmalarının, içlərinə qarışmalarının əvvəlinə
rast gələr. Xüsusilə Yəhudilərin bu inancları çox daha köhnədir. Bu vaxt,
"bundan əvvəlki" ifadəsi, bu inancın Yəhudi və Xristianlardan
əvvəl də mənimsəndiyini göstərməkdədir. Qaldı ki, cahiliyyə Ərəbləri
Al/götürü İmran Surəsi 1-6 ...............................................................................................231
də bütpərəstliyi başqalarından al/götürmüşlər; ilk dəfə özləri onu
icad etmiş deyildirlər. 16
Üstəlik; Roma, Yunan, Misir, Suriya və Hind bütpərəstliyi, Fələstin
və ətraflarında yaşayan Əhli Kitaba daha yaxın idi/şikayətləndi. Bütpərəstlik
inancları və sanılarının onlara keçişi, həm daha asan, həm də
mühit buna çox daha uyğun idi.
Bu səbəbdən Əhli Kitabın, Allahın oğulunun olması mövzusunda
tax-lit etdikləri "inkar edənlər"dən məqsəd, köhnə Hind və Çin bütpərəstliyiylə,
Roma, Yunan və Şimal Afrika kimi Qərb bütpərəstliyidir.
Necə ki tarix də, söz mövzusu köhnə bütpərəst birliklərdə, Yəhudi
və Xristian birliklərdə var olan ata, oğul, teslis, çarmıxa gərilmə
və fəda edilmə kimi inanışların var olduğunu ortaya qoymaqdadır.
Bunlar, Quranın diqqət çəkdiyi tarixi gerçəklərdir.
Aşağıdakı ayə də, əvvəlki ayələr kimi bu gerçəyə dəlalət
etməkdədir: "Də ki: "Ey kitab əhli, haqsız yerə dininiz mövzusunda
həddindən artıq getməyin və daha əvvəl sapmış, bir çoxunu sapdırmış və
dümdüz yoldan sürüşmüş bir birliyin hevalarına uyğun gəlməyin."
(Maidə, 77) Bu ayə, Əhli Kitabın haqsız yerə dinlərində həddindən artığa
qaçmalarının, daha əvvəl sapmış olan bir qövmü təqlid etmele
16- İzah edildiyinə görə, ilk dəfə Kəbəyə bütlər tikan və xalqı bu bütlərə dəvət
edən adam, Əmr b. Luhaydır. Bu adam, "Sabur Zü'l Ektaf" zamanında yaşamışdır.
Məkkədə qövmümün lideri oldu və Kəbə gözətçiliyi vəzifəsini ələ keçərdi. Sonra Suriyada
olan Balka şəhərinə səfər etdi. Orada bütə tapınan bir qövmlə qarşılaşdı.
Onlara, bunların nə olduğunu soruşdu. Onlar bu qarşılığı verdilər: "Bunlar, uca heykəllər
və insan şəklində əldə etdiyimiz tanrılardır. Onlardan kömək istəyərik, bizə kömək
edərlər. Yağış istəyərik, yağış yağdırarlar." Bunun üzərinə, onlardan bir büt istədi.
Özünə "Hübel" adlı bütü verdilər. Əmr, Məkkəyə döndü və bu bütü Kəbəyə
tikdi. Sonra da insanları ona tapınmağa dəvət etdi. Bunun yanında ər arvad şəklində
"İsaf" və "Nailə" adlı bütlər də vardı. İnsanları bu ikisinə də qulluq təqdim etməyə çağırdı.
Onları Allaha yaxınlaşmaq üçün vəsilə əldə etmələrini istədi. ("əl-Milel vən-Nihel" adlı
əsərdə və başqa qaynaqlarda bundan danışılar.) Diqqəti çəkən bir xüsus da,
Quranın bəzi Ərəb bütlərinin adlarını Nuh hekayəsi daxilində, onun qövmündən
şikayəti çərçivəsində zikr etməsidir: "Dedilər ki: "İlahlarınızı əsla/çəkin buraxmayın. Nə
Veddi, nə Suvas(n)ı, nə də Yeğusu, Yeuku və Nəsri buraxmayın." (Nuh, 23)
232........................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c.
rinden, onlara uyğun gəlmələrindən qaynaqlanan bir vəziyyət olduğunu
ortaya qoymaqdadır.
Bu qövm, şübhəsiz Əhli Kitabın xaxamları və rahibləri deyil.
Çünki ifadə mütləqdir və qeydli deyil. Sözgəlişi; "Sizdən
olan, sizdən bir çox kimsəni sapdıran bir birlik" şəklində bir ifadə
istifadə edilməmişdir. Daha əvvəl söylədiyimiz kimi, bunlardan məqsəd,
cahiliyyə Ərəbləri də deyil. Diqqət çəkən bir xüsus, bunların
"bir çoxlarını sapdıranlar" olaraq xarakterizə edilmələridir. Yəni onlar,
təqlid edilən və təbii/tabe o-lunan öndərlərdirlər. Halbuki Ərəblər, o dövrdə
nəşr/təzyiqə uğrayan, okumasız-yazmasız sıravi bir birlik idi.
Elm, sivilizasiya və irəliləmişlik adına, Fars, Roma və Hind kimi sivilizasiyaların
onlara uyğun gələcəyi, onları tax-lit edəcəyi hər hansı bir şeyə sa-
hip deyillər idi.
Bu halda, daha əvvəl də söylədiyimiz kimi, ayədə keçən "birlik"-
dan məqsəd, Çin, Hind və Qərb bütpərəstliyidir.
7- Əhli Kitab, Hansı Kitaba Mənsubdur? O Kitab, Necə Bir
Kitabdır?
Bəzi rəvayətlər, Atəşpərəstləri də Əhli Kitabdan sayar. Onların da
Əhli Kitabdan sayılması üçün özlərinə xas bir kitablarının olması
ya da Quranın adından danışdığı bir kitaba bağlı olmaları
lazımdır. Hz. Nuhun Kitabı, Hz. İbrahimin Suhufu, Hz. Musanın
Tövratı, Hz. İsanın İncili və Hz. Davudun Zəburu kimi. Lakin
Quran, Atəşpərəstlərdən danışmaz, onlara aid bir kitabdan da
bəhs etməz. Atəşpərəstlərin əlində olan "Avesta"nın da adı Quranda
keçməz. Onların da bundan başqa müqəddəs bir kitabları yoxdur.
Quran, uca Allahın özlərinə endirdiyi kitaba ətf edərək
Yəhudilər və Hırıtiyanlardan "Əhli Kitab" olaraq danışar.
Bu gün Yəhudilərin əlində otuz beş dənə müqəddəs kitab vardır.
Bunlardan biri, Hz. Musaya endirilən Tövratdır ki, beş kitabdan olu
Al/götürü İmran Surəsi 1-6 ...............................................................................................233
şur.17 On iki dənəsi, tarixçilərin kitablarıdır. 18 Biri, Eyyubun kitabıdır.
Biri, Davudun Zəburudur (Mezmurlar). Üçü, Süleymanın kitablarıdır.
19 On yeddi dənəsi də "Rüyetler" kitablarıdır. 20
Quran, bunların içindən yalnız Hz. Musaya endirilən Tövratdan
və Hz. Davuda endirilən Zəburdan danışar.
Xristianların əlində isə, müqəddəs kitab olaraq dörd İncil
var: Matda İncili, Markos İncili, Luka İncili, Yuhanna
İncili. Bir də, "Rəsulların İşləri" kitabı, bəzi mektuplar21 və
"Yuhannanın Vəhyi (Rü-yeti)" kitabı var əllərində.
Quran, Xristianların əlindəki bu müqəddəs kitablardan söz
etməz. Yalnız uca Allahın Hz. Məryəm oğulu İsaya endirdiyi "İncil"
adlı bir kitabdan bəhs edər. Bir tək İncil, İncillər deyil. Hərçənd Xristianlar
tək İncili tanımır və bilmirlər, ancaq öndərlərinin
sözləri arasında, İsanın "İncil" adlı bir kitabının ol/tapıldığına bağlı
etiraflarını ehtiva edən bəzi məlumatlar tapmaq mümkündür. 22
17- Yaratma Kitabı, Çıxış Kitabı, Levililer Kitabı, Ədədlər Kitabı, Tesniye Kitabı.
18- Yeşu Kitabı, Hakimlər Kitabı, Rut Kitabı, Birinci Samuel Kitabı, İkinci
Samuel Kitabı, Birinci Krallar Kitabı, İkinci Krallar Kitabı, Birinci Tarixlər Kitabı,
İkinci Tarixlər Kitabı, Əzərə Kitabı, Nehemya Kitabı və Ester Kitabı.
19- Süleymanın Məsələləri Kitabı, Vaiz Kitabı və Neşideler Neşidesi Kitabı.
20-İşayanın Rüyetleri Kitabı, Yeremyanın Rüyetleri Kitabı, Yeremyanın
Mersiyeleri Kitabı, Hezekielin Rüyetleri Kitabı, Danielin Rüyetleri Kitabı,
Hoşeanın Rüyetleri Kitabı, Yoelin Rüyetleri Kitabı, Amosun Rüyetleri Kitabı,
Odadyanın Rüyetleri Kitabı, Delfinin Rüyetleri Kitabı, Mikanın Rüyetleri Kitabı,
Nahumun Rüyetleri Kitabı, Habakkukun Rüyetleri Kitabı, Tsefanyanın Rüyetleri
Kitabı, Hag-gayın Rüyetleri Kitabı, Zekaryanın Rüyetleri Kitabı, Malakinin Rüyetleri
Kitabı.
21- Pavlusun on dörd məktubu, Yaqubun Məktubu, Petrusun iki məktubu, Yuhannanın
üç məktubu, Yahudanın məktubu.
22- Pavlusun Galatyalılara yazdığı məktubda (Bap 1 : 6-7) belə deyilir: "Sizi
Məsihin inayətində çağırandan belə tezcə fərqli bir İncilə dönməkdə olduğunuza
çaşıram; o başqa bir İncil deyil, lakin sizi qarışdıran, və Məsihin İncilini
pozmaq istəyən kəslər var." ən/en-Neccar, "Qisas-ul Ənbiya" adlı əsərində,
Pavlusun bu sözünü və məktublarında keçən başqa sözləri dəlil göstərərək, mövcud
234........................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c.
Bununla birlikdə Quran, gerçək Tövratın bir qisiminin Yəhudilərin
əlində, eyni
şəkildə gerçək İncilin də bir qisiminin
Xristianların əlində ol/tapıldığına bağlı işarələr ehtiva etməkdədir.
Uca Allah belə buyurur: "İçində Allahın hökmü olan
Tövrat yanlarında olduğu halda, səni necə hakim edirlər?"
(Maidə, 43) Yenə belə buyurur: "Biz Xristianlarıq, deyənlərdən
də qəti söz al/götürmüşdük. Amma onlar, özlərinə xatırladılan şeydən
bir qisimini unutdular." (Maidə, 14) Ayələrin mövzuya istiqamətli
işarələri çox açıqdır.
TARİXİ BİR ARAŞDIRMA
1- Bu günki Tövratın Əhvalatı:
İsrailoğulları, Hz. Yaqubun soyundan gələn boylardan
meydana gəlməkdədir. Başlanğıcda köçəri qəbilələr olaraq yaşayırdılar.
Sonra Firon onları Misirə gətirdi. Onlara kölə rəftarı
edirdi. Nəhayət uca Allah, Hz. Musa vasitəçiliyi ilə onları Firon
və tətbiqlərindən qurtardı.
Musa zamanında, bir imam öndərliyində yaşayırdılar. Bu imam,
Hz. Musa (a.s) idi. Ondan sonra Yuşa (Yeşu) öndərlik etdi. Bir
müddət də İ-hud (Ehud), Cidin (Gideon) kimi hakimlər (hakimlər) tərəfindən
idarə olundular. Bunu izləyən müddətdə krallar dövrü başladı. İlk
kralları
Şaul (Saul) idi. Quran ondan "Talut" deyə danışar. Ondan
sonra Hz. Davud və Hz. Süleyman kral oldular.
Sonrakı dövrlərdə krallıqları parçalandı, gücləri dağıldı.
Bununla birlikdə müxtəlif krallar tərəfindən idarə olundular. Rehoboam, Abiyam,
Yero-boam, Yehoşafat, Yehoram kimi otuz küsər kral keçdi.
dörd İncilin xaricində başqa bir İncilin ol/tapıldığını və onun "Məsih İncili" olaraq
xatırlandığını söyləyər.
Al/götürü İmran Surəsi 1-6 ...............................................................................................235
Bölünmədən sonra gücləri davamlı olaraq zəifləyirdi. Nəhayət
Ba bil kralları özlərinə suveren oldular və Qüdsü ələ keçərdilər.
Bu hadisə təxminən olaraq İsadan əvvəl 600 illərində reallaşdı.
O dövrdə Babil kralı, Buhtunnussar (Nebukadnetsar) idi. Bir
müddət sonra Yəhudilər ona baş qaldırdılar. Buhtunnussar üzərlərinə
əsgərlərini göndərdi. Onları əhatə etmə altına aldı. Ölkəni fəth etdi.
Krallıq xəzinələrini, Sinaqoqun (Məscidi Aksentin) xəzinələrini talan
etdilər. Ədədləri on minləri bulan zənginlərini, güclüləri və sənətkarlarını
yığıb Babilə apardılar. Geridə zəiflərdən və yoxsullardan
başqa kimsə qalmadı. Buhtun-nussar, son İsrailoğulları
kralı olan Tsedekiyanı başlarında kral olaraq buraxdı. Tsedekiya,
Buhtunnussara itaət etmək məcburiyyətində idi.
Bu vəziyyət on il qədər bu şəkildə davam etdi. Bu sırada
Tsedekiya özünü bir ölçüdə güclü və daşındırıcı hiss etməyə başladı.
Misir Firavunuyla təmas qurdu. Ondan cəsarət al/götürərək böyükləndi
və Buhtunnus-sara baş qaldırdı.
Bu vəziyyət Buhtunnussarı hirsləndirdi. Üzərlərinə böyük bir
ordu göndərdi. Ölkələrini əhatə etmə altına aldı. Yəhudilər qalalara
sığındılar. Təxminən olaraq bir yarım il qalalarda qapalı qaldılar.
Sonunda aralarında qıtlıq və vəba epidemiyas(n)ı baş göstərdi.
Buhtunnussar, qalalar tamamilə təslim olana qədər əhatə etməyi
qaldırmadı. Bu hadisə, İsadan əvvəl 586 ilində reallaşdı.
Yəhudilər topluca qılıncdan keçirildi, yurdları yerlə bir edildi. Allahın
evini də yıxdılar. Bütün dini əlamətləri və işarələri ortadan qaldırdılar.
Sinaqoqlarını (Məscidi Axsa) bir torpaq yığınına çevirdilər.
Bu həngamədə Tövrat və içinə qoyulduğu Sandıq da itdi.
Bu vəziyyət, təxminən olaraq 50 il davam etdi. Bu müddət içində
Babildə yaşayırdılar. Kitablarından bir işarə, bir əlamət yox idi
əllərində. Məscidlərindən və evlərindən geriyə bütün isəklərdən,
torpaq yığınlarından başqa bir şey qalmamışdı.
Sonra Fars krallarından Koreş taxta keçdi. Ölkəsiylə Babillilər
arasında da döyüş halı davam edirdi. Koreş Babili fəth etdi. Ken
236........................................................................... əl-Mizan Fi Təfsir-el Quran - c.
te girdi. Babildə məhbus olaraq olan İsrailoğullarını sərbəst buraxdı.
Məşhur Əzərə, kralın yanında hörmətli bir yerə sahib idi. Kral Əzərəni
İsrailoğulları üzərinə əmr olaraq təyin etdi. Tövratı yazmasına, Sinaqoqu
(Məscidi Axsa) təmir etməsinə və köhnə nizamlarına geri dönmlerine
icazə verdi. Əzərənin İsrailoğullarını Qüdsə geri getirişi İsadan əvvəl
457 tarixinə rast gələr. Bundan sonra Əzərə, Köhnə Əhdi yazdı və təshih
etdi. Bu gün Yəhudilərin əlindəki Tövrat onun yığdığı bu kitabdır. 23
Bu əhvalat üzərində düşündüyün zaman, bu gün Yəhudilərin əlində
olan Tövratın dayaq zəncirinin qopuq olduğunu görərsən.
Bu Tövrat, bir tək adam (Əzərə) vasitəsilə Musaya söykənilir.
Əvvəlcə, onun kim olduğunu bilmirik. İkincisi, məlumatı və dərinliyi
haqqında bir məlumatınız yox. Üçüncüsü, etibarlılığı ölçüs(n)ü
haqqında məlumat sahibi deyilik. Dördüncüsü, Tövratın bütün hissələrini
haradan yığdığını bilmirik. Beşincisi, edilən səhvlər
və ya məşhur olan səhvli fikirləri hansı qaynağa görə təyin edəcəyimizi
bilmirik.
Təəssüf ki, bu uğursuz hadisə, digər bir uğursuz nəticəyə səbəb
olmuşdur. Belə ki: Bir qrup qərbli araşdırmaçı, Musanın varlığını
inkara yeldənmiş, Musa zamanında və ondan sonra yaşanan
hadisələrin heç olmadıqlarını irəli sürmüş və "Musa xəyali bir
şəxsiyyət idi." demişlər. Mən-zəri iddiaları Məryəm oğulu İsa (ə.s)
haqqında da dilə gətirənlər olmuşdur. Ancaq bir Müsəlmanın belə
şeylər söyləməsi mümkün deyil. Çünki Quran açıq bir ifadəylə
onun varlığından danışmaqdadır.
Dostları ilə paylaş: |
|
|