Peygamberlere iman 3 Peygamberlerin Görevleri 6

MUCİZE

1- Mucize ne Demektir?

Allah Teâlâ insanları hakka çağırmak üzere, kendi namına söz söyleyen peygamberler göndermiştir. Bu in­sanların peygamber olduklarının delili ne olacaktır? Her önüne gelen peygamberlik iddiasına kalktığı tak­dirde doğrusunu yalancısından nasıl ayırdedeceğiz? Şa­yet bir insanın elinde peygamber olduğunu isbat ede­cek vesika yoksa biz ona ne diye itimad edebiliriz?

İnsanların kendilerini tanıtabilmeleri için taşımağa mecbur oldukları hüviyet cüzdanları vardır. Bir talebe­nin trende, otobüste tanınması için, tasdikli kimlik kartları bulunur. Bu kartlar olmadığı takdirde talebe için tanınmış olan tenzilâttan faydalanamaz. Bir okul­dan mezun olan öğrenci, kendini çalışacağı müessese­lerde tanıtabilmek için okuldan bir diploma alır. Bu diploma bulunmadığı zaman kendisine o müessesede çalışma hakkı tanınmaz.

İşte mucizeler de böyledir. Peygamberlerin peygam­berlik şehadetnamesidir. Allah tarafından tasdikli ola­rak kendilerine verilmiş, diledikleri zaman, haber ver­dikleri, tabiî olmayan harikulade bir hâdise onlar tara­fından meydana getirilir. Veya karşılarında ona inanabilmek için kendilerine göre asla olmayacak zannettik­leri bir olay istenilir de, derhal istenen oluverir. Meselâ bir hayvanın konuşması, bir ağacın yürüyerek gelip peygamberin karşısında onun peygamberliğini ikrar et­mesi, taşların, ağaçların selâm vermesi... gibi.

O halde şimdi mucizenin tarifini yapabiliriz. Mûcize: Peygamberin, peygamberliğini isbat etmek üze­re, evvelce haber verdiği veya karşı tarafın tam istedi­ği şekilde meydana getirilen harikulade bir hâdisedir.

II- Mucizenin Hususiyetleri

1- Mucizenin gayesi, sadece peygamberin pey­gamber olduğunu ispat etmektir. Mucizenin gösteril­mesiyle istenilen şey budur. Bir defa peygamberlik is­bat edildikten, Allah tarafından vazifelendirilmiş oldu­ğu ve O'nun gönderdiği ahkâmın tebliğ edileceği anla­tıldıktan sonra mesele kalmamış demektir. Peygamber­lerin hayatları boyunca çektikleri en büyük meşakkat bu ilk merhaledir.

2- Mucize, peygamber vasıtasıyla, peygamberin evvelce haber verdiği şekilde aynen vaki olur. Yahut karşı taraftan istenildiği takdirde onların istedikleri şartlara uygun olarak meydana gelir. İstenilenin veya peygamber tarafından haber verilenin aksine olarak vuku bulmaz.

Peygamber olmadığı halde peygamberlik iddiasıyla ortaya atılan mütenebbiler, bazân bir mucize gösterme­ğe kalkarlar. Fakat Allah Teâlâ onların istediklerinin tam aksini yaratmak suretiyle onların yalanlarını mey­dana çıkarır. Müseylimetü’l-Kezzab, suyu az olan bir kuyunun suyunu çoğaltacağını iddia ederek kuyuya tükürmüş, fakat kuyu tamamen kurumuştur.

3- Mucize, gösterildiği zamana göre, o zamandaki insanların çalışmakla yapamıyacakları üstünlükte olur. Öyle ki, peygamber tarafından, gösterildiği muci­zenin benzerini meydana getirdikleri takdirde davadan vazgeçeceği bildirildiği halde karşı tarafın bu istenileni yapmaları mümkün olmaz. Peygamberin, Allah'ın iz­niyle bu meydan okuyuşuna tehaddî denir.

4- Mucizeler, karşı tarafı susturacak, düşünce sa­hibi akıllı bir kimseyi ikna edecek derecede kuvvetli olur. Şayet gösterilen mucize alelade hâdiseler olursa, bu takdirde, davet edilenin iman etmemekte mazeretli olmaları gerekir. Yani kâfirlerin, "gösterdiğin mucize sana iman etmek için kâfi değil" demeleri mümkün olur. Aslında gösterilen mucize mutlaka karşısındakini ikna edecek, "bunu olsa olsa bir peygamber yapabilir" dedirtecek kudrette gösterilmiştir, Mucizede kusur ara­mak, gönderdiği peygambere peygamberliğini isbat edebilmesi için kâfi derecede delil vermediğini, bir baş­ka anlatışla ona sahte diploma tanzim ettiğini düşün­mek olur. Bu düşünce sakattır. Allah Teâlâ, böyle hal­lerden münezzehdir.

İlerde, inanmayanların niçin inanmadığını anlata­cağız.

5- Mucize, daha ziyade, peygamberlerin yaşadığı devirlerde en çok rağbet edilen sahalarda olur. Şayet böyle olmasa, davet edilenlerin dikkati çekilemez. Pey­gamberle, mucizeyle ve onun davetiyle ilgilenilmez. Hazreti Musa'nın asasının büyük yılana çevrilmesi, eli­ni koynuna sokup çıkarınca nurlar saçması gibi muci­zeler o devirde pek rağbette olan sihirbazlıkla alâkalıdır. Hazret-i İsa devrinde doktorluğun ilerlemesi sebebiyle ona da hastaları iyi etmek, dilsiz ve kekeme­leri konuşturmak, ölüleri diriltmek... gibi mucizeler ve­rilmişti. Peygamberimiz zamanında da edebiyatın iler­lemesi neticesi olarak bütün edebiyatçılara pes dedir­ten Kur'ân-ı Kerîm verilmiştir.

6- Mucizenin peygamberle alâkası, sadece onun elinde vaki olmasıdır. Onu hakikatte meydana getiren Allah Teâlâ'dır. Peygamber, mucize göstermek için en küçük bir meşakkat, yorgunluk çekmediği gibi, onun uğraşıp didinmesine, sihirbazlar gibi türlü zahmetler çekmesine, mucize gösterebilmek için maddî bir ön ha­zırlık yapmasına lüzum yoktur. O, Hind fakirleri gibi uzun süren riyazata, seneler senesi hünerler öğrenme­ğe mecbur ve muhtaç değildir. Ayın ikiye bölünmesi için parmağıyla işaret etmesi, yağmurun yağması için Rabbine dua etmesi, denizin yarılması veya taşın orta­sından suların fışkırması için asasıyla dokunması kâfidir.

III- Harikulade Haller ve Hâdiseler

Harikulade, tabiî kanunlara uygun olmayarak meydana gelen hâdisedir. Bunların en büyüğü ve tesir­lisi mucizedir. Bunları sayalım:

I- İrhas:

Peygamberlikten evvel veya sonra, peygamberin bir dâvası ve meydan okuması olmaksızın meydana gelen hallerdir. Peygamberimize taşların, ağaçların selâm vermesi, yaslanarak hutbe okuduğu bir ağaç kütüğü­nün ayrılık sebebiyle inlemesi ve bindiği hayvanların aslında tembel ve inatçı olsalar bile yürük ve uysal ol­maları gibi. Peygamberimizin çocukluğunda süt annesinin evin­de bereketin artması, süt annesinin memelerinden sa­dece birini emmesi, dedesi Abdü'l-Muttalib ile çıktığı bir yağmur duasında eliyle işaret eder etmez bulutların kümelenip yağmurun yağması gibi haller irhas sayılır.