Summa caietana de pctis Et noui testamẽti iẽtacula

ALiqui Officium & potestatem romani

pont. quam non ab homine sed a

deo recepit / sub suo arbitrio redire molientes,

legatos ipsius nisi ab eis petiti fuerint / vel de

beneplacito eorum transmissi / sibi terras sub=<-P>

@@0@

@@1@Excōmunicatio. 114

<-P>iectas (dicentes hoc sibi de consuetudine competere) ingredi

non permittunt. Nos huiusmodi consuetudinem authoritate

apostolica penitus reprobantes, legatos ipsos ab omnibus cuius=

cun preeminentie conditionis aut status fuerint / debere ad=

mitti decernimus: nec eos pretextu cuiusuis consuetudinis impe

diri posse a quoꝗ̈ christiano nominegloriante, quo minus regna/

prouincias/terras quaslibet ad que ipsos destinari contigerit / in=

grediantur libere/ac commisse sibi legationis officium exerceāt

in eisdem.  Qui vero decetero super p̃dictis dictos legatos aut

etiam nuncios quos ad quascun partes pro causis quibuslibet

sedes ipsa transmiserit / presumpserint impedire, eoipso senten=

tiam excommunicationis incurrant. Io. xxij. in extra. ca. super

gentes.

Canonis Istius materia est sacrilegium in apostolicā

authoritatem. Quo ad personas est vniuer=

salis. Quo ad actiones, vna prohibetur: scilicet impedire legatos

seu nuncios apostolicos, ne recipiantur & faciāt ea ad que missi

sunt. Et est ep̃alis/quantum est ex hoc canone.

¶ In vocatos ad dirigendum moniales in electionibus, non

abstinentes ab his vnde oriri vel nutriri possit discordia in

ipsis electionibus faciendis. Ca. lxxx.

HJ Quos ad dirigendas in electionibus mo=

niales deinceps contigerit euocari: ab his

prorsus abstineant per queinter eas super fa=

ciendis ipsis electionibus oriri possit discordia/

vel exorta nutriri: alias eoipso excommunica=

tionis snĩe se nouerint subiacere. De elec. ca. indẽnitatibus. li. vi.

Canonis Istius materia est discordie occasio in electio

ne. Et quantum ad personas/ cōprehendit oẽs

& solos vocatos ad dirigẽdũ moniales in electionibus faciẽdis.

Quātũ ad actiōes/duas cōprehẽdit. Prima ẽ nō abstinere ab his<-P>

@@0@

@@1@Excōmunicatio.

<-P>vnde possit oriri discordia in faciendis dictis electionibus. Sca

est non abstinere ab his vnde possit nutriri discordia exorta suꝑ

dictis electionibus faciendis.  Ex quibus bene cōsideratis/clare

liquet ꝙ non vocati ad dirigendas &c. quantũcun seminent

discordias & diabolice agant, exempti sunt ab hoc canone. Et

similiter illi qui discordias seminant super electionibus factis/

etiam si sunt de numero vocatorum: quoniam pene non exten=

duntur vltra casus suos. Et est ep̃alis.

¶ In eos qui ordini predicatorum aut minorum contume

liam seu iniuriam in septem casibus inferunt. Ca. lxxxi.

INtrantes Monasteria monialiũ pre=

dicatorum (siue seculares

siue ecclesiastice persone sint) in casu non con

cesso a constitutionibus earum/ vel sine licentia

magistri ordinis / aut alterius ab ipso magistro

habentis super hoc potestatem, sunt ipso facto excommunicati.

A qua excōmunicatione non possunt absolui (preterꝗ̈ in mor=

tis articulo) nisi a papa vel a magistro ordinis / vel ab alio ha=

bente super hoc specialem authoritatem ab aliquo predictorũ.

Et ista sententia est lata etiam per papam in bulla ordinis.

 Intrantes monasteria sancte clare seu monialium ordinis mi

norum/in casibus non concessis in regula ipsarũ/vel sine licen=

tia eorum qui dare possunt, sunt ipso facto excommunicati. Et

pape reseruatur absolutio/vel generali ipsius ordinis.

¶ Quicun libellos famosos in vulgari vel literali sermone/

necnon cantilenas vel rithmos edere vel detinere vel publicare

presumunt/in infamtam status ordinis predicatorum vel mino

rum, sunt excommunicati. A qua excommunicatione non pñt

absolui/nisi personaliter sedi apostolice se presentent. Alexander

in priuilegio ex alto. & in alio/non sine multa.

¶ Quicun predicare / docere vel defensare presumunt ꝙ<-P>

@@0@

@@1@Excōmunicatio. 115

<-P>predicatores vel minores non sint in statu perfectionis / & ꝙ

non liceat eis de elemosinis viuere/& ꝙ non liceat eis predica=

re vel confessiones audire de licentia summi pont. aliorum pre=

latorum inferiorum & rectorum ecclesiarum aut sacerdotum

parochialium consensu minime requisito, sunt excommunicati.

A qua sententia non possunt absolui / nisi personaliter sedi apo=

stolice se presentent. Alexander vbi supra.  Idem bonifa. ix. in

priuilegio/sacre religionis. Vbi etiam excōmunicantur omnes

qui impediunt eosdem fratres ne possint in suis ecclesiis celebra

re/recipere elemosinas/vel predicare.

¶ Quicun presumunt in loca fratrum predicatorum violen

tiam damnabilem exercere, eoipso sententiam excōis incurrunt.

A qua absolui nequeunt, nisi per sedem apostolicam / vel per

conseruatores ordini predicatorum deputatos. Clemens in qui=

busdam locis/& in alto.

¶ Quicun in monasterio vel ecclesiis suis detinent apostatas

or. predicatorum/nisi eos eiecerint postꝗ̈ eis per fratres dicti ordi

nis ne eos detineant fuerit denunciatum, sunt excommunicati.

Bonifa. in priuilegio/virtute.

 Item fratres minores qui presumunt recipere fratres or. p̃dica

to℟ ꝓfessos sine licẽtia summi pont. faciẽte exp̃ssam de indulto

hmōi mentionẽ/vel nisi prius suo℟ priorũ licentia fuerit petita

& obtenta, sunt excōmunicati. Clemens ad minores. quos nos.

 Idem de heremitanis. alexander ad heremitas. vestram.

¶ Magistri/rectores artista℟ & scolares studij parisieñ. qui pu

blice vel occulte fratres p̃dicatores vel minores/ a consortio vni

uersitatis parisieñ. excludere moliun{t$}, sunt ipso facto excōicati.

A qua excōmunicatione absolui nequeunt/nisi personaliter sedi

apostolice se presentent. Alexander/ex alto.

Circa Hos septem canones relatos a sancto anthonino in

tertia parte sue summe/aduerte ꝙ primus (scilicet

de ingressu monasteriorum) dolum seu presumptionẽ reꝗrit.<-P>

@@0@

@@1@Excōmunicatio.

<-P>Ita ꝙ nō solũ excusantur ingredientes ex ignorātia quasi inuin

cibili (puta ꝗa cōsueuerunt monasteria alicubi liberum habere

ingressum/& nihil scitur de excōmunicatione) sed etiam scien

tes excommunicationem & existentes in locis vbi seruatur / si

ingrediũtur in aliquo casu putantes sibi licere, excusantur: quia

non presumunt. & in decretali prohibente ingressum in mona=

steria or. predicatorum/ponitur verbum presumat.

 In Secũdo quo canone nota/ꝙ nō sunt excōicati detrahẽtes

hmōi religiosis/sed detrahentes statui: vt lr̃a clare dicit.

PReter Has aũt excōicationes inueniuntur

multe alie/in tria distincte genera.

Earũ nā alique ꝗ̈uis sint note, non tñ sunt con=

sensu vtentiũ cōprobate: quales sunt oẽs cōtra nō

reuelantes simoniā/& contra dantes pro habenda

gratia vel iustitia in curia romana.  Alie sunt cōiter ignote: qua

les sunt multe que dñr. Io. xxij. Que non pñt esse vtentium con

sensu firmate, ex quo vt ignote aut incerte fuerunt & sunt.

Vidit forte quispiā vnam copiam & scripsit: quod ea facilitate

reijcitur qua proponitur. Has ego non retuli: ꝗa nolo esse doctor

similium. Et hec duo genera non ligant: quia leges infirme seu

abrogate sunt.

¶ Alie sunt note quidem/sed quia noue & nescio an sint rece

pte, ideo ambiguus sum: vt sunt ille que in concilio lateraneñ.

vltimo sub iulio secundo & leone decimo continentur. quas

glosare presumere excommunicatum ibi est. Et vna est contra

cardinales ro. ecclesie/reuelantes aliquid in consistorio vetitum

a papa: alia est contra impressores librorum: alia contra predica

tores miraculorum. Quarum tenor est.