ABsolutionis Beneficiũ ab excom
municationis senten=
tia/vel quācũ reuocationem ipsius aut suspen
sionis seu etiam interdicti/ per vim vel metum
extortam, presentis constitutionis authoritate
omnino viribus euacuamus. Ne autem sine vindicta/ violentie
crescat audacia, eos qui reuocationem seu absolutionem huius=
modi/vi vel metu extorquent/ excommunicationis sententie de
cernimus subiacere. Gre. x. extra. de his que vi me. ca. vnico.
lib. vi.
Canonis Istius materia est sacrilegium quo offendi{t$}
ecclesiastica libertas quantum ad opus absol=
uendi seu reuocandi penas excommunicationis/ suspẽsionis vel
interdicti. Et quo ad personas est vniuersalis. Quo ad actiones
vero duas punit. Prima est extorquere vi. Secunda extorquere
metu absolutionem seu reuocationẽ excommunicationis/ suspen
sionis vel interdicti.
¶ Vbi nota primo/ꝙ vis seu metus illatus non distinguitur in
ter magnum & paruum. qualẽcun. n. vim aut qualemcun
metum intulerit / sufficit si inde subsequutus est effectus abso
lutionis seu reuocationis: quia canon nō distinguit (vt dictũ est)
inter magnum & paruum. Quod si ex timore innato & non
illato prelatus absoluit aut reuocat, non est locus huic pene: quia
in casu tali nullus extorquet vi aut metu: sed ipsemet iudex seu
prelatus meticulosus seipsum torquet. Nota secundo ꝙ non
refert ad presentem canonem / an sententia excommunicationis
&c. fuerit iusta vel iniusta: qualiscun. n. fuerit / prohibet lex
modum talem reuocandi, scilicet per vim & metum. Nota
tertio/ꝙ quia verba cum effectu intelliguntur, ideo licet vis aut<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio. 89
<-P>metus ingeratur/nisi absolutio aut reuocatio ex vi aut metu ex
torta sit/non incurritur excommunicatio ista. Nota quarto/ꝙ
quia canon non restringit se ad extorquentes absolutionem vel
reuocationem censure contra seipsos/& similiter non restringit
se ad sententiam latam ab homine vel a iure, ideo ligat extor=
quentes vi vel metu absolutionem vel reuocationẽ/tam si cōtra
alium ꝗ̈ si contra se/& tam si ab homine ꝗ̈ qũolibet aliter cen=
sure sententia lata sit. Et est ep̃alis.
¶ In offendentes ecclesiasticam libertatem in clauium
officio/claudentium diuinum cultum excommunicatis &
interdictis. Ca. xlij.
PResumptores Prefatos qui in lo
cis interdicto sup
positis quenꝗ̈ de cetero diuina celebrare officia
quomodolibet cogere, aut qui modo predicto
ad officia eadem audienda aliquos excommu=
nicationis presertim vel interdicti ligatos sententia/ euocare, seu
qui ne excommunicati publice aut interdicti / de ecclesiis dum
in ipsis missarum aguntur solennia a celebrantibus moniti vt
exeant/prohibere, nec non excommunicatos publice & inter/
dictos qui in ipsis ecclesiis nominatim a celebrantibus vt exeant
moniti/remanere presumpserint / excommunicationis sententia
(a qua per sedem duntaxat apostolicam possint absolui) sacro
approbante concilio innodamus. de sen. excom. grauis in cle.
Canonis Istius materia est sacrilegium quo offendi{t$}
ecclesiastica libertas in clauiũ officio/ clau=
dentium diuinum cultum excommunicatis & interdictis. Et
quo ad personas/partim est particularis/ligans solos nobiles &
dominos temporales: & partim est vniuersalis. Quo ad actio=
nes punit quattuor actiones: cogere/euocare/prohibere/ & rema
nere. Ita ꝙ excommunicantur primo cogentes celebrare in locis<-P>
@@0@
@@1@Excōmunicatio.
<-P>interdictis: secundo euocantes ad eadem officia aliquos p̃fertim
excommunicatos vel interdictos: tertio prohibentes ne exeant
inde excommunicati aut interdicti moniti: quarto remanentes
in ipsis ecclesiis/si publice sint excōicati aut interdicti, & nomi=
natim moniti a celebrantibus vt exeant.
¶ Vbi nota primo dr̃iam inter tres primos casus & quartũ/in
hoc ꝙ tres primi restringuntur ad nobiles & dños tꝑales: quia
pronomen relatiuum qui refert p̃sumptores p̃fatos, quos dixerat
esse nobiles & dños tꝑales. Quartus aũt cōis est oĩbus vtrius
sexus excōicatis publice &c. quia ad hoc distinguendũ cōtinua{t$}
lr̃a/copulando ad p̃sumptores p̃fatos/oẽs excōicatos publice etc.
dum dicit. necnō excōicatos publice &c. Nota secũdo dr̃iam
inter tertiũ casum & reliquos/ in hoc ꝙ tertius restringitur ad
missarũ solẽnia: alij aũt cōes sunt misse & alijs diuinis officijs.
Nota tertio/ꝙ licet decretalis narrando restringat se ad terras
que sunt nobiliũ seu dño℟, puniendo tñ latius iudicat / & ligat
nobiles ac dños qui in locis interdictis/siue sint illorum loca siue
non/presumunt &c. si secundum verba exponenda sit. Secus
autẽ si punitionis sententia iuxta narrata intelligenda sit. Quod
ita verius videtur vt sic tenendum putem: quia cōclusio p̃missis
consonare debet. Nota quarto/ꝙ quia decretalis quadruplicem
modum euocandi narrauerat/& statuendo dicit p̃dicto modo,
omnem predictum modum quadruplicẽ comprehendit: scilicet
nunc hos nunc illos vocando/nunc compellendo/nunc campa=
nis/nunc voce preconia. Et est papalis.
¶ In impediẽtes sequestrationem beneficij/vna diffinitiua
sententia contra possessorem promulgata/per loci ordinariũ
factam, vel fructus sequestratos quoquo modo occupare
presumentes. Ca. xliij.
Dostları ilə paylaş: |