-ehtiyatların, bütün qüvvələrin və mübarizə imkanlarının tükənməsi.
Münaqişənin aradan qaldırılması dedikdə ona münaqişənin əsas struktur elementlərinin ləğvi ilə
nəticələnən təsir başa düşülür. Münaqişənin aşağıdakı üsulların köməyi ilə aradan qaldırılması
mümkündür:
-opponentlərdən birinin münaqişədən çıxvarılması (başqa şöbəyə, filiala keçirilməsi; işdən
çıxarılması):
-uzun müddət ərzində opponentlərin qarşılıqlı fəaliyyətinin istisna olunması (onların birinin,
yaxud hər ikisinin uzun müddətli ezamiyyətə göndərilməsi və s.);
-münaqişə obyektinin aradan qaldırılması (ana münaqişəyə səbəb olmuş oyuncağı dalaşan
uşaqların əlindən alır).
Başqa münaqişəyə keçmə tərəflərin münasibətlərində yeni, daha əhəmiyyətli ziddiyyət
yarandıqda və münaqişə obyekti dəyişdikdə baş verir. Münaqişənin yekunu tərəflərin vəziyyəti
və onların münaqişə obyektinə münasibəti baxımından mübarizənin nəticəsi kimi nəzərdən
keçirilir.
Münaqişənin aşağıdakı yekunları mümkündür:
-bir, yaxud hər iki tərəfin aradan qaldırılması;
-hər iki tərəfin həmin obyektə qəsddən imtina etməsi;
-hər iki tərəfin mənafelərini təmin edən obyektlərin alternativ qaydada müəyyən
edilməsi.
Münaqişənin həlli meyarları məsələsi vacibdir. Amerika konfliktoloqui M.Doyçun fikrincə,
münaqişənin həllinin başlıca meyarını onun nəticələrinin tərəfləri qane etməsi təşkil edir.
48.Münaqişələrin həlli şərtləri və amilləri.
Münaqişələrin uğurlu həllinin əksər şərtləri və amilləri psixoloji xarakter daşıyır, çünki
opponenrtlərin davranışının və qarşılıqlı fəaliyyətinin xüsusiyyətlərini əks etdirir. Bəzi
tədqiqatçılar təşkilati, tarixi, hüquqi və digər amilləri fərqləndirirlər . Onları daha ətraflı surətdə
nəzərdən keçirək. Münaqişəli qarşılıqlı fəaliyyətin dayandırılması hər hansı münaqişənin həllinə
başlanmasının ilk və aşkar şərtidir. Bir, yaxud hər iki tərəfdən zorakılığın köməyi ilə öz mövqeyinin
gücləndirilməsi, yaxud opponentin mövqeyinin zəiflədilməsi üzrə hansısa tədbirlər görüldükcə
münaqişənin həllindən söhbət gedə bilməz. Opponentlərin məqsədləri, mənafeləri naminə
ümumi, yaxud yaxın məzmunlu təmas nöqtələrinin axtarışı ikitərəfli prosesdir və həm öz məqsəd
və mənafelərinin, həm də digər tərəfin məqsəd və mənafelərinin təhlilini nəzərdə tutur. Tərəflər
münaqişəni həll etmək istədikdə diqqəti opponentin şəxsiyyəti üzərində deyil, mənafeləri
üzərində cəmləşdirməlidirlər. Münaqişənin həlli zamanı tərəflərin bir - birinə sabit mənfi
münasibəti qalır. O, opponent haqqında mənfi rəydə və ona münasibətdə mənfi emosiyalarda
ifadə olunur. Münaqişənin həllinə başlamaq üçün bu mənfi münasibəti yumşaltmaq zəruridir.
Başlıcası opponentə münasibətdə mənfi emosiyaların intensivliyini aşağı salmaqdır. Eyni
zamanda, opponenti düşmən kimi görməkdən vaz keçmək məqsədəuyğundur. Başa düşmək
vacibdir ki, münaqişənin yaranmasına səbəb olmuş problemi birlikdə, birgə səylərlə həll etmək
daha yaxşıdır. Buna,
birincisi, öz mövqeyinin və hərəkətlərinin hüquqi təhlili təkan verir. Öz
səhvlərinin aşkara çıxarılması və etiraf olunması opponentin mənfi münasibətini aşağı salır.
Dostları ilə paylaş: