Tevhid Akidesi 4 İmanın Rükünleri 4

Semavi Kitaplara İman

İmanın rükünlerinden biri de Allah Tealâ'nın nebi ve rasûllerine indirdiği kitaplara iman etmektir.

"Gönderilen peygamber, Rabbi tarafından kendi­sine indirilene iman etti müminler de iman ettiler. On­lardan herbiri Allah'a O'nun meleklerine iman etti­ler.". (Bakara: 285)

"Kim Allah'ı meleklerini, kitaplarını peygamber­lerini ve kıyamet gününü inkâr ederse tam manasıyla sapitmıştır." (Nisa: 136)

(Meşhur) hadiste de geçtiği gibi Cibril Rasûlüllah (a.s.)'a imanı sormuş o (Rasûlüllah (sav) da şöyle cevap vermiştir: "iman: Allah'a, meleklerine, kitaplarına, pey­gamberlerine, kıyamet gününe ve bir de haynyla şerriyle kadere inanmandır.".

Allah Tealâ semavi kitapların bazısının isimlerini Kur'an'ı Kerim'de de anmış, bazısını ise anmamıştır. Biz­lere isimlerini bildirdiği kitaplar şunlardır: ³⁸

1. Musa (a.s.)'ya İndirilen Tevrat:
"Biz içinde doğruya rehberlik ve nur olduğu halde Tevrat'ı indirdik. Kendilerini (Allah'a) vermiş pey­gamberler onunla yahudilere hükmederlerdi. Allah'ın kitabını korumaları kendilerinden istendiği için Rable-rine teslim olmuş zahidler ve bilginler de (onunla hük­mederlerdi.). Hepsi ona (Hak olduğuna) şahidlerdi.". (Maide: 44) ³⁹
2. İsa (a.s.)'ya İndirilen İncil
"Önündeki Tevratı doğrulayıcı olarak izleri üzeri­ne, Meryem oğlu İsa'ya, arkasından gönderdik. Ve ona içinde doğruya rehberlik ve nur bulunmak, önündeki Tevrat'ı tasdik etmek, sakınanlara bir hidayet ve öğüt olmak üzere İncil'i verdik.". (Maide: 46) ⁴⁰
3. Davud (a.s.)'a İndirilen Zebur
"Biz Davud'a Zebur'u verdik.". (İsra: 55) ⁴¹
4. Allah Tealâ'nın İbrahim ve Musa (a.s.)'ya İndir­diği Sahifeler:
"Yoksa kendisine haber verilmedi mi, Musa'nın sahifelerinde yazılı olanlar? Ve sözünü yerine getiren İbrahim'in sahifelerindekiler? Gerçekten hiçbir gü­nahkâr başkasının günah yükünü yüklenemez. Bilinsin ki insan için kendi çalışmasından başka birşey yoktur. Ve çalışması da ileride görülecektir. Sonra ona karşılığı tastamam verilecektir. Ve şüphesiz en son varış Rabbi-nedir.". (Necm: 36-42)

"Temizlenen, Rabbinin adını anıp ona kulluk eden kimse kuşkusuz kurtuluşa ermiştir. Fakat siz (Ey İn­sanlar!) Âhiret daha hayırlı ve daha devamlı olduğu halde dünya hayatını tercih ediyorsunuz.

Şüphesiz bunlar, ilk gönderilen kitaplarda İbrahim ve Musa'nın Kitaplarında da vardır." (el-Â'lâ: 14-19)

Ebu Zer (r.a.)'den şöyle rivayet olunmuştur: "Dedim ki; Ey Allah'ın Rasûlü! İbrahim'in sayfaları ne idi?" "Hepsi emsal (meseleler)" buyurdular. Şöyle ki;

"Ey imtihan olunan, aldanmış güç sahibi! Dünya'yi üst üste yığasm diye seni göndermedim. Mazlumun duası­nı bana ulaşfirmayasın, diye gönderdim. Çünkü kâfir de olsa mazlumun duasmı geri çevirmem.

Aklına yenik düşmedikçe, akıllı kişinin bir takım belirli saatleri olması lazımdır. Bir saat Rabbine yalvanr,bir saat nefis muhasebesi yapar, bir saatte Allah'ın yarattıklarını dü­şünür. Ve bir saatini de yeme, içme gibi ihtiyaçları için ayırır.

Akıllı kişi ancak üç şeyden dolayı (bir yese) düşebilir: Ahiret veya yaşam için-hazırlık ya da helalinden lezzet sağlamak için. Akıllı kişinin zamanım iyi değerlendirmesi, işine iyice sarılması ve dilini tutması lazımdır. Konuşmayı da önemli bir iş sayan kişi kendisini ilgilendirmeyen konu­larda fazla konuşmaz."

Dedim ki: "Ey Allah'ın Rasûlü! Musa (a.s.)'nm sahi-feleri nelerden ibaretti?" Buyurdular ki:

"Hepsi ibret-öğüttü." şöyle ki;

Şaşarım o kimseye ki kesin öleceğini bildiği halde eğ­lenir.

Şaşarım o kimseye ki cehenneme kesin inandığı halde güler.

Şaşarım o kimseye ki kadere kesin inandığı halde yo­rulur. Şaşarım o kimseye ki dünyayı ve onun ehliyle birlik­te değiştiğini gördüğü halde onda huzur-sukunet bulur. Şa­şarım o kimseye ki yarınki hesaba kesin inandığı halde amel etmez.".

Dedim ki: "Ey Allah'ın Rasûlü bana öğüt ver" buyur­dular ki: "Allah'tan korkmam tavsiye ederim. Çünkü bü­tün işlerin başı O'dur.". Beni biraz daha aydınlat, dedim.". Buyurdular ki: "Kur'an okumaya ve Allah'a inanmaya de­vam et. Çünkü sana yerde nur, gökte azıktır.". Biraz daha aydınlat, dedim. Buyurdular ki; Çok gülmekten sakın. Çünkü o kalbi öldürür ve yüzün nurunu giderir.". "Biraz daha aydınlat" dedim. Buyurdular ki: "Cihada devam et, çünkü bu ümmetin ububiyeti odur.". Biraz daha, dedim. Buyurdular ki: "Senden üstte olana değil, altta olana bak. Çünkü o Allah'ın senin üzerindeki nimetini küçümseme-men için en uygundur.".

"Biraz daha" dedim. Buyurdular ki; Senden olduğunu bildiğin şey seni halktan alıkoysun. Yaptığın şeyleri onlara anlatıp durma. Halkın durumunu bildiğin halde, kendi du­rumunu bilmemen ve yaptığın şeyleri onlara anlatıp dur­man ayıp olarak sana yeter.".

Sonra eliyle göğsüne vurdular ve şöyle buyurdular: "Ey Eba Zer! Tedbir gibi akıl, (Haramlardan) kaçınmak gi­bi takva ve güzel ahlâk gibi de şeref yoktur.". (el-Akide-tü'lislamiyye 161, 163) ⁴²
5. Muhammed (a.s.)'e İndirilen Kur'an'ı Kerim:
O semavi kitapların en son indirilenidir.

"Allah ki, ondan başka tanrı yoktur, daima diri ve (yaratıklarını) koruyup yöneticidir. Sana Kitabı hak ile ve kendinden öncekini doğrulaycı olarak indirdi. Bun­dan önce de insanlara doğru yolu göstermek için Tev­rat ve İncil'i indirmişti. (Doğruyu ve eğriyi birbirin­den) ayırdeden (Kitapları) da indirdi.". (Âli İmran: 2-4) ⁴³

Kur'an-I Kerım'ın Özellikleri

Allah Tealâ Kur'an'ı Kerim'i önceki kitapların tü­münden ayırdedici birtakım özelliklere sahip kılmıştır. Bunların en önemlileri şunlardır:

Kur'an'ı Kerim; önceki semavi kitapların içerdiği ila­hî öğretilerin tümünün özünü kapsar. Onlarda bulunan; Al­lah'ın tevhidi, O'na ibadet ve itaatin vacip oluşu, cezayı tasdik etmek, hakkı uygulamanın vacib olması ve güzel huylarla ahlaklanmak gibi, konulan destekleyici ve onay-layıcı olarak gelmiştir. O kitaplardaki, dağınık olan güzel­lik ve faziletleri bir araya getirmiştir. Ve yine onlardaki gerçekleri kabullenerek, yapılan tahrif ve tağyirleri de açıklamak suretiyle, Öncekileri kontrol edici olarak nazil olmuştur.

"Sana da, daha önceki kitabı doğrulamak ve onu korumak üzere Kitabı gönderdik. Artık aralarında Al­lah'ın indirdiği ile hükmet; sana gelen gerçeği bırakıp da onların arzularına uyma.". (Maide: 48)

2. Kur'an'ı Kerim kolaydır ve anmak, ezberlemek an­lamak ve onun hükümleriyle amel etmek içinde kolaylaştı­rılmıştır. Onda anlaşılması veya amel edilmesi güç hiçbir-şey yoktur.

"Andolsun ki biz Kur'an'ı öğüt almak için kolaylaş­tırdık. Düşünüp öğüt alan yok mudur?". (Kamer: 17)

3. Kur'an'ı Kerim Allah Kelamıdır. Bu kainatta onun yapısıdır. Öyleyse Allah Tealâ'nın kelâmı ve yapısı birbiri­ne aykırı düşmez, bilakis her biri diğerini doğrular. İşte bundan dolayı ilmi gerçekler, Kur'an'i Kerim'in önceden açıkladığı konuları destekler mahiyette çıkmıştırlar. Al­lah'ın ebedî kalmasını dilediği bu Kur'an'ı, bilimin gün gelip de Kur'an'ın ihtiva ettiği gerçeklerden birine ters düşmesi düşünülemez.

"Ufuklarda (yer, gök ve dünya üzerinde) ve kendi nefislerinde insanlara ayetlerimizi göstereceğiz ki, o Kur'an'ın gerçek olduğu, onlara iyice belli olsun. Rab-binin her şeye şahit olması yetmiz mi?". (Fussilet: 53)

4. Kur'an-ı Kerim'in dışındaki diğer semavi kitaplar bütün milletlere değil de belli bir millete indirilmişlerdi. Her ne kadar bunlar dinin aslı (Tevhid Akidesi)'nde aynıy-salar da, onlarda bulunan hükümler belli zamanlarda belli topluluklara mahsustu.

"(Ey Ümmetler!) Herbirinize bir şeriat ve bir yol verdik." (Maide: 48)

Kur'an'ı Kerim ise bütün beşeriyete mahsus bir şeriat olarak gelmiştir. Onda insanların dünya ve âhiret mutlu-için gereken her şey vardır. Kendinden önceki bü­tün şeriatları neshetmiştir. Şeriatın da, her zaman ve me­kan için elverişli olan ebedi ve nihaî hükümleri (kendinden sonra başka hüküm verilmesine gerek duyulmayan son hü­kümler) toplamıştır. Böylece bütün insanların akide ve şe­riatı "tek" hale gelmiş oldu.

"Alemlere uyarıcı olsun diye kulu Muhammed'e (Aleyhisselam) Furkanı indiren Allah yüceler yücesi­dir.". (Furkan: 1)

"De ki: Ey İnsanlar! Gerçekten ben sizin hepinize, göklerin ve yerin sahibi Allah'ın (gönderdiği) elçiyim.". (Araf: 158)

"Biz seni ancak alemlere rahmet olarak gönder­dik.". (Enbiya: 107)

"Kim İslâm'dan başka din ararsa,bilsin ki kendi­sinden (böyle bir din) asla kabul edilmeyecek ve o, âhi-rette ziyan edenlerden olacaktır." (Âli İmran: 85)

5. Allah Tealâ; Kur'an'ı Kerim'in ebediliğini sağla­mayı ve onu her türlü değişimden korumayı kendi üzerine almıştır.

"Kur'an'ı kesinlikle biz indirdik; elbette onu yine biz koruyacağız.", (Hicr: 9)

"Halbu ki o (Kur'an) eşsiz bir kitaptır. O'na önün­den de ardından da batıl gelemez, o, hikmet sahibi, çok övülen Allah'tan indirilmiştir.". (Fussilet: 41-42)

Adı geçen kitaplardan başka, diğer peygamberlere in­dirilen birtakım kitaplar da vardır. Bunların isimlerini Al­lah Tealâ Kur'an'ı Kerim'de anmamış; yalnızca gönderdi­ği, her peygambere kavmine tebliğ etmesi için bir kitap verdiğini bizlere haber vermiştir: "İnsanlar (aslında) bir tek ümmet (millet) idi. Bu durumda iken Allah, müjde verici ve uyarıcı olarak peygamberleri gönderdi. İn-sanlar arasında anlaşmazlığa düştükleri hususlarda hüküm vermeleri için onlarla beraber hak yolu göste­ren kitapları da indirdik.". (Bakara: 213)

"Andolsun biz peygamberlerimizi açık delillerle gönderdik ve insanların adaleti yerine getirmeleri için beraberlerinde Kitabı ve mizanı indirdik.". (Hadid: 25)

Semavi Kitaplara iman açısından imanın önemli rük­nü şöyledir; Allah Tealâ bu kitapları dosdoğru olarak nebi ve rasûllerine indirmiştir. Bu kitapların hepsi hakkı, nuru, hidayeti ve Allah Tealâ'nm uluhiyet ve rububiyet sıfatla-rındaki birliğini tamamıyla kapsar. Allah Tealâ'nın muha­fazasını üzerine aldığı semavi kitapların sonuncusu olan Kur'an'ı Kerim'den başka, zamanlar boyunca o kitaplar­dan hiçbirinin koruma işini taahhüd etmemiştir. İnsanların bizzat kendi elleriyle Tevrat ve İncil'i tahrif ettiklerini Al­lah Tealâ Kur'an'ı Kerim'de bizlere haber vermiştir. ⁴⁴