Bible Query from Matthew

SORU: Matta 5:39-40’da, Hristiyanlar’ın nasıl öbür yanaklarını çevirmeleri lazımdır?

YANIT: Hristiyanlar’ın doğal bir şekilde değil, doğaüstü bir şekilde yaşamaları gerekir. Bizi ve ailemizi gözetip koruması için Tanrı’ya güvenebileceğimizi kabul ederek, ama akılsızca kötü insanlara güvenmeden, savunmasız bir konuma girmemize izin vermemiz lazımdır.
SORU: Matta 5:39 aksini söylediği halde, Hristiyanlar neden kötülüğe karşı direnirler?

YANIT: Kutsal Kitap’taki hiçbir ayet bize kötülüğe karşı direnmememiz gerektiğini söylemez. Matta 5:39 bundan değil, kesin olarak, size kötülük yapan kötü bir insana karşı koymamaktan söz eder. Yakup 4:7ve 1 Petrus 5:9’de İblis’e karşı direnmemiz söylenmiştir. Yeremya 7:6 ve 22:16’da Yeremya’nın yaptığı gibi ezilmişleri savunmamız gerekir. Eski Antlaşma’da, Süleyman’ın Özdeyişleri 28:4, doğruların yasayı terk eden kötülere “karşı çıktığını” söyler. Levililer 5:1, gördüğümüz bir kötülük hakkında mahkemede tanıklık etmeyi ret etmenin günah olduğunu söyler. Sahte öğretmenlere karşı tetikte olmalıyız (1 Yuhanna 2:26; 3:7; 4:1; 2 Yuhanna 7-8; Vahiy 2:16; 2 Petrus 2:2; Elçilerin İşleri 20:28-29. Sahte öğretmenleri yalanlamalıyız (1 Timoteos 1:3; Titus 1:9-11; Yahuda 3). İnancımız uğruna mücadele etmeliyiz (Filipililer 1:27; 4:3).

SORU: Matta 5:42 ve Luka 6:29-30’da, Hristiyanlar’ın kendilerinden her isteyene vermeleri mi gerekir?

YANIT: Evet: bu öğretiyi anlamak değil ama yerine getirmek zordur. Hristiyanlar’ın başkalarını kendilerinden de daha önemli saymaları lazımdır (Filipililer 2:3). Komşumuzu kendimiz gibi sevmeliyiz, bu yüzden tabii ki, birisine o bizden bunu istemiş olsa bile ona (uyuşturucu gibi) zarar verecek bir şey vermemeliyiz. Ama gerçekten ihtiyacı olan birisini görürsek, onun ihtiyaçlarını karşılamaya çalışmalıyız. İhtiyacı olan kişi bizim gibi bir Hristiyan olsa da, olmasa da böyle yapmamız lazımdır.

Komşumuzu kendimiz gibi sevmemiz, kendimizi sevmenin de sakıncası olmadığını ima eder. Ancak, birçok insan, kendilerini çok az sevip vermeleri gerektiğinden daha fazlasını vermek yerine, başkalarına vermesi gerektiğinden daha azını vererek kendilerini başkalarını sevdiklerinden daha çok sevme suçunu işler.
Soru: Matta 5:43’ün söylediği gibi, “Komşunu seveceksin, düşmanından nefret edeceksin” diyen ayet nerededir?

YANIT: Bu söz Eski Antlaşma’da yer almaz ama bu söz yazıcıların geleneğinde var olduğu için Yahudiler bu sözü sık sık duymuşlardır. İsa bu sözün Eski Antlaşma’da olduğunu çok iyi bir nedenden ötürü söylememiştir, çünkü bu söz Eski Antlaşma’da değildir.

SORU: Bizler, Matta 5:48’da dediği gibi, yetkin olabilir miyiz?

YANIT: Bir pırlanta değişik yerlerden bakıldığında farklı bir şekilde parıldadığı gibi, Kutsal Kitap bu konuyu dört açıdan ele alır. Bu geniş sorunun basit yanıtları, evet, evet, hayır ve evettir.

Evet, ölümden sonra: Cennette günahsız ve tamamen kutsal olacağımız gerçeği üzerinde düşünmeliyiz. Bunu beklemeliyiz ve eğer günahlarınızdan bazılarını geride bırakmak size üzüntü veriyorsa, o zaman ruhsal yaşamınızda yanlış bir şeyler var demektir. Matta 5:48’in sözünü ettiği yetkinliğe ancak ve ancak ölümden sonra tamamen erişebiliriz.

Evet, yasal olarak: Baba Tanrı, bizim bağışlanmış olduğumuzu bildirmiştir ve günahın suçluluğunun da İsa’nın çarmıhtaki ölümü aracılığıyla bağışlandığı bildirilmiştir. İbraniler 10:17 bizlere çok kesin bir şekilde İsa’nın çarmıha gerildiğinde, kutsallaştırılan kişileri “yetkinliğe kavuşturduğunu” bildirir.

Romalılar 4:17 bizlere Tanrı’nın var olmayanı buyruğuyla var ettiğini hatırlatır. Bizler Tanrı’ya karşı günah işlemiş olduğumuz ve cehenneme gitmeyi hak ettiğimiz halde, eğer Tanrı bize cennette bağışlanma ve günahsız yaşam vaat ediyorsa O’nun vaatleri yüzde yüz doğrudur. Bir anlamda, Mesih’e, O’nun ölümüne ve bedensel dirilişe güvenmiş olanların hepsi Matta 5:48’i başarmış ilan edilecektir.

Hayır, şimdi yeryüzünde olmaz ama yine de deneriz: Yeryüzünde günahsız kusursuzluğa erişmeyeceğiz ve bu konuma eriştiğini düşünen herkes 1 Yuhanna 1:18’in söylediği gibi kendini kandırmaktadır. Filipililer 3:12’de gördüğümüz gibi, Pavlus bile yetkin ya da kusursuz değildi. Yeryüzünde günahsız kusursuzluğa erişmeyeceğimiz halde, yine de günahsız kusursuzluğa ve Mesih benzerliğine erişmeye çalışmalı, ancak erişemediğimizde bütün inanlıların hâlâ yaptığı gibi, cesaretimizin kırılmasına izin vermemeliyiz. Bu yüzden İsa’nın Matta 5:48’deki buyruğu sadece gelecekle ilgili bir vaat ve bir bildiri değil, günümüzde ciddi bir şekilde yerine getirmeye çalışmamız gereken bir buyruktu.

Evet, Tanrı’nın isteğinde kusursuz olabiliriz: Bütün olmak ve Tanrı’nın olmamızı istediği yerde olmak anlamında “kusursuz” bir inanlı olabiliriz. Ama tıpkı “kusursuz” bir bebeğin sonsuza dek bebek olarak kalmaması gerektiği gibi, buradaki kusursuzluk da, sadece bu hayatta daha Mesih benzeri olma yolumuzda bir kilometre taşına erişmektir. 1 Yuhanna 2:5 ve Filipililer 3:15’de yetkinlik bu anlamda kullanılmaktadır. Bu yüzden günümüzde bizler yaşamlarımızda Matta 5:48’e tamamen itaat etmeye çalışırken ve buna erişemeyeceğimiz kesin olduğu halde, şu anda Tanrı’da kalmanın verdiği sevinç ve kusursuz huzura sahip olabiliriz.
Soru: Matta 6:1-4’ün söylediği gibi iyi işlerimizi ya da sevaplarımızı gizli olarak mı yapmalıyız, yoksa Matta 5:16’nın söylediği gibi ışığımızı insanların önünde parlatmalı mıyız?

YANIT: Her ikisi de. İyi işler, sevaplar yapmakta gayretli olmalıyız. Ancak, insanlar bizi gördükleri zaman, bizim iyi işlerimizi değil, içimizde yaşayan İsa’yı görmelidir. Bizim Mesih’i yansıtan kişiler olmamız gerektir. Kendimizin değil, ışığımızın parlaması gerektir.

Tanrı’nın bizim aracılığımızla etkin olarak Kendisini yüceltmemiz için bizi seçmiş olması bir ayrıcalıktır.
Soru: Matta 6:1-4’da, Hristiyanlar Tanrı’ya verirken, sağ ellerinin sol ellerinin ne yaptığını bilmemesini nasıl sağlar?

YANIT: Tıpkı başkaları için yaptığımız iyi işleri büyütmememiz gerektiği gibi, Tanrı’ya verdiklerimizi de büyütmemeliyiz. Kendi kendinizi fazla övmeyin! Tanrı’ya bir iyilik yaptığınızı düşünmeyin. Zaten her şeyin sahibi olan Tanrı’yı zenginleştirdiğinizi ya da Tanrı’nın sizi kurtardığı için ne kadar şanslı olduğunu düşünmeyin. Bizler kendimize ait bir erdemden ötürü kurtarılmadık; Tanrı bizim ne kadar umutsuz bir konumda olduğumuzu gördü ve lütfuyla bizi yine de sevdi.

SORU: Matta 6:1-4’de, sadaka verirken bunu başkalarına bildirmememiz gerektiğinden, neden Hristiyanlar vergi amaçları için hayır kurumlarına verdikleri miktarları bildiriyor ve neden bazılarının ismine binalar ya da başka anıtlar yapılıyor?

YANIT: İnsanların (çoğul) önünde demek, halkın önünde demektir, bu yüzden vergi amaçları için hayır kurumlarına verilen miktarları bildirmenin bir sakıncası yoktur. Ancak bir insan, kendi ismine bir bina ya da bir anıt dikilmesi için para bağışı yapıyorsa, o zaman ödülünü yeryüzünde almış olur. Ancak eğer birisi başka birisinin ismine bir anıt diktiğinde, ilk kişi bunun bilincinde değilse ya da kendi ismine böyle bir anıt dikilmesini teşvik etmek için hiçbir şey yapmamışsa, bu ayet onunla ilgili değildir.

SORU: Matta 6:5-6’da, gizlide dua etmemiz gerektiğini söylediği halde, neden birçok Hristiyan okullarda herkesin birlikte dua etmesini istiyor?

YANIT: Kutsal Kitap, özel ve şahsi dua konusunda birçok örnekler verir. Ancak, Yeşu 7:6-9’da gördüğümüz gibi grup halinde edilen dualara da birçok örnek verir. 1 Krallar 8:22-53’de olduğu gibi, sadece bir tek kişinin yüksek sesle dua ettiği birlikte dua yapılabilir. Birlikte dua konusundaki bu örneklerde, yüksek sesle dua etsin ya da etmesin, herkes dua etmektedir.

Elçilerin İşleri 16:25-26’da, Pavlus ve Silas, başkalarının kendilerini görebileceği bir yerde birlikte dua ediyor ve ilahiler söylüyordu. Ancak, hapiste oldukları için, nerede oldukları konusunda bir seçim hakları yoktu.

Söz konusu ayette onaylanmayan şey, gösteriş için herkesin önünde dua etmek, ya da kalabalık içinde, belki de Tanrı’ya iman etmedikleri için kalabalığın katılmadığı bir şekilde dua etmektir.

Soru: Matta 6:5-7’da, İsa başka insanların önünde edilen bütün duaları kınıyor muydu?

YANIT: Hayır, bu ayet bunu söylemez, burada sadece gösteriş için olan dualar kınanmaktadır. Hatta İsa, Yuhanna 11:41-42’de başka insanların önünde dua etmişti.

Eski Antlaşma’da Süleyman, 1 Krallar 8:22’de herkesin önünde dua etmişti. İsa başka insanların önünde dua edilmesine değil, herkes tarafından görülüp hayran olunmak üzere gösteriş için yapılan duaya karşıdır.